Owies przez cały sezon wegetacyjny jest narażony na liczne choroby i szkodniki, co ostatecznie wpływa na plon i jakość roślin. Globalnie utrata owsa z powodu działania szkodników wynosi 8%, z różnych chorób - 9,3%.
Choroby owsa: objawy, leczenie i zapobieganie
Najbardziej skutecznym sposobem walki z chorobami i szkodnikami jest uprawa odmian odpornych na wirusy i bakterie. Złożoność walki z chorobami tej kultury polega na tym, że każdy patogen tworzy wiele podgatunków, które z kolei wpływają na rozwój owsa na różne sposoby.
Smutne płatki owsiane
Czynnikiem sprawczym tej choroby jest podstawczyca, która atakuje wiechy i zamienia je w masę zarodników. Zarodniki zaczynają kiełkować w temperaturze 6-10 stopni. Pokryte owsa występują we wszystkich obszarach wzrostu kultury. Zakażenie występuje w glebie w procesie kiełkowania nasion. Zarodniki są lekko opryskane, więc pozostają na kwiatostanach aż do zbiorów.
W krajach WNP istnieją 4 rasy fizjologiczne grzyba patogennego, które powodują rozwój przykrywanego smutku. Oprócz uprawianego owsa odmiany te wpływają również na jego dzikie gatunki.
Choroba objawia się następującymi objawami:
- zastąpienie ziarna masą zarodników (na zewnątrz wygląda jak sczerniałe ziarno);
- zwarta wiecha związana z niedorozwinięciem gałęzi dotkniętych kwiatostanów;
- przedwczesne dojrzewanie roślin.
Pokryte owsa niekorzystnie wpływają na jakościowe i ilościowe wskaźniki uprawy. W przypadku wykrycia objawów choroby należy leczyć cały obszar siewu preparatami grzybobójczymi, które hamują grzyb patogenny.
Działania zapobiegawcze:
- Zgodność z zasadami płodozmianu. Działki z roślinami nasiennymi powinny znajdować się w odległości co najmniej 1 km od roślin przeznaczonych do sprzedaży, aby zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się chorób.
- Dokładna przedsiewna obróbka materiału do sadzenia. Nasiona owsa można trawić roztworem formaliny (1,25%).
- Zaprawianie nasion przed sadzeniem ogólnoustrojowymi fungicydami z grupy triazoli lub benzimidazoli.
- Stosowanie wysokiej jakości nasion bez oznak zepsucia i chorób.
- Zgodność z zalecanymi terminami siewu.
- Zastosowanie nawozów fosforowo-potasowych zamiast azotu.
Po omłotowym owsie, w którym znaleziono oznaki smutku, zaleca się leczenie zarostu lekami, które przyspieszają jego rozkład i niszczą grzyby i inne patogeny.
Smutny pył owsiany
Ta choroba zbóż powoduje grzyb smutek. Jego objawy pojawiają się na wiechach owsianych. Pod wpływem patogennego mikroorganizmu kłoski są całkowicie niszczone. Podobnie jak powlekany smut, ta choroba występuje wszędzie tam, gdzie uprawiana jest ta roślina.
Temperatura sprzyjająca rozwojowi grzyba wynosi od 5 do 32 stopni. Maksymalną aktywność patogenu obserwuje się w temperaturze 25 stopni.
Pierwotna infekcja występuje na etapie kwitnienia: zarodniki spadają na ryjkowce, transportowane razem z wiatrem lub kroplami deszczu. Zarodnik kiełkuje, rozprzestrzenia się pod folią, gdzie patogen czeka na zimę. Wiosną grzyb aktywuje się i rozwija wraz z owsem. W tym okresie powstaje nowa grzybnia, która przenika do punktu wzrostu i rozwija się w całej roślinie, aż do jajników.
Następujące czynniki przyczyniają się do rozwoju choroby:
- temperatura gleby w granicach 16–19 stopni w okresie siewu nasion;
- wietrzna i wilgotna pogoda podczas kwitnienia.
Późne uprawy są szczególnie podatne na tę chorobę.
Symptomy smut smut owsa:
- naruszenie wzrostu i rozwoju dotkniętych roślin;
- tworzenie gęstszych wiechów z gałęziami wystającymi w różnych kierunkach;
- pojawienie się ciemnych zarodników na kłoskach, które swobodnie rozprzestrzeniają się na wietrze i spadają na inne rośliny;
- górne kłoski owsa mogą pozostać nietknięte; powstają w nich pełne nasiona.
Choroba niszczy kulturę, objawiającą się brakiem ziarna i spadkiem kiełkowania roślin. Leczenie zależy od tego, na jakim etapie rozwoju wykryto patogen smut:
- jeśli znaleziono go zimą, zanim infekcja przeniknęła do rośliny, nasiona można trawić za pomocą fungicydów z triazoli i benzimidazoli;
- jeśli smutek został znaleziony podczas kwitnienia roślin, wówczas nasadzenia należy traktować fungicydami.
Działania zapobiegawcze:
- stosowanie odmian odpornych na patogeny;
- przestrzenna izolacja działek nasiennych od upraw rolnych (co najmniej 500 m);
- dezynfekcja sprzętu rolniczego, a także sprzętu przetwórczego;
- zaprawianie nasion przed sadzeniem lekami ogólnoustrojowymi.
