Okoń to ryba rzeczna lub morska, której zachowanie zmienia się w zależności od pory roku. W różnym wieku okoń zjada różne pokarmy, zaczynając od smażenia we wczesnym wieku, aż po większe ryby, które umieszcza się w ustach. Sam hodowla okoni jest dopuszczalna dla uzyskania dobrego zysku przy sprzedaży żywych ryb. W artykule omówiono cechy behawioralne, proces tarła, siedlisko ryb i proces połowu.
Dane zewnętrzne
Charakterystyczną cechą przedstawicieli tego porządku jest unikalna struktura płetwy grzbietowej: składa się ona z przodu kolczastego i bardziej miękkiego tyłu. Niektóre gatunki mają stopione płetwy. W płetwie odbytu znajduje się od 1 do 3 twardych igieł, aw ogonie osobliwe wycięcie. Prawie wszystkie okonie mają jaskrawoczerwone lub różowawe płetwy brzuszne.
Okoń ma duże zęby, ułożone w kilku rzędach w dużym pysku, a niektóre gatunki mają kły. Na skórze znajdują się małe łuski, widoczne są poprzeczne ciemne paski. Na tylnym marginesie znajduje się grzebień zębów lub małe kolce. Pokrywa skrzelowa ma małe wycięcia.
Średnia waga okonia waha się od 400 gramów do 3 kilogramów, a olbrzymy morskie osiągają 14 kilogramów. Długość ryby często nie przekracza 30-45 centymetrów, ale znaleziono osobniki o ciele większym niż 1 metr. W naturalnych warunkach duże ryby drapieżne, wydry, czaple i ludzie polują na te ryby.
W zależności od odmiany okoń ma kolor zielonkawo-żółty lub szaro-zielony. Przedstawiciele morza różnią się odcieniami różowawymi lub czerwonymi. Czasami ludzie spotykają się z niebieskawym lub żółtawym kolorem. Gatunki głębinowe mają duże oczy - to ich znak rozpoznawczy.
Siedlisko i dystrybucja
Okoń może żyć w różnych miejscach, w zależności od zbiornika, w którym żyją ryby. Większość życia ryb znajduje się w pobliżu dna w małej trawie, w pobliżu sztucznych lub naturalnych barier. Przez długi czas drapieżnik mieszka w korycie rzeki z dużą bazą paszową. Stada małych okoni znajdują się na łukach w miejscach, w których głębokość gwałtownie wzrasta.
Nie lubię miejsc z szybkim prądem, bystrzami i ławicami. W zbiornikach ze stojącą wodą stawy, jeziora, ryby tej samej wielkości są trzymane w szkołach, położonych w pobliżu roślinności. Idzie na piaszczystą plażę, aby ucztować na narybku lub małych bezkręgowcach.
Siedlisko okonia wpływa również na porę roku. Na początku jesieni, gdy woda staje się zimniejsza, stada narybku chowają się na głębokości w miejscach stoków dolnych, w tych miejscach rośnie niska roślinność, w której ukrywają się narybek ryb cyprinidowych - jest to baza pokarmowa dla drapieżników. Podczas jedzenia narybku okonie zyskują zapasy tłuszczu niezbędne do zimowania.
Styl życia okoni
Okoń to wyjątkowa ryba, która ma szczególne cechy behawioralne, które przejawiają się inaczej w różnych okresach czasu. Styl życia obejmuje proces rozmnażania, dietę.
Cechy behawioralne
W różnych porach roku okoń zachowuje się inaczej, w zależności od przemieszczania się szkół małych szkółek ryb.
Na wiosnę
Po rozmnażaniu okoń nadal mieszka w płytkich zatokach, stanowiących tarło. Wynika to z faktu, że w tych samych miejscach pojawią się stada białych ryb, które idą na tarło. Dla okonia jest to dobry czas na regenerację po spawnowaniu. Okoń rozmnaża się do maja, po czym gromadzi się w paczkach i opuszcza obszary ogrzewane płytką wodą.
