Uprawa tui na Syberii nie jest łatwym zadaniem, ponieważ nie każda odmiana może znieść takie warunki klimatyczne. Odpowiednie odmiany, które mają dobrą mrozoodporność, bez utraty dekoracyjnego i zdrowego wyglądu. Zastanów się, jak zasadzić tę kulturę i dbać o nią w trudnym miejscu.
Czy można sadzić tuję na Syberii: jakie odmiany są odpowiednie
Odpowiednie odmiany
Na Syberię odpowiednie są uprawy mrozoodporne - podgatunek tui zachodniej (thuja occidentalis).
Na bazie tej kultury hodowcy wyhodowali ponad 120 odmian, niektóre z nich mają podwyższoną mrozoodporność i dobrą zimotrwalosc.
Brabancja
Drzewo średniej wielkości, osiągające 4 m wysokości. Korona jest kolumnowa, obwód 1,5 m. Roślina gęsto porośnięta szmaragdowymi igłami, które wraz z nadejściem zimy przybiera brązowawy odcień.
Odmiana charakteryzuje się intensywnym wzrostem - rocznie 30 cm długości i 15 cm szerokości.
Thuja Brabant nie jest wymagająca w pielęgnacji, dobrze rośnie w słońcu z niewielkim cieniem. Nie toleruje wiatru, dlatego należy sadzić w miejscu chronionym przed przeciągami.
Kwitnie w maju, po wyschnięciu kwiatostanów na drzewie powstają jajowate szyszki.
Szmaragd
Igły średniej wielkości o wysokości od 4,5 do 5 m tworzą stożkowatą koronę z licznymi gałęziami pokrytymi ciemnozielonymi igłami.
Roślina rozwija się powoli, dlatego nie potrzebuje modelującej fryzury. Nadaje się do zagospodarowania terenu, tworzenia nasadzeń grupowych wzdłuż alejek, krawężników.
Columna
Efedra do 6 m wysokości, 1,5 m średnicy, z gęstą, zwartą częścią nadziemną, składającą się z pełzających gałązek. Łuszczące się igły, szmaragdowy odcień, pozostają niezmienione przez cały rok.
Kultura służy do tworzenia ogrodów w różnych stylach - japońskim, skandynawskim i śródziemnomorskim. W uprawie potrzebuje żyznej gleby i dużej wilgotności. W przypadku braku podlewania może wyschnąć przez długi czas. Dobrze rośnie w słonecznym miejscu z zacienionym miejscem w porze obiadowej.
Holmstrup
Pochodząca z Danii tuja zachodnia Holmstrup to średniej wielkości kultura o wysokości 3 m. Korona ma kształt kolumnowy o obwodzie 1 m. Igły są gęste, kręcone, o szmaragdowym odcieniu przez cały rok. W sezonie dorasta do 10 cm długości i 4 cm szerokości.
Kultura, o którą troszczy się bezpretensjonalnie, jest w stanie w pełni rozwinąć się na nadmiernie wilgotnym gruncie, w zacienionym miejscu.
Fastigiato
Kolumnowa tuja z pionowymi, obcisłymi pędami, pokryta pachnącymi igłami o jasnozielonym lub jasnozielonym odcieniu. Wysokość drzewa wynosi 5,5-6 m, a wielkość rośnie co roku o 30 cm.
Ta roślina łatwo dostosowuje się po strzyżeniu i nie zmienia koloru przez cały rok. Wytrzymuje silny spadek temperatury do -40 ° C. Obserwuje się tylko nieznaczne zamarzanie i tylko u młodych roślin.
Przez 3-4 lata uprawy tworzy piękne, cylindryczne szyszki koloru czekolady.
Sunkist
Wysokość drzewa w dojrzałości osiąga 5 m, obwód korony 2 m. Część nadziemna jest gęsta, duża, z licznymi potarganymi gałęziami.
Igły są złotożółte, stare nabierają brązowego odcienia. Odmiana wolno rosnąca - za 10 lat dorasta do 2 m.
Tuya Sankist uwielbia rosnąć w miejscu dobrze oświetlonym słońcem, znosi nawet najsilniejsze mrozy.
Służy do tworzenia dekoracji zarówno w nasadzeniach grupowych, jak i pojedynczych.
