Jednym z najlepszych osiągnięć kanadyjskiej hodowli jest jabłoń spartańska. Uprawa ta, wyhodowana w 1926 r., Ma wyjątkowe cechy swoich przodków (Macintosh i Pepin Newtown) - wysoką produktywność i dobrą odporność na choroby. Dziś ta odmiana jest z powodzeniem stosowana w ogrodnictwie prywatnym.
Cechy uprawy jabłoni spartańskiej
Cechy odmianowe
Bardzo ważną cechą tej odmiany jest samozapłodnienie, dzięki czemu podczas sadzenia nie jest wymagana obecność innych roślin w sąsiedztwie.
Jednocześnie jabłoń sama jest doskonałym zapylaczem dla innych odmian kwitnących na początku lub w połowie maja.
Opis drzewa zawiera kilka charakterystycznych cech:
- roślina niskiego wzrostu z kulistą koroną (średnia wysokość 4-4,5 m);
- zwykle środkowy przewodnik rozwija się z lekkim nachyleniem;
- gałęzie są wyprostowane, pokryte gładką ciemnobrązową lub bordową korą;
- korona jest w stanie intensywnie zwiększać młody wzrost, dlatego wymaga regularnego corocznego przycinania;
- liście są okrągłe, małe, gładkie, o błyszczącej powierzchni;
- jajniki owocowe powstają głównie na lokach;
Jabłka spartańskie mają grubą skórkę, mają zaokrąglony, lekko zwężający się kształt. Średnia waga 150 g.
Powierzchnia jest lekko prążkowana, bordowa z woskowym nalotem, co nadaje owocowi purpurowy odcień.
Ocena smaku degustacyjnego - 4,8 w 5-stopniowej skali.
Smak harmonijny - słodko-kwaśny, miąższ zwarty, o gęstej strukturze, kremowy lub biały.
Zalety i wady
Odmiana jabłek Spartan ma kilka ważnych pozytywnych cech:
- wysokie plony (młoda jabłoń daje około 25 kg plonu, dorosła - do 80 kg owoców);
- doskonały smak, zbywalność;
- dobre właściwości transportowe;
- długi termin przydatności do spożycia - do marca-kwietnia w piwnicy lub piwnicy, do maja w lodówce;
- owoce zawierają dużą ilość użytecznych i odżywczych substancji;
- wysoka odporność na parcha i mączniaka prawdziwego;
- wczesne owocowanie - drzewo wydaje pierwsze owoce po trzech latach od posadzenia.
Ta kultura ma pewne wady:
- jabłoń spartańska jest bardzo wrażliwa na wiosenne przymrozki i ostre zimy, dlatego do sadzenia na średnich szerokościach geograficznych i na północy potrzebuje dobrego schronienia;
- drugą wadą jest to, że wraz z wiekiem, przy braku odmładzającej fryzury, owoce na drzewie stają się mniejsze.
Warunki udanej uprawy
Do sadzenia sadzonek należy wybrać miejsce dobrze oświetlone słońcem, ponieważ w zacienionym miejscu będą się rozwijać powoli i przynosić słabe owoce.
Gleba gliniasta nadaje się do uprawy. Możliwe jest poprawienie składu gleby gliniastej poprzez dodanie na miejsce piasku, kompostu i torfu w ilości wiadra każdego składnika na 1 m2.
Wybierz obszar z głębokim przepływem wód gruntowych (co najmniej 2 m). Lepiej posadzić jabłoń na wzgórzu, na którym nie ma wiatrów.
Młode drzewa można sadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. Na średnich szerokościach geograficznych preferowane będzie lądowanie wiosenne - w ostatniej dekadzie kwietnia. Na południu sadzi się je jesienią (koniec września lub początek października) lub wiosną pod koniec kwietnia.
Przygotowanie gleby i dołów
Młoda sadzonka potrzebuje wsparcia
Nawożenie i przygotowanie dołów przeprowadza się na dwa tygodnie przed sadzeniem. Najpierw na miejscu usuwa się pozostałości zeszłorocznej roślinności, następnie wykopuje się je, wyrównuje powierzchnię.
W lądowaniu grupowym dziury są wykopywane w odległości 4 m od siebie z taką samą odległością w rzędzie. Głębokość i średnica dołów powinna odpowiadać wielkości systemu korzeniowego rośliny - około 70x80 cm.