Lato
Po tarle ryby są wysyłane do obszarów o powolnym przepływie i wielu terytoriach odpowiednich do zasadzek na przyszłe ofiary. Wolą ukrywać się w przylegających do szczelin odcinkach dolnej topografii, w zamkniętych miejscach. W ekstremalnym upale ryby chowają się w kotwicowiskach łodzi, pod pomostami mostowymi, nad klifami, przęsłami mostów, zgiętymi trzcinami.
Duże osobniki głębokiej żerdzi żyją w bardziej niedostępnych miejscach, preferując głębokie dziury z nierównym reliefem dna, wiry. W dużych zbiornikach wodnych ryby znajdują się na wydatnych wzniesieniach dna, skupiskach dużych kamieni, zaroślach trzcin i lilii wodnych.
Spadek
Wczesną jesienią białe ryby błąkają się w stadach, przenosząc się z wybrzeża na głębokość zbiornika. Około wędruje także za odchodzącymi małymi rybkami. Gdy temperatura powietrza spada, cała ryba spada niżej - głębokie warstwy są znacznie cieplejsze. Przenosząc okonia w tych warstwach, pozostanie tam i dalej.
W zimę
Kiedy nadchodzi zima, na płytkich głębokościach umierające rośliny zaczynają się rozkładać, przez co zmniejsza się zawartość tlenu w wodzie. Takie warunki nie przerażają okoni, tylko sporadycznie opuszczają miejsca „przystanków” w głąb. Wszystkie procesy życiowe są spowolnione, a ilość jedzenia w zimowiskach nie powoduje, że ryby stają się aktywne. W tym okresie okoń powinien uważać na innych poważniejszych drapieżników.
Tylko podczas wiosennej odwilży okoń znów je normalnie i pływa w obszarze wodnym zbiornika. Stada okoni zbliżają się do ujść stopionych strumieni, rzek, które w swoich wodach niosą niezbędny tlen.
Hodowla
Dojrzałość płciowa na okonie występuje w wieku 2-4 lat, samiec dojrzewa wcześniej niż samica. Drapieżniki rozmnażają się pod koniec kwietnia, na początku maja, kiedy woda ogrzewa się do 7-15 stopni. Temperatura wody odgrywa ogromną rolę w tarle okonia, ponieważ w nieodpowiednich warunkach nie będzie w stanie rzucać jajami.
Ryby spawnują się w zaczepach, na dnie zbiornika, innej roślinności. Jajka mają rozmiar nie większy niż 4 milimetry. Jednorazowo ryba może wykonać kilka sprzęgieł w różnych miejscach. Proces tarła trwa kilka tygodni raz w roku.
Podczas smażenia jaj wylęgowych ich dieta składa się z planktonu. W miarę starzenia się zaczynają żerować na małych bezkręgowych mieszkańcach zbiorników wodnych, a następnie na małych rybach, w tym również na ich braciach.
Dieta
Podstawą diety okonia jest mała ryba, której rozmiar nie przekracza 6-8, czasem 12 centymetrów. Podczas topnienia śniegu drapieżniki jedzą wyłącznie robaki i niektóre rodzaje glonów. W ciepłym sezonie żeruje głównie na rybach. Woli jeść raki, małe skorupiaki i bezkręgowce. Zjadają okonie ryb żyjących w pobliżu roślinności na otwartej wodzie.
Często jedzą małe płocie i ryby z rodziny karpiowatych w wieku poniżej półtora roku, ponieważ to w tym okresie jest mniej zwinny i powoli pływa, co ułatwia zdobycie. Inne gatunki ryb, które żyją obok niego, są również uwzględnione w diecie okonia, jedzą:
- zwęglać;
- rybka;
- białoryb;
- naiwniak.
Okoń jest wyjątkowo żarłoczny i głupi, je tak, że ogony rybne wystają z jego gardła, które nie pasowało do żołądka. Z powodu tego obżarstwa i obżarstwa okonie często cierpią, powodując miłość wielu rybaków, ponieważ jego skubanie występuje przez cały rok. Dziesięć miesięcy w roku je wszystko, co się rusza.
