Szara górska rasy pszczół rasy białej (A.m. caucasica) została utworzona w górzystych regionach Zakaukazia i Kaukazu i zasłużyła sobie na drugie miejsce wśród najpopularniejszych ras na świecie. Większość pszczelarzy zajmujących się hodowlą pszczół lubi czerpać przyjemność z rasy białej.
Ogólna charakterystyka rasy
Kaukaska szara pszczoła ma wiele charakterystycznych cech w wyglądzie i zachowaniu.
Wygląd
Kolor pszczoły jest jasnoszary z srebrnym odcieniem lub przeplatany żółtym odcieniem (w zależności od podgatunku). Na brzuchu nie ma żółtych pasków. Wielkość pszczół rasy kaukaskiej jest stosunkowo niewielka.
Unikalną różnicą między owadami a innymi gatunkami jest długa trąba (średnio 7,2 mm). Jednodniowa pracująca pszczoła waży 75–90 mg. Macica płodu wynosi około 200 mg, a bezpłodność 180 mg. Trudno pomylić z innymi pszczołami w ulu.
Funkcje produkcyjne
Wydajność szarej pszczoły rasy kaukaskiej zależy od wielu czynników zewnętrznych i cech poszczególnych podgatunków.
Produkcja jaj macicy wynosi od 1100 do 1700 jaj w ciągu 24 godzin. Skłonność do wspólnego życia jest uważana za wysoką.
Robaki mogą wystąpić w styczniu lub lutym. Pszczelarz jest zobowiązany do ścisłego monitorowania tego procesu i, jeśli to konieczne, dodania frameworka.
Macica doskonale chroni gniazdo. Jest zaopatrzony w plastry miodu, propolis, nawet z minimalną liczbą roślin miodu. Kaukaskie pszczoły przechodzą na proces zbierania nektaru, stopniowo wypełniają komórki, pozbawiając macicę możliwości składania jaj.
Warto zauważyć, że pszczoły rasy szarej górskiej używają do tego celu znacznie więcej rodzajów roślin miodu niż inne rasy.
Większość pszczelarzy preferuje szarą pszczołę rasy białej ze względu na szereg cech produkcyjnych:
- Biorąc pod uwagę obecność długiej trąbki charakterystycznej dla gatunku, są uważane za doskonałe zapylacze koniczyny czerwonej.
- Podczas zbierania miodu pszczoły umieszczają miód w komórkach, które są wolne od potomstwa. Po zapełnieniu komórek gniazda nastąpi przejście do rozszerzenia sklepu. W tym przypadku na małym obszarze z plastrami miodu występuje koncentracja miodu.
- Jedną z cech jest aktywność pszczół w produkcji propolisu, który pokrywa wszystkie pęknięcia w ulach przed zimowaniem.
Zwyczaje kobiet rasy białej
Ważne jest, aby zauważyć wyjątkowy spokój tych owadów. Ponadto spokojnie odnoszą się do kontroli uli przez osobę z zewnątrz. Nawet macica reaguje na to spokojnie.
Kradzież pszczół kaukaskich można wytłumaczyć faktem, że małe pracownice robią wszystko w celu ekstrakcji nektaru, a czasem w tym celu patrzą na inne ule.
Warto podkreślić niski rój pszczół szarej rasy białej. Łatwo przełączają się w tryb pracy. Pszczelarz może się do tego przyczynić, usuwając komórki królowej i rozszerzając gniazdo, pozostawiając nie więcej niż pięć klatek.
Jak idzie kolekcja miodu?
Wyjątkową cechą pszczół rasy kaukaskiej jest to, że otwierają sezon zbiorów miodu i kończą pracę znacznie później, ponieważ mogą tolerować niskie temperatury.
W trakcie poszukiwania nowego źródła kolekcji miodu są bardzo ryzykowne i mogą przełączać się z jednej strony na drugą. Pszczoły wylatują wczesnym rankiem, kiedy temperatura jest zwykle niższa. Kolekcja miodu kończy się późnym wieczorem.
