Świnie są hodowane głównie na smaczne i duże ilości tłuszczu, ale mięso uzyskane od świni nie ma gorszego smaku niż tłuszcz. Wieprzowina jest gotowana we wszystkich krajach, w kawiarniach i restauracjach, w domu. Możesz zwrócić uwagę na większość ras mięsnych do hodowli, które opisano poniżej.
Jaka jest różnica między rasami mięsnymi świń?
Takie świnie są również nazywane boczkiem. Można je określić na podstawie wyglądu: ciało jest długie, mostek nie jest głęboki. Tył zwierzęcia jest większy niż przód, ponieważ szynka jest bardzo masywna. Główną różnicą między świniami mięsnymi i tłustymi jest to, że świnie te intensywnie rozwijają tkankę mięśniową, a tłuszcz, przeciwnie, odkłada się wolniej.
Prosięta szybko przybierają na wadze, jeśli są odpowiednio opiekowane i dobrze karmione, w ciągu sześciu miesięcy prosiak może ważyć 100 kilogramów. Z jednej tuszy wydajność mięsa wyniesie 67%, a tłuszczu 25%.
Rasa mięsna Duroc
Najsilniejszą rasą świni jest Duroc. Dorosłe zwierzę może osiągnąć 250 kg żywej wagi. Grubość tłuszczu wynosi zaledwie 3 centymetry.
Ta rasa wyróżnia się dużym rozmiarem. W końcu mężczyzna może osiągnąć prawie dwa metry (1,8). Jeśli chodzi o samicę, są one nieco mniejsze. Zasadniczo rasy mięsne wyróżniają się wydłużonym ciałem, ale w tym przypadku wszystko jest inne. Tusze Duroc są szerokie i masywne, grzbiet jest wypukły, a ich głowa jest niewielka, a ostre uszy trzymają się lub są wysunięte do przodu.
Kolejna różnica tej rasy w jej kolorze, mają wiele odcieni: złoty, ciemnobrązowy, brązowy. Włosie średniej długości dopasowane do koloru skóry. Świnie szybko przybierają na wadze, więc im starsza świnia, tym mniej aktywna.
Wydajność Duroc
Jeśli postanowiono hodować świnie, musisz wiedzieć, jak uzyskać dużą wydajność mięsa i smalcu przy minimalnych kosztach. Powyżej powiedziano, że w przypadku jednej tuszy wydajność mięsa wynosi 80%, ale dzieje się tak, jeśli zwierzę jest dobrze karmione. Aby uzyskać tak dobry wynik, zwierzę musi otrzymać dużo białka.
Wystarczy kilka miesięcy dobrego karmienia, a świnie będą zadowolone ze swojej wagi 100 kilogramów. Masa jest stale rekrutowana, nawet w wieku dorosłym, z wyjątkiem cielenia.
Badania wykazały, że na jakość i ilość mięsa wieprzowego mają wpływ warunki przetrzymywania zwierzęcia. Konieczne jest wietrzenie wizyty, ciągłe czyszczenie, wybieg powinien być zawsze czysty i suchy. Zimą musi być izolowany, a także nigdy nie powinno być zewnętrznego hałasu i drażniących.
Zalety i wady rasy
Zalety rasy Duroc obejmują:
- szybki wzrost i taki sam przyrost masy ciała;
- wytrzymałość i zdolność przystosowywania się do każdych warunków zatrzymania;
- dostawanie dużo smacznego i soczystego mięsa;
- prawie bez tłuszczu podskórnego;
- spokojna natura: nie walcz, nie gryź, a także dbaj o swoje prosięta.
Rasa Duroc to doskonała opcja do trzymania i hodowli świń rasy mięsnej. Ale taka „idealna” rasa ma swoje wady:
- kiedyś świnia może przynieść nie więcej niż 10 prosiąt, ale z drugiej strony jest to dobre, ponieważ im mniej prosiąt znajduje się w żołądku, tym większy procent ich przeżycia;
- podatność na choroby układu oddechowego;
- zwiększenie masy ciała będzie bezpośrednio zależeć od ilości spożywanego białka.
