Na podwórku drobiu różne rasy bażantów wyglądają egzotycznie - ich upierzenie jest zbyt piękne i eleganckie. Oprócz funkcji dekoracyjnej bażanty mogą służyć jako źródło cennego dietetycznego mięsa i jajek. Główne rasy i ich podgatunki opisano szczegółowo poniżej.
Bażant zwyczajny
Bażant zwyczajny to właśnie ptak, na który kiedyś polowano w lasach. Później ptak został oswojony, aby udekorować dwory królewskie i postawić na stole cenne mięso. Ojczyzną tej rasy jest Kaukaz, mieszkali również w Turkmenistanie i Kirgistanie. Dziś ta rasa jest aktywnie wybierana przez rolników do hodowli mięsa.
Opis. Z wyglądu ptak jest podobny do zwykłych kurczaków. Ale są też jasne różnice - po pierwsze długie pióra ogona, zwężające się ku końcom. Po drugie - obecność czerwonej skóry w pobliżu oczu - „maska” na twarzy. Samce bażantów zawsze wyglądają jaśniej niż kobiety. Srebrnoszare upierzenie samców ma wiele odcieni, które przyciągają wzrok - żółty, pomarańczowy, fioletowy, przenikliwy zielony. Turkusowe pióra są na szyi i głowie. Samice w upierzeniu mają tylko trzy podstawowe kolory - szary, czarny i jasnobrązowy. Nogi samców są wyposażone w ostrogi. Ogon mężczyzn osiąga długość 55 cm, ogon kobiet ma 30 cm.
Wydajność. Masa samca wynosi 1,8-2 kg, a samica do 1,5 kg. Długość ciała - odpowiednio 80 i 60 cm. Samica nosi około 50 jaj w okresie godowym. W ciągu dnia - 1-2 sztuki. Zazwyczaj składanie jaj trwa od kwietnia do połowy czerwca.
Inne funkcje. W naturze osiedlają się na obszarach, na których znajduje się krzak, wysoka trawa, stawy, pola z kukurydzą lub pszenicą. Mężczyźni są agresywni w stosunku do rywali - organizują walki, które mogą zakończyć się śmiercią. Samice składają 8-15 jaj. Murowanie wykonuje się w wykopanym w ziemi otworze. Samica wykluwa się z jajek przez 3-4 tygodnie. Pisklęta dorastają do około 5 miesięcy.
Konserwacja i pielęgnacja. Ta rasa występuje częściej w gospodarstwach myśliwskich niż inne. W naturze ptak je jagody i owady. Ze sztuczną zawartością w żywności są bezpretensjonalne. Głównym warunkiem trzymania, jak w przypadku każdej rasy bażantów, jest duża zagroda wewnętrzna. Bażanty dobrze znoszą mrozy, ale nie przeciągi. Zawierają ptaki w parach. Podłoga pokryta jest ściółką z trocin lub słomy.
Polowanie
Rasa myśliwska została uzyskana przez skrzyżowanie bażantów zielonych i pospolitych. Populacja jest niewielka. Po skrzyżowaniu hybrydy pojawiają się różne podgatunki. Dziś bażant myśliwski występuje w USA i Europie.
Opis. Kolorystyka jest różnorodna - od czystej bieli do czerni. Mężczyźni są tradycyjnie bardziej luksusowi niż kobiety. Upierzenie rzuca zielony lub fioletowy. Kolor zdominowany jest przez odcienie brązu, pomarańczy, bordo i brązu. Samce mają czerwoną „maskę”, czarną czapkę i śnieżnobiały kołnierz. Nogi są mocne, ozdobione ostrogami.
Wydajność. Średnia waga kobiety wynosi 1,5 kg, samiec 2 kg. Długość ciała - 80 cm, z czego 50 cm to długość ogona. Samice charakteryzują się wysoką produkcją jaj - w ciągu trzech miesięcy można złożyć do 60 jaj.
Inne funkcje. Różni się płodnością i doskonałym zdrowiem. Często używany do hodowli - w celu hodowli unikalnych podgatunków. Mięso jest smaczne i dietetyczne - z niskim poziomem cholesterolu.
Samce bażanta myśliwskiego są poligamiczne - mogą żyć jednocześnie z 3-4 samicami. Mogą konfliktować z innymi mężczyznami, szukając uwagi „damy”, którą lubią.
