Aby co roku nie przerzucać stosów kompostu na swoje miejsce, wielu ogrodników zaczyna stosować sztuczne nawozy. Istnieją jednak bardziej przystępne sposoby na wzbogacenie gleby w składniki odżywcze i poprawę jej struktury. Spośród nich przede wszystkim należy zwrócić uwagę na bocznikowanie gleby przez taką uprawę zbóż jak owies. Jak skuteczny jest to, rozważymy dalej.
Siderata - są to tak zwane „zielone nawozy”. Niektóre rośliny są specjalnie uprawiane do płytkiego zakopania w ziemi w celu poprawy struktury i jakości gleby.
Owies jako kultura
Owies jest przedstawicielem zbóż, które należą do wczesnych upraw i rosną wszędzie w klimacie umiarkowanym w postaci luźnego krzaka o liściastych pędach do 120 cm wysokości. W przyrodzie uprawy jednoroczne są bardziej powszechne, ale są rośliny wieloletnie, chociaż nie otrzymano szeroka dystrybucja.
Owies jest uprawiany zarówno jako zboże, jak i zielony nawóz. Nie boi się niskich temperatur plus, co pozwala mu wysiewać wczesną wiosną, gdy gleba osiągnie dojrzałość fizjologiczną. Jednak w przeciwieństwie do żyta, owies nie toleruje mrozu.
Roślina jest dość higrofilna, szczególnie w okresie kiełkowania nasion, który różni się od jęczmienia. Tak więc, przy suchej pogodzie, sadzonki są rzadkie, a ponadto roślina nie daje gęstej masy wegetatywnej.
Owies należy również do upraw ciepłolubnych, ale jest bezpretensjonalny dla rodzaju gleby - rośnie na glinach, czarnozemie, torfowiskach, glinie i glebach piaszczystych. Oczywiście przy uprawie roślin na glebach bardziej żyznych współczynniki krzewienia i prześladowania są wyższe.
Optymalne warunki dla owsa to chłodna, wilgotna pogoda, więc nie jest praktyczne stosowanie go jako zielonego nawozu na lato lub zimę. Idealny czas dla niego to wiosna i wczesna jesień.
Dlaczego owies jest używany jako bocznik?
Owies od dawna wykorzystywany jest do zielonego nawozu ze względu na jego następujące właściwości:
- Ma szczególnie pożywne łodygi, które zawierają cenniejsze białko niż lucerna i koniczyna.
- W masie wegetatywnej zawiera więcej potasu i fosforu niż azotu. Pod względem zawartości składników odżywczych biomasa zbóż jest współmierna z obornikiem, ale w związkach organicznych jest mniej związków azotu. Należy zauważyć, że liczba pierwiastków zależy od wieku rośliny: im jest starsza, tym więcej jest w niej potasu, ale azot przeważa w młodej zieleni. W związku z tym owies jako nawóz odcina się, gdy dorośnie do 20 cm wysokości.
Ze względu na zawartość potasu owies jest szczególnie przydatny do uprawy psiankowatych i jagodowych, ogórków i kapusty, ponieważ dzięki tej substancji ich smak jest bardziej nasycony i słodki.
- Ma włóknisty system korzeniowy, który wzmacnia lekkie gleby i rozluźnia ciężkie. Ponadto łatana zielona masa rośliny sprawia, że gleba bardziej pochłania powietrze i wilgoć.
- Tworzy gęste plantacje - jego łodygi znajdują się blisko siebie, więc między nimi nie pojawiają się chwasty. Owies po prostu je zatapia, wykazując lepszą konkurencyjność. Jeśli mimo to pojawi się niechciana roślinność, nie ma czasu na formowanie nasion przed koszeniem biomasy.
- Daje wysoką wydajność - z setnych części działki można zebrać masę równą 100 kg obornika wysokiej jakości.