Pielęgnacja świń
Na szczęście rasa ta nie jest kapryśna w utrzymaniu, mogą być trzymane w otwartych kojcach w ciepłym sezonie, gdzie będzie wystarczająco dużo miejsca. Konieczne jest karmienie zwierząt trzy razy dziennie w zimie i dwa razy dziennie w lecie. Ważne jest, aby zwierzęta otrzymywały wystarczającą ilość białka. Niemożliwe jest, aby pomieszczenie nie było wentylowane, zanieczyszczone, obecność przeciągów jest również niedopuszczalna, ponieważ świnie są podatne na choroby.
Hodowla rasy Duroc
Jak twierdzą rolnicy, nie opłaca się utrzymywać świń Duroc dla potomstwa i zdobywać mięso, ponieważ koszt przewyższa produktywność. Rzeczywiście, locha innej rasy przynosi jednocześnie ponad 30 prosiąt, podczas gdy Duroc może przynieść maksymalnie 20 prosiąt.
Aktywne polowanie seksualne u macior trwa dwa dni, w których lepiej jest całkowicie je pozostawić. Następnego dnia dzieje się to z dzikiem i dwa razy, aby uzyskać 100% wyniku. Wskaźnik przeżycia nowonarodzonych prosiąt wynosi 93%.
Prosiaczek Świnia
Kolejna rasa mięsna Pietren. Dziki pietren są w stanie uzyskać 260 kilogramów żywej wagi, lochy są nieco mniejsze - 240 kilogramów. Ciało tej świni jest krótkie, ale wystarczająco szerokie, mięśnie są dobrze rozwinięte, chociaż z wyglądu nie można tego powiedzieć, ponieważ mają cienki i lekki szkielet. Szynki są ogromne.
Głowa jest prosta, mała i lekka, uszy są małe, wyprostowane, szerokie, nie głębokie klatki piersiowej. Grzbiet ma muskularne, raczej szerokie, zaokrąglone boki, co wskazuje, że świnia nie ma dużej tkanki tłuszczowej, ale duże nagromadzenie mięsa. Kolor świń jest biały lub pstrokaty.
Wydajność
Zdecydowanie nie można odpowiedzieć na pytanie, czy warto zatrzymać tę rasę w przypadku mięsa. Wszystko zależy od właściciela, czy może on zapewnić im odpowiednią opiekę i prawidłowe karmienie. Ważne jest, aby wiedzieć, że jedna świnia może przynieść tylko 8 prosiąt naraz, a tylko sześć może w pełni ją nakarmić, resztę należy karmić.
Ich żywotność jest wysoka, ale powoli przybiera na wadze. Jeśli prosięta są karmione produktami mięsnymi, to nawet wtedy zdobędą 100 kilogramów tylko w wieku 230 dni.
Przy odpowiedniej pielęgnacji i karmieniu możliwe jest uzyskanie wydajności mięsa z jednej tuszy 60%, podczas gdy wskaźniki tłuszczu wynoszą tylko 26%. Noga dorosłego dzika waży około 9 kilogramów, nie wspominając o reszcie.
Zalety i wady
Świnie Pietren mają zarówno zalety, jak i wady. Porozmawiajmy o zaletach:
- wydajność mięsa rzeźnego wynosi 70% z jednej tuszy;
- Oporność na choroby;
- nie podatny na otyłość.
Teraz wady:
- słabo przyzwyczaja się do nowych zmian klimatu i temperatury;
- źle toleruje stres;
- mięso złej jakości;
- mały przyrost masy;
- wybredny w karmieniu.
Opieka i utrzymanie
Główny nacisk tej rasy polega na opiece nad świniami, ponieważ zwierzęta są kapryśne w utrzymaniu i bardzo słabo tolerują zarówno ciepło, jak i mróz. Świnie nie posuną się daleko przy jednym pokarmie, potrzebują zrównoważonej i zróżnicowanej diety, w której białko, węglowodany, tłuszcze, pierwiastki śladowe, ogólnie rzecz biorąc, powinny być obecne wszystkie składniki odżywcze i odżywcze.
Hodowla świń
Pomimo dobrej wydajności mięsnej świnie nie są bardzo płodne. Ponieważ maciorki Pietren mają problemy z produkcją mleka, mogą tolerować i rodzić do 8 prosiąt jednocześnie.