Wrogowie
Okoń jest drapieżną rybą, ale ma także wielu wrogów, a jej nieostrożność tłumaczy się ogromnym rozmnażaniem. Niektóre drapieżne ryby, takie jak miętus, sandacz, wcale nie gardzą świeżym okonem, a szczupaki i sumy czasami żywią się wyłącznie tego rodzaju rybami. Wynika to z nieostrożności i powolności okonia, a nawet jego ostre kolce nie mogą przestraszyć szczupaka chwytającymi szczękami lub sumem. Jest tu wiele okoni, co sprawia, że jest to łatwa i szybka ofiara.
Oprócz drapieżników wiele okoni cierpi z powodu ptaków wodnych, które eksterminują jaja i smażą. Kawior zjada także zwęgla i krztuśca. Czasami, z powodu swojej żarłoczności, drapieżnik, goni swoją ofiarę z dużą prędkością, wślizguje się w wąskie nory ryb niebędących drapieżnymi, utknie i umiera z głodu. Nawet zwykły krztusiec może spowodować śmiertelny zastrzyk w usta żerdzi, szybko używając płetwy grzbietowej.
Rybacy łowią wiele okoni za pomocą wędek i innego sprzętu. Wszystkie te straty są pokrywane przez fakt, że ryby szybko się rozmnażają.
Choroby i pasożyty
Wiele chorób okoni jest związanych z pasożytami. Zasadniczo okonie są zarażone pierwotniakami, które mogą uszkodzić skrzela, skórę, jelita i tak dalej. Choroby pasożytnicze są zdeterminowane przez dużą liczbę, ale jednocześnie tylko apofaloza i difylobotrioza stanowią zagrożenie dla ludzi. Pasożyty na okonie występują u ludzi, gdy jedzą surowe ryby lub niewłaściwie wędzony produkt.
Difylobotrioza jest powodowana przez tasiemce, apofaloza - przez trematode. Specyficzną chorobą udarową jest wątroba, która postępuje z powodu osiadania nicienia w wątrobie ryby. Grozi to zapaleniem wątroby i pęcherzyka żółciowego, co następnie prowadzi do ogólnego zatrucia organizmu rybnego.
Często występuje trypanosom - choroba, która żyje w zbiornikach wodnych położonych w pobliżu basenu Bajkał. Chorobie towarzyszą objawy takie jak utrata reakcji i koordynacji, bierność. Po zarażeniu wirusem okonie zaczynają poruszać się „spiralnie” w wodzie i unosić się na powierzchnię, a następnie opadają na dno, gdzie ostatecznie umierają ryby. Ta choroba nie jest niebezpieczna dla ludzi.
Rodzaje Okoń
Rodzina okoni jest reprezentowana przez ponad 100 gatunków i jest połączona w 9 rodzajów. W krajach, które wcześniej były częścią Związku Radzieckiego, znane są 4 gatunki.
Rzeka
Okonie słodkowodne żyjące w strefie przybrzeżnej rzadko przekraczają masę 250 gramów. Okoń, który żyje w głębokich wodach rzek, jezior, ujść rzek, dorasta do 2,5 kg. Długość okonia waha się między 20-25 centymetrów, a czasem więcej.
Basik jest powszechny w całej europejskiej części kontynentu. Na wschodzie obszary jego siedlisk docierają na Syberię. Okoń nie jest wybredny co do warunków hodowli.
Żółty
Ryba jest bardzo podobna do swojego europejskiego kongeneru, okonia zwyczajnego. Tylko żółty okoń ma żółtawy kolor i większe rozmiary. Ciało ryby jest spłaszczone po bokach, ma wydłużony kształt, owalny przekrój. Grzbiet jest trochę garbaty, głowa jest mała, duże usta i małe oczy.
Żółty okoń jest małym drapieżnikiem, o średniej wadze 100-500 gramów, długości ciała około 10-25 centymetrów. Jest to ryba kochająca zimno, która zamieszkuje większość zbiorników w Ameryce Północnej i Środkowej.
