Columnar Arnold Juniper to jedna z najpopularniejszych roślin we współczesnym krajobrazie. Nazwa botaniczna to juniperus communis arnold. Kultura mrozoodporna nadaje się do uprawy we wszystkich regionach naszego kraju. Smukłe, wiecznie zielone drzewo zdobi każdą kompozycję i czyni ją naprawdę oryginalną i niepowtarzalną.
Arnold Juniper to kompaktowy, wiecznie zielony
Krótka informacja o odmianie
- Kolor: igły są krótkie - do 1,5 cm długości, zielone, szmaragdowe lub niebieskawe.
- Wysokość: 1,5-2 m.
- Średnica korony: 1m.
- Funkcje lądowania: schemat - 1x1 m. Lubi miejsce słoneczne z lekkim zacienieniem.
- Regiony dystrybucji: rośnie w północnej i zachodniej Europie, południowej i północnej Ameryce oraz na Syberii.
- Odporność: średnia odporność na choroby, wysoka mrozoodporność.
Opis rośliny
Arnold to jedna z najlepszych odmian jałowca pospolitego. Jest szeroko rozpowszechniony w północnej i zachodniej części Europy, na południu i północy Ameryki, a także na Syberii.
W naturze drzewo to można spotkać w zaroślach lasów iglastych, gdzie tworzy gęste i jasne zarośla.
Opis rośliny z rodziny Cypress zawiera kilka ważnych cech:
- korona jest kolumnowa, rośnie powoli - w ciągu roku tworzy około 10 cm wzrostu, a po dziesięciu latach osiąga 1,5-2 m wysokości;
- wyprostowane pędy, przylegające do centralnego przewodnika;
- krótkie igły - do 1,5 cm długości, zielone, szmaragdowe lub zielono-niebieskie;
- owocowanie rozpoczyna się w trzecim roku życia - szyszki są małe (od 0,5 do 0,9 mm), warunkowo jadalne, słodkawe w smaku;
- nasiona są bordowe lub ciemnobrązowe.
Ta odmiana należy do odmian karłowatych, ponieważ jej maksymalna długość może sięgać od 3 do 5 m.
Cena sadzonek o wysokości 60-80 cm wynosi 850-900 rubli, od 80 do 100 cm - 1200 rubli.
Zasady lądowania
Uprawa tej efedryny to prosty proces i nawet początkujący ogrodnik może to zrobić. Najważniejsze jest, aby wybrać wysokiej jakości sadzonki do sadzenia, znaleźć dobre miejsce i zapewnić terminową opiekę.
Optymalny czas sadzenia w otwartym terenie to koniec kwietnia lub początek maja, w zależności od regionu. Ważne jest, aby gleba nagrzała się do temperatury 10-12 ° C, a ciepło ulicy ustabilizowało się w granicach 14-15 ° C.
Wybór sadzonek
W jednej ze szkółek ogrodniczych można kupić młode rośliny do sadzenia w ogrodzie.
Najlepszym materiałem są sadzonki z glinianą kulką lub sadzone w pojemnikach. Takie drzewa iglaste lepiej zakorzeniają się na miejscu, ponieważ zamknięte korzenie nie wysychają i nie podlegają obrażeniom.
Wybierz okazy w wieku 1-2 lat z piękną zieloną koroną i wyprostowanymi pędami. Urazy mechaniczne, pleśń, czerwone i czarne plamy są oznaką niezdrowego materiału nasadzeniowego, który może obumrzeć po posadzeniu.
Optymalna wysokość sadzonki to 40-100 cm.
Przed sadzeniem drzewa iglaste z zamkniętymi korzeniami moczy się w wodzie przez 2-3 godziny w celu dokładnego nasycenia wilgocią części nadziemnej.
Jeśli planujesz sadzić rośliny z otwartym systemem korzeniowym, konieczne jest potraktowanie korzeni stymulatorem wzrostu - Kornevin lub Epin.
Przygotowanie terenu i gleby
Juniper nie lubi przeciągów
Juniper Arnold dobrze rośnie w słonecznym miejscu, z łatwością toleruje lekki odcień.