Zanim kupisz tę rasę świń, musisz zapoznać się z opieką, utrzymaniem i karmieniem, ponieważ świnie nie będą należycie pielęgnowane, młody wzrost albo umrze, albo w ogóle się nie urodzi. W tej chwili świnie te są trzymane nie tylko ze względu na produktywność, ale także do hodowli z innymi rasami w celu uzyskania jeszcze lepszych cech.
Rasy Landrace
Dobrą rasą mięsną świń jest Landras. Waga dzika osiąga 310 kilogramów, a długość pnia wynosi 180 centymetrów, obwód klatki piersiowej wynosi 162 centymetry. Jeśli chodzi o kobiety, ich waga osiąga 260 kilogramów. Rasę można rozpoznać po wyglądzie: długi tułów, duże uszy zwisające nad oczami, cienka skóra i rzadkie białe włosie.
Wydajność świni Landras
Landras różni się od innych świń wysoką wydajnością, ponieważ wydajność mięsa z jednej tuszy wynosi 70%. Warstwa tłuszczu jest mała - około 20 milimetrów. Świnia może przynieść jednocześnie 10 prosiąt. Te świnie są wcześnie urodzone, dzienny przyrost masy wynosi 800 gramów.
Zalety i wady
Ta rasa świń ma swoje zalety i wady, wśród zalet, które można zauważyć:
- Mobilność;
- szybki wzrost;
- wysokie wskaźniki rozwoju;
- wytrzymałość;
- mięso wysokiej jakości.
Teraz o wadach:
- bardzo nieśmiała, w wyniku czego mogą wystąpić naruszenia;
- machanie do tyłu;
- boki są słabe.
Opieka i utrzymanie
Aby świnie dawały dobrą wydajność i poród, należy odpowiednio wyposażyć chlew, oczyścić go w odpowiednim czasie, odpowiednio karmić zwierzęta i zmieniać wodę, gdy się zabrudzi. Ta rasa świń jest czysta, więc jeśli naruszą normy sanitarne, mogą zachorować.
Hodowla
Rasa ta została wyhodowana w XX wieku w Danii. Wybór był bardzo okrutny, wybrano najbardziej przedwczesne i mięsiste zwierzęta. W rezultacie krzyżowano angielską rasę świń i duńską, w wyniku czego pojawiła się rasa Landrace.
Hodowcy twierdzą, że jeśli skrzyżujesz Landras z inną rasą boczku, otrzymasz wspaniałe potomstwo. Prosięta są wyjątkowe, ponieważ przy tuczu ponad 100 kilogramów wydajność mięsa wzrosła o 3%.
Hodowla Landrace nie jest łatwym zadaniem, ponieważ lochy i młode zwierzęta są wybredne. Nawet najmniejsze odchylenia w karmieniu lub utrzymaniu mogą mieć wpływ na płodność, nawożenie i inne wskaźniki.
Wietnamskie świnie
Wietnamska rasa świni również należy do mięsa, ale jego ilość nie jest tak duża. Ta rasa jest przedwczesna i bardzo płodna. Dojrzałość następuje po 4 miesiącach, po 4 miesiącach świnia może przynieść swoje pierwsze potomstwo w ilości do 20 sztuk. Może urodzić 18 lat, w ciągu roku wychodzi około 24 świń.
Wydajność
Ubój mięsa odbywa się w wieku 8 miesięcy, wtedy cholesterol nadal nie występuje, a mięso jest bardzo smaczne i bardzo szybko sprzedawane. Wysoki smak wynika z dobrego wchłaniania pokarmów roślinnych.
Zalety i wady
Każda rasa świń ma swoje zalety i wady, zalety rasy:
- szybkie dojrzewanie;
- wysoka płodność;
- mięso wysokiej jakości;
- bezpretensjonalność jedzenia;
- odporność na choroby;
- spokojna natura;
- szybki zwrot.
Niedogodności:
- nie lubią przeciągów;
- jakakolwiek żywność nie jest odpowiednia, należy wybierać wyłącznie dla wietnamskich świń;
- locha żywi prosięta przez długi czas, dlatego jest wyczerpana.