Dzięki wszystkim powyższym właściwościom, stosując owies, możesz przywrócić zaniedbane obszary i rozpocząć je w płodozmianie, choć zajmie to trochę czasu - około 2-3 lat. Stopniowo górna żyzna warstwa zacznie się regenerować, tracąc azotany gromadzone przez lata stosowania nawozów mineralnych. Ziemia będzie stopniowo otrzymywać składniki odżywcze z sideratu, co pozwoli jej stać się bardziej kruchą i intensywnie zużywającą wodę.
Owies można śmiało wysiać jako optymalny proszek do pieczenia gleby, a także, aby zapobiec uszkodzeniu upraw ogrodowych przez zgniliznę korzeni.
Wady Oats jako Siderat
Wady owsa to kilka punktów:
- Ma niewielką ilość zielonej masy. Wiosną gleba może być nadmiernie zubożona, dlatego jeden owies do jej boczkowania może nie wystarczyć, chociaż będzie wspierał miejsce, w którym odbywa się siew.
- Niska zawartość azotu. Z tego powodu owies należy wysiewać na obszarach, na których lucerna lub koniczyna już rośnie. W przyszłości ogrodnik musi jednocześnie zaorać dwie kultury jednocześnie.
- Potrzebuje niskich temperatur i częstego podlewania. Owies uwielbia cień, chłód i obfite podlewanie, dlatego bardziej nadaje się do uprawy w regionach o chłodnym klimacie i mokrej wiośnie. W czasie upałów roślina uschnie i wyschnie.
Pomimo pewnych wad owies jako siderat ma dużą liczbę pozytywnych cech, dlatego jest używany przez wielu ogrodników.
Co jest lepsze: owies lub żyto?
Każda zielona roślina ma swoje zalety i wady, dlatego powinieneś wybrać zielone nawozy do różnych nasadzeń i rodzaju gleby. Aby więc ustalić, który zielony nawóz zbożowy jest lepszy - owies lub żyto, powinieneś porównać ich cechy, a także określić cele sadzenia.
Różnice między kulturami można znaleźć w poniższej tabeli:
Siderat | Spotkanie | Gleba | Wskaźnik zużycia |
Owies | Uprawiane na obszarach, na których planuje się uzyskać dobry plon upraw, które potrzebują dużej ilości potasu. Takie uprawy obejmują pomidory, paprykę, bakłażan. Owies można wysiewać po zbiorze wczesnych roślin warzywnych, aby kosić do pierwszych silnych mrozów. | Preferuje gleby kwaśne lub torfowe. Nie boi się ryzyka uszkodzenia roślin przez zgniliznę korzeni. | Na sto metrów kwadratowych można wysiać 1,3-1,8 kg owsa. Koszenie odbywa się przed masowym kwitnieniem. |
Żyto | Jest sadzony pod wieloma uprawami ogrodowymi. Należą do nich cukinia, dynia, ogórki, pomidory, późna kapusta. Jest to jeden z najbardziej odpornych na mróz boczników, dlatego jest stosowany głównie do siewu zimowego. | Dobrze rośnie na wszystkich rodzajach gleby. Nie boi się także dziewiczych krain i łóżek, które są podatne na podlewanie. | Na sto metrach kwadratowych można wysiać 2 kg żyta. Musisz kosić roślinę 2-3 tygodnie przed sadzeniem głównej uprawy. |
W suchym klimacie lepiej jest siać owies, ponieważ żyto ma działanie suszące. Jeśli chcesz zapobiec rozwojowi chwastów, zniszczyć czynniki wywołujące infekcje grzybicze i nicienie, powinieneś użyć żyta. Jego system korzeniowy doskonale rozluźnia nawet najcięższe gleby, chociaż powoduje wysychanie powierzchni gleby.
Zimą lepiej jest sadzić żyto, ponieważ jest nie tylko odporny na zimno, ale także nie boi się silnych mrozów. Owies jest bardziej odpowiedni do sadzenia jesienią lub wiosną.