Środki grzybobójcze na gnój smut:
- Szkarłat
- Rakzan;
- Corriolis.
Leki te działają również skutecznie przeciwko zgniliznom korzeni i brązowym plamom.
Surowo zabrania się sprzedaży i siewu nasion zebranych z upraw, które były brudne.
Mączniak
Mączniak prawdziwy wpływa na całą powietrzną część rośliny. Czynnikiem sprawczym tej choroby jest grzyb torbaczy, który niszczy chlorofil i inne pigmenty, a także zmniejsza odporność kultury na wyleganie.
Mączniak prawdziwy wpływa nie tylko na ilościowe wskaźniki uprawy: w przypadku tej choroby zawartość białka i skrobi w owsie jest znacznie zmniejszona. Choroba występuje wszędzie, ale powoduje największe szkody dla roślin w stepie leśnym i stepowym.
Manifestacje choroby:
- pajęczyna biała tablica na powierzchni nadziemnych organów rośliny, która ostatecznie zamienia się w mączne płatki przypominające watę;
- matowe plamy na ostrzach liści.
Do zwalczania mączniaka prawdziwego stosuje się te preparaty biologiczne:
- Planzir. Może być stosowany na dowolnym etapie rozwoju kultury, a także w połączeniu z preparatami chemicznymi.
- Fitosporin-M. Narzędzie nadaje się do każdej uprawy. Zaleca się rozpylanie przy pochmurnej pogodzie lub wieczorem, ponieważ substancja czynna leku jest wrażliwa na światło słoneczne.
Substancje chemiczne pomogą w najbardziej zaawansowanych przypadkach chorób zbóż. Popularne środki zaradcze: Vitaros, Topaz. Podczas pracy z chemikaliami konieczne jest stosowanie osobistego wyposażenia ochronnego do rąk i narządów oddechowych.
Zwalczają także mączniaka prawdziwego za pomocą środków ludowych, na przykład spryskują owies roztworem żywicy drzewnej lub mleka krowiego.
Aby zapobiec rozwojowi mączniaka prawdziwego, potrzebujesz:
- stosować stosunkowo odporne na tę chorobę odmiany owsa;
- niezwłocznie usuń resztki roślin z miejsc;
- przestrzegać terminu sadzenia upraw.
Antracnoza
Czynnikiem sprawczym tej choroby jest niedoskonały grzyb, który infekuje łodygi roślin. Antraknoza jest szczególnie rozpowszechniona w obszarach o wysokiej wilgotności. Źródłem infekcji są zimowane szczątki roślin. Patogen rozprzestrzenia się również wraz z nasionami.
Manifestacje choroby:
- pojawienie się brązowych małych plamek o owalnym kształcie na łodygach;
- tworzenie ciemnych podłużnych „płatków” o średnicy od 0,1 do 1 mm;
- czernienie korzeni.
Do zwalczania antraknozy owsa stosuje się preparaty chemiczne i biologiczne. Efekt daje taki sposób:
- Fitosporyna M (nietoksyczny biofungicyd);
- Fundazol;
- Tiovit Jet na bazie siarki;
- Poliram (fungicyd kontaktowy).
Do zapobiegania potrzebujesz:
- do sadzenia używaj tylko zdrowych nasion;
- użyj najlepszego opatrunku, który zwiększa odporność kultury (nawozy fosforowo-potasowe);
- przestrzegać zaleceń dotyczących terminów siewu.
Rdza macierzysta (liniowa)
Jest to powszechna grzybicza choroba owsa, która występuje w okresie dojrzałości mleka lub wosku ziaren. Czynnik sprawczy rdzy łodyg - dwupienny grzyb - wpływa na łodygi i liście kultury.
Liniowa rdza powoduje ogromne szkody w uprawie: przy silnym rozwoju choroby niedobór ziarna może osiągnąć 60%. Ponadto kultura znacznie zmniejsza zawartość składników odżywczych.
Głównym objawem choroby jest tworzenie podłużnych rdzawobrązowych plam z guzkami na powierzchni liści. Czynnik sprawczy liniowej rdzy rzadko wpływa na łuski kłoskowe.
Sposobem walki z chorobą jest leczenie zaatakowanych upraw środkami grzybobójczymi. Kansel i Avakss dobrze sobie z tym radzą.
Środki zapobiegawcze są następujące:
- zapobieganie sadzeniu berberysu w pobliżu zbóż, ponieważ roślina ta jest pośrednim gospodarzem patogenu;
- stosowanie odpornych odmian;
- wprowadzenie podwyższonych standardów nawozów fosforowo-potasowych;
- zgodność z warunkami i zasadami sadzenia roślin.
Białe plamienie
Choroba grzybicza występująca w wyniku działania niedoskonałego grzyba. Patogenny mikroorganizm pozostaje na częściach dotkniętych roślin, rzadziej - na nasionach. Latem zarodniki grzybów rozprzestrzeniają się wraz z masami deszczu i powietrza. Deficyt wydajności w tej chorobie wynosi 3-5%.
