Biegunka u cieląt jest powszechna i stanowi prawdziwy problem podczas hodowli bydła. Skuteczne lekarstwo na biegunkę, które występuje z różnych przyczyn, jeszcze nie istnieje, ale udowodniono, że im później patologia zostanie odkryta, tym wyższy wskaźnik śmiertelności u młodych zwierząt.
Oznaki biegunki u łydki
Pomimo faktu, że biegunka może powodować wyczerpanie i śmierć dorosłych krów, rolnicy ponoszą największe straty podczas wychowywania cieląt mlecznych. Oczywiście biegunka nie jest osobną chorobą, ale nieprzyjemnym objawem choroby podstawowej występującej w ciele zwierzęcia. Dość szybko sytuacja ta prowadzi do naruszenia równowagi wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej. Utrata elektrolitów, odwodnienie i kwasowość to trzy główne przyczyny śmierci młodego zwierzęcia.
Jeszcze przed wystąpieniem biegunki występują inne, nie mniej niepokojące, wcześniejsze oznaki stanu patologicznego cielęcia:
- przy zawsze wysokim poziomie apetytu zwierzę nagle staje się ospałe i źle je;
- temperatura ciała gwałtownie rośnie;
- powierzchnia górnej wargi staje się sucha;
- w jamach nosowych tworzą się suche skórki;
- kiedy cielę jest puste, widać, że jego kał jest zbyt suchy.
Łatwo zgadnąć, że nadmierna suchość jest oznaką odwodnienia, tak niebezpiecznego dla młodych zwierząt. Przy łagodnej formie zwierzę nadal stoi na nogach i niechętnie się porusza, ale je, gdy ma umiarkowany stan i odwodnienie na twarzy, nie porusza się i staje się coraz trudniejsze do zniesienia.
Na ostatnim etapie cielęta leżą, odmawiają jedzenia, kolor ich kału może być inny - od zielonego do ciemnobrązowego i czarnego z pasmami krwi. W tym drugim przypadku oznacza to niebezpieczną chorobę zakaźną.
Już przy niestrawności cielęta odczuwają ból z powodu skurczów jelit, dudnienie można usłyszeć w brzuchu, później kończyny stają się zimne, oczy zapadają się, wrażliwość skóry jest tracona. Stolec ma żółto-szary kolor, zawiera śluz, pęcherzyki i grudki. Zwierzęta już nie powstają, tylko drżą i jęczą. Nieleczona skóra zmienia kolor na niebieski. Śmiertelny wynik może nastąpić po 2-5 dniach.
Na biegunkę cierpi 40–70% młodych zwierząt w pierwszym tygodniu życia. W przypadku opóźnionego leczenia umiera do 30% cieląt.
Diagnoza i inspekcja lekarza weterynarii
Aby postawić prawidłową diagnozę, weterynarz musi przeanalizować warunki zwierząt, jedzenie, które jedzą. Uwzględniono również objawy towarzyszące pogorszeniu się stanu. Dodatkowo przeprowadza się badanie bakteriologiczne materiału.
Bez wątpienia lekarz dowiaduje się:
- jaka jest temperatura ciała zwierzęcia;
- co zjadł dzień wcześniej;
- kiedy zaczęła się biegunka
- czy towarzyszyły jej wymioty i ile razy.
Badany jest również kał, jego kolor, cechy, specjalista jest zainteresowany częstotliwością wypróżnień. Ponadto po badaniu dotyka palca żołądka cielęcia, ocenia stan lustra nosowo-wargowego i określa częstość akcji serca.
Za pomocą specjalnych zestawów testowych lekarz weterynarii może szybko zidentyfikować i zidentyfikować obecną chorobę. W ten sposób można zidentyfikować zakażenie kryptosporydiami, koronawirusem i rotawirusem, dolegliwości spowodowane przez Escherichia coli Escherichia coli.
Jeśli zdiagnozowano zaburzenie trawienne ...
Przyczyny choroby młodego zwierzęcia mogą być niezakaźne i zakaźne.