Niektórzy ogrodnicy wolą sadzić owies i żyto razem, ponieważ pędy owsa nasycają glebę potasem i fosforem, a pędy żyta azotem. Ponadto obie kultury można wykorzystać do bocznicowania zubożonych obszarów o wysokiej kwasowości lub zasoleniu. Jednak przy jednoczesnym uprawie warto wziąć pod uwagę ryzyko, że główna roślina nie dostanie odpowiedniej ilości wilgoci i zacznie się gorzej rozwijać. Aby tego uniknąć, mieszaninę sadzonek należy obficie podlać, ponieważ pędy żyta i owsa zużywają więcej wody.
Przed którymi uprawami sadzić?
Owies nie ma prawie żadnych krewnych w ogrodzie, krem innych zbóż i jest doskonałym poprzednikiem dla większości uprawianych roślin. Obejmują one:
- malina;
- porzeczka;
- dzikie truskawki;
- Truskawka;
- papryka słodka dowolnego gatunku;
- Pomidory
- ogórki.
Oczywiście warto wziąć pod uwagę, że owies jest rośliną zbożową, dlatego nie można go wysiewać przed innymi zbożami, na przykład gryką lub pszenicą. Ponadto nie zaleca się siewu owsa na obszarze, na którym planuje się uprawę ziemniaków w przyszłości. Faktem jest, że jego system korzeniowy przyciąga dziadka do orzechów lub wireworms, których populacja rośnie i stanowi duże zagrożenie dla ziemniaków. Dlatego dla tej kultury warto wybrać inny siderat.
Przeciwnie, po ziemniaku zaleca się siać owies w celu wymiany nasion, ponieważ jego korzenie zawierają określone substancje, które niszczą resztki strupu ziemniaka w ziemi, a także zapobiegają występowaniu zgnilizny korzeni, nicieni i chorób grzybowych.
Owies należy sadzić razem z roślinami strączkowymi, na przykład wyka lub groszkiem pastewnym, ponieważ taka mieszanka jest ulepszonym obornikiem i wzbogaca glebę o wszystkie niezbędne elementy.
Czas siewu
Owies jest odporny na zimno, a nawet lubiący zimno, dlatego zaleca się sadzenie go w chłodnym sezonie:
- Wczesną wiosną. Kiedy na miejscu pada śnieg, możesz sadzić nasiona zimy. Tak więc optymalny czas na przeprowadzenie tych prac to początek kwietnia lub koniec marca. Owies uwielbia rosnąć w wilgotnej glebie, dlatego do sadzenia nie trzeba czekać na wyschnięcie gleby (powinno się tylko rozgrzać). Zaleca się, aby samo sadzenie odbyło się około 2-3 tygodni przed sadzeniem głównej uprawy, ponieważ siderat jest koszony podczas tworzenia pąków przed zestawem nasion, gdy ma maksymalnie pierwiastki śladowe.
- Wczesna jesień. Owies jest uprawą odporną na zimno, ale nie mrozoodporną, dlatego należy go sadzić przed nadejściem mrozu. Roślina dojrzewa dość szybko - po około 30-40 dniach. Owies posadzony jesienią należy kosić i pozostawić na łóżkach, lekko posypany ziemią. Dzięki temu gleba będzie luźna i odporna na wilgoć. Owies można również pozostawić nieobcięty. W tym przypadku rozkłada się zimą i zamienia się w nawóz. Wystarczy jedna orka, aby zmielić i zmieszać z glebą.
Siew jesienny jest preferowany, jeśli główna roślina jest sadzona zbyt wcześnie, dlatego owies nie ma czasu na tworzenie gęstej masy.
Owies jako zielony nawóz można wysiewać wczesną wiosną, gdy ziemia lekko wysycha lub jesienią po zbiorach. Zieloni będą gotowe do użycia jako nawóz maksymalnie 40-45 dni po siewie.