Pszczoły rasy białej z góry szarej są w stanie kontynuować pracę z mżącym deszczem lub mgłą, gdy inne gatunki w ogóle nie latają.
Nawet na obszarach o niewielkiej liczbie roślin kwitnących udaje im się zebrać znaczne ilości miodu. Podczas zbierania miodu pszczoła kaukaska napełnia gniazdo przede wszystkim miodem, ograniczając samą macicę, a pszczelarz musi dołożyć starań, aby wyposażyć plastry miodu w przedłużki podczas zbierania miodu.
Strefy lęgowe
Kobiety rasy białej uprawiane są w Finlandii, Chinach, Korei, Niemczech, Francji, Polsce i Stanach Zjednoczonych. Ale ogólnie regiony górskie Kaukazu i Pogórza są uważane za naturalne siedlisko szarej rasy pszczół górskich.
Według popularności rasy białej omijają wyłącznie rasy włoskie.
Populacje
Należy rozróżnić kilka populacji szarych pszczół kaukaskich.
Abchazji
Częściej ta populacja pszczelarzy jest hodowana w dolinach Abchazji i regionach górskich. Cechami owadów są ich spokój, zdolność do pracy, wytrzymałość na niskie temperatury i umiarkowane roje. Warto również zauważyć doskonałą zdolność zbierania nektaru. Pszczoły wylatują z ula wcześnie rano i późno wracają do domu.
Gurian
Ten gatunek pszczół jest powszechny w zachodniej Gruzji. Ich cechą wyróżniającą jest długa trąba (około 7,5 mm). Ta unikalna właściwość pozwala uzyskać nektar z najbardziej niedostępnych obszarów roślin miodu.
Eksperci ujawnili tendencję pszczół do doświadczania surowych zim. Dlatego są idealne do obszarów o trudnych warunkach klimatycznych.
Irański żółty
Ukazuje się w Iranie, Armenii, Azerbejdżanie. Jest również hodowana w Abchazji i Gruzji. W Federacji Rosyjskiej owady żyją tylko w pasiekach w regionach centralnych, ponieważ pszczoły nie lubią długiej zimy.
Ciało pszczoły jest szare bez pasków. Zbiera nektar nawet w temperaturach poniżej +10 stopni. Ale wiosną proces odejścia jest opóźniony.
Wśród pozytywnych cech zakłócenia. Jednak owad jest podatny na uszkodzenia spowodowane przez nicienie i inne choroby. Ponadto w okresie zimowania spożywa niewielką ilość jedzenia. Pszczoły gwałtownie chronią swoje gniazda.
Żółta dolina
Żółte paski są widoczne na brzuchu owada. Toleruje gorące ciepło. Czuje się najlepiej na terytorium Iranu, Gruzji i Armenii. Ma żółto-szary kolor. Podczas badania nie wykazuje agresji. Nadal zbiera nektar nawet przy złej pogodzie.
Wśród cech rasy warto podkreślić niską zimotrwalość, dlatego lepiej jest ją hodować w obszarach o łagodnym klimacie. Pyłek i propolis są zbierane w wystarczających ilościach. Doskonałe wrażenia transportowe.
Wady obejmują wysoką lojalność, skłonność do chorób, produkcję niewielkiej ilości wosku.
Megrelian
Świetna opcja dla północnych regionów Federacji Rosyjskiej. Kolor ciała owada jest srebrnoszary bez żółtych plam. Długość trąba może osiągnąć 7,5 mm, co wpływa na zdolność pszczoły do pozyskiwania nektaru z koniczyny. Są pracowici i aktywnie chronią swoje ule przed nieproszonymi gośćmi. Owady o niskim roju.