Konserwacja i pielęgnacja. Ptak reaguje na wartość odżywczą paszy - warto ją zwiększyć i od razu zyskać na wadze. Rozmnażają się dobrze i przybierają na wadze w sztucznych warunkach. Hodowane do uboju, a także do odsprzedaży w gospodarstwach myśliwskich. Zawartość bażantów jest prawie taka sama jak u kurczaków. Ale podczas krycia lepiej oddzielić samce od siebie, aby uniknąć konfliktów. Idealne warunki to rodzina mężczyzny i sześciu kobiet. Jeden bażant potrzebuje 75 g karmy dziennie, a podczas gniazdowania - 80 g.
Bażant jedzący stonki ziemniaczane poprawia smak mięsa.
Zielony
Od 1947 r. Zielony lub japoński bażant ma status narodowego ptaka Japonii. Ich siedlisko było wcześniej ograniczone do wysp Honsiu, Kiusiu i Shikoku. Zielony bażant ma w swoim rodowodzie kilka podgatunków ras pospolitych i myśliwskich, dlatego podczas hodowli daje wiele opcji kolorystycznych.
Opis. Plecy i klatka piersiowa mężczyzny są w szmaragdowych piórach. Szyja pokryta jest fioletowymi piórami. Ogon jest fioletowo-zielony. Samice nie mają jasnego upierzenia - są pomalowane na brązowo-brązowe odcienie. Są czarne plamy.
Wydajność. Średnia waga samca wynosi 1,9-1,2 kg. Długość ciała - 75-89 cm, z czego 25-45 cm to długość ogona. Samice osiągają długość 50–53 cm, długość ogona - 21–27 cm, w sprzęgle 7-9 jaj.
Inne funkcje. Mężczyźni nie wykazują dużej agresji. Zielony bażant żyje przez około 15 lat. Uwielbiają pagórkowaty teren, wysoką trawę, zarośla, krzewy. Żyją w monogamicznych i poligamicznych rodzinach.
Konserwacja i pielęgnacja. Ptak jest wytrzymały i odporny na zimno. Może być trzymany jak zwykłe kurczaki. Można go łatwo przechowywać w gospodarstwach i ogrodach zoologicznych. Głównym warunkiem jest obecność dużej zamkniętej zagrody, w której znajduje się trawa i krzewy. W diecie ptaków żyjących w naturalnych warunkach - zbóż, młodych pędów, jagód, owoców, robaków, myszy, węży i jaszczurek. W sztucznych warunkach wymagają dobrego odżywiania. Ich dieta obejmuje paszę zbożową, paszę dla zwierząt, drobno posiekane warzywa, twarożek, zioła, owady.
Zielony bażant ma kilka podgatunków, które są podobne, mają niewielkie różnice w kolorze płaszcza, brzucha, kołnierzy, głów, łap i dziobów. Gatunki i ich siedliska podano w tabeli 1.
Tabela 1
Podgatunek bażanta zielonego | Siedlisko |
Północny |
|
południe |
|
Pacyfik |
|
Diament
To jeden z najpiękniejszych ptaków na świecie. Drugie imię bażanta diamentowego to Lady Amhrest, otrzymana na cześć żony gubernatora generalnego, który wysłał ptaka z Indii do Londynu. Stamtąd bażant diamentowy rozprzestrzenił się w całej Europie.
Opis. Nie bez powodu bażant nazwano Diamentem, a jego upierzenie mieni się jak klejnot. Na głowie są szerokie białe pióra, podobne do starej peruki. Klatka piersiowa - oliwkowa lub szmaragdowa, przechodzi w biały żołądek. Na wolu znajduje się kombinacja białych i czarnych piór. Z tyłu - upierzenie niebiesko-czarne. Ogon ptaka jest szczególnie luksusowy. Kobiety wyglądają tradycyjnie skromnie - brązowo-kolorowe upierzenie, wokół oczu - niebieskawa skóra.
Wydajność. Średnia waga mężczyzn wynosi 0,9-1,3 kg. Kobieta - 0,8 kg. W sprzęgle - 7-10 i więcej jaj. Samica jest w stanie złożyć do 30 jaj na sezon.
Inne funkcje. Ptaki są wysoce adaptacyjne. Mogą dogadać się z innymi gatunkami ptaków - kurczętami, gołębiami itp. Wyróżniają się spokojnym, spokojnym usposobieniem, nie są nieśmiałe i łatwo nawiązują kontakt z osobą. Mięso z bażanta diamentowego jest dietetyczne, bardzo delikatne i przyjemne w smaku. Jajka są bogate w białko.
