U krów ras wysokopłodnych dość często diagnozuje się patologię, taką jak ketoza. Przejawia się w postaci naruszenia metabolizmu białkowo-węglowodanowego w ciele zwierzęcia, hiperketonemii, nieprawidłowego działania różnych narządów i układów. Ketoza prowadzi do zmniejszenia produkcji mleka, utraty masy ciała i narodzin słabego potomstwa.
Przyczyny choroby
Choroba rozwija się najczęściej po długotrwałym karmieniu krów produktami, w których przeważa białko i odnotowuje się niską zawartość węglowodanów (glukozy, skrobi). Taka dieta nie zaspokaja potrzeb energetycznych bydła i prowadzi do rozwoju pierwotnej ketozy.
Substancje ketonowe, które powstają w nienormalnie dużych ilościach w tej chorobie, stały się podstawą jej nazwy.
Równomierne podawanie silosów i pulpy służy również jako „prowokator” (ze względu na obecność dużego procentu kwasu masłowego i octowego w tej paszy). Ich akumulacja w organizmie następuje z powodu niepełnego utleniania (normą dla pełnego utleniania jest 1-6% zawartości kwasu w diecie).
Ciała ketonowe gromadzą się głównie w różnych narządach. Następnie znajdują się we krwi (ketonemia), co następnie prowadzi do ketonurii i ketonolaktii (obecność ciał ketonowych w moczu i mleku).
Przyczyny prowadzące do wtórnej ketozy obejmują następujące stany:
- choroby endokrynologiczne;
- choroby układu moczowo-płciowego;
- brak ćwiczeń, w wyniku czego otyłość;
- brak ultrafioletu i substancji mineralnych.
Choroba nie ma sezonowości, mechanizm jej rozwoju jest raczej skomplikowany, ponieważ wpływa na wiele przyczyn. Najczęściej diagnozuje się je u dobrze odżywionych krów w wieku 4-7 lat w okresie ciąży, na kilka miesięcy przed wycieleniem lub w pierwszych tygodniach / miesiącach po nim.
Częste objawy
Objawy ketozy zależą bezpośrednio od stopnia zaniedbania i charakteru przebiegu choroby. Wraz z rozwojem choroby wiele narządów jest zaangażowanych w proces patologiczny, obserwuje się odchylenia parametrów biochemicznych krwi.
Objawy mogą być subkliniczne (brak lub objawy nieswoiste) i mieć charakter kliniczny.
Wraz z przepływem rozróżnia się 3 formy choroby.
Obraz kliniczny ostrej postaci choroby obejmuje następujące zespoły, które opiszemy poniżej.
Gastroentericzny - występują patologie przewodu żołądkowo-jelitowego:
- cycero;
- naruszenie rytmu okresów żucia;
- niedociśnienie trzustkowe;
- opóźnienie odbijania;
- katar jelita;
- naprzemienne zaparcia i biegunka.
Hepatotoksyczny:
- obserwuje się oznaki niewydolności sercowo-naczyniowej;
- przewrotny apetyt lub jego brak;
- powiększona wątroba z bólem;
- zażółcenie widocznych błon śluzowych.
Nerwicowy - zwykle objawia się pierwszego dnia po wycieleniu, objawy dotyczą ostrego stadium choroby:
- zwiększona drażliwość nerwowa;
- przeczulica (nadwrażliwość) skóry na szyi, klatce piersiowej, dolnej części pleców;
- prawdopodobnie soporous (głęboko przygnębiony) lub śpiączka;
- drżenie różnych mięśni, skurcze toniczne;
- zgrzytanie zębami.
Zespół acetoniczny odnosi się do przebiegu subklinicznego i objawia się następującymi objawami:
- zmniejszony apetyt i produktywność;
- niedokrwistość;
- letarg, apatia;
- polypnoea (szybkie oddychanie powierzchniowe);
- matowe włosy;
- niedociśnienie komorowe;
- zmiany dystroficzne w narządach (serce, nerki, wątroba);
- częstoskurcz;
- wzrost ilościowy ciał ketonowych we krwi.
Objawy stadium podostrego przejawiają się w zespołach hepatotoksycznych i żołądkowo-jelitowych. W wydychanym powietrzu krowim występuje również zapach acetonu (zapach można zaobserwować w mleku i moczu), wydajność mleka znacznie spada lub całkowicie zanika.
W przewlekłym przebiegu obserwuje się zaburzenia w układzie trawiennym i rozrodczym, zmiany dystroficzne w sercu i wątrobie.
Ponadto przy poważnie zaniedbanej chorobie zmiany patologiczne docierają do narządów rozrodczych. Wraz ze wzrostem krwi ciał ketonowych u krów odnotowuje się torbielowate formacje w jajnikach, zaburzenie cyklu seksualnego urodzone podczas postępu tej choroby, cielęta są słabe. Możliwa wewnątrzmaciczna śmierć płodu w długim okresie ciąży.
