Perliczki brojlery są coraz częściej hodowane w prywatnych gospodarstwach do celów domowych.
Perliczki brojlery
Rasy perliczek brojlerów
Obecnie perliczki brojlery stały się popularnym drobiem ze względu na wysokie wskaźniki produkcji i wysokie wskaźniki przeżywalności.
Do momentu hodowli w celach rolniczych brojlery perliczki były mało znane. Od swoich afrykańskich przodków otrzymali stabilny system odpornościowy, stali się przerażeni i ostrożni, a jednocześnie hałaśliwi i przyjaźni dla ludzi i innych zwierząt. Mają dobre zdrowie, dziedziczone na poziomie genetycznym, ptaki rzadko chorują. Potrafi szybko przystosować się do nowych warunków życia, znosi zarówno gorący, jak i zimny klimat.
Nie tylko dekoracyjny wygląd, ale także produktywność rolnicza perliczek brojlerów została doceniona przez krajowy przemysł drobiarski w XVIII wieku. Drób zasłynął wśród kucharzy z wyśmienitego mięsa.
Obecnie w rosyjskim przemyśle drobiarskim hodowla brojlerów perliczek odbywa się przy użyciu kilku rodzajów:
- najsłynniejszy stał się ptak w szare cętki, nazwany tak ze względu na kolor, zwany także francuskim,
- niewielka populacja perliczek brojlerów wyhodowanych w Rosji jest rasy niebieskiej, która wyróżnia się stabilną odpornością na wiele chorób drobiu, w tym białaczkę, ale niewielka liczba wynika z ich niskiej żywotności,
- brojlery białopiersi zagorska pojawiły się w wyniku skrzyżowania z przedstawicielami kurczaków, opisywane są jako puszyste i luźne w upierzeniu, z białymi piersiami, a smak nabrały od kurczaków,
- perliczka syberyjska biała zaczęła być rozpoznawana dzięki swojej wytrzymałości, której wskaźniki przewyższają dane wszystkich innych brojlerów, ale rzadko są hodowane ze względu na niską produktywność,
- Perliczki kremowe z szarą głową są rzadkie w swoim gatunku; przynoszą najmniejszą produkcję ze wszystkich rodzajów perliczek brojlerów i są gorsze od pozostałych pod względem proporcji.
O brojlerach z perliczkami francuskimi
Hodowla brojlerów brojlerów szaro-cętkowanych w domu stała się możliwa dzięki genetycznej selekcji brojlerów szaro-nakrapianych, ponieważ rasa perliczek brojlerów pochodzi z Francji. W wyniku prac hodowlanych pojawiły się duże ptaki: dorosłe osobniki osiągają wagę 3,0 kg. Wśród głównych cech rasy Francuzów można zauważyć:
- mała owalna głowa, nieproporcjonalna do dużego ciała na cienkiej wydłużonej szyi,
- dziób wyróżnia się niebieskim rogowaceniem,
- z boku głowy kolczyki przypominające kolczyki z indyka,
- ogonek skierowany w dół,
- przez cienką skórę pojawia się ciemna masa mięśniowa,
- skrzydła z raczej rozwiniętymi mięśniami.
Charakterystyczną cechą opisu Francuzów jest ich kolor piór: szary w białe małe plamki.
Opis perliczek francuskich brojlerów odsyła te ptaki do kierunku mięsnego, gdyż w krótkim czasie dają one duży przyrost mięsa w diecie. Jednak perliczki z Francji również mogą pochwalić się całkiem sporą liczbą nieśności: do 150 sztuk rocznie, a każde jajko waży od 50 g.
Perliczki brojlery z szarymi plamami potrafią latać i pokonywać przeszkody, dlatego też ich skrzydła są przycinane, aby uniemożliwić perliczkom opuszczenie miejsca zamieszkania i chodzenie.
Francuskie mięso drobiowe jest podobne w smaku do zwierzyny łownej i zawiera niewielką ilość hemoglobiny. Ze względu na brak warstwy tłuszczu kolor tuszy ma niebieskawy odcień, ale podczas gotowania zmienia się na jaśniejszy kolor, podobny do koloru mięsa z kurczaka.