Wagneri
Jedna z najbardziej dekoracyjnych i odpornych na zimę odmian na Syberię. Wymiary - 3x1,5 m. Korona jest jajowata, gęsta. Igły są szaro-zielone z miedzianym odcieniem.
Odmiana preferuje uprawę na słońcu, na glebach dobrze wilgotnych i żyznych.
Drzewo początkowo tworzy piękny i zwarty kształt, więc nie wymaga strzyżenia.
Skrzep złota
Nisko rosnący krzew o wymiarach 2x2 m.
Ma piękny eliptyczny lub stożkowy kształt. Igły lub igły łuszczące się, koloru miedzi lub cytryny.
Rośnie bardzo wolno, dzięki czemu nie zajmuje dużo miejsca na stanowisku. Preferuje gleby zasadowe o dobrym drenażu i żyznym składzie. Rośnie zarówno na słońcu, jak iw półcieniu. Nie toleruje częstego podlewania i może z tego powodu umrzeć.
Globoza
Krzew kulisty niskiego wzrostu. Igły są łuskowate, w zależności od pory roku o różnych odcieniach - jasnozielone wiosną, zielone latem i szaro-brązowe zimą.
Roślina nie rośnie szybko - w wieku 20 lat osiąga 1,5 m wysokości. Korona ma 2 m obwodu, jest gęsta i składa się z wielu pionowych gałęzi.
Odmiana charakteryzuje się dobrą zimotrwalością, tolerancją na cień i odpornością na suszę. Uwielbia częste zraszanie i żyzną glebę.
Jest chętnie stosowany przy tworzeniu żywopłotów, sadzonych wzdłuż alejek, krawężników.
Woodwardy
Piękna, kulista tuja o szerokiej, zielonej koronie. Wysokość krzewu 1,5-2 m, średnica około 2 m.
Gałęzie są wyprostowane, płaskie. Igły przez cały rok w szmaragdowym odcieniu.
Toleruje krótkotrwałe silne mrozy, przy długotrwałym mrozie, wierzchołki młodych gałęzi lekko przymarzają.
Stolvik
Efedra średniej wielkości - wymiary 1,5x2 m. Korona jest kulista, w dolnej części gęsta, bliżej wierzchołka rzadka. Igły są zielone, młody wzrost jest żółtawozielony lub jasnozielony.
Ta kultura ma dobrą zimotrwalosc, z powodzeniem rozmnażaną przez sadzonki. Lubi rosnąć pod słońcem, w zacienionym miejscu tworzy luźniejszą część nadziemną.
Danica
Thuja occidentalis to zwarta, nisko rosnąca roślina o pięknej, gęstej i kulistej koronie o wysokości od 60 do 100 cm.
Gałęzie są krótkie, blisko siebie. Igły są jasnozielone z połyskiem, bliżej zimy igły ciemnieją i mają brązowy odcień.
Ze względu na powolny wzrost nadaje się do sadzenia nawet na najmniejszych obszarach. Przyrost roczny 5-6 cm, należy do odmian mrozoodpornych i cienia.
Danica jest używana do uprawy na alpejskich wzgórzach, wzdłuż krawężników, alejek oraz do kształtowania niewielkich kompozycji.
Zasady lądowania
Sadzenie i uprawianie tui to długi proces
Aby z powodzeniem wyhodować jedną z opisanych powyżej odmian, konieczne jest sadzenie w określonym czasie i zapewnienie sadzonkom dobrej i terminowej pielęgnacji.
Wyczucie czasu
Doświadczeni mieszkańcy lata polecają sadzenie wiosną - pod koniec kwietnia lub na początku maja. Tak więc latem efedryna będzie mogła się zakorzenić, wzmocnić i przygotować do zimowania.
Jeśli jesienią natkniesz się na sadzonkę, lepiej ją posadzić w pierwszej lub drugiej połowie września, przy późniejszej procedurze może nie mieć czasu na zakorzenienie - umrze z mrozu.
Wystąpienia muszą być izolowane, ponieważ mają słaby stopień mrozoodporności.
Wybór drzewka
Możesz kupić prawdziwą roślinę o wszystkich cechach odmianowych w specjalistycznej szkółce.
Kupując, należy dokładnie zbadać koronę drzewa: ma jednolity ton w zależności od gatunku.
- Lepiej jest pobierać okazy w wieku 2-3 lat z zamkniętym systemem korzeniowym - w pojemniku lub z glinianą grudką. Dobrze zakorzeniają się w nowym miejscu, a ich korzenie są chronione przed uszkodzeniem podczas przeszczepu na miejsce.