Objawy białego plamienia:
- pojawienie się podłużnych plam szaro-zielonych lub żółtych na powierzchni liści;
- pojawienie się czarnych kropek na każdej powierzchni arkusza;
- suszenie masy liściastej.
Szczególnie intensywnie grzyb rozwija się podczas rozwoju kultury między rzucaniem wiechy a początkiem dojrzałości woskowej ziarna.
Do leczenia i zapobiegania należy stosować roztwory grzybobójcze.
Owies septoria
Septoria powoduje niedoskonały grzyb, który jest wysoce wyspecjalizowanym patogenem. Grzybnia rozprzestrzenia się w przestrzeniach międzykomórkowych. Dotknięte rośliny wysychają przedwcześnie, więc poziom plonu zmniejsza się o 5-10%, a czasem więcej. Zawartość cukru jest zmniejszona w dotkniętych roślinach.
Częściej choroba rozwija się w warunkach wysokiej wilgotności, w drugiej połowie sezonu wegetacyjnego kultury. Rzadko pojawia się na etapie sadzonek. Nie ma odmian owsa odpornych na septorię.
Choroba wyraża się w następujących objawach:
- tworzenie się na liściach małych plamek o podłużnym żółtym kształcie z brązową obwódką;
- pojawienie się w środkowej części plamek czarnych kropek zanurzonych w tkance liści;
- blanszowanie tkanek w obszarze plam;
- gnicie, a następnie upuszczenie łodygi.
Środki grzybobójcze stosuje się w celu zwalczania tej choroby. Skuteczne środki to:
- Mieszanka Bordeaux;
- Nitrofen;
- Ftalan;
- Zysk;
- Kolejność
Tylko czynniki chemiczne dają efekt z zaawansowanym stopniem choroby.
Zapobieganie rozwojowi owsa plamistego:
- terminowe opryskiwanie gleby roztworami grzybobójczymi;
- terminowe usuwanie chwastów;
- terminowe stosowanie niezbędnych nawozów w glebie;
- zgodność ze standardami płodozmianu.
Owies Bakteryjne Oparzenie Liści
Rozwój choroby jest wywoływany przez bakterie - nie zarodnikowe patyczki gram-dodatnie. Patogeny utrzymują się na pozostałościach dotkniętych roślin, a także nasion. Oparzenie bakteryjne liści zwykle ma charakter ogniskowy. Choroba może powodować niedobór 5% plonów i więcej. Nie ma odpornych odmian owsa.
Oparzenie objawia się tworzeniem plam na liściach. Początkowo mają jasnobrązowy, czerwonawy kolor, mały rozmiar. Następnie plamy stają się bardziej wydłużone. W miarę postępu choroby liście stają się czerwone i ostatecznie wysychają.
Zwalczają tę chorobę za pomocą leków, których głównym składnikiem aktywnym jest mankozeb. Preparaty biologiczne są również stosowane w celu wyeliminowania choroby; Fitolawina 300 i Agat 25K są skuteczne.
Aby zapobiec rozwojowi choroby bakteryjnej tej uprawy, musisz:
- niezwłocznie usuń resztki roślin z pól;
- do siewu używaj tylko wysokiej jakości i zdrowych nasion;
- profilaktycznie zaprawić nasiona przed posadzeniem granosanem w stężeniu 1,8-2,3%.
Oparzenie halo (bakterioza)
Choroba występuje pod wpływem bakterii Gram-ujemnych, jest szeroko rozpowszechniona. Czynnik sprawczy bakteriozy halo wpływa na liście, płatki i ziarna. Mikroorganizmy bakteryjne rozprzestrzeniające się wraz z wiatrem i kroplami deszczu mogą pozostawać na szczątkach roślin przez rok lub dłużej. Oparzenia halo zmniejszają wydajność roślin i zdolność kiełkowania nasion o 2-5%.
Objawy choroby są różnorodne:
- tworzenie plam o średnicy 4-5 mm na liściach, które najpierw mają jasnozielony kolor, a następnie stają się czerwono-brązowe;
- scalanie niektórych plam, dzięki którym blacha jest modyfikowana;
- marszczenie dotkniętych liści i suszenie ich krawędzi;
- pojawienie się nasion podatnych na rozkład.
Te same fungicydy, które są odpowiednie do kontrolowania oparzenia liści, stosuje się w leczeniu bakteriozy owsa owsa.
Aby zapobiec chorobie, musisz przestrzegać zaleceń dotyczących płodozmianu, a także stosować odmiany odporne na bakteriozę: Bug, Sinelnikovsky 29 i Sovetsky.
Żółty karłowatość
Choroba ma charakter wirusowy. Jego czynnikiem sprawczym jest wirus przenoszony z rośliny na mszyce. W ich ciele może trwać do 120 godzin. Wirus żółtego karła nie utrzymuje się w zimujących roślinach, nie rozprzestrzenia się także za pomocą nasion i mechanicznie. Szczególne szkody w kulturze wyrządza się w porze suchej.
Następujące czynniki przyczyniają się do rozwoju choroby:
- zima z mrozem;
- utrzymująca się jesień z częstymi deszczami;
- nadmiar azotu.
