Zastosowanie uli wielokadłubowych zapewnia pszczelarzom pewne zalety, które wynikają głównie z ich konstrukcji. Przesiedlanie owadów w nowych budynkach musi odbywać się etapami. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę cechy dalszej pracy z pszczołami.
Cechy konstrukcyjne
Konstrukcja ula z wieloma ulami może się różnić, ale zgodnie z GOST musi zawierać 4 identyczne skrzynki, zdejmowane dno, pokrywkę i pokrywę. Warunkiem jest wymienność wszystkich elementów ula.
Każda skrzynia jest dostarczana z okrągłym wycięciem. Główny otwór na baterię jest wykonany w dolnej części konstrukcji i ma kształt szczeliny. Jego długość zajmuje całą przednią ścianę, szerokość wynosi 2,5 cm i jest regulowana przez zawór. Dzięki tym cechom poprawia się wentylacja konstrukcji, a przy intensywnym lecie pszczół zmniejsza się zatory.
Kadłub i spód nie mają elementów złącznych, ale są potrzebne do transportu. W pasiece należy stosować identyczne wzory z ramkami o tym samym rozmiarze. Mają wysokość 23 cm i są przeznaczone do silnych i średnich rodzin pszczelich, a także do rozbudowy ula z powodu budynków.
W ulu z wieloma ulami wymagana jest siatka oddzielająca w celu odizolowania gniazda lęgowego od reszty przestrzeni. Odsłoń taką siatkę między 2 a 3 ciałem. Na jedną płodną macicę wystarczy 20 plastrów miodu. Jeśli wyodrębnisz lęg ze względu na siatkę, wtedy znacznie łatwiej będzie wybrać miód.
Ponadto ula wielokadłubowa może być wyposażona w podobny trap, chociaż ten element nie jest wymagany. Jego szerokość powinna odpowiadać przedniej ścianie ula, a długość powinna wynosić około 50 cm. Jeśli pszczoły zderzą się, gdy zbliżą się do wejścia, spadną na deskę. Jego obecność jest również dogodna do selekcji miodu - owady w obecności deski dzielącej można strząsnąć z przejścia i nie bać się utraty macicy.
Liczba budynków w lecie może osiągnąć 5-7. Istnieje 10 ramek na sektor.
Korzyści z uli wielokadłubowych
Zawartość pszczół w ulach wielokadłubowych ma kilka pozytywnych aspektów:
- główna praca jest wykonywana w przypadku skrzynek atrakcyjnych pod względem lekkości - eliminuje to potrzebę dodatkowej pomocy i zapewnia możliwość niezależnego usunięcia skrzynki;
- możliwość swobodnego przemieszczania się ula, zachowując koczowniczy wizerunek (o pasiece na kółkach można przeczytać tutaj);
- wzrost liczby rodzin pszczelich bez powiększania pasieki;
- możliwość stymulowania aktywnego rozwoju przez pszczoły ze względu na zmianę budynków w miejscach;
- ułatwianie utrzymania owadów poprzez zastąpienie ramek skrzynkami;
- mniej czasu poświęcanego na kontrolę, produkcję, selekcję;
- zdolność do odrodzenia silnej rodziny pszczół osieroconych pszczół;
- w rezultacie komfortowe warunki do zimowania owadów - wzrost ich wydajności, a następnie zbieranie miodu.
Przedłużenie ula
Konieczne jest etapowe przenoszenie pszczół do uli wielokadłubowych. Proces ten rozpoczyna się w pierwszej połowie wiosny, ponieważ czerw jest nadal stosunkowo niewielka w tym okresie. Przesiedlenie należy przeprowadzić w ciepłym czasie, w przeciwnym razie czerw może się złapać.
Przygotowanie pierwszego budynku
W przypadku konstrukcji wieloczęściowych wysokość ramy jest mniejsza niż standardowa, dlatego należy ją zmniejszyć. Aby skrócić ramy gniazdowania, konieczne jest przycięcie pasów bocznych - nie więcej niż 23 cm, po czym spód plastra miodu jest cięty centymetr nad przygotowanymi listwami i dolny pasek jest przybity do nich.
Ula z wieloma ulami należy zainstalować w tym samym miejscu, co ul przeniesiony. Skrócone ramy z czerwiem i paszą są ustawiane zgodnie z klasycznym schematem - w sumie powinno być 10. Macica musi być na chwilę przykryta czapką. W tym momencie musisz destylować pszczoły ze starego ula do nowego budynku. Konieczne jest zmniejszenie letcha do średnio 2 cm.
Drugi budynek
Kiedy pojawi się stała łapówka, rozpocznie się gwałtowne narastanie jaja i odpowiedni wzrost liczby klatek z czerwiem. Liczba młodych pszczół gwałtownie wzrośnie, dlatego wymagana jest ekspansja ze względu na instalację drugiego budynku. Jeśli ten środek nie zostanie podjęty w odpowiednim czasie, może rozpocząć się rój.