Kabakhtapinskaya
Ten podgatunek pszczół rasy kaukaskiej ma tendencję do życia w górach Azerbejdżanu. Kolor nadwozia jest szary. Różni się trąbką do 7 mm. Cechą jest wysoka płodność macicy. Może tolerować spadek temperatury w zimie do -25 stopni.
Funkcje treści
Pszczoły rasy białej szarej górskiej są dobrze tolerowane w transporcie, nadają się do trzymania w pawilonach, a także na obszarach o słabym zbieraniu miodu, gdzie jest mało roślin miodu. Ale ważne jest, aby pszczelarz wiedział o wszystkich cechach tej rasy.
Odżywianie
Główną dietą pszczół w lecie jest nektar roślin kwiatowych. Nazywa się je miodem. Istnieją również nośniki pyłku, których pszczoły potrzebują jako źródła do zbierania pyłku. Biorąc pod uwagę czas kwitnienia roślin, pszczoły mogą jeść prawie przez cały rok.
Ale górny opatrunek w zimie jest dla nich niezbędny. Paszę należy przygotować wcześniej.
Kiedy przynęta nie jest potrzebna?
Niektórzy eksperci uważają, że karmienie owadów nie jest potrzebne, podczas gdy inni twierdzą, że bez niego normalne funkcjonowanie pszczół jest niemożliwe. Na ten czynnik wpływa kilka niuansów:
- Przede wszystkim pszczelarz sprawdza ule i oblicza, ile miodu należy przygotować na okres zimowy. Jeśli to wystarczy, górny opatrunek można pominąć. W przeciwnym razie powinieneś przystąpić do przygotowania paszy.
- Ważne jest, aby nie przekarmiać pszczół. W przeciwnym razie odrobaczanie macicy nastąpi przedwcześnie. Ponadto w przypadku szybkiej krystalizacji miodu konieczny jest górny opatrunek. Owady zostaną pozbawione możliwości pełnego przetworzenia miodu i będą potrzebowały dodatkowego odżywiania.
- Do początku lutego owady zachowują się biernie i prawie nie jedzą. Od ostatnich tygodni lutego macica została zredukowana, a pszczoły stały się bardziej aktywne, które żywią się czerwiem. Ze względu na zużycie energii, aby utrzymać pożądaną temperaturę, musisz zadbać o pełne podawanie.
Jak i co karmić pszczoły?
Aby odżywianie pszczół rasy kaukaskiej było skuteczne i zrównoważone, należy rozważyć kilka sposobów ich odżywiania:
1 Miód i ciasto miodowe
Jest wyrabiany w czystej postaci. Czasami wskazane jest dodanie komponentów medycznych. Aby zapobiec wysuszeniu i stwardnieniu, masę testową umieszcza się w plastikowej torbie, wykonanej na dole otworu, skąd powoli wypływa - dzięki czemu pszczoły będą z niej wygodnie korzystać.
2 syrop cukrowy
Przede wszystkim ule należy przygotować, umieszczając na środku kilka niekompletnych ramek, aby pszczoły ułożyły rozwinięty syrop. Zimą będą mogli spożywać przetworzony syrop, a wiosną wraz z pojawieniem się czerwiu miód zebrany przez pszczoły pozostanie w komórkach.
Na 3000 osób potrzeba około 2 kg miodu. W takim przypadku miód uzyskany z syropu nie powinien przekraczać 30% całkowitej masy. Karmią syrop cukrowy od drugiej dekady sierpnia do początku września.
Aby go ugotować, możesz wziąć cukier buraczany lub trzcinowy bez zanieczyszczeń. Gotowana woda jest utrzymywana przez kilka dni. Utworzony osad jest odsączany. Syrop powinien być gęsty, nie gotować go i upewnić się, że cukier się nie pali. Pszczoły będą miały trudności z przetwarzaniem opatrunku w płynie, a one staną się słabe, a skrystalizowany cukier lub przypalony syrop negatywnie wpłyną na zdrowie pszczół.