Diagnostyka
Jeśli podejrzewa się ketozę, lekarz weterynarii wykonuje niezbędne procedury laboratoryjne (określając poziom ciał acetonu we krwi lub moczu za pomocą specjalnego odczynnika).
Ponadto diagnozę potwierdza się, analizując objawy kliniczne, dane analityczne i zbierając informacje o charakterze żywienia i zawartości.
Następnie przepisuje się leczenie, a właściciel otrzymuje niezbędne zalecenia.
Leczenie
Schemat leczenia ketozy jest różny w zależności od objawów. Zintegrowane podejście pozwala uzyskać korzystne wyniki w krótkim czasie. Ale niezwykle ważne jest wykluczenie przyczyny i normalizacja żywienia (terapia dietetyczna). W tym celu opracowuje się dietę, która zawiera niezbędne elementy we właściwym odsetku, biorąc pod uwagę potrzeby energetyczne zwierzęcia:
- zmniejszyć ilość żywności o wysokiej zawartości białka;
- karm świeżego siana i zielonej trawy wysokiej jakości;
- dodaje się warzywa - buraki cukrowe, marchew, ziemniaki, rzepa pastewna;
- górny opatrunek - gotowe suplementy mineralne pokrywające codzienne zapotrzebowanie na pierwiastki śladowe;
- witaminy D i A;
- sól kuchenna.
Stosunek cukru do białka w paszy powinien wynosić 1: 1, w tym celu można wprowadzić melasę do diety - do 2 kg na głowę.
Korzystnie przywróć ciało:
- ultrafioletowy;
- długie ćwiczenia;
- Masowanie skóry w celu poprawy oddychania skóry i pocenia się.
Leczenie farmakologiczne ma przede wszystkim na celu normalizację poziomu cukru we krwi i przywrócenie procesów enzymatycznych w żwaczu. Aby zapewnić procesy metaboliczne i energetyczne, stosuje się glukozę.
W praktyce klinicznej najlepszy wynik uzyskuje się dootrzewnowego odkładania leków zgodnie z metodą Sharabrin i Shaikhamanov (strzykawka Janet wstrzykuje się w rejon prawej głodnej dołu) z mieszaniną A i B:
- mieszanina A - stosowana w łagodnej chorobie, wymagane jest dootrzewnowe podanie do 2 litrów roztworu;
- mieszanina B - stosowana jest w ciężkich przypadkach, w razie potrzeby procedurę powtarza się do 4 razy w objętości 8 litrów.
Skład mieszanek jest następujący:
- woda destylowana (1000/1000 g);
- chlorek sodu (9/9 g);
- wodorowęglan sodu (13/113 g);
- chlorek wapnia (0,4 / 0,5 g);
- chlorek potasu (0,4 / 0,5 g);
- glukoza (100/140 g);
- benzoesan kofeiny sodowej (0,5 / 0,5);
- streptomycyna (50,0 / 50,0 g).
Schemat leczenia i dawkowanie jest przepisywane przez weterynarza każdemu zwierzęciu indywidualnie, w zależności od stopnia rozwoju choroby i stanu organizmu w momencie badania. Ponadto procedury te nie są przeprowadzane niezależnie. Konieczne jest skontaktowanie się z weterynarzem w domu w celu przeprowadzenia powyższych procedur medycznych.
Inny schemat:
- Dożylnie podaje się 100–300 ml 20–40% roztworu glukozy. Powtórz po 2 godzinach. Również 0,25% roztwór nowokainy z glukozą w dawce przepisanej przez lekarza;
- glukonian wapnia - 20 g podskórnie;
- leki hormonalne - insulina, kortyzon, hydrokotrizon w postaci zastrzyków domięśniowych;
- aby wznowić pracę przewodu żołądkowo-jelitowego, zwierzę przylutowano ciemiernikiem;
- do czynności serca stosuje się podskórnie roztwór benzoesanu kofeiny sodowej;
- w przypadku objawów neurologicznych stosuje się roztwór chlorpromazyny (1 ml na 1 kg masy ciała).
Aby znormalizować mikroflorę blizny, zwierzę wstrzykuje się ekstraktem z zawartości blizny uzyskanym od zdrowego żywego inwentarza.
Zapobieganie
Głównymi środkami zapobiegawczymi w celu zapobiegania ketozie są różnorodne żywienie na wysokim poziomie. Dieta zwierzęcia dobierana jest na podstawie kosztów energii. Każdy właściciel powinien dokładnie skontrolować zwierzęta gospodarskie, monitorować jakość karmionych produktów i leczyć wszelkie choroby w odpowiednim czasie. Właściwe chodzenie i czystość wpływają również na zdrowie zwierząt.
Ketoza jest dość powszechną chorobą. U krów podatnych na ketozę zmniejsza się masa ciała, odnotowuje się trudności podczas wycielenia, wydajność mleka jest zmniejszona lub całkowicie zatrzymana - wszystko to powoduje znaczne szkody ekonomiczne w gospodarstwach. Dlatego bardzo ważne jest dbanie o zdrowie stada i przestrzeganie zaleceń lekarza weterynarii.