Opieka
Zanim kupisz wietnamską świnię, musisz wcześniej przygotować pokój, aby był suchy i czysty. Ta rasa nie jest kapryśna w utrzymaniu, a ponieważ są małe, chlew stanie się dla nich całą farmą. W lecie należy chodzić po świniach, w tym celu przydzielono powierzchnię stu, ale jedną dorosłą świnię. Podczas spaceru kłody należy wykopać w ziemi, o które można pocierać plecy.
Wietnamskie świnie są wyjątkowo czyste, a na spacerze potrzebują tylko jednego rogu. Jeśli w tej chwili nie można iść na spacer, będą tolerować, ile będzie to potrzebne. Pokój musi być utrzymany w czystości. Świnie powinny być utrzymywane w czystości przez cały czas.
Karmienie świń i prosiąt powinno być trawą i jedzą trawę w dużych ilościach. Codzienne menu powinno obejmować: pszenicę, jęczmień, owies, groszek i kukurydzę, ale nie w czystej postaci, ale w postaci płatków zbożowych. Jeśli postanowiono podać suche ziarna, należy je najpierw zmiażdżyć.
Hodowla
Główną zasadą pozyskiwania zdrowych i żywych młodych zwierząt jest to, że knur nie powinien być krewnym lochy, dotyczy to zwierząt, które zdecydowały się zmniejszyć. Ogólnie rzecz biorąc, świnie tej rasy są przedwczesne, ale musisz spotkać świnię z knurem, jeśli waga jest mniejsza niż 30 kilogramów.
Za pomocą następujących znaków można ustalić, że świnia jest gotowa do krycia:
- locha się martwi;
- pętla narządów płciowych staje się spuchnięta;
- pojawia się absolutorium;
- jeśli popchniesz zad, świnia nie porusza się, ale słucha wrażeń.
Rasa Hampshire
Inną rasą mięsną jest świnia Hampshire. Świnie Hampshire są najbardziej skuteczne, gdy krzyżuje się je z innymi rasami, aby wytworzyć nową rasę boczku. Główną różnicą między tą rasą a innymi jest jej czysty czarny kolor, ale musi być szeroki pasek otaczający ciało, gdzie znajdują się łopatki i przednie kopyta. Głowa jest lekka, niewielka, pysk prosty.
Uszy są małe, stojące prosto, ciało jest długie, a plecy mocne, a jednocześnie szerokie. Nogi są krótkie, ale mocne i silne, a kopyta proste. Sama rasa nie ma dużej ilości mięsa, jednak istnieją główne parametry:
- Wielkość zwierzęcia jest przeciętna, chociaż w porównaniu z innymi rasami mięsnymi rasa ta jest w najlepszym wydaniu. Dzik może osiągnąć 310 kilogramów żywej wagi, a świnia - 250 kilogramów.
- Młode prosięta są dość silne, ale jednak do 8 miesięcy powoli przybierają na wadze, ale potem szybko rosną.
Wydajność
Wydajność tej rasy jest bardzo niska, duże wskaźniki można osiągnąć przez krzyżowanie z innymi rasami. Podczas tworzenia hybryd uzyskuje się inną jakość mięsa. Do tej pory świnie Hampshire aktywnie krzyżują się z innymi rasami, w wyniku czego ich mieszańce są stale wykorzystywane jako towar.
Jednorazowo locha może przynieść około 8 prosiąt, niektóre miały 10, a nawet 12 prosiąt. Ponieważ maciorki opiekują się matkami, prosięta praktycznie nie giną, a ich przyrost masy jest wyższy niż u innych ras.
Zalety i wady
Każda rasa świni ma zarówno zalety, jak i wady, wśród zalet, które można zauważyć:
- wytrzymałość;
- mieć silną odporność;
- nie podatny na choroby;
- dobrze rozwinięty instynkt macierzyński;
- długie mięso z cienką warstwą tłuszczu;
- duży dzienny zysk.
Niedogodności:
- niska płodność;
- zwiększona drażliwość;
- mięso niskiej jakości.