Proces gnicia resztek roślinnych zajmie około 2 tygodni, po których sadzonki można przesadzić na miejsce. Łącznie działania przygotowawcze trwają 2 miesiące. Biorąc pod uwagę te ramy czasowe, każdy może obliczyć, kiedy sadzić owies na swoim obszarze, aby nasycić glebę w odpowiednim czasie.
Jak siać owies jak siderat?
Jeśli działka jest niewielka, zwykle wysiewa się nasiona w rzędach (łóżkach), a jeśli duże, luzem, a następnie wysiewa je grabiami na głębokość 3-4 cm. Przy wysiewie pierwszej metody zużycie wynosi 15 g na 1 m2. m działka. W przypadku zastosowania metody ciągłego siewu ilość nasion wzrasta 1,5-2 razy. Wskaźnik ten wzrasta również, jeśli siew odbywa się jesienią. Jeśli przygotowywana jest mieszanka zbożowo-zbożowa, wówczas proporcję owsa należy zmniejszyć do 40%.
Jednocześnie doświadczeni ogrodnicy zalecają uwzględnienie następujących niuansów:
- do siewu warto wybrać owies zimowy, szczególnie w przypadku, gdy wiosną planowane jest cięcie zielonej masy;
- nasiona przed sadzeniem należy moczyć przez 20-30 minut w słabym roztworze nadmanganianu potasu lub kwasu borowego, aby zapobiec zakażeniu sadzonek grzybami;
- nasiona można wysiewać ręcznie lub za pomocą specjalnego urządzenia;
- przy ręcznym siewie nasiona należy rozsiać na wstępnie zwilżonym obszarze i posypać glebą.
Doświadczeni ogrodnicy zalecają mieszanie nasion owsa z wyka, ponieważ ta sztuczka może zmniejszyć stężenie azotu o 50%.
Jak dbać o uprawy?
Po wysianiu owsa należy zapewnić odpowiednią pielęgnację zgodnie z następującymi zasadami:
- Obficie podlewaj, jeśli pogoda jest sucha. Faktem jest, że owies jest kulturą kochającą wilgoć, dlatego jeśli ilość wody jest niewystarczająca, to bez dodatkowego nawadniania nie będzie w stanie aktywnie rosnąć i intensywnie wytwarzać zieloną masę.
- Raz na 3 dni sprawdzaj stan uprawy. Konieczne jest ustalenie, czy wykluły się pędy, jakiego rodzaju są, czy liście rozwijają się normalnie, czy są suche z powodu ciepłej pogody. Jeśli łodygi pozostają w tyle pod względem wzrostu, musisz zrobić nawozy mineralne w postaci azotanu amonu lub superfosfatu. Należy zauważyć, że z podobnymi problemami trzeba się zmierzyć, jeśli poprzednia kultura nadmiernie wyczerpała glebę, nawet w przypadku zielonego nawozu.
- Zastosuj specjalną technikę rolniczą - gdy owies osiągnie 10-15 cm, musisz go przyciąć o 30%. Takie manipulacje stymulują wzrost roślin, co w przyszłości zapewni więcej zielonej masy do nawożenia gleby. Należy zauważyć, że ogrodnicy eksperymentalnie ustalili, że zboża przycięte do jednej trzeciej wysokości wyprzedzają wzrost, nawet te rośliny, które zostały wysiane tydzień wcześniej.
Ogólnie rzecz biorąc, owies jest bezpretensjonalny w uprawie i potrzebuje tylko wystarczającej ilości wilgoci. Tylko w pojedynczych przypadkach do gleby można dodać dodatkowe nawozy.
Kiedy i jak kosić owies jako siderat?
Od momentu siewu do koszenia powinno upłynąć około 30-40 dni, ale lepiej jest poruszać się po wyhodowanej zielonej masie i wiechy kwiatów. Kiedy pojawi się na nim pyłek, musisz natychmiast odciąć łodygi. Ponadto plasterek należy wykonać na początkowym etapie kładzenia, gdy owies rośnie do 20 cm, ponieważ w tym stanie zawiera maksymalnie przydatne substancje. W przyszłości łodygi staną się szorstkie i słabo rozkładają się w ziemi, a także stopniowo tracą potas.
