Hodowla bydła rasy charolais, wyhodowana w procesie selekcji wieloletniej, jest uruchamiana przez rolników w celu uzyskania z niego doskonałej jakości mięsa i wykorzystania do krzyżowania z innym bydłem przy uzyskiwaniu linii mieszańcowych.
Rasa krów Charolais
O bydle charolskim
Francuzi zaczęli badać rasę bydła charolais w XVII wieku, biorąc za podstawę rasy miejscowych zwierząt, które różniły się produktywnością i cechami zewnętrznymi.
Początkowo przodkowie krów Charolais i byków byli mieszani, łączyli zarówno trendy mleczne, jak i mięsne, posiadając zestaw cech użytkowych. Byki Charolais przez długi czas były wykorzystywane jako zwierzęta pociągowe. W porównaniu z obecnymi dziś przedstawicielami rasy ich przodkowie byli nie tyle rozwinięci co obecne pokolenie, ale posiadali silny system odpornościowy.
Krowy rasy Charolais zostały wpisane do rejestru jako samodzielny typ w 1864 roku.
Przestawienie się na nowy typ bydła stało się możliwe dopiero w latach dwudziestych XX wieku, kiedy to jako obiekty do krzyżowania wybrano masywne gatunki Simental i Shortgon. Selekcji krów i buhajów przeznaczonych do prokreacji zaczęto dokonywać z uwzględnieniem ich masy ciała i intensywności wzrostu.
Największa populacja krów rasy Charolais znajduje się obecnie we Francji i liczy około 2 miliony osobników. Dodatkowo rasę charolais można spotkać na fermach w 7 kilkunastu innych krajach, w których bydło to jest wykorzystywane do poprawy jakości innego bydła. Rosyjska populacja Sharolez ma nieco ponad tysiąc przedstawicieli, którzy znajdują się w regionach Twer, Biełgorodz, Stawropol i Tiumeń.
Funkcja standardowa
Kształtowanie się eksterieru krów rasy Charolais odbywało się przez długi czas, w wyniku czego pojawiły się zwierzęta o kierunku mięsnym, o masywnej budowie z wyraźnie rozwiniętymi mięśniami. Nie gromadzą dużej ilości podskórnej tkanki tłuszczowej, dlatego wydają dietetyczne mięso. Opis rasy zawiera własne charakterystyczne cechy:
- waga zwierząt wynosi od 0,9 do 1,7 tony (babki) i od 0,7 do 1,0 tony (jałówki), często notuje się większe rozmiary zwierząt,
- masa ciała nowonarodzonych cieląt wynosi do 70 kg,
- krowa rasy charolais dorasta do 1,55 mw kłębie, byk - do 1,65 m, osiągając 2,2 m ukośnie u byków i do 1,9 m u jałówek,
- obwód klatki piersiowej zwierzęcia wynosi średnio 2,0 m lub więcej,
- biały garnitur z jasnym noskiem,
- szeroka kość czołowa, małe rogi,
- niskie, dobrze zbudowane kończyny.
W warunkach hodowli indywidualnej bydło charolskie zachowuje swoje walory użytkowe przez 15 lat, zachowując przy tym funkcje rozrodcze, niosąc mleko i pełniąc funkcję siły pociągowej.
Wskaźniki produktywności, zalety i wady
Biorąc pod uwagę, że linia krów Charolese jest wołowiną, jej głównym celem jest dostarczanie wysokiej jakości mięsa, a bydło w pełni uzasadnia nadzieje rolników. Nowonarodzone cielęta ważą już od 30 kg, intensywnie przybierają na wadze do ukończenia drugiego roku życia, 1,0-2,0 kg dziennie. W wieku sześciu miesięcy cielę przybiera na wadze do 0,25 tony.
Rasa charolais zyskała popularność dzięki rekordowym wskaźnikom uboju, żywej wagi i tempa wzrostu.
Wydajność mięsa rzeźnego z dojrzałego zwierzęcia wynosi 65% lub więcej. Chuda wołowina ma dobre właściwości smakowe i konsystencję.
Ponadto krowy rasy charolais dają dobre wskaźniki produkcji mleka. Roczna mleczność ich tłustych produktów mlecznych (do 4,0-4,1% zawartości tłuszczu) utrzymuje się w przedziale do 2,5 tony, czasami zapewniając do 3,0 ton.
Zalety i wady hodowli
Aby utrzymać się jako producent, rasa krów Charolese ma wiele zalet:
- jej przedstawiciele odznaczają się dobrą dziedzicznością, zapewniającą dobre cechy jakościowe w kolejnych pokoleniach
- Bydło szybko dostosowuje się do zaktualizowanych warunków życia, adaptując się w krótkim czasie aklimatyzacji,
- pospolite należą do zwierząt pastwiskowych, co znacznie obniża koszty ich utrzymania latem,
- długa oczekiwana długość życia pozwala na wykorzystanie bydła rasy charolais w możliwie najbardziej pożyteczny i racjonalny sposób,
- rasa wyróżnia się wysoką wydajnością,
- w wyniku uboju młodych zwierząt udział chudego mięsa znacznie przewyższa zawartość tłuszczu.
Charolais na Syberii: 13 lat później
Krowy rasy charolais. Chodźmy AWOL.
36 000 $ Charolais Bull Farm w USA
Jako wady rolnicy wskazują na pewne specyficzne oznaki zewnętrzne, w tym nierówności okolicy grzbietu i rozwidlenie łopatek. Ponadto zdarzały się ciężkie wycielenia ze względu na duży rozmiar cieląt. U krów rasy charolais duży wpływ na płodność ma przerost mięśni tylnej części tułowia, który ma charakter patologiczny, dlatego czasami spotyka się bezpłodne zwierzęta.