Balkhash
Okoń ma wydłużone, wąskie ciało, pokryte dużymi łuskami. Kolor ciała jest ciemnoszary i prawie ciemny, w zależności od tego, gdzie mieszka ryba. Wiele osobników gatunków przybrzeżnych i młodych osobników gatunków pelagicznych ma wyraźne poprzeczne rozmyte ciemne paski.
Długość okoni Balkhash osiąga 50 centymetrów długości, a jego waga wynosi 1,5-2 kilogramy. Waga ryby wynosi około 2,2 kg. Wiele osób nie przekracza 700 gramów.
Obszar występowania okoni to jeziora Bałchasz-Alakol, dorzecze lub inne rzeki Semirechye. Występują w szybkich rzekach typu półgórskiego, w silnie zarośniętych stawach, rzekach nizinnych i zbiornikach.
Nautyczny
Okoń morski to ryba drapieżna, występująca na głębokości do 3 tysięcy metrów. Należy do rodzaju Scorpion. Zewnętrznie ryba morska jest podobna do labraksa, ale ma różnice w strukturze wewnętrznej i należy do innej rodziny i rzędu ryb kolczastych. Istnieje okoń morski o jasnoczerwonym, gładkim, różowym, nierównym kolorze w paski.
Okoń morski ma wyłupiaste oczy. Żywią się małymi skorupiakami i małymi rybami, bezkręgowcami.
Siedlisko labraksa jest szerokie. Żyją w strefach pływowych i głębinach. Występuje w Oceanie Atlantyckim, północnych wodach Oceanu Spokojnego, u wybrzeży Irlandii, w północnych wodach Anglii, Szkocji, na wybrzeżu Ameryki Północnej i Grenlandii.
Połów okonia
Szukają okoni tam, gdzie są narybki, czyli w pobliżu strefy przybrzeżnej. Ulubionymi miejscami dla drapieżnych ryb są rozlewiska porośnięte trzcinami i turzycami, gdzie okonie często zasadzają się na zdobycz. Większe ryby wolą polować w różnych zaczepach lub miejscach, w których znajduje się kamienny kopiec. W rzekach mogą zająć pozycję w pobliżu konstrukcji mostowych.
Okoń żeruje na wszystkim, co się rusza i mieści się w pysku, w zależności od pory roku. Mały okoń zjada zooplankton. Starzeje się, prowadzi polowanie na narybek, nie ma nic przeciwko jedzeniu różnych małych zwierząt: małych skorupiaków, pijawek, larw i robaków. Dieta obejmuje również małe żaby i linienie raka. Dlatego pożądane jest wybranie przynęty zgodnie z preferowanym pokarmem okonia.
W upalnym czasie okoń jest bardziej aktywny rano i wieczorem, a po południu ukrywa się w cieniu.
Wiadomo, że cechy behawioralne ryb różnią się w zależności od pory roku. Dobry wynik połowów zależy od wybranego narzędzia, miejsca połowu i przynęty. Przy właściwym podejściu, nawet w najbardziej niesprzyjających warunkach, prawdopodobieństwo doskonałego połowu jest wysokie.
Lato
Na początku lata na wielu rzekach można skutecznie złapać drapieżnika w miejscach z dnem usianym skorupą. Okoń przylega do tych obszarów przez cały miesiąc i aktywnie je przez cały dzień z niewielkimi przerwami.
Okoń jest łapany na takim sprzęcie:
- smycz;
- pilker;
- wyważarka (zimą);
- zakidushku;
- giga;
- łyżka;
- Wolber;
- pół-łódź lub „ciężarówka”;
- klasyczna donka;
- guma.
Najlepszą przynętą na okonie w lecie jest twister, jadalna guma. Rzadziej stosowane są odchody lub dżdżownice, larwy, dżdżownice, caddis, larwy innych owadów. Latem duże okonie łapane są na pijawkę lub żywą przynętę. Przeciętny drapieżnik chętnie atakuje przynętę.