Konserwacja i pielęgnacja. Ptak, pomimo swojego egzotycznego wyglądu, dobrze znosi zimno i nie jest wymagający od warunków pozbawienia wolności. Łatwo jest rozmnażać na prywatnych podwórkach. Osiedlone w przestronnych pomieszczeniach przez rodziny, ale jeden mężczyzna - dwie kobiety. Woliera powinna być podzielona na strefy - dla par. Aby ptaki szybciej przybierały na wadze, otrzymują olej z ryb. Reszta diety jest podobna do kurczaka. Zjada warzywa, zboże, robaki, warzywa i owoce. Hodowane na polowanie, do celów dekoracyjnych.
Złoto
Ta rasa jest szczególnie majestatycznym i pięknym upierzeniem. Hodowane na mięso i do celów dekoracyjnych. Ptak żyje w Europie Wschodniej. Można ją znaleźć w rezerwach, w innych obszarach jest rzadkim gościem. Ale ojczyzną Złotego Bażanta nie jest Europa, ale południowo-zachodnie Chiny i Wschodni Tybet.
Opis. Główną różnicą rasy jest złoty grzebień, na którego brzegach znajduje się czarny obrys. Brzuch jest bordowy. Kobiety nie mają herbu. Kolor piór samców łączy żółty, pomarańczowy, czarny, ochrowy i niebieski. Szyję zdobi pomarańczowy „kołnierz” z ciemną obwódką. Ogon jest długi, luksusowy. Samice mają mniejsze rozmiary i są bardziej skromne w upierzeniu.
Wydajność. Średnia waga wynosi 1,3 kg. W sezonie samica może złożyć do 45 jajek, młode - do 20 sztuk. Osobliwość złotego bażanta - jeśli natychmiast zabierzesz jajka, produkcja jaja wzrośnie.
Inne funkcje. Mięso o doskonałym smaku. Wadą jest słaba odporność.
Konserwacja i pielęgnacja. Hodowla nie jest szczególnie trudna. Ponieważ ptak jest podatny na choroby, zaleca się podawanie antybiotyków wraz z karmą. Chociaż złote bażanty mają niską odporność, bardzo dobrze znoszą mrozy - mogą wytrzymać temperatury minus 35 stopni bez szkody dla zdrowia. Tego ptaka można trzymać w nieogrzewanych pomieszczeniach. Więcej informacji na temat złotego bażanta i jego uprawy można znaleźć tutaj.
Złoty Bażant ma kilka interesujących podgatunków. Występują w warunkach naturalnych, hodowcy też je mają:
- Czerwony Bażant Jest to dziki gatunek Złotego Bażanta, wprowadzony do hodowców po pracy hodowców.
- Bordeaux. Ma kolor podobny do Złotego Bażanta, ale zamiast czerwonych piór ma burgund. Gatunek ten został po raz pierwszy wyhodowany z udomowionego czerwonego bażanta.
- Golden Giji. Otrzymał swoje imię na cześć włoskiego Giji, który był zaangażowany w jego hodowlę. Charakterystyczną cechą tego gatunku - całe ciało pokryte jest żółto-zielonym upierzeniem.
- Cynamon. Gatunek ten został wyhodowany w USA. Zamiast niebiesko-zielonego upierzenia ma na plecach szare pióra.
Bażant złocisty (Chrysolophus pictus)
Złoty bażant czerwony
Bażant złocisty
Golden Giji
Złoty Cynamon (Cynamon)
Królewski
To największy bażant hodowany głównie w celach dekoracyjnych. Miejsce narodzin tego ptaka to wyżyny na północy iw centrum Chin. W Europie rasa ta jest hodowana na polowaniach, w Rosji można ją zobaczyć w ogrodach zoologicznych. Bażant królewski jest często nazywany barwnym lub chińskim.
Opis. Upierzenie jest żółto-brązowe, przypomina łuski. Każde pióro jest otoczone ciemną obwódką. Wokół szyi - czarna obwódka. Na koronie - lekkie pióra. Samica jest bardziej skromna - ma złoto-żółte upierzenie, na którym widoczne są ciemne plamki. Ogon jest biały, luksusowy, otoczony brązowym, do 2 m długości. Klatka piersiowa i kark mężczyzn są pomarańczowe lub migdałowe. Dziób i łapy są szare. Głowa jest biała, „maska” jest czarna.
Wydajność. Średnia waga wynosi 1,3 kg. W sprzęgle - 7-14 jaj.
Inne funkcje. Woli poruszać się po ziemi - rzadko używa się skrzydeł. Żyją do 14 lat. Różnią się ekstremalną nieśmiałością. Ten ptak jest nie tylko piękny, ma smaczne i delikatne mięso.