Stany niezakaźne obejmują niestrawność.
Może to być spowodowane przez następujące czynniki:
- podlewanie cielęcia zimną siarą;
- siara pijąca od chorej krowy (zapalenie sutka);
- przekarmienie;
- jedzenie kwaśnej siary;
- późne karmienie, niewystarczające wzbogacenie siary w składniki odżywcze z powodu niedożywienia krowy podczas ciąży, co prowadzi do obniżenia jej odporności.
Niestrawność może rozpocząć się z powodu brudu w pokoju, niewłaściwej konserwacji dzieci. Wszelkie odchylenia klimatyczne, czy to przegrzanie, czy hipotermia, słaba wentylacja w pomieszczeniu, duszność, złe standardy sanitarne, brud, naruszenie reżimu karmienia, bardzo szybko wpłyną na stan cieląt. Niedobór witamin, takich jak tokoferol i retinol, a także ważnych pierwiastków śladowych, prowadzi do niestrawności, a następnie biegunki.
Główne objawy obserwowane przy niestrawności:
- letarg i letarg zwierzęcia;
- słaby apetyt;
- brak zainteresowania, gdy pojawia się gospodarz;
- boki i ogon zabarwione kałem;
- zapach kału ma kwaśny lub zgniły zapach;
- dziecko ma szybki, płytki oddech.
Z naruszeniem trawienia temperatura zwykle nie wzrasta, pozostając na poziomie 37,5-39,5 stopnia, a przy toksycznej postaci niestrawności i obecności zatrucia - 40-41 stopni. Ogólnie rzecz biorąc, płynne wypróżnienia mogą występować do 14 razy dziennie, co oczywiście wyczerpuje zwierzę. Jego nos staje się szorstki i suchy, włosy są matowe, jego oczy stopniowo opadają, co świadczy o bliskiej śmierci.
Oczywiste jest, że przy takim obrazie klinicznym cielę nie uzyska pomocy po prostu poprzez zapewnienie normalnego odżywiania i mikroklimatu - w takiej sytuacji ważne jest, aby jak najszybciej rozpocząć leczenie:
- Pierwszą rzeczą do zrobienia jest umieszczenie zwierzęcia na głodnej diecie przez 24 godziny. Dają tylko przegotowaną wodę z dodatkiem soli i glukozy (na 1 litr - 50 g), woda powinna być ciepła (38-40 stopni). Do wrzącej wody można dodać skórkę cebuli (200 g na 1 litr).
- Począwszy od drugiego dnia zwierzę przenosi się z wody do otaczającego bulionu owsianego, ale najpierw podaje sok żołądkowy rozcieńczony w wodzie w stosunku 1: 4. Do gotowania weź wybrane owies jedną porcję na 10 części wody, gotuj przez co najmniej 5 godzin na małym ogniu i podaj napój w dużych ilościach. Len lub ryż są używane w ten sam sposób. Robią również mieszankę ciepłych liści herbaty czarnej herbaty, trzech białek jaj i soli (1 łyżka stołowa). Użyj 10 g na kg masy zwierzęcia.
- Trzeciego dnia, jeśli cielę nie przeklnie, może dodać trochę bulionu do bulionu. Po kolejnym dniu dają 500 ml mleka, rozcieńczając wywar. Stopniowo doprowadzaj ilość mleka do normy, ale tylko przy normalnym zdrowiu zwierzęcia.
Należy o tym pamiętać - jeśli biegunka utrzymuje się po dwóch dniach takiego leczenia, potrzebne będą leki przeciwbakteryjne, No-shpa stosuje się w przypadku skurczów jelit. Gotowaną wodę można zastąpić wywarami następujących roślin - kory dębu, omanu, szczawiu końskiego, bazi olchowych, dziurawca zwyczajnego.
Wirusowa biegunka: objawy, leczenie
Biegunka z powodu dostania się do organizmu cieląt infekcji wirusowej występuje z powodu kilku patogenów.