Aby zapewnić dobry drenaż, dno wykopu pokryte jest ściętymi gałęziami drzew, kamieniami lub gruzem.
Następnie dziura jest do połowy wypełniona żyzną glebą:
- superfosfat - 200 g;
- siarczan potasu - 100;
- popiół - 100 g;
- jagoda Giant - 2 opakowania;
- humus - 3 wiadra.
Wszystkie te składniki miesza się z ziemią i wlewa do dołu. Z góry, aby zapobiec ryzyku poparzenia korzeni, spryskaj żyzną glebę zwykłą ziemią ogrodową. Obok uformowanego wzniesienia wbija się kołek, który będzie służył jako podpora dla sadzonki.
Technika lądowania
Przed sadzeniem na każdej sadzonce korzenie tnie się na 3-4 cm długości, a następnie zanurza w roztworze gliny (na 3 litry wody, 4 kg gliny).
Po godzinie moczenia sadzonki są usuwane, lekko suszone i opuszczane do dołu. Podczas sadzenia korzenie należy wypoziomować, aby zapewnić prawidłowy wzrost i rozwój. Następnie drzewo jest posypywane pozostałą mieszanką żyznej gleby i deptane.
Aby uniknąć rozpadu przewodu środkowego, ważne jest, aby kołnierz korzeniowy znajdował się nad ziemią.
Po posadzeniu w odległości 30 cm od pnia wykonaj 2-3 otwory do podlewania. Drzewo jest podlewane osiadłą wodą. Zużycie na młodą roślinę - 15 litrów. Sadzonka jest przywiązana sznurkiem lub liną do kołka. Po wchłonięciu całej wilgoci strefa przy pniu jest ściółkowana ziemią ogrodową.
Aby pobudzić wzrost gałęzi bocznych, bezpośrednio po posadzeniu środkowy przewodnik odcina się 20 cm od góry.
Zasady opieki
Aby drzewo rosło zdrowo, w pełni się rozwijało i obficie owocowało, należy je odpowiednio pielęgnować.
Podlewanie
Podlewaj kilka razy w ciągu sezonu. Ilość zabiegów uzależniona jest od warunków atmosferycznych.
W suche lato nawilżanie przeprowadza się co najmniej 5 razy.
Pierwszy raz jest podlewany wczesną wiosną, aby stymulować aktywny wzrost zielonej masy.
Drugie nawilżanie przeprowadza się przed kwitnieniem kwiatów i po dwóch tygodniach, gdy drzewo więdnie.
Drzewo odczuwa największe zapotrzebowanie na wilgoć w fazie owocowania - pod każde drzewo należy wlać 5 wiader wody.
Nie mniej ważne jest nawadnianie z uzupełnianiem wody, które przeprowadza się późną jesienią, kiedy drzewa całkowicie zrzucają liście. Części nadziemne i podziemne, nasycone wilgocią, z łatwością wytrzymają zimowanie i nie zamarzną.
Lepiej jest podlewać drzewa rano lub wieczorem. Po każdym podlewaniu glebę należy poluzować, a pnie ściółkować obornikiem lub torfem.
Top dressing
W okresie dojrzewania owoców jabłoń wymaga zapłodnienia
Nawozy rozpoczynamy w trzecim roku uprawy.
- Pierwsze karmienie odbywa się wiosną (pod koniec kwietnia). Stosuje się preparaty zawierające azot (roztwór mocznika - 500 g na wiadro wody lub humusu - 3 wiadra na młodą sadzonkę i 5 wiader na dorosłą roślinę).
- Na początku kwitnienia wprowadza się drugi złożony nawóz górny z 500 g superfosfatu, 400 g siarczanu potasu i 250 g mocznika (zawiesina - 10 litrów) na 100 litrów wody. Na jedno młode drzewo zużywa się 15 litrów pożywki, dla osoby dorosłej - 45-50 litrów.
- Trzeci posiłek odbywa się w okresie dojrzewania owoców - dodaje się roztwór 100 litrów wody, nitrofoskę (500 g) i suchy humus sodu (10 g). Pod jedno drzewo wlewa się 30 litrów nawozu.
- Ostatnie karmienie jabłoni odbywa się jesienią po zbiorze - glebę w ogrodzie posypuje się suchym nawozem z siarczanu potasu i superfosfatu - 300 g na m².
