Pszczelarstwo to opłacalny biznes nawet dla początkujących. A głównym celem posiadacza pasieki jest zebranie jak największej ilości miodu i produktów wtórnych. Dlatego każdy, kto rozumie tylko podstawy tej działalności, jest zaniepokojony pytaniem: ile miodu można zebrać z jednego ula na sezon? Przybliżona prognoza wynosi od 20-30 kg, ale wszystko zależy od wielu czynników.
Ilość miodu na określony czas
Pszczoły zawsze dają różne ilości miodu, ale można obliczyć średnie wartości, na przykład na sezon lub na 1 rok. Każdy pszczelarz będzie miał te dane. Poniżej znajdują się przybliżone wskaźniki wydajności miodu dla różnych okresów czasu.
Na sezon
Średnią kolekcję miodu w sezonie można obliczyć z wyprzedzeniem, wiedząc, ile ramek z miodem w ulu. Na wyjściu każdy ma od 1 do 1,5 kg produktu. Jeśli standardowa liczba ramek wynosi 12, to ostatecznie możesz dostać od 12 do 18 kg miodu. W praktyce ilość ta jest zmniejszana do 11-15 kg, jest to norma. Nie można wyczyścić całej komórki, zwłaszcza że nie wszystkie ramki, szczególnie te ekstremalne, są całkowicie wypełnione.
Pszczelarz w swoim filmie pokazuje, ile miodu jest usuwane z rodziny pszczół na sezon:
Maksymalnej i minimalnej ilości miodu nigdy nie można obliczyć z góry. Doświadczeni pszczelarze latem stabilnie zbierają z ula 60-80 kg miodu. Średnie wskaźniki, które możesz wyrównać - od 30 do 40 kg na sezon.
Za rok
Liczbę miodu zbieranego rocznie oblicza się od momentu pierwszego wypompowania, aż pszczoły są przygotowane do zimowania. Jeśli jedna rodzina pszczół produkuje od 30 do 40-45 kg miodu na sezon, liczby w ciągu roku wzrastają kilkakrotnie (60, 80 kg). Jednak z tych samych powodów pożądana wydajność może być mniejsza niż plany pszczelarza - nie wszystkie komórki są całkowicie wypełnione, część produktu pozostaje w nich.
W miesiącach zbioru, sprzyjających zbieraniu i w idealnych warunkach, ilość zebranego nektaru sięga 100–120 kg. Zakłada się, że pszczoły działają dobrze i wypełniają ramki więcej niż jeden raz, a rosnące w pobliżu rośliny miodowe dają im taką możliwość. Kiedy pszczelarze układają pasiekę na kołach, udaje im się zdobyć rekordowe 200 kg miodu rocznie.
Jakie czynniki wpływają na zbiory miodu?
Pszczelarstwo jest trudnym rzemiosłem i musi opierać się na kilku elementach: geografii obszaru, dobrych uli dostępnych do użytku oraz rasie pszczół. Ale ilość nektaru, którą może przynieść jedna rodzina pszczół, zależy od wielu czynników:
- Klimat ogólnie: temperatura powietrza, wczesna lub późna wiosna i jesień, surowe lub łagodne zimy.
- Pogoda, co ma bezpośredni wpływ na objętość podstawy kwiatu. W najsuchszym miesiącu wydajność jest minimalna, ponieważ rośliny miodu nie są wystarczające.
- Wybrane miejsce. Baza miodu jednego ula może być znacznie większa od drugiego.
- Zdrowie owadów. Silne i silne pszczoły przynoszą wielokrotnie więcej miodu niż osłabione.
- Rasy pszczółktóre są coraz bardziej produktywne.
Jak zwiększyć wydajność pasieki?
W oparciu o powyższe czynniki pszczelarze stosują różne metody pszczelarstwa, które zwiększają produktywność (na przykład budują rodzinę lub zmieniają macicę w okresie głównej łapówki). Wiele zależy od szczęścia i umiejętności pszczelarza. Aby mieć dużo miodu w ulach, doświadczeni właściciele przestrzegają następujących zasad:
- umieść ule w odpowiednich miejscach;
- usunąć silną rodzinę pszczół;
- kontrolować potomstwo, pozostawiając miejsce na miód.
Istnieją sposoby na zwiększenie wydajności jednej pasieki. Popularny jest tak zwany koczownik - przemieszczanie uli z miejsca na miejsce. Metodę tę stosuje się często na obszarach górskich, gdzie w pobliżu pasieki występuje wiele roślin miodu. Najbezpieczniejsza odległość, na którą można przenieść ule, wynosi do 30 km od miejsca stałego zimowania. Przez rok możesz wykonywać 3-4 migracje i więcej.
Aby stymulować pszczoły do tworzenia nowych rezerw miodu, właściciel regularnie wyjmuje miód, a właściciele ula mogą go uzupełniać do 10 razy w sezonie. Należy pamiętać, że pewna ilość nektaru pozostawia się pszczołom na zimowanie.