Konserwacja i pielęgnacja. Odporny na zimno. Rzadko choruję. Ale nie lubią wilgoci. Ważne jest, aby obudowy były suche. Dla nich konieczne jest budowanie okoni. Do ich produkcji wykorzystuje się drzewa iglaste. Bażanty potrzebują okoni do obserwacji - to ich ulubiona rozrywka. Siedząc na okonach, często leczą skórę łap, które mają bardzo delikatne.
Gęstość populacji woliery wynosi 1 osobnik na 1 km kw. m. Dzień daje 75 g paszy z kukurydzy, pszenicy, drożdży i ryb oraz mączki mięsno-kostnej. Wiosną bażanty są dodatkowo karmione olejem słonecznikowym, jagodami i wapniem - ptak będzie rósł szybciej, a jego mięso będzie bardziej delikatne.
Uszy
Bażanty uszate są jednym z najbardziej masywnych ptaków wśród ich odpowiedników. Istnieją trzy podgatunki Uszatych Bażantów - biały, niebieski i brązowy. Występuje w naturze na wyżynach w Azji Wschodniej. Nie ma różnicy w upierzeniu mężczyzny i kobiety.
Mają wydłużone ciało z krótkimi, silnymi nogami. Na łapach - ostrogi. Główną różnicą są długie białe pióra w pobliżu uszu. Te pióra są „uszami” lekko uniesionymi. Głowa jest czarna, błyszcząca. W pobliżu oczu są czerwone kółka. Mają bardzo długi ogon - jest to połowa całej długości ptaka.
Uszatka niebieska
Ptaki można znaleźć w górzystych i zalesionych obszarach zachodnich i środkowych Chin. Z Chin został przywieziony do Francji w 1929 roku.
Opis. Ptak jest dymny niebieski. „Maska” jest czerwona, są białe pióra w uszach. Z ich powodu ptak ten nazywany jest również bażantem błękitnodym - pióra przypominają ostre uszy lub wąsy. Łapy są długie, różowe. Mężczyźni mają ostrogi. Ogon jest luksusowy, niebieski lub czarny. Samce osiągają długość 100 cm, z czego ogon jest większy niż połowa
Wydajność. Bażanty z uszami są dość ciężkie w porównaniu do swoich odpowiedników. Średnia waga mężczyzny wynosi 1,7-2,1 kg, a samicy 1,5-1,75 kg. W sprzęgle - 6-12 jaj. Jajka są duże, szare lub ciemnoszare.
Inne funkcje. Łatwy do oswojenia, kontaktowy i przyjazny. Samce podczas hodowli mogą stać się agresywne. Wolę monogamię.
Konserwacja i pielęgnacja. Odporny na mróz i bardzo wytrzymały. Uwielbiają się bawić na śniegu i wcale nie cierpią na zimno. W naturze żywią się pokarmem roślinnym, w niewoli niebieskie bażanty karmione są mieszanką pasz dla zwierząt i zboża. Niektórzy hodowcy podają bażantom karmę dla psów. Potrzebują przestronnych ogrodzeń, w których jest trawa i krzewy. Powinny być kłody - dla siedzących ptaków. Ptak nie lubi wilgoci, dlatego konieczne jest zapewnienie drenażu.
Biały uszach
Jest to bardzo rzadki gatunek bażanta. W naturze można go znaleźć tylko w górach Tybetu. Ten rzadki ptak jest zwykle trzymany w ogrodach zoologicznych i do celów dekoracyjnych.
Opis. Kolor upierzenia jest śnieżnobiały. Głowa jest czerwona, a na górze czarna „czapka”. Na skrzydłach i ogonie są, obok białych, szare pióra, czarne jak węgiel na końcach. Nogi są jaskrawoczerwone, ozdobione ostrogami.
Wydajność. Średnia waga ptaka wynosi 1,35–1,5 kg. Złożenie na sezon - 30 sztuk.
Inne funkcje. Jaja samicy są składane, ale rzadko na nich siedzą - musisz je położyć pod innymi kurami.
Konserwacja i pielęgnacja. Dobrze dostosowuje się do niewoli.
Brown Eared
Opis. Wyróżniają się brązowym upierzeniem ciała i skrzydeł. Na szyi i czubku ogona - czarno-niebieska obwódka. Grzbiet jest kremowy. Głowa jest ozdobiona czarnym „kapeluszem”. Oczy są żółte, dziób żółto-brązowy.
Wydajność. Mężczyźni ważą 2,7 kg, kobiety 2,5 kg.
Inne funkcje. Kiedy ptak szuka pożywienia, może przekręcić duże kamienie dziobem - aby znaleźć korzenie roślin. Należy to wziąć pod uwagę przy tworzeniu obudów - należy sadzić je nietoksycznymi roślinami. Ptak nie jest konfliktowy i łatwo przyzwyczaja się do osoby.