Po każdym karmieniu glebę podlewa się obficie wodą, aby wyeliminować ryzyko poparzenia korzeni i poprawić jakość wchłaniania składników pokarmowych.
Formacja korony
Przycinanie to jedna z najważniejszych procedur pielęgnacji drzew. Odbywa się każdej wiosny.
Pierwsza procedura następuje bezpośrednio po posadzeniu sadzonki. Jej wysokość jest skrócona o 20 cm, korona o rzadkich warstwach jest odpowiednia dla tej kultury.
Dlatego w następnym roku uprawy powstaje pierwszy rząd - wybiera się najsilniejsze 3 gałęzie, resztę wycina.
W drugim roku z dwóch najgrubszych i najzdrowszych pędów powstaje rząd drugiego rzędu. Ponadto każdej wiosny wycina się wszystkie odłamane, zamarznięte lub uszkodzone przez choroby lub szkodniki gałęzie.
Odmładzającą fryzurę przeprowadza się po 7-8 latach, kiedy drzewo zaczyna przynosić małe owoce i zatrzymuje wzrost. Wszystkie gałęzie w wieku pięciu lat są cięte w pierścieniu, a młody wzrost jest krótszy o jedną trzecią długości.
Aby uchronić się przed infekcjami, wycięte miejsca po każdej fryzurze są nawadniane siarczanem miedzi i przykrywane var.
Przygotowanie do zimy
Przygotowanie drzewa do zimy rozpoczyna się po zrzuceniu liści. Prace przygotowawcze przeprowadza się przed nadejściem pierwszych mrozów.
Strefa przy pniu jest traktowana wapnem gaszonym, a następnie owijana w płótno i posypana grubą warstwą ziemi.
Na wierzchu układane są świerkowe gałęzie lub papa. Młode sadzonki, jeśli pozwala na to wysokość, przykrywa się kartonami.
Szkodniki i choroby
Główną przyczyną uszkodzenia drzew przez różne infekcje może być tylko niewłaściwa pielęgnacja.
- Parch to jedna z najgroźniejszych chorób drzew, która prowadzi do psucia się dużej ilości plonów. Jabłka pokrywają się czarnymi kropkami i stają się bezużyteczne. W walce z tą chorobą stosuje się leki - Skor, Horus czy Strobi. Przetwarzanie odbywa się dwukrotnie w odstępie 10 dni. Te same fundusze służą profilaktyce - spryskują koronę przed i po kwitnieniu.
- Mączniak prawdziwy wygląda jak biały kwiat pokrywający liście, łodygi, kwiaty. Z biegiem czasu płytka staje się wodnista, nabiera brązowego koloru. Wszystkie dotknięte narządy gniją i umierają. Strobi pomaga w walce z mączniakiem prawdziwym. Przetwarzanie odbywa się przy suchej pogodzie dwukrotnie w odstępie 7 dni.
- Zgnilizna owoców prowadzi do psucia się jabłek. Aby chronić drzewa, korona jest dwukrotnie traktowana przed kwitnieniem preparatem Skor, a po kwitnieniu Horusem.
- W leczeniu cytosporozy, która objawia się czarnymi lub brązowymi plamami na korze pni i łodyg, stosuje się Fundazol lub Hom.
- Ze szkodników ćma powoduje największą szkodę dla jabłoni. Jego larwy gryzą dziury w miazdze, powodując ich gnicie i niszczenie. Przed kwitnieniem drzewo należy potraktować Fastakiem, a na etapie wylewania owoców - Cymbush.
- Z gąsienic chrząszcza jabłoniowego pomaga preparat Tsimbush.
Dojrzewanie i owocowanie
Drzewo zaczyna przynosić owoce w trzecim roku.
Kwitnie w połowie lub pod koniec maja, w zależności od warunków klimatycznych. Bujnie kwitnące, średniej wielkości kwiaty, jasnoróżowe, utworzone pojedynczo lub w kilku kawałkach w kwiatostany.
Pierwsze owocowanie rozpoczyna się w 3 roku uprawy.
Jabłka długo utrzymują się na gałęziach nie krusząc się, co ułatwia ich zbieranie i pozwala na usuwanie w okresie pełnej dojrzałości technicznej.
Gromadzenie i przechowywanie
Opis tej kultury obejmuje przedłużony okres owocowania - pierwsze owoce zaczynają być usuwane w ostatniej dekadzie września, ostatnia kolekcja odbywa się na początku grudnia.