Ciekawe jest łapanie okoni na żywą przynętę z biegnącym osłem - dynamiczny sposób łowienia, za pomocą którego szybko i skutecznie łapią obszar poszukiwań i znajdują aktywne ryby. Zamiast osłów wędka muchowa bez pływaka lub z nim będzie nie mniej skuteczna. Wygodniej jest latać wędką na zarośniętych obszarach, ponieważ przynęta jest rzucana w okna między roślinami. Nie będziesz musiał długo czekać na cięcie.
Na haku ryba mocno się oprze, spróbuje wejść do glonów i pomylić tam sprzęt. Z tego powodu nie zaleca się używania zbyt cienkiej żyłki. Łowienie okoni na wędkę obejmuje polowanie z brzegu lub łodzi. W przeciwieństwie do osłów, dzięki tej metodzie rybacy czerpią przyjemność z wydobywania ryb, które uparcie się opierają.
W zimę
Kiedy nadchodzą przeziębienia, gdy tylko lód tworzy się na powierzchni wody, rozpoczyna się specjalny okres dla rybaków - łowienie okoni zimowych. Najlepsze skubanie obserwuje się w okresie „pierwszego lodu”. W tej chwili wszystkie zimowe przynęty są skuteczne. Ponadto aktywność okoni jest znacznie zmniejszona.
Trudno jest znaleźć drapieżnika w środku ziemi, a ponadto przekonać go do gryzienia. Ale pod koniec zimy, na ostatnim lodzie, okoń znów się aktywuje. Mormyshka jest uważana za najbardziej produktywną przynętę w tym okresie.
Na wiosnę
Gdy nadejdą pierwsze ciepłe dni, w okresie uwalniania wody z lodu rybacy udają się na okonie. Łowienie wiosną dzieli się na kilka okresów: przed tarłem i po rozmnażaniu. Różnią się one znacznie nie tylko zachowaniem ryb, ale także metodami połowów.
Łowienie okoni przed tarłem jest uważane za trudny proces, ponieważ okoń jest bardzo pasywny po zimie i przygotowuje się do tarła. Ryba przylega do naturalnej warstwy, nie goni za ofiarą i wciąż jest w zawieszonej animacji. Microjig lub dolny bieg pomaga mu się poruszyć.
Wędkowanie okoni metodą mikro-jig wczesną wiosną jest kluczowym zadaniem, rybak musi stale wybierać przynęty i ich animację.Wczesna wiosna to okres, w którym ryba zachowuje się nastrojowo.
Najlepiej jest preferować różne małe silikonowe robaki i ślimaki, które nie mają własnej gry. Ukąszenie okonia w marcu jest powolne i miękkie; drapieżnik z reguły zawieszony jest na haku. Po odczuciu ciężaru należy odczekać kilka sekund, po czym jest krótki, łatwy do zaczepienia. Ryba jest słabo odporna, dzięki czemu łatwo ją wyciągnąć nawet na cienkich żyłkach.
Wiosenny sprzęt na wiosnę pokazuje doskonałe wyniki. Najważniejsze jest, aby wybrać właściwe miejsce, w którym koncentracja okoni będzie wysoka. Z przynęty wskazane jest wybranie kilku zwykłych robaków gnojowych lub dżdżownic.
Na początku kwietnia okoń rybny przestaje jeść i zajmuje się problemami hodowlanymi. Proces tarła trwa 2-3 tygodnie, po czym ryba rozprasza się w zbiorniku i ponownie karmi.
Po tarle łowienie okoni staje się przyjemniejsze, ryby zaczynają jeść. Woda już się rozgrzała, a drapieżnik zaczyna polować na małe ryby. Okoń coraz bardziej pływa na powierzchnię. Późną wiosną ryby są łapane nie tylko przez mikro-przyrząd, ale także za pomocą ładowanych z przodu błystek, rolek i mikrowibratorów. Stopniowo przynęty powierzchniowe zaczynają przynosić efekty, szczególnie przy stałej, ciepłej i spokojnej pogodzie.