Hodowla
Hodowanie tej rasy jest korzystne, nawet jeśli dobrze dostosowuje się do każdych warunków pogodowych, nie boją się ani chłodnych, ani upalnych dni. Jeśli odpowiednio karmisz i troszczysz się o świnię, to i tak będzie ona wykazywać dobre wyniki.
Plusem jest to, że można je wypasać przez cały dzień na otwartych lub zamkniętych pastwiskach. Tusza wieprzowa składa się z prawie jednego mięsa, warstwa tłuszczu jest bardzo cienka. W przypadku stosowania wysokiej jakości i zbilansowanej paszy dzienny przyrost może wynieść nawet 900 gramów.
Minusem świń jest to, że są one bardzo nieśmiałe, każdy strach może nawet doprowadzić do utraty wagi i zahamowania rozwoju. Dlatego spokój jest dla nich ważny, bez drażniących i obcych ostrych dźwięków.
Płodność macior jest niewielka, jednorazowo może prowadzić do 8 prosiąt, zdarzają się rzadkie przypadki, gdy liczba ta rośnie do 10 lub nawet 12 sztuk. Mimo to są dobrymi matkami, potrafiącymi karmić dowolną liczbę prosiąt i hodować je wszystkie.
Biała świnia
Dziś biała świnia jest najczęstsza w całej Rosji. Zwierzę dobrze dostosowuje się do każdego klimatu. Biała świnia łatwo dostosowuje się do każdych warunków klimatycznych, nie jest kapryśna w utrzymywaniu i karmieniu. Niemniej jednak nie tolerują silnych mrozów i bardzo intensywnego ciepła.
Świnie mogą być karmione zarówno smalcem, jak i mięsem, i mogą być wytwarzane tak, aby zarówno mięso, jak i tłuszcz były takie same. Mają smukłą sylwetkę, mocny szkielet i biały kolor. Ciało dzika ma 190 centymetrów, a świnie 165 centymetrów. Głowa jest duża, czoło jest szerokie, szyja jest gruba i odległa. Uszy są cienkie, nie zwisają, ale mają skłonność do przodu.
Klatka piersiowa jest głęboka, raczej szeroka, grzbiet jest długi i szeroki, tyłek się nie ugina, szynka jest okrągła. Wzrost białych świń nie jest duży, ich nogi są mocne z gładkimi i szerokimi kopytami. Skóra jest elastyczna, a jednocześnie gęsta, nie ma fałd, a włosie jest grube, ale cienkie.
Wydajność
Ta rasa należy do kategorii łoju. Waga dorosłego dzika osiąga 330 kilogramów, a lochy - 230 kilogramów żywej wagi. Samica może jednocześnie wychowywać do 12 prosiąt, a wydajność mleka wynosi 90 kilogramów. Małe dzieci szybko przybierają na wadze, a po dwóch miesiącach ich waga osiąga 20 kilogramów. Wydajność mięsa jest duża - 80% z jednej tuszy.
Zalety i wady
Hodowanie białych świń jest korzystne, ponieważ mają one wiele zalet:
- wytrzymałość i zdolność dostosowywania się do różnych warunków pogodowych;
- wczesny rozwój
- dobra płodność;
- smaczne mięso;
- duża wydajność mięsa i tłuszczu;
- elastyczna struktura.
Ale nie są one tak idealne, ponieważ mają również wady:
- skłonność do otyłości;
- nieprzyjemny wygląd;
- opadające sacrum;
- szynka jest źle wyrażona.
Opieka i utrzymanie
Świnie są predysponowane do otyłości, dlatego ważne jest prawidłowe ich karmienie. W okresie wiosenno-letnim świnie powinny być wypasane przez cały dzień, gdzie będą bardzo chętnie ściskać soczystą trawę, a warzywa będą odpowiednie jako pokarm uzupełniający. Ponadto, w razie potrzeby, możesz dodać paszę, owoce, kapustę. Świnie powinny mieć cały czas wodę, a zimą możesz dać im śnieg.
Stajnia, w której żyją świnie, powinna być wolna, sucha i, co najważniejsze, czysta. Przeciągi są niedopuszczalne, a latem ważne jest zapewnienie wentylacji.