Posadzona w cieniu, obok budynku gospodarczego lub wzdłuż domu będzie wyblakła, a igły będą bladozielone.
Wybierz obszar chroniony przed wiatrem i wolny od zastoju wilgoci, w przeciwnym razie drzewo wyschnie lub szybko zgnije.
Podłoże do sadzenia przygotowuje się w ciągu dwóch tygodni - usuwa się chwasty i resztki roślin. Jeśli gleba jest zakwaszona, dodać kalcyt, mączkę dolomitową lub kredę w ilości 350 g na 1 m².
Podczas sadzenia na glinie należy dodać kilka wiader piasku na gliniastej glinie w tej samej ilości. Następnie przeprowadza się głębokie kopanie i poziomowanie.
Technika lądowania
Otwory do sadzenia wykopuje się zgodnie ze schematem 1x1 m. Wymiary powinny być trzykrotne większe od ziemnej śpiączki. Na dole układa się 20 cm warstwy drenażowej z pokruszonego kamienia lub kamyków. Następnie skład składników odżywczych ziemi liściastej, torfu i piasku wlewa się na pół (2: 1: 1).
Podczas sadzenia sadzonek należy upewnić się, że kołnierz korzeniowy pozostaje na powierzchni gleby. Wszystkie puste przestrzenie są pokryte podłożem, deptane wokół pnia i obficie podlewane - jedna sadzonka wymaga 5 litrów wody.
Aby zabezpieczyć się przed szybkim wysychaniem, każda łodyga jest uziemiona trocinami torfowymi lub iglastymi.
Podstawowa pielęgnacja
Dbanie o efedrę nie jest trudne, wystarczy jej regularne podlewanie, poluzowywanie, karmienie i przycinanie.
Podlewanie
Przez miesiąc po posadzeniu młode drzewa potrzebują częstej wilgoci, ponieważ nie tolerują dobrze suszy i mogą umrzeć. Częstotliwość - 2 razy w tygodniu w suchych letnich warunkach. Na roślinę zużywa się 10 litrów wody.
Dorosłe osobniki są rzadziej podlewane - 2-3 razy w sezonie, pod każdy krzak wlewa się 20-30 litrów wody. Jeśli wiosna i lato są suche, nawilżaj raz w miesiącu.
Efedra ta pozytywnie reaguje na częste spryskiwanie korony - raz w tygodniu. Zabieg ten pomaga zachować jej efekt dekoracyjny, a także zabezpiecza przed pojawieniem się szkodliwych owadów.
Spulchnianie i mulczowanie
Po każdym podlewaniu glebę należy rozluźnić, aby dobrze przepuszczała wilgoć i tlen do korzeni.
Równolegle z spulchnianiem nawy są odchwaszczane, usuwane są chwasty, które są doskonałym medium dla pojawienia się infekcji i szkodników.
Następnie dodaj ściółkę z torfu, trocin sosnowych lub kory. Chroni przed niepożądaną roślinnością w ogrodzie, zapobiega wysychaniu gleby i korzeni.
Top dressing
Podstawowa pielęgnacja obejmuje regularne i zbilansowane karmienie każdego roku. Pierwsze nawożenie jałowca przeprowadza się rok po posadzeniu.
Wczesną wiosną nanosi się nitroammofoskę w ilości 40 g na 1 m² lub top dressing w płynie - 20 g Kemira Universal rozpuszcza się w 10 litrach wody. Takie odżywianie przyczynia się do intensywnego wzrostu części podziemnych i nadziemnych.
Jesienią, na miesiąc przed nadejściem chłodów, do wiadra z wodą można dodać złożoną kompozycję mineralną - superfosfat (15 g) i sól potasową (10 g). Zużycie na roślinę - 3 litry. Te pierwiastki śladowe wzmacniają układ odpornościowy przed chorobami i zwiększają mrozoodporność igieł.