Zebrany plon jest przechowywany do wiosny, nie traci swoich pierwotnych właściwości i przydatności handlowej. Długotrwałe utrzymanie jakości owoców zapewnia przechowywanie w chłodnym pomieszczeniu (piwnica lub piwnica) o niskiej wilgotności powietrza (około 60%).
W takich warunkach owoce mogą leżeć do maja. Owoce umieszcza się w drewnianych lub kartonowych pudełkach, posypując każdą warstwę sianem lub słomą.
Po wyjęciu jabłek należy je od razu zjeść lub odstawić do przetworzenia, gdyż w warunkach pokojowych szybko marszczą się i tracą soczystość i smak.
Owoce tej odmiany nadają się do świeżego spożycia i konserw na zimę.
Podkładki
Odmiana kolumnowa, karłowata lub półkarłowata może służyć jako dobre źródło tej kultury.
- Spośród odmian karłowatych odpowiedni jest raj o czerwonych liściach Budakowskiego. Odmiana ta ma kilka cech - wielkoowocowa, mrozoodporna i zdolność do dawania dobrych plonów przy uprawie na ubogich terenach. Drzewo jest zwarte - jego wysokość to około 2 m, dzięki czemu nie zajmuje dużo miejsca na działce. Pierwsze owoce pojawiają się w trzecim roku uprawy.
- Z odmian półkarłowatych odpowiednie są Ural 1, Arm-18, R-60. Te uprawy mają dobrą odporność na mróz, tolerancję na suszę i niezmiennie wysokie plony.
- Możesz posadzić jabłoń spartańską na drzewie kolumnowym. Rezultatem jest roślina o masywnym, prostym pniu, która jest w stanie wytrzymać duże obciążenia w latach produktywnych. Drzewa takie przystosowane są do obszarów o ryzykownych uprawach i są odporne na wiele chorób, z łatwością znoszą temperatury nawet do -15 ° C.
Rośnie w różnych regionach
W regionie moskiewskim i środkowych szerokościach geograficznych z długotrwałymi i silnymi mrozami zaleca się stosowanie podkładki półkarłowatej. Taka jabłoń wyróżnia się intensywnym wzrostem i jest w stanie szybko zastąpić zamrożone gałęzie nowymi pędami. Aby uzyskać dobrą produktywność, drzewo należy często i regularnie podlewać.
Na Syberii, gdzie mrozy dochodzą do -50 ° C, uprawa jabłoni spartańskiej na podkładce karłowatej lub półkarłowatej będzie dość utrudniona, dlatego hodowcy zalecają szczepienie na odmianach półdzikich o najwyższym stopniu mrozoodporności.
Apple Tree Early Spartan (Malus Spartan) 🌿 Recenzja Apple Tree Spartan: Jak sadzić sadzonki jabłoni Spartan
Apple „Spartan” (niestandardowy) 17.08.2018
Ogród i Ogród Warzywny 2017! Odmiana My Apple Trees Spartan !! Maksymalne zbiory !!!
Po zaszczepieniu uformowana jest uziemiona korona drzewa, aby zimą była pokryta śniegiem i nie zamarzała.
Uprawa na Uralu jest również problematyczna, ponieważ warunki klimatyczne są identyczne jak na Syberii. Odmiana kolumnowa może być sadzona na południu regionu. Przy dobrej osłonie i pielęgnacji można uzyskać przyzwoite i smaczne zbiory.
Najwyższe plony obserwuje się w południowych rejonach kraju, gdzie zimy są łagodniejsze i cieplejsze. W takiej strefie wszystkie odmiany tej kultury z powodzeniem rosną bez schronienia. Tylko młode rośliny potrzebują ochrony na zimę.
Opinia ogrodników
Ze względu na dobrą produktywność, długotrwałe przechowywanie i możliwość uprawy na różnych podkładkach, jabłoń spartańska stała się powszechna w całej Rosji.
Pomimo pewnych niedociągnięć ogrodnicy, którzy uprawiają tę roślinę od kilku lat, odnotowali stabilny i roczny plon, drzewa praktycznie nie chorują, a przy dobrym schronieniu nie zamarzają.
Według ogrodników z North i Middle Lane pielęgnacja jest dość pracochłonna, ale warta zachodu - prawidłowe i regularne odżywianie, podlewanie i dobre schronienie na zimę pozwalają osiągnąć dobre zbiory.