Hodowla
Białe lochy mają dobrą płodność, ponieważ jednorazowo mogą przynieść 12 prosiąt, wydajność mleka wynosi 60 kilogramów. Dwumiesięczne prosięta ważą 5 kilogramów, a w wieku 190 dni osiągają 100 kilogramów.
Rasa do grillowania
W XXI wieku eksperci wyhodowali nową rasę świń do grillowania z charakterystyczną cechą - wełnę. Rasy brązownika trudno pomylić z kimś innym, ponieważ ich włosy są grube z lokami jak jagnięta. Gęsta sierść pozwala zwierzęciu bez problemu przetrwać silne mrozy, a latem uciec od irytujących owadów. Według koloru kosza można podzielić na cztery typy:
- czarny;
- czerwony;
- biały;
- mieszany.
Prawie nie ma czarnego grilla.
Piecyki są na skraju wyginięcia, na świecie pozostało ich bardzo niewiele, ale mięsa tych świń nie da się porównać z niczym, jest najsmaczniejsza, delikatniejsza i soczysta.
Istnieje wiele rodzajów świń mięsnych, każda z nich ma swoje własne cechy, zalety i wady. Wiele ras można łatwo wyhodować nawet w domu bez doświadczenia. Wydajność mięsa takich ras wynosi około 80% z jednej tuszy. Jeśli postanowiono poradzić sobie z pewną rasą świń, najpierw powinieneś się z nią zapoznać, a następnie przejść do utrzymania i karmienia.
Wydajność
Żywa waga świni wynosi do 200 kilogramów, a dzik do 300 kilogramów, a największa rekordowa waga knura wynosiła aż 500 kilogramów. Marmurowe mięso ma wysoką jakość i delikatny smak, ale ma również smalec, którego grubość wynosi 5 centymetrów, gdy świnia ma 8 miesięcy, a w wieku 10 miesięcy warstwa smalcu osiąga nawet 10 centymetrów.
Zalety i wady
Brązowe świnie mają następujące zalety:
- wysoka wydajność mięsa;
- bezpretensjonalność w żywieniu, mogą używać nawet najtańszej karmy;
- prostota treści;
- odporność na ekstremalne temperatury;
- wczesny rozwój.
A teraz wady:
- rasa jest rzadka;
- aby go zdobyć, musisz mieć dużo pieniędzy.
Opieka i utrzymanie
Aby chodzić, świnie potrzebują wolności, a miejsce, w którym będą pasły się, musi być ogrodzone solidnym ogrodzeniem, aby psy i inne drapieżne zwierzęta nie mogły do nich dotrzeć. Ważne jest, aby ustalić, że na terytorium nie ma żadnych trujących roślin, ponieważ kochają trawę i jedzą ją bezkrytycznie. Na czas spaceru słońce nie powinno na nich stale padać, dlatego należy wykonać baldachim.
Oprócz trawy świniom można podawać warzywa, owoce i odpady żywnościowe. Latem mogą uszczypnąć soczystą trawę, a zimą należy ją zastąpić wysokiej jakości sianem. Prosięta zaczynają karmić noworodki trzeciego dnia od urodzenia.
Hodowla
Hodowla tych świń jest dość trudna, ponieważ jest bardzo mało grilla. Prosięta czystej rasy są raczej trudne do znalezienia, a te nieczyste, gdy dorastają, nie mają tak dobrych cech pod każdym względem. Jeśli masz szczęście, kupując grille, możesz to zrobić tylko wtedy, gdy osiągną wagę stu kilogramów. Locha może jednocześnie prowadzić do 16 prosiąt.
Rasa kornwalijska
Rasa została wyhodowana w Wielkiej Brytanii przez krzyżowanie angielskich świń o długich uszach i czarnych chińczyków. Konstrukcja jest silna, ciało o wydłużonym ciele, uszy duże, opadające na oczy. Świnie dobrze dostosowują się do każdych warunków klimatycznych. Są bezpretensjonalne w treści i karmieniu.