Rotawirus
Okres inkubacji może trwać od 16 godzin do jednego dnia. Objawy pojawiają się nagle, są to:
- przygnębiony stan młodych zwierząt;
- temperatura może wzrosnąć do 41 stopni;
- kał - wodnisty, żółty z kwaśnym zapachem;
- pomimo oznak odwodnienia cielęta nie chcą pić wody, jednak nadal jedzą, pomimo zmniejszenia apetytu;
- w przyszłości odchody stają się brudne, pojawia się w nich krew;
- zwierzę ma tachykardię;
- lepka ślina wypływa z ust.
Najbardziej podatne są zwierzęta w wieku 1-2 dni, które można zarazić zaraz po urodzeniu.
Najskuteczniejszy schemat leczenia rotowirusa u młodych zwierząt obejmuje kombinację leków takich jak Fosprenil i Gamavit (domięśniowo i dożylnie) przez cztery dni. Pół godziny przed jedzeniem cielętom podaje się 10 ml naparu z rumianku i szczawiu końskiego.
Taka terapia jest znacznie lepsza pod względem skuteczności niż stosowanie Trivit i Kanamycyny i hoduje zwierzęta nawet w wyjątkowo poważnym stanie.
Koronawirus
Nie mniej poważne dolegliwości, które mogą być przenoszone na młode zwierzęta od chorych zwierząt poprzez miski do picia, karmniki, ściółkę i inne zainfekowane przedmioty. W niektórych przypadkach dzieje się tak przez kropelki w powietrzu. Objawy choroby są podobne do tych, które występują, gdy rotawirus ma wpływ na zwierzęta, z wyjątkiem spienionego wydzielania śliny ze względu na obecność wrzodów w jamie ustnej.
Leczenie tej infekcji przeprowadza się za pomocą domięśniowych wstrzyknięć surowicy od dawcy zwierzęcego w połączeniu z roztworem Zoolan. Dodatkowo cielęta są karmione siarą i mlekiem zaszczepionym krowom.
Aby przywrócić równowagę wodną, należy dożylnie zastosować izotoniczny roztwór wodorowęglanu sodu (13 gramów leku na 1 litr wody). Z odwodnienia stosuje się również mieszaninę chlorków sodu i potasu z wodorowęglanem sodu, fosforanem potasu. 5,7 g mieszanki rozpuszczono w 1 litrze siana. Jako zapobieganie wtórnej infekcji stosuje się Spectrum B, Hygromycin lub Biomycin.
Zakażenie adenowirusem
Taka infekcja u cieląt może wystąpić w ostrej postaci. Najczęściej młode zwierzęta w wieku od 14 dni do miesiąca są podatne na choroby. Patogeny wpływają na narządy oddechowe i trawienne, tkankę limfatyczną i aparat wzrokowy.
Przyczyną choroby może być niesterylna ściółka, zanieczyszczona woda, pasza. Cielęta mogą zarazić się kropelkami u chorych zwierząt.
Zasadniczo infekcja występuje zimą i wiosną, kiedy odporność młodych osób jest zmniejszona.
Okres utajony trwa około tygodnia i towarzyszą mu następujące objawy:
- przede wszystkim dzieci mają obfite wydzieliny z nosa i łzawienie;
- po 3-4 dniach śluz staje się ropny;
- cielęta tracą apetyt;
- ich oddech jest trudny, puls przyspiesza;
- zwierzęta rozwijają suchy kaszel;
- po kilku dniach zaczynają cierpieć z powodu zwiększonego tworzenia się gazu w bliznie, kolce i biegunce;
- płynne odchody mają brązowo-szary kolor, zawierają śluz, a czasem fragmenty krwi;
- temperatura osiąga 41,5 stopnia do czwartego dnia i może pozostać na tym poziomie do 9 dni.
Ogólnie rzecz biorąc, w tym okresie zwierzę jest głęboko przygnębione i konieczne jest pilne leczenie. Polega na zastosowaniu surowicy hiperimmunizacyjnej, stosuje się również surowicę z grypy rzekomej, nieżytu nosa i tchawicy oraz chlamydii.