- Powierzchnia śpiączki powinna być wolna od pleśni i kwasowości.
- Na zdrowej efedrze żyją pędy, igły i pąki, bez czarnych, czerwonych lub żółtych plam.
- Optymalna długość sadzonki do sadzenia wynosi od 1,2 m.
Przed sadzeniem glinianą bryłę rozlewa się wodą z dodatkiem jednego ze stymulantów - Epin, Kornevin lub Heteroauxin. Leki te przyspieszają przeżywalność i stymulują wzrost systemu korzeniowego.
Cena zależy od odmiany i wysokości rośliny:
- 1,6-1,8 m - 1500 rubli;
- 1,8-2 m - 1800 rubli;
- 2-2,2 - 2000 rubli.
Przygotowanie terenu i gleby
Większość odmian mrozoodpornych woli rosnąć w słonecznym miejscu z niewielką ilością cienia w południe. Wybierz płaski obszar, chroniony przed wiatrem i bez stojącej wilgoci, w przeciwnym razie korzenie młodych sadzonek szybko zgniją, a krzewy umrą.
Zaleca się uprawę tui na glebach o neutralnych wartościach kwasowości - 5-6 jednostek. W tym celu na działkę o powierzchni 1 m² nakłada się 350-400 g kalcytu, mąki dolomitowej, wapna gaszonego lub kredy.
Możesz sadzić na glinie piaszczystej lub glinie. W pierwszym przypadku miejsce do sadzenia posypuje się gliną - 20 kg, podczas sadzenia na glebie gliniastej dodaje się drenaż - przesiewanie, piasek lub wermikulit - 2 wiadra.
Następnie ziemia jest wykopywana, wyrównana i rozlana wodą.
Technika lądowania
Doły zbierane są dwa tygodnie przed planowanym sadzeniem. Ich rozmiar powinien być 2 razy większy niż ziemna śpiączka. Przybliżone wymiary - 70x70x70 cm.
W uprawie grupowej obserwuje się pewną odległość między sadzonkami w zależności od odmiany:
- dla dużych - 2x2,5m;
- średni - 1x1,5 m;
- krasnolud - 0,7x0,9 m.
Na dno dołów wlewa się pół wiadra drenażu z połamanych cegieł, gruzu, kamyków lub małych kamieni. Następnie połowę głębokości wylewa się pożywną mieszanką ziemi darniowej, torfu, piasku i zrębków w stosunku 3: 2: 1: 1.
Nasiąkniętą wilgocią bryłę opuszcza się tak, aby szyjka korzeniowa znalazła się na powierzchni gleby, posypana pozostałą żyzną kompozycją, ubita, podlewana. Na roślinę zużywa się 10 litrów wody.
Aby zapobiec szybkiemu odparowaniu wilgoci, strefę przy pniu ściółkuje się grubą warstwą trocin, wiórów sosnowych lub torfu.
Wymagania dotyczące opieki
Dekoracja i pielęgnacja tui
Opieka nad tujami syberyjskimi jest prosta, ale aby wyhodować je mocne, zdrowe i piękne, należy wykonać kilka czynności.
Podlewanie
W pierwszych miesiącach życia powinien być częsty i umiarkowany, co zapewni sadzonkom szybki wzrost zarówno części podziemnej, jak i nadziemnej.
Pod każdy krzak wlewa się wiadro wody - przynajmniej raz w tygodniu, pod warunkiem, że lato jest suche i gorące.
W porze deszczowej gleba jest nawilżana tylko wtedy, gdy wysycha do głębokości 5-6 cm.
Dorosłe osobniki są rzadziej podlewane - od piątego roku życia częstotliwość wynosi 3-4 razy w sezonie.
Prawie wszystkie odmiany tui dobrze reagują na okresowe nawadnianie korony. Wystarczy raz w tygodniu przeprowadzić taką procedurę, aby zmyć cały kurz i brud z igieł, a także zabezpieczyć się przed szkodnikami.
Spulchnianie i mulczowanie
Główna opieka nad tuje na Syberii obejmuje procedurę rozluźniania. Konieczne jest utrzymanie wilgotności i oddychalności gleby. Dzięki temu system korzeniowy ma dobry dostęp do wilgoci, tlenu i składników odżywczych.
