Współżycie dwóch zupełnie różnych organizmów jest podstawą wszelkiego życia. Większość żywych organizmów nie może żyć bez mutualizmu. Powszechna jest również symbioza grzyba i drzewa. W rezultacie obaj partnerzy odnoszą korzyści.
Symbioza grzybów i drzew
Symbioza
Związek zachodzi między organizmami różnych typów. Komunikacja jest wymagana, gdy symbionty są od siebie całkowicie zależne, na przykład porosty; jest to opcjonalne, gdy rośliny i ich „towarzysze” - symbionty mogą żyć oddzielnie. Symbiont to organizm w symbiozie. Istnieje kilka rodzajów symbiozy:
- Pasożytnictwo: stosunki, w których jeden członek związku szkodzi drugiemu. Przejawia się w endosymbiozie, to znaczy, że jeden osobnik żyje w komórkach, tkankach innego lub egzosymbiozie (jeden gatunek żyje na powierzchni ciała innego).
- Mutualizm: rodzaj relacji, w której obserwuje się altruizm międzygatunkowy lub całkowite wzajemne powiązanie.
- Komensalizm: możliwość komunikacji, w której jeden symbiont odnosi korzyści, a drugi nie czuje wiele krzywdy ani pomocy. Przykładami takiego wspólnego pożycia są pająk budujący sieć na roślinach, gorzka ryba składa jaja w skorupach małży.
- Amensalizm: forma egzystencji, w której pewien gatunek uciska lub niszczy inny. Na przykład orzech włoski całkowicie niszczy wszystko, co żyje w jego korzeniu i odżywia się rozłożonymi substancjami.
- Synnecrosis: rzadki typ, w którym wzajemnie korzystny związek prowadzi do śmierci obojga.
Potwierdzono, że chęć zjednoczenia jest silniej rozwinięta u grzybów o dobrze uformowanych ponadolejnych owocnikach. Symbioza roślin i grzybów jest żywym przykładem niezawodnego kontaktu między dwoma organizmami biologicznymi. Te unikalne stworzenia eukariotyczne są w stanie współpracować z wieloma innymi. Na przykład grzyby tworzą więź z korzeniami wielu organizmów.
Połączenie z drzewami
Mikoryza, czyli korzeń grzyba, jest wynikiem symbiozy grzybów z drzewami. Nawiązanie takiego kontaktu jest korzystne dla obu stron. Na przykład strzępki borowika (lub borowika) wnikają w małe korzenie organizmów drzewiastych i znajdują się między komórkami. Tak więc, dzięki interakcji z mikoryzą, powstaje mikoryza. Udowodniono naukowo, że niektóre rodzaje drzew tworzą go w połączeniu z dziesiątkami różnych grzybów.
Irina Selyutina (biolog):
W mikologii wyróżnia się następujące typy mikoryz, różniące się charakterystyką ich budowy:
- Ektotroficzne: strzępki grzybów po prostu oplatają powierzchnię młodego korzenia rośliny, tworząc rurki mikoryzowe lub rodzaj okrywy. W tym przypadku strzępki, wnikające w ryzodermę korzenia, rozprzestrzeniają się tylko wzdłuż przestrzeni międzykomórkowych, bez wpływu na jamę komórkową. W przypadku powstania tego typu mikoryz dochodzi do zaniku włośników w roślinie - ich funkcję pełnią strzępki grzyba. Występuje również redukcja kapelusza korzenia - podobnie zastępują go strzępki, które utworzyły ich „czapeczkę”. W rezultacie korzeń jest podzielony na strefy z utworzeniem sieci Gartig.
- Endotroficzne: strzępki grzybów przechodzą do komórek kory korzenia przez pory w ich błonach i tworzą tam skupiska przypominające splotki. Jednocześnie mikoryza jest słabo widoczna poza korzeniem.
- Ektoendomikoryza: reprezentuje coś pośredniego, łącząc cechy poprzednich typów mikoryzy.
Z powodzeniem wymieniają między sobą niezbędne substancje.
Porosty mogą żyć do 100 lat
W sojuszu z grzybnią drzewa są zdolne do produkcji antybiotyków, które niezawodnie chronią organizmy przed bakteriami i chorobami. Na przykład grzybnia oddaje wodę wypełnioną minerałami dla systemu korzeniowego, a drzewo dostarcza w zamian cukier.
Połączenie z instalacją
Symbioza grzybów z roślinami np. W porostach prowadzi do ciągłego rozwoju, organizmy nabierają nowych funkcji. W połowie XIX wieku ustalono, że te grupy ciał są jednością glonów i grzybów, a nie jak powszechnie sądzono, odrębnymi organizmami. W tym związku oba symbionty odnoszą największe korzyści.
Z chlorofilu algi tworzą materię organiczną - cukier, którym odżywia się grzybnia, który w równym stopniu chroni przed wysychaniem i dostarcza pierwiastków o znaczeniu biologicznym. Otrzymuje te i inne minerały z podłoża.
Zatem ze względu na więzi symbiotyczne porosty mogą żyć zarówno na gorących pustyniach, jak iw wysokich górach czy regionach północnych. Występują na wielu różnych powierzchniach. Te tajemnicze twory natury składają się z 300 związków, w tym co najmniej 80 unikalnych elementów. Symbioza grzyba i korzenia rośliny wydłuża żywotność porostu. Uważa się, że istnieją gatunki, które mają ponad 10 tysięcy lat. Występujące wszędzie porosty żyją około 60-100 lat.
Istnieje związek między grzybem a osobą. Jest to bardziej amensalizm niż wzajemnie korzystna wymiana. Produkcja alkoholu na bazie drożdży, które są rodzajem grzybów, trwa od ponad tysiąclecia.
Grzyby na pniach drzew Polypore Największy grzyb mush
Wniosek
Symbioza to nie tylko współżycie drzewiastych, zielnych organizmów z grzybami, ale także element postępu. Naukowcy twierdzą, że główną siłą napędową cywilizacji jest nie tylko konkurencja, ale także pomoc i wzajemna zależność organizmów.