Objawy choroby:
- twardość liści;
- pojawienie się żółtych pasków na powierzchni części liściastej;
- zaczerwienienie liści;
- pionowy wzrost liści;
- zaburzenie wzrostu;
- skoki mogą nie tworzyć się na roślinach dotkniętych wirusem żółtego karła.
Aby chronić uprawy, potrzebujesz:
- zwalczać nosicieli wirusa za pomocą insektycydów;
- zwalczać chwasty, które są nosicielami i rezerwami wirusa (sadzonki i chwasty zbóż).
Korona rdzy
Choroba rozwija się z powodu aktywności grzyba pasożytniczego, w trakcie rozwoju pełnego typu. Patogenny mikroorganizm atakuje liście owsa, znacznie rzadziej - łodygi. Rdza koronowa jest szeroko rozpowszechniona we wszystkich regionach uprawy owsa. Najbardziej szkodzi w regionach o bardziej wilgotnym i cieplejszym klimacie. Późne uprawy są w większym stopniu dotknięte.
Początek rozwoju choroby odnotowuje się po rzuceniu wiechy lub po zalaniu ziarna. Objawy rdzy korony owsianej:
- tworzenie okrągłych pomarańczowych krost na liściach i łodygach;
- pojawienie się czarnych pierścieni z błyszczącą powierzchnią na spodzie arkusza.
W celu leczenia choroby rośliny wegetatywne są traktowane roztworami grzybobójczymi:
- Zoltan;
- Tytuł 390;
- Altazol
Aby zapobiec rozwojowi choroby przed siewem, nasiona są traktowane fungicydami Tebu-60 i Raxil. Ponadto przed siewem materiał można traktować roztworem nadmanganianu potasu. Innym ważnym warunkiem zapobiegania rdzy korony jest terminowe wprowadzenie nawozów fosforowo-potasowych w wystarczających ilościach.
Odporne odmiany owsa odporne na tę chorobę: Lgovsky 1026, Horizon.
Szczenianie owsa
Chorobę wywołuje wirus przenoszony przez ciemne cykady. Zakażenie występuje w regionach Dalekiego Wschodu i Syberii. Odmiany owsa odporne na marionetkę nie istnieją.
Manifestacje choroby:
- pojawienie się na powierzchni liści kultury uderzeń i plam jasnozielonych;
- ostry wzrost pędów (krzew tworzy do 60 łodyg);
- naruszenie wzrostu i rozwoju kultury;
- zaczerwienienie liści, które ostatecznie brązowieją i stają się twarde;
- nietypowe wydłużenie jajników.
Konsekwencje choroby zależą od tego, na jakim etapie rozwoju kultury się objawiła. Aby zapobiec poczęciu, konieczne jest obieranie zarostu w odpowiednim czasie, głębokie zaoranie ziemi, niszczenie chwastów, wysiew owsa w zalecanym czasie.
Pestycydy do uprawy roślin przeciwko chwastom jednorocznym i wieloletnim, które przyczyniają się do przenoszenia wirusów lub grzybów:
- Tornado (okres ochrony - 50 dni);
- Triasowy (okres ochrony - 56 dni).
Leki te są używane do opryskiwania upraw.
Oliwkowa (brązowa) pleśń owsiana
Choroba grzybicza spowodowana przez niedoskonały mikroorganizm. Pleśń oliwną obserwuje się w wielu regionach, w których uprawia się zboża, ale najczęściej - w miejscach o wysokim poziomie wilgotności. Inną nazwą choroby jest cladosporiosis. Choroba może powodować utratę 20% plonów lub więcej.
Manifestacje choroby występują latem, w okresie silnych opadów. Są one wyrażone za pomocą takich znaków:
- pojawienie się aksamitnej, oliwkowo-czarnej powłoki na powierzchni kwiatostanów i łodyg;
- czernienie zewnętrznej warstwy ziaren;
- pojawienie się na powierzchni ziarna czarnych plam i rowków.
Wnikający w ziarno patogenny grzyb nasyca go toksycznymi substancjami i powoduje, że jest toksyczny dla ludzi i zwierząt.
Podczas tworzenia kłosków i kwitnienia w celu zwalczania cladosporiosis można użyć następujących fungicydów:
- Triada;
- Tytuł 390;
- Kaplica.
Środki zapobiegawcze:
- walczyć z mszycami, ponieważ szkodniki te osłabiają roślinę i zwiększają jej podatność na infekcje grzybicze;
- zwalczanie chwastów;
- orka jesienna po zbiorach;
- terminowe stosowanie nawozów organicznych i mineralnych.
Czerwono-brązowe plamienie
Czynnikiem sprawczym tej choroby jest niedoskonały grzyb. Chorobę obserwuje się wszędzie w regionach, w których uprawia się zboża. Jeśli choroba nabierze charakteru na dużą skalę, straty w uprawach mogą wynosić co najmniej 10%.
Czerwono-brązowe plamienie wpływa na łuski kwiatów i kłosków, liście, aw niektórych przypadkach - na ziarno. Brązowe lub ciemnoszare plamy z czerwonawą obwódką na tych częściach. Przy podwyższonej wilgotności na powierzchni plam tworzy się oliwkowa powłoka. Liście dotknięte grzybem wysychają i opadają.