Wydajność
Mięso nie jest bardzo tłuste i soczyste, ma wysoki smak. Podczas karmienia zwierzęcia mięsem tłuszcz nie przekroczy dwóch centymetrów. Waga dzika może osiągnąć 300 kilogramów, a świnie - 250 kilogramów żywej wagi. Jedna locha może prowadzić do 11 dzieci, produkcja mleka jest dobra - 72 kilogramy. W ciągu pół roku młody wzrost waży już 100 kilogramów. Wydajność mięsa z jednej tuszy wynosi 60–65%.
Zalety i wady
Każda rasa ma zarówno zalety, jak i wady; wśród zalet można zauważyć:
- silna konstytucja;
- ciąża mnoga;
- proporcjonalna budowa ciała.
Jeśli chodzi o niedociągnięcia, jest ich tak mało:
- wiele zmarszczek na skórze;
- obwisły tyłek;
- podczas trzymania świń bez pastwiska kopyta są osłabione.
Opieka i utrzymanie
Ponieważ świnie są duże, miejsce do chodzenia powinno być przestronne. To samo dotyczy chlewu, nie powinno utrudniać ruchu zwierzęcia, ponadto świnie powinny być stale czyszczone, aby były czyste i suche. Jeśli chodzi o karmienie, jedzą głównie soczystą trawę; warzywa, owoce i mieszanki paszowe mogą być używane jako przynęta.
Hodowla
Rasa ta jest często krzyżowana z innymi, aby uzyskać lepszą rasę. Te świnie są wcześniaki i można je już zobaczyć w wieku czterech miesięcy. Locha może samodzielnie rodzić 11 prosiąt.
Rasa Kemerowo
Wynalazł tę rasę na Syberii, więc jest dobrze przystosowany do mrozów. Świnie mają silną budowę, kolor jest prawie czarny, ale plamki są również mniej powszechne, włosie jest grube, ciało jest długie i szerokie.
Wydajność
Świnie Kemerowo należą do rasy mięsno-tłuszczowej. Mięso jest chude, smaczne i soczyste, warstwa tłuszczu jest niewielka, chociaż karmienie odbywa się ze względu na tłuszcz. Dzik może osiągnąć 330 kilogramów, a świnia - 250 kilogramów żywej wagi. Waga miesięcznej świni wynosi 8 kilogramów, a za pół roku 100 kilogramów żywej wagi. Wydajność mięsa z jednej tuszy wynosi około 70%.
Zalety i wady
Zalety świń Kemerowo są następujące:
- przystosowalność do każdego klimatu;
- wytrzymałość;
- wysoki wskaźnik przeżycia;
- spokojna natura;
- dobra reprodukcja.
Niedogodności:
- konieczność karmienia i wychodzenia;
- wrażliwy na nieodpowiednią lub niewłaściwą dietę.
Opieka i utrzymanie
Zielona trawa nie powinna stać się główną dietą świń, ważne jest, aby dodawać owoce, arbuz i warzywa. Zimą trawę zastępuje się wysokiej jakości sianem, ważne są również witaminy i pierwiastki śladowe w kapsułkach.
Konieczne jest utrzymanie ich w czystości i suchości, w chlewni nie powinno być przeciągu, konieczna jest częsta wentylacja. Latem świnie powinny chodzić cały dzień, zimą naturalnie nie będzie działać, więc właściciel powinien martwić się o ich opiekę i karmienie.
Hodowla
Wskaźnik przeżycia prosiąt wynosi 90%, co locha może przynieść 11 sztuk na raz. Jeśli chodzi o odżywianie, są kapryśne, ale spożycie jest znacznie mniejsze niż w przypadku innych ras. Krycie następuje już w wieku 5 miesięcy, ale pod warunkiem, że waga nie jest mniejsza niż 85 kilogramów.
Estońska rasa mięsna
U estońskich świń mięso jest bardzo delikatne, soczyste i ma przyjemny aromat. Waga dzika może osiągnąć 350 kilogramów, a świnie 240 kilogramów żywej wagi, długość ciała dochodzi do 180 centymetrów. W wieku sześciu miesięcy prosiaczek waży już 100 kilogramów.
Wydajność
Wydajność mięsa z jednej tuszy wynosi 60%, locha jednorazowo może przynieść do 12 prosiąt, a poród odbywa się niezależnie bez pomocy człowieka. Mięso jest marmurkowe i ma wysoką smakowitość, szczególnie zainteresuje ludzi, którzy lubią jeść smacznie i satysfakcjonująco.