Okoń zostaje złowiony na wędkę w maju, kiedy ryba zbliża się do strefy przybrzeżnej i zaczyna aktywnie interesować się przynętami dla zwierząt. Najlepszą przynętą jest robak i robak, bloodworm, twister. Na dnie narzędzia połowowe w miejscach o średniej i dużej głębokości. W maju często spotykane są duże osobniki na takich obszarach, które po rozrodzeniu jeszcze się nie rozprzestrzeniły w zbiorniku.
Spadek
We wrześniu, przy stopniowym schładzaniu wody, okoń przenosi się na głębokość. Teraz rzadziej zbliża się do powierzchni wody i stopniowo opuszcza szczeliny. W tym okresie szuka się go w głębszych obszarach. Jesień jest uważana za najlepszy czas na łowienie dużych ryb drapieżnych.
Jesienią odnotowuje się niektóre cechy połowów okoni:
- Szukają drapieżnika na głębokości dwóch metrów. Wiele ryb o różnych rozmiarach można skoncentrować w jednym miejscu.
- Pasiasty drapieżnik pozostaje aktywny przez cały dzień. Przy wielkości przynęt odradza się oszczędzanie.
- Jesienią okoń do zestawów jigowych jest uważany za jedną z najlepszych i najbogatszych metod. Wraz z chłodzeniem stopniowo odchodzą od mikro-przyrządu i przechodzą na lekkie lub różne wybuchowe przystawki.
- Preferowana jest smycz kierunkowa - jest to zabójczy sprzęt, który pozwala łowić ryby w różnych warunkach. Jednocześnie drapieżnik niezawodnie dziób proponowane małe silikonowe żaby i robaki.
- Oprócz spinningu okoń doskonale gryzie robaka i przynętę. Podobnie jak latem, niektórzy doświadczeni rybacy używają biegnącego osła. Zastosowanie tego sprzętu na rzekach jest szczególnie skuteczne. Najlepszy czas na jego zastosowanie to chwila od opadnięcia glonów na dno i do zamarznięcia.
Jesienią łapanie okoni na narybku może przynieść kęs i okaz trofeum. Aby ryby dziobały proponowaną przynętę, biorą dużą żywą przynętę. Świetne wykorzystanie karalucha i płoci. Ale przy takim łowieniu możliwe jest ugryzienie szczupaka i zaleca się dodanie smyczy fluorowęglowej do sprzętu.
Późną jesienią okonie są zgrupowane w duże szkoły, stając się w głębokich obszarach w pobliżu dołów zimujących, na zwałach rzek, rowach. W listopadzie lepiej jest łowić okonie na spinningu. Po drodze drapieżniki są łapane podczas łowienia na sandaczy. W listopadzie ryba nie jest tak aktywna jak wrzesień i październik. Podczas ocieplenia lub długotrwałej słonecznej pogody może wykazywać aktywność, ale nie trwa to długo.
Hodowla i wzrost
Uważa się, że hodowla okoni jest przydatna dla innych ryb żyjących w stawie, na przykład lin, płoć, karaś, czerwionka i płoć. Wynika to z faktu, że czasami w stawach, takich jak kiełb, char i inne małe gatunki, czasami znajdują się ryby, które mają skłonność do niszczenia jaj innych ryb, co spowalnia proces reprodukcji. Dokładnie tak jest, gdy chcesz podłączyć okonia. Po wystrzeleniu około 40-50 żerdzi do stawu, zacznie eksterminować te pasożyty.
Ale musisz pomóc okoniowi zakorzenić się, ponieważ możliwe jest, że char i kiełb nie zje całego kawioru. Aby to zrobić, w przeddzień tarła okonie w pobliżu brzegu układa się gałęzie świerka lub innego drzewa, na którym będą się odradzać ryby. Gałęzie są ogrodzone cienką siatką, aby szkodniki nie mogły się tam dostać.
Równie ważne jest przestrzeganie wymagań dotyczących jakości wody w stawie, ponieważ okoń nie lubi życia w zbyt błotnistym stawie, który prawie całkowicie zamarza na dno. Konieczne jest zapewnienie rybom głębokości poprzez wykonanie otworów lodowych w zimie - aby ryby nie dusiły się z powodu braku tlenu i gazów uwalnianych przez glony. Aby zmniejszyć liczbę okoni, stosuje się metodę odwrotną, pozbywając się gałęzi świerka z kawiorem ze stawu.