Konserwacja i pielęgnacja. Żywi się pokarmami roślinnymi. Stanowi 70% diety. Zaleca się wprowadzenie orzeszków ziemnych do paszy.
Himalajski
Bażant himalajski lub nepalski żyje na wyżynach południowo-zachodnich Chin, Indochin i Himalajów. Innym imieniem himalajskiego bażanta jest czarny lofur. Istnieje kilka podgatunków, z których w niewoli, częściej niż inne, zawierają odmiany fioletowo-czarne, białe grzywacz i białe grzbiety. W Europie białe bażanty pojawiły się w XVIII wieku.
Opis. Kolor upierzenia jest czarny z fioletowo-metalicznym odcieniem. U dołu z tyłu szeroka biała ramka na krawędziach upierzenia. Głowa jest ozdobiona długim czarnym grzebieniem. Łapy są ciemnoszare, są ostrogi. Dziób ma jasnozielony kolor. Upierzenie samicy jest oliwkowo-brązowe z jasnobrązową obwódką.
Wydajność. Masa samca wynosi 1,3–2 kg, a samica około 1 kg. Liczba jaj na sezon wynosi od 15 sztuk. Składanie jaj - 6-8 jasnych kremowych lub czerwonożółtych jaj.
Inne funkcje. Wiele samic inkubuje i wykluwa się samodzielnie. Nie zaleca się osiedlania się z innymi gatunkami ptaków, ponieważ rasa ta jest agresywna, szczególnie w okresie lęgowym. Różni się nieśmiałością.
Konserwacja i pielęgnacja. W niewoli karmi się je mieszanką ziarna prosa, pszenicy, kukurydzy i innych nasion. Dają posiekane warzywa i owoce. Ten ptak potrzebuje wielu schronień - są wykonane z bali, łupków, kamieni, krzewów. Ptak jest wytrzymały i może wytrzymać ekstremalne temperatury. Tropikalne podgatunki muszą budować domy na zimę.
Srebro
Rasa pospolita Jej ojczyzną są Chiny. Ze względu na wysoką produkcję jaj i wysoką wagę korzystne jest hodowanie bażanta srebrnego na mięso.
Opis. Ciało pokryte jest jasnoszarym lub białym upierzeniem z ciemnymi paskami. Jest zielony odcień. Na twarzy jest czerwona „maska”. Głowa jest ozdobiona niebiesko-czarnym grzebieniem. Z tyłu biały kaptur. Niższe upierzenie jest czarne, z tyłu i skrzydeł znajdują się pióra z czarną obwódką. Ptak wydaje się „posrebrzony”. Górne pióra w ogonie są śnieżnobiałe. Łapy - koralowy róż. Samiec ma długość 125 cm, w tym ogon 70 cm, samica jest znacznie mniejsza - 75 cm, ogon - 30 cm.
Wydajność. Masa samca wynosi do 5 kg, a samica około 2-2,5 kg. Złożenie jaj w ciągu sezonu wynosi 50 jaj. W sprzęgle - 7-15 jaj.
Inne funkcje. Szybko przybiera na wadze. Srebrny Bażant ma silną odporność, więc rzadko choruje. Samce różnią się powagą podczas rozmnażania.
Konserwacja i pielęgnacja. Rasa jest doskonale dostosowana do warunków Rosji. Toleruje mrozy do -30 ° C, ponieważ ma gęste upierzenie. Nie lubi przeciągów. Chętnie jedz kurczaka i gęsią paszę. Ptak jest bezpretensjonalny, łatwo go trzymać w żłobkach.
Tajwański
Bardzo rzadki ptak. Drugie imię to Bażant Svayno. Jest wymieniony w Czerwonej Księdze. Został nazwany na cześć ornitologa świń, który odkrył go na wyżynach Tajwanu w 1862 roku. Tego gatunku nie ma nigdzie indziej.
Opis. Mały ptak z fioletowo-niebieskimi piórami na piersi i szyi. W dolnej części pleców jest czarny brzeg. Pióra ogona są białe. Od szyi do dolnej części pleców jest biała plamka. U podstawy skrzydeł znajdują się pomarańczowe plamy. Twarz bez piór, koralowoczerwona. Łapy są jasnoróżowe. Mężczyźni mają ostrogi. Samce mają długość 80 cm, ogon 48 cm, samice 50 cm, ogon 25 cm.
Wydajność. Średnia waga wynosi 0,9-1,3 kg. W sprzęgle - 6-15 jaj. Do 20 jaj składa się na sezon.