Zalety i wady
Zalety obejmują:
- bezpretensjonalny przy wyborze paszy;
- łatwo żyć na jednym pastwisku;
- silna konstytucja;
- zdrowe potomstwo;
- bardzo niski wskaźnik umieralności;
- mięso wysokiej jakości.
Wśród niedociągnięć można zauważyć:
- Oporność na choroby;
- kruchość babci;
- obwisłe plecy.
Opieka i utrzymanie
Świnie tej rasy nie są kapryśne w opiece i utrzymaniu, czują się dobrze nawet podczas codziennej pielęgnacji pastwiska. Oczywiście na jednej trawie zwierzę nie przybierze odpowiedniej wagi, ważne jest, aby dodawać warzywa i owoce, ale otrzymują oni główną dietę dla siebie. W zagrodzie świnie powinny być zawsze suche, czyste, a pomieszczenie musi być od czasu do czasu wentylowane.
Hodowla
Ta rasa jest często krzyżowana z innymi, aby uzyskać lepszą wydajność, ale nie zawsze kończy się ona sukcesem, często kończy się słabym wzrostem, złej jakości mięsem i tak dalej. Świnie mogą zdarzyć się jeden dzień po tym, jak świnia zacznie polować seksualnie. Estońska locha jest dobrą matką, która może bez problemu karmić wszystkie dzieci.
Świnie połtawskie
Czysto ukraińska rasa świń mięsnych. Dzik może mieć 300 kilogramów wagi, a świnia 240 kilogramów żywej wagi. Ich nogi są mocne, wyglądają pięknie.
Wydajność
Jednorazowo locha może przynieść 10 prosiąt, ale zdarzały się przypadki, gdy liczba ta wzrosła do 12 sztuk. Wskaźnik przeżycia młodych zwierząt wynosi 95%. Wydajność mięsa z jednej tuszy wynosi 62%, która ma delikatny smak i przyjemny aromat; podczas gotowania dochodzi do bardzo niewielkich strat. Salo smakuje dobrze, jest pożywne.
Zalety i wady
Świnie połtawskie mają zarówno pozytywne, jak i negatywne strony:
- silna budowa ciała;
- dobre mięsiste formy;
- nie kapryśny w żywieniu;
- wysoka płodność;
- wysoka odporność;
- wysokiej jakości mięso i tłuszcz.
Niedogodności:
- mają dobry zysk tylko na Ukrainie;
- wręcz przeciwnie, jeśli klimat jest gorący lub zimny, ich wydajność spadnie;
- zwiększona czystość.
Opieka i utrzymanie
W opiece i żywienie jest bezpretensjonalne, będzie wszystko, co jest oferowane:
- korzenie;
- warzywa;
- trawa
- owoce;
- owsianka;
- Marnowanie jedzenia.
Świnie, przyzwyczajone tylko do ukraińskiego klimatu, w tym kraju będą się świetnie czuły nawet przy ciągłym wypasie. Konserwacja i utrzymanie są w pełni zależne od wydajności, jeśli właściciel zachowa odpowiednią ostrożność, świnia zachwyci się smakiem mięsa i płodności. Chlew, jak wszystkie świnie, powinien być czysty, bez przeciągu, a warunkiem wstępnym jest stała wentylacja.
Hodowla
Świnie połtawskie rzadko krzyżuje się z innymi rasami, ponieważ one i rasowe mają dobre wskaźniki. Locha jest gotowa do krycia po 5 miesiącach, a knury po 6 miesiącach. Krycie najlepiej wykonywać dwa razy dziennie, aby uzyskać 100% wynik.
Istnieje wiele ras mięsnych świń, każda z nich ma inny wygląd, płodność, kapryśność w karmieniu i utrzymaniu. Zanim kupisz świnię określonej rasy, musisz dowiedzieć się wszystkiego na ten temat, a następnie tylko dokonać wyboru. Niektóre świnie trudno utrzymać w domu, a niektóre, wręcz przeciwnie, są przeznaczone do utrzymania w domu.