Są rozluźniane na głębokość 4-5 cm, aby nie uszkodzić delikatnych korzeni rośliny. Wraz z tą procedurą przeprowadza się pielenie i usuwanie chwastów.
Wreszcie wprowadzają ściółkę z torfu lub trocin iglastych, które chronią glebę i korzenie przed szybkim wysychaniem, zapobiegają wzrostowi zbędnej roślinności.
Top dressing
Aby pobudzić wzrost, wzmocnić odporność na choroby i pasożyty, a także wspierać dekoracyjność przez cały rok, tuje na Syberii potrzebują regularnego odżywiania.
Pierwszy opatrunek wierzchni nakłada się w następnym roku po posadzeniu - rozlewa się go roztworem nitrofoski lub ammofoski w ilości 15 g na wiadro wody. Zużycie na sadzonkę - 5 litrów.
Drugie nawożenie można zastosować wczesną jesienią w celu zwiększenia mrozoodporności uprawy i wzmocnienia systemu korzeniowego. Użyj kompleksu mineralnego superfosfatu (15 g) i soli potasowej (10 g) w wiadrze z wodą.
Dodatkowo pielęgnacja obejmuje dokarmianie dolistne preparatami chelatującymi trzy razy w sezonie. Weź Quantum, Meristem lub Brexil Combi. Irygację korony przeprowadza się wieczorem, aby uniknąć poparzeń.
Przycinanie
Większość odmian przeznaczonych do sadzenia w surowej strefie klimatycznej w naturalny sposób tworzy piękną, bujną i zwartą koronę. Ale jeśli chcesz je przyciąć lub nadać im nietypowy kształt, możesz lekko przyciąć wszystkie pędy do długości 3-4 cm.
Każdej wiosny przeprowadza się przycinanie sanitarne - usuwane są wszystkie gałęzie uszkodzone przez mróz, wiatry i choroby.
Do tych zabiegów używa się ostrego, sterylnego przedmiotu - noża, sekatora lub nożyczek. Po manipulacji miejsca cięcia są nawadniane roztworem siarczanu miedzi. Takie środki ochronią koronę przed infekcją różnymi infekcjami.
Schronienie na zimę
Przez pierwsze trzy lata po posadzeniu należy przykryć efedrę, ponieważ w młodości nie wykształciły jeszcze odporności na silne zimno.
Najpierw strefa przy pniu jest ściółkowana wiórkami sosnowymi, trocinami lub torfem. Następnie gałązki są ostrożnie zginane do centralnego pnia, mocowane sznurkiem lub liną, owijane w płótno lub owijane w świerkowe gałęzie.
Pod takim schronieniem igły będą miały dobry dostęp do tlenu, wyschną dopiero na wiosnę. Możesz otworzyć tuję po zimie, gdy topi się śnieg i minie zagrożenie ostatnimi wiosennymi przymrozkami.
Cechy hodowlane
Duże i mocne drzewo
Możesz samodzielnie uprawiać tuję syberyjską na dwa sposoby - przez nasiona i sadzonki. Każdy z nich ma wady i zalety.
Posiew
Zbiór nasion przeprowadza się zwykle jesienią, po osiągnięciu pełnej dojrzałości szyszek.
Przed sadzeniem nasiona suszy się przez kilka dni w ciepłym miejscu, a następnie umieszcza w mokrym piasku, w lodówce na 2-3 miesiące. Procedura stratyfikacji zwiększa procent ich kiełkowania.
Do siewu używam skrzynek na sadzonki lub pojemników z otworami drenażowymi. Keramzyt wylewa się na dno, wypełnia do góry mieszanką torfu i piasku (1: 1).
Nasiona rozprowadza się w brodach na głębokość 2-2,5 cm, posypuje piaskiem. Następnie rozlewa się go ciepłą wodą, przykrywa folią i umieszcza w ciepłym miejscu o temperaturze 20-23 ° C.
Kiełkowanie może trwać od 2 do 3 miesięcy. W tym czasie uprawy są okresowo nawadniane, wentylowane i usuwane są kiełki chwastów.
Po pojawieniu się pędów schronienie usuwa się, umieszcza w chłodnym miejscu (17-19 ° C) i rozproszonym świetle dziennym, kontynuuje podlewanie.