Dobre wyniki uzyskuje się przy użyciu krwi już chorych zwierząt, Immunoferon, Isoquaterine i preparatu ziołowego Ligaverin. W leczeniu skuteczna jest także mieszanina terpentyny, smoły, sulfonamidów lub glikolu jodotrietylenowego w postaci aerozoli.
Zakaźne zapalenie nosa i tchawicy
Powszechna choroba wirusowa u bydła, która może prowadzić do śmierci młodych zwierząt, co powoduje znaczne szkody ekonomiczne w gospodarce. Czynnikiem sprawczym jest wirus opryszczki. Dla cieląt mlecznych choroba jest poważnym zagrożeniem.
Zakażenie występuje u nosicieli i chorych zwierząt o wyraźnym obrazie klinicznym, zarówno poprzez bezpośredni kontakt, jak i przez żywność, mleko, unoszące się w powietrzu kropelki, wewnątrzmaciczne przejście przez łożysko.
Objawy choroby pojawiają się po 2-10 dniach:
- cielęta mają gorączkę;
- oddychanie staje się szybsze;
- pojawiają się oznaki depresji;
- uwalniana jest pienista ślina;
- zaczyna się kaszel;
- obserwuje się odpływy z nosa - początkowo przezroczyste, a następnie ropne;
- rozwojowi choroby towarzyszy pojawienie się wrzodów, odoskrzelowego zapalenia płuc i biegunki.
W leczeniu nieżytu nosa i tchawicy stosuje się aerozole zawierające surowice wykonane na podstawie krwi chorych. Jednocześnie do leczenia i zapobiegania stosuje się takie leki jak Endoviraza i Albuvir.
W celu zapobiegania uszkodzeniom bakteryjnym młode zwierzęta otrzymują tetracyklinę, Ditrim i Nitox 200. Leki te są łączone z mukolitycznymi (wykrztuśnymi) i ogólnymi środkami wzmacniającymi w celu przywrócenia odporności.
Oprócz środków terapeutycznych ważna jest dezynfekcja pomieszczeń oraz przestrzeganie norm weterynaryjnych i sanitarnych. Przenosząc cielęta do strefy kwarantanny, podaje się im ogólne środki wzmacniające i leki łagodzące stres.
Zakażenia bakteryjne u cieląt
Różne rodzaje bakterii mogą powodować zaburzenia jelitowe u młodych zwierząt.
Kolibakterioza
Zwykle obserwuje się u noworodków, najsłabszych z niską kwasowością ciała, niską zawartością globulin gamma we krwi. Przyczynami mogą być przewlekła choroba matki, niedobór witamin, złe funkcjonowanie wątroby, a także warunki banalne, takie jak niewłaściwe utrzymanie i niehigieniczne warunki.
Objawami choroby są:
- wzrost temperatury;
- intensywne tworzenie gazu;
- bolesna kolka;
- letarg, letarg, odmowa mleka;
- luźne stolce o charakterystycznym żółtym odcieniu, następnie o szaro-białym kolorze, zawierające płatki piany, domieszkę śluzu i krwi o odpychającym zapachu.
Kiedy klikniesz ścianę brzucha, zwierzę odczuwa ból, żołądek jest podciągnięty lub spuchnięty, oczy opadają. Przez krótki czas temperatura może wzrosnąć do 41 stopni, włosy wyglądają na rozczochrane i matowe.
Leczenie może podnieść łydkę na nogi, jeśli rozpocznie się przy pierwszych oznakach infekcji. Jako lek stosuje się Colifag, globulinę gamma i surowicę odpornościową. Wcześniej dziecko otrzymuje roztwór sody w ilości 30 ml. Aby przywrócić równowagę wodną, młode zwierzęta są karmione roztworem izotonicznym z domieszką kurzego jajka. W leczeniu dzieci są one oddzielane od matki i ręcznie podlewane z butelki.