Przycinanie
Ta kultura nie wymaga modelującej fryzury, ponieważ początkowo rozwija piękną i symetryczną koronę. Wczesną wiosną przeprowadzają sanitarną zagładę - usuwają wszystkie gałęzie zniszczone przez mróz, wiatr, a także pożółkłe i wysuszone narządy.
Do tej procedury używany jest sterylny i ostry przedmiot. Wszystkie odcięte miejsca są traktowane roztworem siarczanu miedzi, suszone i sproszkowane węglem drzewnym. Takie leczenie pomoże zapobiec infekcjom różnymi chorobami.
Schronienie na zimę
Dojrzałe drzewa nie wymagają okrycia na zimę
Jałowce od 5 lat nie wymagają ocieplenia na zimę, bo dobrze znosi długotrwałe przymrozki. Wszystko sprowadza się do ściółkowania strefy przy pniu.
Młode rośliny mogą zamarzać, więc najpierw przykrywa się je torfem lub trocinami sosnowymi, a następnie koronę przykrywa się świerkowymi gałęziami lub płótnem.
Schronienie usuwają wiosną, gdy minie groźba mrozów powrotnych.
Reprodukcja
Opis igieł obejmuje dwie metody rozmnażania, każda z nich ma zalety i wady.
Posiew
Jest to pracochłonna metoda uprawy, która wymaga świeżo zebranych nasion. Przed siewem są spulchniane (łamią skorupę przez chłodzenie w lodówce przez 4-5 miesięcy). Po tej procedurze nasiona lepiej kiełkują.
Następnie sadzi się je w skrzynce na sadzonki lub pojemniku z otworami drenażowymi. Na dole kładzie się keramzyt, a na wierzchu mieszankę składników odżywczych piasku i torfu (1: 1). Głębokość siewu wynosi 1-1,5 cm.
Sadzonki nawadnia się ciepłą wodą, przykrywa folią i umieszcza w ciepłym miejscu z rozproszonym światłem.
Do momentu pojawienia się pędów (2-3 miesiące) są okresowo nawilżane i wentylowane. Lądowanie na tym terenie odbywa się rok po wykiełkowaniu wczesną jesienią.
Sadzonki
Rozmnażanie przez sadzonki częściowo zdrewniałe jest najbardziej powszechną i skuteczną metodą. Cięcie wierzchołkowych pędów kawałkiem starej kory przeprowadza się wiosną.
Sadzi się je w podłożu z torfu i piasku (1: 1) na głębokość 3-4 cm pod kątem 45 °. Następnie podlewane, pokryte przezroczystą folią lub pół plastikowej butelki. Umieszcza się je w ciepłym miejscu o temperaturze 15-18 ° C, po wykiełkowaniu podnosi się do 20-23 ° C.
Podstawowa pielęgnacja domowa polega na regularnym podlewaniu, wietrzeniu, spulchnianiu gleby i usuwaniu chwastów. Możesz określić powodzenie ukorzenienia przez nowe pąki na pędach.
Następnie usuwają schronienie i kontynuują hodowlę domów przez kolejny rok. Przesadzanie na miejsce odbywa się we wrześniu według tego samego schematu, co sadzenie sadzonek.
Choroby
Jak pokazuje praktyka, roślina ta często choruje na wiosnę, gdy odporność jest osłabiona po zimowaniu.
Rdza
Infekcja grzybicza, która uszkadza centralny przewodnik i gałęzie szkieletowe.
Objawy: czerwonawy lub brązowy obrzęk na powierzchni kory. Środowiskiem sprzyjającym pojawieniu się grzyba jest duża wilgotność, wilgoć i nagłe zmiany temperatury.
Tracheomikoza
Choroba grzybicza powodująca zażółcenie i wysuszenie igieł, obumieranie kory centralnej gałęzi i przyległych pędów.
Najpierw atakowana jest górna część korony, następnie infekcja obejmuje całą część nadziemną.
Schütte brązowy
Pozbądź się chorych gałęzi
Kolejna grzybica wywołująca zażółcenie gałązek. Igły pokryte są małymi czarnymi naroślami, następnie nabierają brązowego odcienia i masowo się kruszą.