Inne funkcje. Ptak jest nieśmiały i ostrożny. W naturze cały dzień ukrywa się w krzakach, a noc spędza na drzewach. Okres działalności to zmierzch i świt. Żyją około 15 lat.
Konserwacja i pielęgnacja. Żywi się jak wszystkie nasiona kurczaka, owoce, owady, warzywa.
Argus
Ojczyzną Greater Argus są Wyspy Malajskie. Tego rzadkiego ptaka można znaleźć w specjalnych żłobkach oraz u amatorskich hodowców drobiu zajmujących się sprzedażą ptaków hodowlanych.
Opis. Upierzenie w kolorze przypomina pawia. Ptak jest duży, ale nie tak jasny jak większość bażantów. Ma szaro-zielone nakrapiane upierzenie, czerwoną szyję i niebieską głowę. Ale podczas krycia samiec rozprzestrzenia się ogonem, na którym znajdują się owalne złote „oczy”. W tym celu ptak otrzymał swoją nazwę - Argus, nadaną mu na cześć bóstwa o wielu oczach. Łapy są czerwone. Bez ostróg. Długość może osiągnąć 2 m, z czego ogon ma 1,5 m.
Wydajność. Średnia waga wynosi 1,4-1,6 kg. W sprzęgle - 6-10 jaj. Samice składają wystarczającą ilość jaj, ale nie zawsze są gotowe do ich wyklucia. Mięso Argus ma niepowtarzalny smak.
Konserwacja i pielęgnacja. Idealnie dostosowują się do życia w wolierze. Przyjazny, przyzwyczajający się do właściciela. Młode zwierzęta karmione są mielonym mięsem, marchewką, robakami itp.
Rogaty
Rogate bażanty lub tragopany są podzielone na pięć podgatunków i wszystkie mają wspólne cechy - samice nie są podobne do samców.
Opis. Samce są dość duże. Mają jasny kolor i procesy w kształcie stożka w pobliżu oczu. Kolor zdominowany jest przez odcienie czerwieni i brązu. Gardło - we wzrostach, które nazywane są „kolczykami”. Samice nie są jasne, brązowe, bez „rogów” i „kolczyków”. Łapy są krótkie, mężczyźni mają ostrogi.
Wydajność. Mężczyźni ważą 1,6-2,1 kg, kobiety - 1,3-1,5 kg. Samica składa 3-6 jaj wylęgowych.
Inne funkcje. Mężczyźni są agresywni - walczą ze sobą.
Konserwacja i pielęgnacja. Dobrze dostosowuje się do niewoli. Woli jagody, owoce, warzywa i pszenicę.
Rodzaje tragopanów:
- Tragopan czarnogłowy lub zachodni. Samiec ma na głowie czarną „czapkę” i herb z czerwonym końcem. Policzki - bez piór, jaskrawoczerwone. Mężczyzna waży 1,8-2 kg, kobieta - 1,4 kg.
- Brązowate. Nazywa się Trabotana Cabot. Jest też czarna „czapka” i herb - pomarańczowy. Waga mężczyzny wynosi 1,2-1,4 kg, kobiety - do 0,9 kg.
- Gray-Bellied. Drugie imię to tragopan Blita. Największy przedstawiciel Tragopanowa. Samiec waży 2,1 kg, a samica do 1,5 kg. Głowa mężczyzn jest ozdobiona pomarańczowym grzebieniem z czarnym paskiem.
- Ocellated. Drugie imię to tragopan Temminka. Jeden z najpiękniejszych gatunków bażantów. Głowa mężczyzn jest ozdobiona czarno-pomarańczowym grzebieniem i niebieskimi „rogami”. Na gardle są niebiesko-turkusowe narośla, podobne do klap. Twarz bez piór jest niebieska. Waga mężczyzny wynosi 1,2-1,4 kg, kobiety - do 1,0 kg.
- Satyr Tragopan. Drugie imię to Indianin. Waga mężczyzny wynosi 1,5-2 kg, kobiety - do 1,2 kg. Na głowie znajduje się czarny herb z ciemnoczerwonymi plamami.
Tragopan czarnogłowy
Tragopan brązowo-brzuszny (Tragopan caboti)
Tragopan szarobrzuchy (Tragopan blythii)
Tragopan oka
Paw
Nie jest to konkretny gatunek, ale cała grupa podgatunków, połączonych wspólną cechą - wszystkie wyglądają jak paw z wzorem piór i wspaniałym ogonem. Bażanty pawi są również nazywane lustrem lub górą. Ten rodzaj bażanta jest słabo rozpowszechniony w naszym kraju; indyjscy rolnicy zajmują się głównie jego uprawą. Cel uprawy jest dekoracyjny.