Zasady chowu brojlerów świnek morskich
Przemysłowa hodowla perliczek w Rosji nie jest wystarczająco rozwinięta. Wśród negatywnych cech hodowli i utrzymania tego drobiu odnotowuje się wzrost kosztów produkcji ze względu na czas trwania procesu karmienia.
Jeśli porównamy wskaźniki produktywności różnych rodzajów perliczek mięsnych, to liczbowe cechy porównawcze będą następujące:
- górną linię zajmuje linia francuska, produkująca do 135 jaj rocznie i osiągająca 2,5 kg do 10 miesięcy,
- perliczki niebieskie brojlery osiągają ten sam wiek do 2,0 kg i są w stanie wnieść do 120 jaj rocznie,
- Ptaki syberyjskie mogą dorastać do 1,8 kg przy produkcji jaj do 150 jaj, zajmując trzecie miejsce pod względem produktywności wśród pospolitych gatunków perliczek brojlerów,
- Drób zagorski może wyprodukować do 1,8 kg mięsa w wieku 10 miesięcy i do 140 jaj rocznie,
- Brojlery wołga są piąte pod względem produktywności, przybierają na wadze w 10 miesięcy do 1,6 kg i mają produkcję jaj do 115 sztuk,
- perliczki kremowe zamykają krąg pod względem produktywności, przybierając na wadze nie więcej niż 1,5 kg i wydając nie więcej niż 110 jaj rocznie.
Hodowla brojlerów perliczek w gospodarstwie indywidualnym opiera się na kilku cechach:
- największe tempo wzrostu ptak uzyskuje dzięki zorganizowanej wygodnej legowisku,
- ptaki przyzwyczajone do wolności wymagają dla siebie dużej przestrzeni, tempo sadzenia perliczek to nie więcej niż 10 brojlerów na 1 m2. m,
- brojlery są trzymane w odgrodzonych przedziałach, z których każda zawiera nie więcej niż czterysta kurcząt.
Dla pełnego wzrostu i rozwoju brojlerów świnek morskich ważne jest zapewnienie im możliwości swobodnego poruszania się, ponieważ aktywność fizyczna daje impuls do intensywnego przybierania na wadze.
Brojlery perliczki bywają zatłoczone, co prowadzi do obecności stałego hałasu w miejscach ich koncentracji. Podczas trzymania perliczek domowych nie obserwuje się trwałego zapachu, podobnego do zapachu hodowlanych ras kurczaków.
Tusze perliczek francuskich. Perliczki brojlery. LPH „Milkin House”
Perliczka brojlera // Utrzymanie perliczki // Nasza ferma
Perliczka na farmie Valentina Sokhoreva
Pasza i hodowla
Dla brojlerów w okresie chowu i hodowli odpowiednia jest dawka pokarmowa, którą stosuje się w warunkach wzrostu ras kurczaków. Jest to możliwe ze względu na fizjologiczne podobieństwo drobiu. W diecie ras Cezarów stosuje się zboża, mieszanki paszowe, karmione są roślinami strączkowymi z dodatkiem mączki rybnej. Włączenie kompleksów mineralnych oraz dodatek odżywczych przynęt do diety perliczek zależy od regionu ich hodowli i utrzymania oraz rasy ptaka.
W procesie uprawy perliczek wielu rolników stosuje dla nich antybiotyki w celach profilaktycznych.
Młode perliczki wykluwają się, gdy brojlery są hodowane w sztucznych inkubatorach, ponieważ ptaki płochliwe z natury nie są w stanie zapewnić potomstwu takiej opieki, jaka jest wymagana podczas ich hodowli. W procesie inkubacji dorośli stale opuszczają swoje gniazda, pozostawiając jaja.
Ekonomicznie opłacalny okres wzrostu i trzymania perliczek brojlerów wynosi nie więcej niż 3 miesiące. Ponadto hodowla młodych zwierząt staje się nieopłacalna ze względu na nieuzasadnione koszty racji i utrzymania paszy, gdyż dojrzały osobnik wstrzymuje intensywność przybierania na wadze, zachowując jednocześnie cenną kruchość mięsa.