Niektórzy pszczelarze dodają do syropu małe igły, aby uchronić ule przed kleszczami. Stanie się również dodatkowym źródłem składników odżywczych.
Dla jednej rodziny możesz dodać świeże jajo kurze do słodkiego jedzenia, które jest uważane za niezbędne źródło białka. Dobrze wstrząsają i przepuszczają przez cerę.
W okresie jesienno-wiosennym odrzucane ramki są wyciągane z gniazd. Są rozpakowane i zastąpione silnymi rojami pszczół. Podczas krystalizacji miodu w plastrach miodu można go stopić ciepłą wodą i zawrócić do gniazda w celu karmienia. Podczas zakwaszenia pszczoły nie powinny podawać miodu.
W porównaniu z innymi rodzajami owadów szara rasa kaukaska zjada więcej paszy niż inne gatunki. Dlatego ważne jest, aby wcześniej zadbać o ilość syropu i ciasta. W regionach północnych, w przypadku jednej kolonii pszczół, zużycie paszy wzrasta 2-krotnie w porównaniu z południowymi.
Warunki zatrzymania
Pszczelarze hodujący pszczołę rasy szarej górskiej muszą pamiętać o kluczowych cechach opieki:
- Po zimowaniu z nadejściem stabilnej wysokiej temperatury (nie niższej niż +7 stopni), ule są wyjmowane z chłodni.
- Dokładnie sprawdź dna i oczyść je z gruzu i śmierci.
- W razie potrzeby zastąp dno suchym zdezynfekowanym.
- Badane są również rodziny pszczół i dostępność karmy. Ze względu na jego brak pszczelarze umieszczają na ramie syrop cukrowy lub ciasto miodowo-cukrowe.
- Przeprowadzany jest audyt ramek z czerwiem, oczyść go. Co więcej, bardzo ważne jest, aby nie łączyć zdrowych rodzin ze słabymi, z objawami choroby.
- Niedopuszczalne jest stosowanie plastrów miodu z wylęgiem z chorych rojów.
- W pasiece należy zainstalować miski do picia, w których powinna znajdować się świeża, osolona woda.
- Kiedy nadchodzi stabilna, ciepła pogoda, gniazda się rozszerzają.
- Dezynfekcja uli odbywa się za pomocą ognia lub pary.
Mrozoodporność kobiet rasy białej
Rasowe kobiety rasy białej mają wysoką odporność na mróz. Na zdolność pszczół dobrze tolerujących zimę wpływ mają w szczególności zmiany fizjologiczne występujące w ciele owadów jesienią. Dlatego właśnie w okresie jesiennym spożywają dużo pyłku.
Należy zauważyć, że szare pszczoły doskonale przeżywają zimny sezon dzięki zdolności do gromadzenia w ciele nie tylko składników odżywczych, ale także tłuszczu.
Biorąc pod uwagę biochemiczne cechy osobników czystorasowych, można bezpiecznie odnotować zimotrwałość kaukaskich pszczół górskich, czego nie można powiedzieć o ich krzyżach. Dlatego pasieki powinny zawierać wyłącznie pszczoły czystej krwi.
Funkcje zimowania
Pod koniec sezonu doświadczeni pszczelarze nie będą mieli trudności z zapewnieniem pszczołom rasy kaukaskiej odpowiednich warunków:
- Biorąc pod uwagę fakt, że pszczoła rasy szarej rasy białej ma wiele populacji różniących się poziomem odporności na zimę, ważne jest, aby zachować ostrożność przy zakupie roju.
- Aby pszczoły doskonale przetrwały zimę, niepożądane jest pozostawianie miodu słonecznikowego w ulach na zimę.
- W ostatnich dniach sierpnia wypompowują wszystko i dają pszczołom cukier. Niektórzy eksperci w syropie cukrowym hodują przydatne leki (na przykład Fumagillin).