Opis. Z tyłu, skrzydła i ogon - wzór „pawia”. W ogonie jest 16 piór odpowiedzialnych za kontrolę lotu. Upierzenie - srebro, są pióra o perłowym odcieniu.
Wydajność. Mężczyźni ważą 1,6-2,0 kg, kobiety 1,3-1,4 kg. Samica składa do 45 jaj na sezon, młoda - do 20 jaj. Jajka są smaczne i zdrowe. W składaniu jaj - do 15 jaj.
Inne funkcje. Przyjazny, szybko przyzwyczaj się do osoby.
Konserwacja i pielęgnacja. Są podatne na choroby, dlatego zaleca się dodawanie antybiotyków do paszy. Odporny na mrozy do minus 35 stopni. Dostosuj się dobrze w niewoli.
Klinowate
Miejsce narodzin tego małego ptaka to Chiny. Drugie imię to Koklas. Żyje w górskich lasach i krzewach. Siedliskiem są północne Chiny, Nepal i Afganistan. Bardzo mały i podejrzany ptak - trudny do złapania.
Opis. Głowa mężczyzny ozdobiona jest herbem podzielonym na dwie części. Brzuch i klatka piersiowa są brązowe, skrzydła są białe lub szare, ozdobione wzorem w paski. Samiec ma długość 58–63 cm, w tym ogon 23–24 cm. Samica ma ten sam rozmiar. W przeciwieństwie do innych bażantów, na twarzy nie ma gołych plam. Dziób - czarny, łapy z ostrogami.
Wydajność. Samce ważą około 1,1 kg. Samica składa do 25 jaj na sezon.
Inne funkcje. Samice mogą wykluć jaja i zająć się pisklętami.
Konserwacja i pielęgnacja. W naturze żywią się głównie pokarmami roślinnymi. Nie można przekarmiać mieszankami paszowymi - mogą umrzeć z powodu otyłości. W diecie powinny przeważać warzywa - sałata, pokrzywa, krwawnik pospolity, sadzonki pszenicy itp. Do karmy dodaje się ziarno lub mieszankę paszową dla kur. Wolą suchy i chłodny klimat. Słabo zaaklimatyzowany w Europie - wrażliwy na wilgoć. Przechowywać w klatkach na wolnym powietrzu w parach.
Rumuński
Rasa ta jest podgatunkiem bażanta pospolitego. Otrzymane przez skrzyżowanie dzikiego japońskiego bażanta i pospolitego europejskiego. Często ten ptak jest również nazywany zielonym lub szmaragdowym bażantem, ponieważ jego skrzydła mają charakterystyczny zielony odcień. Są osobniki, w których pióra są rzucane na żółto lub niebiesko. To duży ptak hodowany na mięso.
Opis. Upierzenie jest szaro-brązowe. Część głowy samców pokryta jest zielononiebieskim upierzeniem. W całym ciele - szmaragdowy odcień upierzenia. Na głowie jest herb. Samice są skromnie kolorowe - mają brązowe upierzenie, bez zielonego zabarwienia.
Wydajność. Waga - do 2,5 kg. W fermach drobiu ptak ten jest hodowany tylko do 1,5 miesiąca, wysyłając na ubój po osiągnięciu wagi 1 kg. Samica składa od 20 do 60 jaj na sezon.
Inne funkcje. Produkcja jaj przez samicę zależy od jej wieku. Mięso rumuńskich bażantów jest cenione za swoje właściwości dietetyczne i świetny smak.
Konserwacja i pielęgnacja. Utrzymanie i karmienie są takie same jak dla bażanta zwyczajnego.
Żółty
Ten gatunek złotego bażanta jest sztucznie hodowany.
Opis. Upierzenie jest jasnożółte. Głowa jest ozdobiona długim grzebieniem w kolorze cytryny. Jest żółto-pomarańczowy kaptur. Kobiety są bardziej skromne, są również żółte, ale mają jaśniejszy odcień. Długość samca wynosi 1 m.
Wydajność. Masa samca wynosi 0,9 kg, a samica 0,6 kg. W sprzęgle 5-12 jaj.
Inne funkcje. Samice składają jaja w dołach, które same kopią w ziemi. Żyją około 10 lat.