Spośród antybiotyków przeciw zaburzeniom jelitowym zaleca się zwierzętom podawanie ampicyliny, tetracykliny, hektamycyny i Spectam w połączeniu z mlekiem.
Aby utrzymać normalne środowisko jelitowe, wskazane są probiotyki Bifidumbacterin i Enterobifidin. Ponadto młode zwierzęta są karmione kilka razy dziennie otulającymi wywarami z lnu, owsa i ryżu oraz roztworami soli. Wzmocnienie odporności pomoże wywary szałwii, kory dębu, rumianku, szczawiu końskiego.
Salmonelloza
Choroba jest wywoływana przez bakterię Salmonella, a głównym powodem są niehigieniczne warunki trzymania cieląt lub ich dużej liczby w jednym miejscu. Co najgorsze, zwierzęta zarażone tą infekcją pozostają jej nosicielem i stanowią zagrożenie dla zdrowego żywego inwentarza. Zakażenie następuje przez układ trawienny.
Objawy patologii:
- wzrost temperatury (z 39 do 42 stopni);
- brak apetytu;
- śluz jest wydzielany z nosa;
- już drugiego dnia zaczyna się biegunka, później odchody mogą wypływać arbitralnie.
W ostrej postaci kaszel, katar i objawy zapalenia stawów są dodawane do tych objawów. W tej pozycji cielęta wymagają kompleksowej terapii, która polega na podawaniu wielowartościowej surowicy antytoksycznej i zastosowaniu środków przeciwbakteryjnych, takich jak neomycyna, lewomycetyna, chlortetracyklina (tetracyklina). Synthomycyna jest podawana razem z mlekiem.
Enterotoksemia beztlenowa
Czynnikiem sprawczym jest bakteria z rodziny Clostridia, która powoduje silne zatrucie cieląt, a zatem ich śmierć następuje, jeśli nie podejmie się natychmiastowej próby wyleczenia.
Przede wszystkim wpływa to na układ nerwowy zwierzęcia i jego układ trawienny. Zakażenie zachodzi poprzez jedzenie, wodę, a także przez kontakt chorego.
Ciężkie objawy choroby:
- wysoka temperatura (41-42 stopni);
- zaburzona koordynacja ruchów;
- skurcze mięśni;
- szybki puls i oddychanie;
- słaby apetyt;
- brązowa biegunka z pęcherzami i domieszką krwi.
Na początkowym etapie skuteczne jest leczenie antybiotykami-sulfanilamidami, surowicą antytoksyczną (szczepionka wielowartościowa, wodorotlenek glinu). Aby przywrócić przewód pokarmowy, stosuje się acidophilus, zakwaszony kwasem chlorowodorowym, wodą i mlekiem oraz sokiem żołądkowym.
Oprócz enterotoksemii ten beztlenowy mikroorganizm może powodować tężec u zwierząt gospodarskich, obrzęk złośliwy, w którym temperatura ciała nie wzrasta, ale obserwuje się również wyczerpanie organizmu i problemy trawienne. W przypadku botulizmu cielęta również cierpią na biegunkę.
Inne przyczyny biegunki
Biegunka u cieląt może być również konsekwencją zakażenia kryptosporydiozą - infekcją pierwotniakową wywoływaną przez mikroorganizmy Cryptosporidium. Wnika podczas połykania zainfekowanej wody, pasz, mleka.
Objawy są wyrażane w następujących zmianach:
- u chorego zwierzęcia apetyt znika;
- traci na wadze;
- cielęta są bardzo spragnione;
- ich oczy są matowe;
- powłoki różnią się niebieskawym odcieniem;
- chorobie towarzyszy biegunka, drżenie mięśni, kołatanie serca.
Zabieg polega na odżywianiu, karmieniu cieląt wywarkiem lnianym i mieszaninami izotonicznymi w celu poprawy równowagi wodno-mineralnej. Dzieci otrzymują Norsulfazol, Khimkoksid w połączeniu z Farmazinem, polimyksyną i witaminą C. Zastosowanie probiotyku Immunobacterin D.