Okoń jest niebezpiecznym wrogiem karpia, ponieważ zjada cały swój kawior i nie gardzi młodym potomstwem. Jeśli zajmujesz się hodowlą karpia, początkowo zastanawiają się, czy wypuścić okonia do stawu, czy nie iw jakich ilościach. Są również bardzo ostrożni, jeśli chodzi o zakładanie okoni podczas rozmnażania pachnia, górnej wody i pstrąga.
Okoń hodowlany w stawie domowym ma swoje zalety:
- Jeśli wynik się powiedzie, możliwe będzie uzyskanie dobrego zysku finansowego przy sprzedaży złowionych ryb.
- Okoń ma jasny kolor, dzięki czemu jest zauważalny w stawie - pozwala to obserwować rybę i „odpoczywać”.
- Okoń to aktywna ryba, dzięki której rybacy mogą łowić przez cały rok.
- Jeśli w stawie znajdują się inne ryby wraz z okoniem, drapieżnik staje się „pielęgniarką”, niszcząc słabe i chore ryby świata słodkowodnego.
Okoń hodowlany i hodowlany to kuszące wydarzenie.
Interesujące fakty
Istnieje wiele interesujących faktów związanych z rybami drapieżnymi. Na przykład, jeśli zapytasz rybaka, jaki rodzaj ryby przynosi najbardziej stabilny połów, odpowiedź będzie jednoznaczna - okoń. Wyjaśnia to fakt, że ryba jest bardzo żarłoczna i żywi się wszystkimi, uprawia hazard, a czasami w pogoni za ofiarą młodzi ludzie są nawet wyrzucani na brzeg.
Inne fakty:
- Pod koniec XX wieku Rosjanie woleli jeść swoje ulubione owoce morza, zwane „skrzydłami Sowietów” - okoń wędzony na gorąco. Z powodu katastrofalnego przekroczenia dopuszczalnych rocznych wielkości połowów połowy były znacznie ograniczone, a okoń morski stał się kategorią przysmaków.
- Trudno jest złapać dużego okonia garbatego: w przeciwieństwie do swoich małych krewnych utrzymuje się tak daleko, jak to możliwe, żyjąc na znacznej głębokości.
- Wiadomo, że żyworodne ryby przynoszą bardzo mało potomstwa, ale okoń charakteryzuje się wysoką wydajnością - produkuje się około 2 milionów narybku.
- Okoń jest w stanie dostosować się do każdych warunków życia, czując się równie dobrze w rzekach, stojących stawach i jeziorach, słonawych zbiornikach wodnych i nisko zasolonych morzach.
- Okoń morski, występujący głównie na wodach Oceanu Spokojnego, może osiągnąć długość ponad metra i masę ponad 15 kilogramów. Mięso labraksa zawiera białka, taurynę oraz wiele niezbędnych witamin i minerałów.
- Okoń to ryba drapieżna, pozbawiona składników pokarmowych, o rzadkiej płodności. Z tego powodu ogromne populacje okoni powodują znaczne szkody w siedliskach cennych gatunków ryb, takich jak pstrąg, sandacz, karp.
- Średnia waga dorosłych żerdzi wynosi nie więcej niż 300-400 gramów, chociaż udokumentowano, że waga największego osobnika wynosi 6 kilogramów. Ryba została złowiona w 1945 r. W Anglii.
Okoń to ryba uważana za jeden z najczęstszych i najbardziej żarłokowych gatunków. Ryby zbierają się w paczki. Okoń ma charakterystyczne cechy zewnętrzne, dzięki którym rozpoznaje się ryby. Wędkarstwo to hazard, a hodowla to fascynujący proces z dobrymi korzyściami.
Wysłane przez
3
Ukraina. Miasto: Krzywy Róg
Publikacje: 110 Komentarze: 0