Aby poradzić sobie z chorobą, zaleca się stosowanie fungicydu Avakss.
W celu zapobiegania sadzonki należy leczyć fungicydami Pioneer, Grandsil Ultra.
Stwardnienie rozsiane (mączniak rzekomy)
Choroba grzybicza, która jest powszechna w regionach o wysokim poziomie wilgotności. Patogen wpływa na wszystkie powietrzne narządy kultury. Niedobór upraw wraz z rozwojem sklerosporozy - 5%. Odmiany owsa odporne na tę chorobę nie są.
Manifestacje sklerosporozy:
- tworzenie brązowych plam z rozmytymi formami na powierzchni liści i łodyg;
- pojawienie się jasnoszarej płytki na liściach;
- obszary obrzęku na kłoskach;
- powolny wzrost roślin.
Leczenie polega na stosowaniu roztworów grzybobójczych, które są stosowane w przypadku innych chorób grzybowych upraw zbóż.
Zapobieganie obejmuje następujące środki:
- zapobieganie podmoknięciu gleby;
- usuwanie wszystkich resztek roślinnych po zbiorach;
- zgodność z zasadami płodozmianu.
Fusarium
Fatsariosis owsa jest chorobą wirusową, której rozwój jest wywoływany przez grzyby. Patogenne mikroorganizmy są w stanie nasycić ziarno toksynami, dlatego nie nadaje się do spożycia.
Czynnik sprawczy wpływa na sadzonki i rośliny wegetatywne. Grzyb jest przechowywany w postaci grzybni na nasionach, a także w postaci zarodników i grzybni na pozostałościach roślin. Niekontrolowany rozwój choroby może prowadzić do utraty 15-20% plonu i utraty jakości ziarna do 100%.
Czynniki zwiększające ryzyko zakażenia fuzariozą zbóż:
- minimalna uprawa;
- uprawa podatnych na grzybowe odmiany owsa;
- zwiększony poziom wilgoci w okresie kwitnienia uprawy.
Objawy infekcji:
- więdnięcie sadzonek;
- przebarwienie korzeni zarodkowych na brązowe i ich wysuszenie;
- przerzedzanie upraw;
- rozpad wtórnych korzeni;
- Ziarno dotknięte Fusarium jest różowawe lub przebarwione.
Najlepszym sposobem na zwalczanie fusarium owsa jest stosowanie środków grzybobójczych (azoli). Możliwe jest przetwarzanie kultury z takimi preparatami w okresie kwitnienia.
Środki zapobiegawcze obejmują:
- zgodność z płodozmianem;
- orka gleby;
- usuwanie resztek roślinnych.
Szkodniki owsiane: objawy, leczenie i zapobieganie
Różne szkodniki wpływają na jakość uprawy owsa i jej ilość. Niektóre rodzaje pasożytów pojawiają się tylko na pewnym etapie rozwoju roślin. Szkodniki stają się przyczyną pogorszenia technologicznych i fizycznych właściwości ziarna, przerzedzania sadzonek, częściowej lub całkowitej bieli.
W Rosji odnotowano ponad 130 gatunków szkodników, które negatywnie wpływają na jakość i wydajność upraw zbóż, w tym owsa.
Szwedzka mucha
Szwedzka mucha owsiana jest szkodnikiem zbóż. Należy do najbardziej niebezpiecznego typu. Larwy muchy infekują pędy i kłoski owsa przez cały sezon wegetacyjny. Owad jest powszechny w europejskiej części Rosji. Owsianka powoduje znaczne straty, uszkadzając od 2 do 20%, aw niektórych latach - od 40 do 60% łodyg. Jest to odporny owad: może wytrzymać cotygodniowy głód i migrację na duże odległości, dostosowuje się do każdego klimatu.
Zewnętrzne oznaki much owsianych:
- czarny błyszczący korpus o długości 1,5–2,5 mm;
- łapy są żółte;
- gładki wypukły tył.
Larwy owadów są przezroczyste, w kolorze białym, w miarę rozwoju stają się cytrynowożółte. Szkodzą rozwijającym się uprawom zbóż.
Oznaki pasożytnictwa na owsie:
- pogrubienie trzonu;
- zahamowanie wzrostu;
- rozszerzanie blach.
Szkodliwe larwy muszek owsianych powstają na początkowym etapie rozwoju i mogą spowodować ich śmierć przed opuszczeniem rury.
Sposoby zwalczania szkodników:
- spryskiwanie krawędzi działki (pola) roztworem chlorofosu;
- opryskiwanie roślin w fazie letniej muchami związkami fosforoorganicznymi i pyretroidami.
Zapobieganie pojawianiu się muszek owsianych:
- zaprawianie nasion przed sadzeniem Cruiser lub Gaucho;
- gęste sadzenie nasion w celu zwiększenia odsetka plonów w przypadku uszkodzenia;
- terminowe wprowadzenie nawożenia azotem;
- siew roślin ozimych na początku mrozu, gdy płatki owsiane hibernują.
Ponadto w celu ochrony owsa zaleca się stosowanie Ditox, Operkot, Tagore.