U cieląt w wieku 20 dni i starszych odnotowano również przypadki kokcydozy. Kokcydia to jednokomórkowe pasożyty, które mogą niszczyć tkankę jelitową zwierzęcia. Objawy pojawiają się natychmiast, to zaburzenie jelitowe - luźny stolec z domieszką krwi. Temperatura ciała również wzrasta, odchody uwalniane są mimowolnie. Apetyt może całkowicie zniknąć.
Dzieci są leczone Ichthyolem, Timolem, otrzymują mleko z dodatkiem siarczanu amonu. Ważne jest odkażanie pokoju, karmników i ściółki zwierząt.
Ponadto często biegunka u młodych osób może być związana z obecnością azotanów, organizmów grzybowych i pleśni w żywności i wodzie. Dlatego konieczne jest dokładne monitorowanie jakości paszy i utrzymywanie zwierząt w czystości.
Komplikacje i konsekwencje
Każda nieleczona choroba cieląt może być śmiertelna, ponieważ rozwój patologii przebiega szybko.
Różne dolegliwości są obarczone wszelkiego rodzaju komplikacjami, które logicznie prowadzą do śmierci zwierzęcia:
- W chorobach wirusowych częstymi powikłaniami są uszkodzenie oka (zapalenie rogówki i spojówek) i zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Gdy płuca zwierzęcia biorą udział w tym procesie, może to prowadzić do niedrożności oskrzeli, uduszenia i naturalnej śmierci.
- Nie mniej straszne jest zapalenie mózgu, które można zaobserwować w wyniku infekcji nieżytu nosa i tchawicy. Chore cielęta stają się pobudzone, agresywne, jednak bardzo szybko mogą wystąpić skurcze, zaburzenia koordynacji ruchów i paraliż.
- W przypadku kolibakteriozy u młodych zwierząt można wpływać na płuca i stawy, pojawia się kulawizna, ich ciało szybko wyczerpuje się i odwadnia. Zanim nastąpi śmierć, cielęta mogą cierpieć od kilku dni do kilku tygodni, wszystko zależy od stopnia uszkodzenia.
- Niebezpieczeństwo enterotoksemii polega na wielu krwotokach, zapaleniu jelita krętego i jelita cienkiego z jednoczesną martwicą tkanek.
Okazuje się, że jedynym sposobem na uratowanie zwierzęcia jest terminowe odwołanie do weterynarza.
Zapobieganie biegunce
Podstawowe zasady ochrony młodego żywego inwentarza przed chorobami wywołującymi biegunkę to higieniczna czystość, wysokiej jakości karma, właściwe i długotrwałe karmienie zdrowych krów młodym cielętom z siary, pomagając im wzmocnić ich odporność.
Środki zapobiegawcze obejmują:
- ścisłe przestrzeganie wymagań sanitarnych w zakresie utrzymania młodych zwierząt;
- regularne leczenie i procedury profilaktyczne, w tym szczepienia;
- podczas karmienia należy dodać do diety cielęcia specjalne substancje, które zapobiegają pojawianiu się różnych rodzajów grzybów i pleśni w wodzie i paszy;
- Uwolnionym cielętom należy podawać kompleksy niezbędnych witamin, preparatów ziołowych i wywarów w celu poprawy układu trawiennego i odpornościowego;
- aby uniknąć infekcji jelitowych, ważne jest uodpornienie krowy macicy na około miesiąc przed wycieleniem;
- obowiązkowe jest sprawdzanie przybywających zwierząt pod kątem różnych chorób;
- szczepienie cieląt jest również konieczne, ale należy je stosować tylko u absolutnie zdrowych zwierząt, jego czas trwania wynosi 6 miesięcy.
Biegunce u cielęcia łatwiej jest zapobiegać niż leczyć, a wszystkie dopuszczalne metody są do tego dobre. Możesz się tym zająć nawet przed urodzeniem dzieci, organizując szczepienia macicy. Równie ważne są warunki zatrzymania, które należy dokładnie przemyśleć.