Wyrosłe sadzonki nurkują kilka razy, przenosząc glinianą bryłę do oddzielnych pojemników. Są przeszczepiane na otwarty teren po 1,5 roku kiełkowania w domu.
Metoda nasion ma dwie wady:
- tylko niewielki procent sadzonek przeżywa, większość umiera z powodu chorób, pasożytów, braku wilgoci, światła.
- nie zawsze jest możliwe uzyskanie roślin o wszystkich cechach odmianowych krzewu macierzystego.
Sadzonki
Sadzonki zbierane są wiosną podczas cięcia sanitarnego - z dorosłego i zdrowego drzewa powyżej 5 roku życia odcina się wierzchołkowe pędy.
Aby zapewnić lepsze przetrwanie, na każdym segmencie pozostawia się kawałek zdrewniałej kory. W dolnej części segmenty są oczyszczane z narośli i igieł, spryskiwane Epinem lub Kornevinem, sadzone na mokrym podłożu z torfu i piasku w stosunku 1: 1.
Sadzonki pogłębia się pod kątem 45 ° na 3-4 cm, następnie podlewa, przykrywa przezroczystą folią i umieszcza w ciepłym miejscu z rozproszonym światłem dziennym.
Kiełkowanie może trwać od dwóch do trzech miesięcy. W tym czasie sadzonki są regularnie wietrzone, nawadniane, gdy górna warstwa ziemi wysycha i ostrożnie rozluźniana.
Kiedy pojawiają się nowe pąki, schronienie jest usuwane, nadal nawilżają.
Przeszczep na miejsce przeprowadza się półtora roku po zakorzenieniu w domu. Schemat i zasady sadzenia są takie same, jak w przypadku zakupionych roślin.
Choroby i szkodniki
Przy dobrej pielęgnacji i przestrzeganiu wszystkich zasad techniki rolniczej pachnące igły rzadko są uszkadzane przez choroby i pasożyty, ponieważ wydziela fitoncydy, które odstraszają różne owady.
Infekcja jest możliwa bez regularnych cięć sanitarnych, z zagęszczonymi nasadzeniami, brakiem odżywiania i systematyczną wilgocią.
Rdza
Infekcja grzybicza atakująca gałęzie, nerki, pień centralny. Przejawia się w postaci narośli w kolorze pomarańczowym lub czerwonym. Zainfekowane igły szybko wysychają i kruszą się.
Przed zabiegiem usuń wszystkie dotknięte obszary, a następnie wykonaj podwójną kurację lekiem Ridomil Gold, Strobi lub Skor w odstępie 7 dni.
Kurczące się gałęzie
Kolejna owrzodzenie grzybicze, które prowadzi do masywnego żółknięcia pędów, igieł, ich wysychania i odpadania. Proces ma miejsce po zimie, kiedy schronienie zostaje usunięte.
W leczeniu stosuje się fungicydy - mieszankę Bordeaux, roztwór siarczanu miedzi. Z nowoczesnych środków zrobią to Skor, Tilt lub Ridomil Gold.
Spośród szkodników przędziorki mogą denerwować. Akarycydy - Aktellik, Aktara pomogą sobie z nimi poradzić. Aby zwalczyć mszyce, użyj roztworu popiołu z mydłem, naparu czosnku lub tytoniu. Aby pozbyć się owadów łuskowych, użyj leku Decis.
TUYA IN SIBERIA Uprawiamy, kroimy, okrywamy syberyjską Mini Daczę
JAK ZROBIĆ TUYA ODPORNA NA MROZ: #TUYA_V_SIBERIA. #WEST_TUY. # 79 #oldenburgru
Tui to roślina na Syberię!
Pomocne wskazówki
Z zastrzeżeniem pewnych zasad, rosnąca tuja na Syberii przyniesie Ci wielką przyjemność:
- wybierz odmiany strefowe, które łatwo tolerują zimno i mają wysoką odporność na choroby;
- kupując, preferuj mocne i zdrowe rośliny, aby szybko i skutecznie zakorzeniły się na stronie;
- przestrzegaj warunków i zasad sadzenia, aby drzewa iglaste w pełni rosły i rozwijały się;
- regularnie podlewać, nawozić i obcinać igły, co zwiększy jej efekt dekoracyjny i ochroni przed różnymi infekcjami;
- środki zapobiegawcze i regularna kontrola po zimie pomogą uniknąć pojawienia się chorób i szkodliwych owadów.