Instalacja drugiego ciała powinna rozpocząć się na początku redukcji macicy na przedostatniej komórce. Aby ukończyć drugi przypadek, lepiej jest użyć niskich plastrów miodu, w których potomstwo zostało już wyhodowane. Pamiętaj, aby dodać kilka ramek z woskiem.
Na środku górnej przegrody należy umieścić parę plastrów miodu, w której potomstwo jest już otwarte. Zapewni to wysoką temperaturę w ciele i przyspieszy przejście macicy z pszczołami do niego - ciepło ich przyciąga. Gdy ten warunek jest spełniony, potomstwo w jednym wieku koncentruje się w jednym budynku, co jest ważne dla dalszych permutacji.
Jeśli podczas wprowadzania drugiego budynku noce są chłodne i prawdopodobnie zimne, możesz go odłożyć i umieścić pierwszą skrzynkę na wierzchu. Pozwala to zabezpieczyć czerw i w pełni wyposażyć cały kadłub jednocześnie. Pszczoły opanują gniazdo naturalnie.
Przegrupowanie obudów
Gdy wszystkie ramy drugiego budynku są wypełnione czerwem i zielenią, dolny sektor zostaje uwolniony, ale nie przyciąga macicy z powodu niższej temperatury, dlatego produkcja jaj może się zmniejszyć. Oznacza to, że nadszedł czas, aby zmienić układ kadłuba.
Po obu stronach ula zainstalowane są 2 dachy ula, na których porusza się górny budynek. Dolny sektor należy przykryć i usunąć na drugi dach. Następnie obudowa jest instalowana z powrotem, wymieniając się.
Trzeci budynek
Po przegrupowaniu kadłubów wylęganie lęgów odbywa się w dolnym sektorze, a owipositor przechodzi z góry. Aby zwiększyć siłę kolonii pszczół i wykluczyć rój, konieczne jest postawienie trzeciego budynku.
Ramki z woskiem są w nim zainstalowane - co najmniej w połowie zmieszane z lekkimi plastrami miodu. Przy stale ciepłej pogodzie wszystkie ramki można woskować.
Na tym etapie kadłuby muszą zostać ponownie wymienione, ponieważ w dolnym sektorze znów znajdują się wolne komórki. Górna komora jest przestawiana w dół, następnie umieszczany jest nowy budynek, a po sektorze, który był najniższy. W gnieździe powstaje pustka, której pszczoły nie tolerują, więc aktywują siły do budowy. Jednocześnie nie dążą do roju.
Podczas układania komórek królowej nie trzeba instalować trzeciej skrzynki. Rodzina pszczół nie zbuduje plastra miodu.
Czwarty budynek
Trzeci przypadek pszczół jest odbudowywany i w pełni opanowany w ciągu około 2-3 tygodni. Następnie wymagana jest instalacja ostatniej obudowy. Do jego konfiguracji stosuje się głównie ramki z woskiem.
Podczas dodawania 4 obudów wymagana jest ponownie permutacja. Drugi sektor jest ustawiany, następnie umieszczane są 3 przedziały, nowa obudowa jest instalowana na górze, a budowę kończy sektor, który był niższy.
Po takiej przegrupowaniu poniżej pojawia się otwarty lęg i zapasy paszy, a nadrukowany czerw z pustymi plastrami miodu - pszczoły szybko je odbudują. W górnej części będzie miód wypełniony, a plastry miodu zostaną przygotowane na zimę. W nowym sektorze rozpocznie się redukcja macicy.
Takie przegrupowania zapewniają pszczołom nie tylko pracę, ale także dobre odżywianie, ponieważ muszą regularnie odnawiać gniazdo i zwiększać zapasy. Wszystko to odwraca uwagę owadów od roju.
Pompowanie miodu
Ten etap rozpoczyna się, gdy komórki komórek są uszczelnione przez jedną trzecią. Ważnym warunkiem jest obecność pokarmu w pszczołach, ponieważ jego jakość jest wyższa w pierwszej połowie zbioru miodu. Im lepsza pasza, tym mniejsze ryzyko śmierci owadów w zimie.
Nie ma istotnych różnic przy pompowaniu miodu z uli wielokadłubowych. Kiedy pierwszy budynek jest wypełniony miodem, należy go uwolnić od pszczół i umieścić w magazynie. Zimą stanie się główną rezerwą miodu.
W stacjonarnej pasiece miód jest wypompowywany raz w sezonie, więc jeśli weźmiesz dobrą łapówkę, możesz użyć dodatkowej skrzynki - piątej. W przypadku nomadycznego obrazu pompowanie odbywa się przed każdym ruchem. Do pompowania wykorzystywane są tylko dwa górne kadłuby rufowe. Pod koniec łapówki należy je usunąć - kolonie pszczół pozostaną w dwóch niższych sektorach.