- Ule należy umieszczać w dobrze wentylowanym miejscu, w którym nie ma wilgoci.
- Ważne jest, aby upewnić się, że nie pozostały żadne stare ciemne plastry miodu. Lepiej umieścić nowe. Alternatywą są te, w których wykluły się tylko jedno pokolenie owadów.
- Ule można ustawiać zarówno na zewnątrz, jak i zimą.
Choroby pszczół
Kobiety rasy białej są dość odporne na różne choroby pszczół. Ale niebezpieczeństwo może ponosić matmoza nosa i zgnilizna.
Plusy i minusy rasy
Kaukaska szara pszczoła górska ma takie cnoty:
- Owady charakteryzują się niskim rojem.
- Dzięki specjalnej strukturze trąba pszczoła jest w stanie wydobywać nektar nawet z najbardziej bezpretensjonalnych kwiatów. To szare pszczoły kaukaskie są uważane za najlepsze do zapylania roślin strączkowych i koniczyny.
- Zorientowany przy wyborze rośliny miodu. Najpierw kaukaska kobieta określa główne źródło nektaru, a następnie leci do innego.
- Biorąc pod uwagę wyjątkową zdolność przedstawicieli tego gatunku do określania poziomu nektaru w źródle, pierwszeństwo mają próbki o niższym odsetku zawartości cukru.
- Nie jest konieczne zwrócenie uwagi pszczelarza na macicę podczas składania jaj. Pracujące pszczoły dbają o wszystko.
- Ostrożne podejście pszczół do ula. Do jego ułożenia mogą wytwarzać wosk i propolis w wystarczających ilościach. Sygnet miodu jest mokry, ciemnego koloru.
- Zmiana macicy następuje bez zamieszania. Aby zapobiec rojowi, należy na czas usunąć nadmiar części komórek królowej i nieznacznie rozszerzyć gniazdo. Jak usunąć macicę, przeczytaj tutaj.
- Dwie macice mogą współistnieć w jednym gnieździe, choć często zjawisko to jest tymczasowe.
Ale powinieneś zwrócić uwagę ograniczenia Kobiety rasy białej
- Większość populacji jest podatna na nicienie i zgnilce, dlatego należy stale sprawdzać ule, aby zapobiec problemowi na czas.
- Kradzież kaukaskiego truciciela. Pszczelarze zwykle starają się zapobiegać takim przypadkom.
- Pszczoły często ograniczają macicę podczas siewu, dlatego możliwe jest zmniejszenie rodziny.
- W niektórych przypadkach potomstwo znajduje się na oddalonej od siebie ramie, co powoduje mieszanie chleba pszczelego i miodu.
Opinie
Egor, 28 lat.Zachwycone kobietami rasy białej, które doskonale zapylają koniczynę czerwoną. Miód jest smaczny i zdrowy.
Vladimir, 53 lata.Biorąc pod uwagę obszar zamieszkania, gdzie nie ma zbyt wielu roślin miodu, jestem zadowolony z szarej rasy górskiej rasy białej, ponieważ ilość miodu tylko wzrosła. Ich zdolność do znalezienia pszczół miodnych jest przyjemnie zaskakująca.
Grzegorz, 47 lat.Nie mogę powiedzieć, że kobiety rasy białej są bardzo złodziejami. Z mojego doświadczenia wynika jednak, że należy zapewnić pszczołom wystarczającą ilość pożywienia.Doskonała rasa, która zawsze daje większą ilość miodu w porównaniu do innych gatunków.
Ukryć
Dodaj swoją recenzję
Kaukaska szara pszczoła górska jest popularna zarówno wśród doświadczonych pszczelarzy, jak i początkujących. Jest to świetna opcja dla słabej łapówki, na polach koniczyny i w obecności szklarni. Charakteryzują się bezpretensjonalną opieką, ale na okres zimowania należy zapewnić im odpowiednie warunki.