Żuk mielony
Szkodniki są szeroko rozpowszechnione na terytoriach Centralnej Czarnej Ziemi i Północnego Kaukazu. To jest mały chrząszcz chrząszczy. Oprócz owsa, pszenicy, żyta, może również odżywiać się dzikimi zbożami (trawa pszeniczna, ogon).
Długość ciała chrząszcza wynosi 12-17 mm, kolor jest nasycony na czarno. Uszkodzenie upraw zbóż spowodowane jest przez dorosłe chrząszcze i larwy chrząszcza ziemnego. Okres działania szkodników przypada na noc. Wychodzą z ziemi i żywią się liśćmi.
Objawy pasożytnictwa chrząszcza naziemnego:
- psucie się liści (chrząszcz żuje je silnymi szczękami, dzięki czemu pozostają z nich włókniste grudki);
- przerzedzenie sadzonek kultury.
W przypadku znalezienia chrząszczy mielonych należy użyć ogólnoustrojowego i kontaktowego jelitowego środka owadobójczego Clonrin.
W profilaktyce przed siewem nasiona należy traktować uniwersalnym środkiem dezynfekującym Imidalit. Inne środki mające na celu zapobieganie porażce upraw zbóż przez chrząszcze naziemne:
- dodatkowa uprawa gleby;
- głęboka orka;
- zgodność z zasadami płodozmianu.
Wciornastki
Wciornastki to oddział owadów, które mają małe rozmiary ciała (nie więcej niż 2 mm) i aparat do oddychania przez usta. Są to szczególnie trwałe szkodniki, które rozmnażają się szybko. Szkodnikiem zbóż jest imago, czyli dorosły. Owies jest szkodliwy dla wciornastków. Kolor jego ciała jest szaro-żółty lub szaro-brązowy, przednie skrzydła są żółto-szare.
Na owsie pasożyty pojawiają się 2–3 tygodnie przed kryciem. Samice składają jaja na kłosach kukurydzy. Około tygodnia po zniesieniu larwy wykluwają się z jaj. Szkodzą kulturze, ssąc sok z łusek. Po karmieniu larwy opuszczają glebę, gdzie stają się dorosłymi.
Oprócz powodowania bezpośredniego uszkodzenia upraw, wciornastki owsiane działają jako nośniki chorób wirusowych kultury.
Oznaki pasożytnictwa wciornastków owsianych:
- nabycie kłosków koloru brązowego;
- letarg zbożowy;
- młode ziarno przypomina dojrzałe.
Z powodu uszkodzenia przez larwy ziarna i liści zewnętrznych kultura nie może w pełni dojrzeć.
Główną metodą zwalczania szkodników jest stosowanie insektycydów w przypadku wykrycia dużej liczby wciornastków: Biotlin, Alatar, Aktara.
Metody zapobiegania rozwojowi wciornastków owsa:
- głęboka orka gleby na krawędziach terenu;
- niszczenie chwastów, na których hibernuje szkodnik;
- wysiewanie owsa we wczesnych stadiach (późne odmiany są podatne na atak szkodników 2-4 razy częściej).
Błąd pluskiew
Owad należy do rzędu pluskiew, rodziny żółwi tarczowych. Oprócz roślin zbożowych na burakach odnotowano szkodliwy błąd. Dorosły to pluskwa o szerokim ciele, którego długość wynosi 9-13 mm. Kolor nadwozia może być jasnobrązowy, szary, czarny.
Uszkodzenie zbóż jest powodowane zarówno przez osoby dorosłe, jak i larwy. Szkodliwy żółw zjada sok z rośliny, którą ekstrahuje, przekłuwając łodygi trąbą.
Objawy pasożytniczego błędu:
- łodygi nie dłubią, stopniowo umierają;
- biel w miejscu powyżej miejsca nakłucia trąbką.
Aby zwalczyć żółwia w sezonie wegetacyjnym, rośliny używają:
- insektycyd o szerokim spektrum działania Cyperus;
- kontakt insektycyd Alfachans;
- ogólnoustrojowy i kontaktowy insektycyd jelitowy Cletodim Plus Mix.
Środki zapobiegawcze polegają na przestrzeganiu wymagań agrotechnicznych i technologii uprawy roślin zbożowych, a także na uwzględnieniu liczby szkodników.
Szufelka do ziarna szarego
Jest głównym szkodnikiem zbożowym w zachodniej Syberii i południowej części regionu Ural. Owad często wpływa na żyto, jęczmień i pszenicę, ale może również pasożytować na polach owsianych. Gąsienice uszkadzają ziarno w uszach. Osadzając się w jajniku, prawie całkowicie jedzą ziarna od wewnątrz.
Zewnętrznie rezultatem pasożytnictwa czerpaka jest zewnętrzna skorupa, która pozostała zamiast ziaren, wypełniona odpadami owadów. W ziarnach zewnętrznych można zjadać głębokie wnęki.
Do opryskiwania upraw w sezonie wegetacyjnym odpowiedni jest ogólnoustrojowy i kontaktowy środek owadobójczy Clonrin. Odpowiedni jest także insektycyd o szerokim spektrum działania, Cyperus.