Objętość miodu terenu
Są regiony, w których od niepamiętnych czasów hodowano pszczoły i miały one duże plony, początkowo sprzyjające ze względu na udane połączenie klimatu i wzrostu roślin miodu. Na łąkach dobrej jakości łączna wydajność wynosi około 80 kg nektaru pszczelego na 1 ha, na gorszych łąkach - do 50 kg, a na bagnach - tylko do 20 kg na 1 ha. Spośród naturalnych ziem miododajnych najwięcej miodu pochodzi z lasów lipowych, roślinności ścinającej, pożarów i użytków zielonych, pól uprawnych, mokradeł i pastwisk.
Bilans miodu w otoczeniu można obliczyć, określając obszar roślin miododajnych (w promieniu 2 km), pomnóż tę liczbę przez wydajność miodu roślin miododajnych i zsumuj całkowitą ilość miodu, który pszczoły mają zbierać ze wszystkich roślin miododajnych sezonu.
Regiony rosyjskie
Średnio w Rosji z jednej rodziny otrzymuje się od 7 do 17 kg sprzedawanego miodu. Najbardziej „miodowe” regiony kraju: Republika Baszkortostańska, Terytorium Ałtajskie, Tatarstan, Primorye. W tych częściach co najmniej 40-50 kg produktu miodowego i więcej jest zbieranych z jednego ula. Dla górzystej strefy Uralu i Dalekiego Wschodu charakterystyczną strefą „miodową” jest lipa, przedstawiona w czystej postaci. Dzienny przyrost jednego ula sięga 10-20 kg.
Baszkiria nie na próżno nazywa się miodem. Nektar pszczeli pozyskiwany jest również w pasiekach na skalę przemysłową oraz w lasach z gniazd dzikich pszczół (borti). Z jednej strony miodu zbiera się od 1 do 15 kg na raz. Średnia liczba to 5 kg miodu. Obecnie w regionie jest około 400 aktywnych desek; w najbardziej udanym roku magazyny wydobywają z nich 3-4 tony miodu. Przeczytaj więcej o pszczelarstwie Baszkiru tutaj.
Również w 10 najlepszych regionach miodu to:
- Region Krasnodarski;
- Rostów;
- Woroneż;
- Wołgograd;
- Saratów;
- Obwód Biełgorod.
Regiony południowe, a także obszary górskie, sprzyjają hodowli pszczół: republiki Kaukazu Północnego - Inguszetii, Czeczenii, Dagestanu, gdzie z ula zbiera się do 20 kg miodu - oraz Ałtaj. Słonecznikowe i mieszane rodzaje warunków zbierania miodu na Terytorium Ałtajskim, Rostowie i Wołgogradzie itp. Przyczyniają się do wiosennego rozwoju rodzin pszczelich. W sezonie występują dwa lub więcej produktywnych zbiorów miodu, plon jest dobry. W centralnej Rosji istnieją również dwie główne kolekcje miodu, z każdego ula można uzyskać do 10 kg miodu i więcej.
Na Ukrainie
Miód na Ukrainie jest uważany za miód zebrany przez pszczołę z jednej rośliny miodu - monomed. Gryka jest głównie wydobywana i zbierana w centrum i na zachodzie. Na południu i wschodzie kraju dominuje miód słonecznikowy, miód akacjowy uważany jest za elitarną odmianę.
Najwyższe zbiory miodu na Ukrainie znajdują się w pasiekach w strefie leśno-stepowej, gdzie lipy, gryka, rzepak, rośliny strączkowe itp. Rosną na stepach. Umiarkowana i mała kolekcja miodu - w strefie Polesia i Karpat. Średnio jedna rodzina pszczół produkuje do 16 kg produktu na sezon.
Godne uwagi jest ukraińskie pszczelarstwo, które opisano w następnym artykule.
Wpływ rasy pszczół na ilość miodu
Całkowita ilość zebranego miodu zależy od rodzaju pszczół hodowanych w pasiece. Wydajność miodu ras może się różnić. Najlepsze rasy mają następujące rasy:
- Central Russian - daje w sezonie od 30 kg miodu i więcej, w sprzyjających warunkach - do 100 kg.
- Step ukraiński, którego wskaźniki: 30-40 kg, dają maksymalnie 80-100 kg.
- Pszczoła Karpacka. Kolekcja miodu - od 30 do 80 kg.
- Pszczoła rasy białej rasy szarej daje 28–29 kg.
- Włoska rasa produkuje 25-29 kg na sezon.
Podczas uprawiania pszczelarstwa zaleca się wziąć pod uwagę wszystkie niuanse, aby osiągnąć maksymalną produkcję miodu. Rasa pszczół, region i klimat również wpływają na produktywność, ale także na ogólne wysiłki hodowcy. Średnio jeden ul produkuje 30 kg miodu na sezon. Ale może nie przynieść nic pszczelarzowi w przypadku bezczynności lub niewystarczającej opieki nad ulem.
Wysłane przez
0
Rosja. Miasto: Emelyanovo
Publikacje: 19 Komentarze: 0