Poniższy film pokazuje, jak wycinać owies na zielony nawóz, a także wyjaśnia, dlaczego tę konkretną uprawę należy wysiewać jako zielony nawóz:
Podczas siewu jesiennego czas koszenia często przypada na ostatnie dni przed nadejściem chłodnej pogody, a podczas siewu wiosennego przed nadejściem gorących dni majowych.
Owies jako siderat należy wycinać nożem do płaszczyzny, ścinając korzenie na głębokości 5-7 cm, a następnie sadzić w glebie na głębokość 5-15 cm, w zależności od jego struktury: lepiej jest zejść głębiej w ziemię gliniastą, a mniejszą w lekką piaszczystą. W każdym razie nie jest konieczne nadmierne pogłębianie owsa w ziemi, w przeciwnym razie bez dostępu powietrza rozkłada się i zakwasza glebę, nie przynosząc roślinom żadnych korzyści, a jedynie szkodę. Wystarczy więc wykopać zieloną masę na głębokość w bagnecie łopaty, a następnie nacisnąć górną warstwę gleby.
Jeśli koszenie odbywa się na wiosnę, owies należy zakopać w glebie nie później niż 2 tygodnie przed posadzeniem głównej uprawy, w przeciwnym razie nie będzie miał czasu na obalenie na czas. Jeśli prace zostaną przeprowadzone w listopadzie, nie ma potrzeby wbijania ich w ziemię. Lepiej to zrobić na krótko przed kwietniowymi uprawami. Dzięki fazowanym łodygom ziemia nie zamarznie zbyt głęboko, więc będzie gotowa do sadzenia na wiosnę.
Po zmieszaniu z glebą zielona masa szybko rozkłada się z wystarczającą ilością wilgoci, w wyniku czego powstaje zielony nawóz. W razie potrzeby możesz przyspieszyć proces fermentacji biomasy, podlewając warzywa osadzone w glebie jednym z preparatów skutecznych mikroorganizmów (EM) lub dodając azotan amonu.
Nie możesz wykopać łodyg, pozostawiając je na ziemi jako ściółkę. W takim przypadku będą chronić glebę przed wysuszeniem i chwastami.
Jeśli jest dużo zielonej masy, jej nadwyżka nie musi być zakopana w ziemi, ponieważ w tym przypadku będzie kwaśna.Resztę należy więc wrzucić do dołu kompostowego, gdzie zielony nawóz szybko rozpada się na inne składniki. Ponadto zieloną masę można ułożyć w beczce z wodą lub wykorzystać jako pokarm dla ptaków, zwierząt gospodarskich.
Czy owies można stosować latem?
Owies nie toleruje gorącego czasu, dlatego nie zaleca się go uprawiać w letnim upale. Jednak niektórzy ogrodnicy wolą używać go w lecie, ponieważ doskonale rozpuszcza iły i glinę, usuwa gnijące bakterie i nadmiar wilgoci z gleby.
Latem owies wiosenny stosuje się jako ściółkę, która pasuje do naw bocznych. Aby przyspieszyć proces rozkładu zielonej masy, należy ją zalać roztworem nawozu biologicznego, a następnie przykryć warstwą słomy. Takie manipulacje pomogą również zaoszczędzić wilgoć w pobliżu korzeni i przyczynią się do tego, że owady glebowe będą stopniowo przetwarzać resztki roślinne i zamieniać je w próchnicę.
Owies jest rośliną zbożową, którą można wykorzystać do bocznikowania gleby, ponieważ dzięki rozgałęzionemu systemowi korzeniowemu dobrze usuwa chwasty i rozluźnia ciężkie gleby gliniaste, zapobiegając ich pękaniu i wysuszeniu. Ponadto zielona masa owsa działa jako doskonały nawóz, ponieważ nasyca glebę azotem, potasem i innymi przydatnymi pierwiastkami.