Konserwacja i pielęgnacja. Są karmione mieszanką pszenicy, prosa, mielonej kukurydzy i innych nasion. Podawane są drobno posiekane warzywa i owoce. W okresie plemiennym są trzymani we wspólnej wolierze. W okresie godowym ptaki są hodowane w rodzinach, aby uniknąć zaciętych walk. W rodzinie - 1 mężczyzna i 6-10 kobiet. Pożywienie można podawać raz na 2-3 dni, aby po raz kolejny nie przeszkadzać przerażającym ptakom. W zagrodzie powinien znajdować się „ogród zimowy” - krzewy i suche drzewa.
Lofurs
Lofury bażantów to cały rodzaj w rodzinie bażantów. Wszystkie ptaki tego rodzaju mają wspólną cechę - lofury męskie mają czerwonawy grzbiet. Ojczyzną tych ptaków jest południowa i środkowa Azja. Wiele gatunków żyje w izolacji - na wyspach. Rodzaje lofur - syjamskich, bulwarów, sumatrzańskich, czarnych i innych.
Opis. Kolor dolnej części pleców zmienia się od pomarańczowo-czerwonych odcieni do ciemnej miedzi, jak na przykład w Edwards Lofura. Wszystkie samce lofuru mają ostrogi, a na twarzy są niezwykle duże ciała jamiste pomalowane na czerwono lub niebiesko. Tak więc w bulwarze Lofura ciała jamiste są tak powiększone, że docierają do ziemi podczas prądowania.
Samice wszystkich lofurów mają bardziej skromne upierzenie - brązowawe odcienie. Ciemnoniebieskie i czarne kolory dominują u mężczyzn, wiele kępek ma grzebienie na głowach. Ogon jest zwykle biały lub żółty.
Wydajność. Waga - 1,1-1,6 kg. W sprzęgle 4-6 jaj. Sumatran Lafura ma 2 jajka w sprzęgle.
Inne funkcje. Zwykle lofury są poligamiczne. Tylko lofur sumatrzański należy do gatunków monogamicznych. Samice są w stanie wykluć pisklęta.
Konserwacja i pielęgnacja. Wszystkie lofury oprócz Sumatranów gniazdują na ziemi. Rodzice wykluwają się z muru i sami karmią potomstwo.
Bażanty pełnej krwi
Wszystkie rasy bażantów przeznaczonych do hodowli domowej dzielą się na 2 grupy:
- Bażanty zwyczajne lub kaukaskie.
- Bażanty zielone lub japońskie.
W pierwszej kategorii jest znacznie więcej odmian - są one zazwyczaj hodowane ze względu na cenne mięso. W drugiej kategorii jest tylko 5 gatunków, sadzi się je w celach dekoracyjnych - są częstymi mieszkańcami domowych ogrodów zoologicznych.
Cechy wszystkich ras bażantów:
- Są mniejsze niż kurczaki. Pod względem wielkości bażanty są porównywalne z małymi rasami kurczaków w kierunku jaj.
- Bażant jest uważany za dietetyczny; jest ceniony za swój wyjątkowy smak i niską zawartość tłuszczu. To prawdziwy przysmak.
- Jajka bażanta mają niski poziom cholesterolu. Jajka bażantowe są zwykle używane do rozwodu - są zbyt drogie, aby je jeść.
- Jeśli na łóżkach są owady, bażanty mogą oczyścić ogród z nich w ciągu kilku dni. Co więcej, ptak ten zjada nawet te owady, których inne ptaki nie lubią - na przykład chrząszcze Colorado.
- Pióra bażantów służą do wyrobu biżuterii.
Pierwsze bażanty zostały oswojone i udomowione przez Greków. Bażanty mają swoją nazwę na cześć rzeki Fazis - niedaleko niej znajdowała się osada, w której ten ptak zaczął być trzymany i wychowywany.
Większość bażantów rozmnaża się bezpiecznie w niewoli i zwykle prowadzi poligamiczny styl życia. Ale niektórzy wolą monogamię. Osiedlając ptaki, należy wziąć pod uwagę ich naturę i zachowanie. Jeśli dwie agresywne kobiety i jeden mężczyzna znajdują się w tej samej zagrodzie, silniejsza kobieta może zabić słabszego konkurenta.
Ten, kto decyduje się na hodowlę bażantów, ma szeroki wybór - przyroda i hodowcy zadbali o różnorodność gatunków. Większość istniejących ras hoduje się na mięso i pióra, a inne na cele dekoracyjne. Ale zanim zaczniesz hodować bażanty na mięso, powinieneś ocenić koszty - biorąc pod uwagę niskie tusze, dość trudno jest zarobić na tym przedsięwzięciu.
Wysłane przez
12
Rosja. Miasto Nowosybirsk
Publikacje: 276 Komentarze: 1