Agrotechniczne metody zapobiegawcze:
- terminowe zbiory tak szybko, jak to możliwe i omłot;
- wczesne zaoranie gleby;
- niszczenie resztek roślinnych.
Common Grain Scoop
Przedstawiciel Lepidoptera. Zwykła miarka różni się od szarej obecnością czarnego paska u podstawy przednich skrzydeł. Szkodzi nie tylko kulturowym, ale także dzikim zbożom. Zwykła miarka do ziarna najbardziej szkodzi, gdy ziarno jest na etapie dojrzałości wosku mlecznego. Straty tego szkodnika dają do 200 kg na hektar w sezonie wegetacyjnym.
W okresie wegetacji można spryskać kulturę, na której zwykła miarka jest pasożytowana, ogólnoustrojowym środkiem owadobójczym Clonrin, a także środkiem owadobójczym Samurai Super o szerokim spektrum działania.
Działania zapobiegawcze:
- terminowe zbiory;
- niszczenie resztek roślinnych;
- terminowe opryskiwanie działki przed siewem.
Nicień Cyst Owies
Jest to niebezpieczny szkodnik, który przy szerokim rozprzestrzenianiu powoduje znaczne uszkodzenia upraw zbóż. Nicienie w zimnych porach roku znajdują się w glebie na głębokości od 10 do 40 cm Na tym etapie są to torbiele wypełnione jajami. Wiosną, gdy gleba ogrzeje się do 4 stopni, w jajach tworzą się larwy, które wychodzą na zewnątrz i osadzają się na młodych korzeniach roślin zbożowych.
Objawy pasożytnictwa mątwika owsianego:
- karłowate rośliny;
- liście chlorotyczne;
- brak pędów;
- ciemne i zbyt grube korzenie znajdujące się w górnej warstwie gleby.
Na przełomie lipca i sierpnia białe samice i torbiele pomalowane na brązowo można wykryć gołym okiem w systemie korzeniowym.
Przy dużym uszkodzeniu owsa nicieniobójcy są używane do zwalczania nicieni. Leki te zatruwają sok z rośliny, który jest karmiony przez szkodniki, a zatem same pasożyty. Lek Nematodos pomaga dobrze.
W celu zapobiegania chorobie zalecam:
- nagietek roślinny w pobliżu uprawy zbóż;
- podgrzej glebę przed sadzeniem owsa.
Chleb w paski, pchła
Szkodnik ten tak często infekuje owies, ale trudno wykluczyć możliwość jego ataku na uprawę. Pchła chlebowa niszczy rośliny na etapie dorosłego chrząszcza.
Dojrzała seksualnie osoba to owad o ciele małej długości (od 1,2 do 2 mm). Kolor jest czarny, głowa ma zielonkawy lub niebieski kolor z metalicznym odcieniem, żółte paski są obecne na elytrze. Pchły dorosłego chleba w paski gryzą górne części liści, a następnie cały talerz.
Objawy pasożytnictwa:
- żółto-szary kolor upraw;
- spowolnienie wzrostu i rozwoju kultury.
Metodami zwalczania pcheł chlebowych w przypadku szkód na dużą skalę na uprawach jest stosowanie preparatów fosforoorganicznych (Fenitrotion, Fozalon) lub chloroorganicznych (heksachloran). Szczególnie konieczne jest staranne przetwarzanie pasm krawędziowych, w których skoncentrowana jest największa liczba chrząszczy.
Zapobieganie polega na przeprowadzaniu takich wydarzeń:
- wczesne siewy;
- zgodność z głębokością lądowania;
- terminowe karmienie w wystarczających ilościach.
Hessian fly
Szkodnik należy do dywizjonu diptera, rodziny muszek żółciowych. Jest to owad dipteran, który wygląda jak komar. Długość ciała - 2,5-3,5 mm, kolor - czerwono-brązowy. Mucha heska jest powszechna wszędzie tam, gdzie uprawiane są zboża. W przeciwieństwie do wielu innych pasożytów, owies jest najmniej szkodliwy.
Najlepszym sposobem zapobiegania jest właściwe przygotowanie gleby po zbiorach jesienią (obieranie ścierniska, orka głęboka).
Mszyca
Różnorodne trąby owadów. Szkodnik łatwo dostosowuje się do każdych warunków. Przedstawiciele mszyc zbożowych mają aparat do przekłuwania i ssania w jamie ustnej, dzięki czemu są w stanie wysysać ilość soku kilkakrotnie większą niż ich własna waga w ciągu dnia. Podczas jednego sezonu wegetacyjnego rozwija się około 30 pokoleń tego szkodnika.
Ssące sok z naziemnych organów upraw zbożowych obniżają jakość ziarna owsa, powodując jego filmowanie. Pasożyt jest szczególnie szkodliwy w warunkach niskiej wilgotności.
Zwykła mszyca zbożowa jest również niebezpieczna, ponieważ działa jako nośnik wirusów żółtego karłowatości i mozaiki.
Charakterystyczne objawy uszkodzenia kultury:
- przebarwienie lub zaczerwienienie obszarów zaatakowanych przez szkodnika;
- suszenie liści;
- skręcanie górnego arkusza.
Aby zwalczyć tego szkodnika owsa, zaleca się stosowanie metody chemicznej - opryskiwanie upraw malationem lub fosfamidem.