Aby zapobiec tym chorobom, konieczne jest traktowanie korony i gleby wokół pnia preparatami siarkowymi i fosforanowymi, a także wodą, karmą, usuwaniem uszkodzonych narządów i unikaniem zagęszczania nasadzeń w czasie.
W zaawansowanym stadium zmiany efedrynę należy usunąć z miejsca i spalić, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się infekcji.
Nie zaleca się również sąsiedztwa jałowca z gruszkami, śliwkami, na które cierpią te same dolegliwości.
Szkodniki
Oprócz chorób jałowiec Arnold cierpi na inwazję szkodników.
- Ćma skrzydlata. Sam motyl nie szkodzi drzewu, ale jego potomstwo - gąsienice, z masowym nalotem, mogą całkowicie zniszczyć igły. Gryzą młode gałęzie, w wyniku czego przestaje rosnąć, żółknie i wysycha.
- Tarcza. Dorośli i młodsze pokolenie uwielbiają delektować się sokiem z igieł sosnowych. Dotknięte części żółkną i kruszą się.
- Muchy żółciowe. Mikroskopijne komary wielkości od 1 do 4 mm składają larwy na igłach. Wyklute potomstwo skleja je razem, w wyniku czego pojawiają się galasy. Dotknięte obszary zaczynają wysychać.
- Mszyca. Owad ssący, który wysysa soki z pąków, igieł, młodych pędów. Zainfekowana roślina słabnie i umiera.
- Pająk. Znaki - pojawienie się małej pajęczyny w różnych częściach igieł. Ten szkodnik uwielbia również karmić się sokiem młodych narządów na drzewie.
Aby zniszczyć pasożyty, wymagane będą ogólnoustrojowe środki owadobójcze - Actellic, Aktara, Angio lub Fundazol. Zabieg przeprowadza się trzykrotnie w odstępie 7 dni. Dodatkowo nawadniaj glebę wokół pnia.
Aby uniknąć infekcji, należy utrzymywać miejsce w czystości, postępować zgodnie ze schematem sadzenia, regularnie sprawdzać koronę i usuwać uszkodzone części.
Zastosowanie w ogrodnictwie
Uprawiając wiecznie zielone jałowce, ogrodnicy tworzą najbardziej niezwykłe i oryginalne projekty krajobrazowe w ogrodzie:
- stosowany zarówno w nasadzeniach pojedynczych, jak i grupowych z okrywami i drzewami iglastymi średniej wielkości;
- posadzone w kolumnie wzdłuż krawężników, uzupełniają kompozycje w ogrodach skalnych, rabatach, skalniakach i mixborders;
- używane do tworzenia żywopłotów, dekoracji ogrodzeń;
- w połączeniu z ozdobnymi krzewami kwitnącymi - różami, hortensjami;
- idealne do skalistych, wrzosowych ogrodów.
Jałowiec pospolity Arnold (Arnold) 🌿 recenzja: jak sadzić, sadzonki jałowca Arnold
Jałowiec zwyczajny Arnold. Krótki przegląd, opis cech juniperus communis Arnold
Jałowiec zwyczajny "Suecica" (Juniperus communis)
Opinie
Jałowiec Arnold otrzymał wiele pozytywnych recenzji:
- dzięki zwartemu kolumnowemu kształtowi igły można sadzić na niewielkiej powierzchni, nie tracąc przy tym efektu dekoracyjnego i w pełni się rozwijają;
- udane rozmnażanie przez sadzonki pozwala wyhodować dużą liczbę młodych okazów z dobrą adaptacją po przesadzeniu na otwarty teren;
- wysoka zimotrwalosc - jedna z głównych cech, za które roślina zakochała się w ogrodnikach strefy północnej, środkowej i środkowej.
Jedynym minusem jest to, że efedra nie toleruje zanieczyszczenia gazowego, dlatego należy ją sadzić z dala od zakurzonych, brudnych i przemysłowych obszarów.