Do pompowania miodu wygodnie jest użyć ramy z rozciągniętym płótnem, którą należy zwilżyć słabym roztworem kwasu karbolowego. Pszczoły ruszają się w dół o kilka minut.
Zbiór żywności na zimę
Ten etap jest niezbędny do pomyślnego zimowania rodziny pszczelej. W zależności od cech klimatycznych miodu potrzeba średnio 20-30 kg karmy na rodzinę.
Aby przechowywać puste miejsca, użyj jasnobrązowych plastrów miodu. Są cieplejsze, dlatego lepiej jest dla szkarłatnej macicy. Jasne plastry miodu ustawione na krawędziach i pozbyć się ciemnych.
Ramy pośrodku gniazda powinny zawierać co najmniej 2 kg miodu i wolnych komórek dla klubu. Jego gęstość zapewnia dobre wsparcie temperaturowe i niższe zużycie paszy. Plaster miodu z nieopieczętowanym miodem pozostawia się, a te zapieczętowane są częściowo wybrane, aby nie uległy skazie zimą.
Oprócz miodu konieczne jest również przygotowanie chleba pszczelego, w przeciwnym razie kolonie pszczół nie będą mogły się rozwijać na wiosnę. Dla jednej rodziny potrzebujesz co najmniej dwóch ramek o strukturze plastra miodu, które są pokryte miodem i uszczelnione woskiem - bez tego jedzenie stanie się spleśniałe.
Pergę osadza się na krawędziach po lekkich plastrach miodu. Po pierwsze, pszczoły będą karmić się miodem, a jeśli to konieczne, pod koniec zimowania przestawią się na chleb pszczeli.
Odwrócony jest również używany do górnego opatrunku. Musi być gotowany w proporcjach 4: 100 (stosunek miodu do syropu).
Objętość spadających uli
Do zimowania w ulu wielokadłubowym wszystkie sektory nie są potrzebne - wystarczy dwa. Trzy przypadki są mniej prawdopodobne, jeśli gniazdo rodziny pszczół jest małe.
Nadmiar przegród należy usunąć w miarę zmniejszania się zbioru miodu. Wszystkie ciała miodowe należy usunąć, pozostawiając dolny sektor, w którym znajduje się czerw, a górną część z jedzeniem.
Zimowanie
Jesienią, oprócz zmniejszenia liczby budynków, należy również wykonać standardowe prace. Kontrola pszczół, kontrole higieny są wymagane. Na początku września przeprowadzają intensywny ubieranie.
Podczas zimowania pszczół ważna jest wentylacja ula. W tym celu dolne i górne wycięcia pozostają otwarte. Dodatkowym środkiem jest poduszka z mchem, która jest umieszczana na gnieździe. Materiał musi pochłaniać wilgoć, która jest produktem życia owadów. Właściwie zorganizowana wentylacja pozwala uniknąć przegrzania, które jest znacznie bardziej niebezpieczne niż mróz.
Aby ogrzać ul, możesz użyć liści i trocin. Taki grzejnik jest umieszczony na dole konstrukcji.
Wiosenna inspekcja
Wraz z dobrze doświadczoną zimą na wiosnę rozpocznie się duży wzrost kolonii pszczół, a ekspansja gniazda tylko się do tego przyczyni. Kontrola jest przeprowadzana podczas przestawiania - kadłub musi być zamieniony. Jeśli kolonie pszczół osłabły, musisz je połączyć.
Wiosenne permutacja pobudzi owipositor i zapobiegnie rojowi. Podczas napełniania dużej skrzynki konieczne jest zainstalowanie trzeciego sektora - umieść go na środku.
Jeśli wiosenna kontrola wykaże brak żywności, konieczne jest wprowadzenie dodatkowej struktury miodu-pergi. Na jedną rodzinę pszczół potrzeba średnio 9 kg miodu i 2,5 kg wołowiny.
Rój i nawarstwianie się
Ryzyko roju w ulu wielokadłubowym jest niższe z powodu przestawienia kadłuba podczas ich dodawania. Rojeniu można również zapobiec, organizując nakładanie warstw. Jest to możliwe, jeśli rodzina pszczół zajmuje minimum 2 budynki i jest wystarczająco silna.
Dolny przedział z macicą jest oddzielony pustą przegrodą, drugi sektor jest rozmieszczony w przeciwnym kierunku. Możesz także użyć siatki oddzielającej, co jest sprzeczne z sektorem, w którym znajdują się plastry miodu i woski. Kiedy gniazdo lęgowe pęka, rój jest praktycznie wykluczony.
Obejrzyj wideo, które mówi o niuansach trzymania pszczół w ulach wielokadłubowych:
Ule wielokadłubowe mają wiele zalet. Istnieją pewne cechy zawartości pszczół w takich projektach, ale ogólne zasady pszczelarstwa pozostają takie same. Właściwa organizacja procesu zapewnia wzrost liczby owadów w pasiece tej samej wielkości, co oznacza, że można również zwiększyć ilość uzyskanego miodu.