Środki zapobiegawcze dla rozwoju mszyc zbożowych:
- głęboka jesienna orka gleby;
- wczesne wysiewanie owsa;
- stosowanie nawozów mineralnych w wymaganych ilościach;
- umiarkowane stosowanie nawozów azotowych, których nadmiar może stworzyć korzystne warunki dla rozwoju szkodników.
Ćma żyta
Najczęściej ten szkodnik upraw zbożowych występuje w środkowej Rosji. Dorośli składają jaja pod koniec lata na rosnących uprawach ozimych. Larwy wyłaniające się z jaj moli żytniej pożerają rdzeń łodygi. Tutaj zostają na zimę. Szkodnik ma żółto-brązowy kolor; tylne skrzydła są białe.
Objawy uszkodzenia zbóż:
- suszenie wiech zjadanych przez mole;
- nabycie białych wiechów.
Aby zwalczać ćmy, stosuje się środki owadobójcze, które niszczą wszystkie formy szkodników: jaja, larwy i dorosłych.
Pijak z czerwonymi piersiami
Szkodnik roślin liściastych. Zarówno larwy, jak i dorosłe osobniki pijaka z czerwoną skrzynią szkieletują szkielety liści owsa, a także innych zbóż (pszenicy, kukurydzy, żyta). Dorosły to pluskwa o zielono-niebieskim zabarwieniu wydłużonego ciała i nóg o żółto-czerwonym kolorze. Larwy wchłaniają miąższ liści owsa.
Objawy uszkodzenia uprawy zbóż:
- zdeformowane liście;
- suszenie liści, które stają się białawe;
- spowolnienie, a czasem całkowite zaprzestanie rozwoju roślin.
Aby poradzić sobie z inwazją pijaka z czerwoną skrzynią, używaj różnych pestycydów do opryskiwania upraw w sezonie wegetacyjnym:
- Ditox;
- Klononina;
- Baran.
Działania zapobiegawcze:
- wczesne zasiewy kultury;
- głęboka orka gleby po zbiorach.
Sawfly
Szkodnik ten jest owadem z rzędu Hymenoptera. Dorosły to owad o wydłużonym ciele o czarnym połysku. Długość owada osiąga 5-10 mm. Larwy pasożytujące na łodygach powodują uszkodzenie kultury zbóż.
Manifestacje infekcji muchą chlebową:
- tworzenie pustych kłosków;
- łamanie łodyg i ich wyleganie;
- nabycie uszu białawego odcienia.
Aby spryskać dotkniętą kulturę w sezonie wegetacyjnym, stosuje się pestycydy. Systemowy i kontaktowy środek owadobójczy Clonrin skutecznie zwalcza muchę chlebową.
Środki zapobiegawcze to:
- głęboka jesienna orka gleby po poprzednich zbiorach;
- zdzieranie ścierniska;
- kultura wczesnego siewu.
Crusader Beetle
Przedstawiciel skrzydlaty chrząszcz, grupa chrząszczy chlebowych. Zboża są niszczone przez dorosłych (dorosłych). Krzyżowiec ma średnią wielkość ciała (0,9-1,3 cm). Kolor - czarny, z zielonkawym odcieniem. Kolor elytry jest różny i może być żółto-brązowy, brązowy, czarny z żółtym. Chrząszcz je ziarna owsa.
Spryskaj szkodniki podczas sezonu wegetacyjnego owsa następującymi chemicznymi pestycydami:
- Decis Profi;
- Borea Neo;
- Vantex.
Mechanicznym sposobem walki z krzyżowcami jest zbieranie chrząszczy za pomocą mechanizacji na małą skalę.
W celu zapobiegania zaleca się:
- terminowo traktować uprawy środkami owadobójczymi;
- ściernisko podczas jesiennej uprawy roli;
- przeprowadzić głęboką orkę jesienną.
Żółw zbożowy żółty komar (komar pszenny)
Należy do rodziny muszek żółciowych, wygląda jak komar. Długość ciała - 1,5-2 mm. Kolor - jasny żółty. Szkodnik występuje szczególnie często w leśnych stepach i strefach stepowych w europejskiej i azjatyckiej części Rosji.
Dorośli składają jaja. Wylęgające się z nich larwy żywią się jajnikiem, powodując uszkodzenie kultury. Rezultatem pasożytowania żółtego żółwia zbożowego jest zmniejszenie masy ziarna i zabarwienie pustki.
W sezonie wegetacyjnym rośliny można opryskiwać zeonem karate.
W celu zapobiegania zaleca się:
- radzić sobie z sadzonkami z insektycydami podczas letniej fazy dorosłych;
- przestrzegać zasad płodozmianu;
- do głębokiego orania gleby po zbiorach.
Liczne choroby i szkodniki owsa wpływają na jakość i ilość plonów. Zapobieganie ich występowaniu jest znacznie łatwiejsze niż radzenie sobie z ich rozwojem, szczególnie w nieprzewidywalnych warunkach pogodowych. Po zbiorach pole powinno być odpowiednio uprawiane i należy podjąć niezbędne środki zapobiegawcze przed posadzeniem nowej uprawy.