Borowik to cały rodzaj należący do rodziny Boletovye, klasy Agaricomycetes, działu Basidiomycetes. Istnieje około 300 gatunków, z których większość jest jadalna. Występuje na całej półkuli północnej, z wyjątkiem tundry, stepów i pustyń. Uważany jest za jeden z najcenniejszych grzybów jadalnych.
Borowik
Opis
Borowiki są uważane za jedną z największych odmian kapusty. Ważą 200-300 g, czasami osiągają kilogram. Rekordziści dorastają do 2-3 kg. Te owoce wyglądają tak:
- owocnik jest masywny, gęsty;
- noga jest gruba i gęsta, z charakterystycznym zgrubieniem u podstawy lub w środku, czasami ma beczkowaty kształt;
- wysokość nogi - 3-20 cm;
- odcień nogi jest lekki, czerwonawy lub brązowy, z charakterystyczną siateczką;
- powierzchnia nogi jest szorstka, czasem gładka;
- czapka jest szeroka, płaska lub przypomina poduszkę, o średnicy od 5 cm do 25 cm;
- kolor waha się od jasnożółtego i beżowego do ciemnobrązowego i prawie czarnego;
- powierzchnia czapki jest aksamitna lub gładka, po deszczu staje się śliska;
- hymenofor jest rurkowaty, gęsty, od żółtego do oliwkowego, czasami czerwonawy, rzadko biały (u młodych osobników);
- zarodniki są żółtawe, brązowe lub oliwkowo-brązowe;
- miąższ jest biały, gęsty, chrupiący o przyjemnym zapachu grzybów.
Borowiki jadalne są pyszne, pod względem wartości kulinarnych należą do kategorii 1-2. Wiele gatunków po przetworzeniu zachowuje jasny kolor. Miąższ wydziela silny grzybowy aromat, który nasila się po wysuszeniu.
Grzyby przygotowywane są na różne sposoby: gotowane, marynowane, suszone, solone i mrożone. Zawierają wiele dobroczynnych substancji. Są spożywane na anemię, problemy z tkanką kostną i stawami. Ale to jedzenie jest trudne dla przewodu pokarmowego.
Rosnące miejsca
Siedliska borowików znajdują się w strefie umiarkowanej na półkuli północnej. Największe plony tych grzybów zbiera się w strefie leśnej i tajdze, rzadziej borowik rośnie na stepie leśnym. Ten przedstawiciel rodzaju Bolet nie rośnie na terytorium tundry, tundry leśnej i na stepach. Borowik występuje również w lasach na terenach górskich. Im bliżej alpejskich łąk, tym rzadziej występuje ten grzyb. Nie rośnie na wysokości 1500-2000 m npm.
Sama nazwa mówi, że borowik występuje w lesie. Kochają lasy iglaste, rosną w pobliżu sosen i jodeł. Witane są obok dębów, kasztanów, buków i grabu. Borowik rzadziej występuje w lasach brzozowo-iglastych i liściastych.
Grzybnia otacza korzenie drzew, ale grzyb nie należy do pasożytów, tworzy symbiozę - micrisa. Borowik nie wyrośnie bez niego, ponieważ przez grzybnię dostarczane są do drzewa składniki odżywcze, a produkty organiczne wracają do grzyba. Grzyb wymaga również pewnego rodzaju gleby, która powstaje tylko w lesie. Utrudnia to hodowlę gatunku w domu lub na skalę przemysłową.
Zbieranie borowików zaczyna się już w czerwcu, ale szczyt sezonu przypada na sierpień i wrzesień. Jeśli jesień jest zimna, grzyby szybko znikają. W rejonach południowych pierwsze leśne borowiki pojawiają się w maju i rosną do końca października. Ciała owocowe rosną w wilgotną i ciepłą pogodę, żyją nie dłużej niż tydzień.
Podczas poszukiwań warto dokładnie przyjrzeć się ściółce pod sosnami, jodłami, grabami, dębami i bukami, miejscami w pobliżu mrowisk. Młode okazy są małe, chowają się pod liśćmi. Borowik rzadko rośnie samotnie, jeśli narysujesz koło o średnicy 10-15 m wokół znalezionego okazu, znajdziesz w nim całą rodzinę.
Gatunki jadalne
Najpopularniejsze są gatunki borowików jadalnych. Występują latem i jesienią w lasach iglastych, liściastych i mieszanych. Te grzyby mają podobne cechy. Wiele osób znajduje różne typy, ale nadaj im wspólną nazwę.
Borowiki cenione są ze względu na smak
Najpopularniejsze odmiany jadalne to:
- biały;
- brzozowy;
- dąb (siatka);
- brąz (kłosek);
- Burroughs;
- dwukolorowy;
- żółty;
- złoty;
- królewski (drzewny);
- porowaty;
- podrzędny;
- Fechtner;
- Horton;
- zwykły dąb;
- pół-biały;
- dziewica.
Biały grzyb
Borowik to najbardziej znany gatunek. Swoją nazwę zawdzięcza jasnemu odcieniu, który pozostaje podczas gotowania i suszenia. Kapelusz u młodych okazów jest półkolisty, poduszkowaty, u starszych staje się płaski. Odcień od beżu do jasnobrązowego. Hymenofor jest początkowo biały, żółknie lub staje się zielonkawy. Noga jest wydłużona i pogrubiona, dorasta do 20 cm, ma ledwo zauważalny wzór siatki. Miąższ jest zwarty, biały i nie zmienia koloru na nacięciu.
Grzyb biały pojawia się na wyżynach częściej od początku czerwca. Dalszy wzrost przypada na połowę lipca, sierpnia i pierwszą połowę września. Sezon kończy się w październiku. Wydajność zależy od pogody, największa - w ciepłe, wilgotne lato lub jesień.
Biała brzoza
Wygląd brzozy jest podobny do zwykłej bieli. Główna różnica polega na tym, że owocnik jest jaśniejszy, u młodych grzybów prawie bezbarwny. Dorasta do 15 cm.W młodym wieku czapka ma kształt poduszki. Noga jest biało-brązowa z siateczką na górze, wygląda jak beczka. Środek jest gęsty, biały, kolor na rozcięciu nie zmienia się. Aromat grzybowy.
Większość borowików występuje w pobliżu leśnych ścieżek, polan i polan. Gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony na terytoriach od zachodniej Syberii po Murmańsk i północno-zachodnią Europę. W przeciwieństwie do klasycznego białego borowika woli nie sosnę, ale las zmieszany z brzozami.
Dąb
Grzyb duży, jego czapka dorasta niekiedy do 30 cm, grubość nóżki 4-7 cm, długość 10-25 cm Wierzchołek kawowy, brązowy, szarawy z brązowym, orzechowym, ochry. Orzechowa noga z białą lub brązową drobną siateczką. Miąższ jest zwarty, gąbczasty i sprężysty u starszych osobników, z wyraźnym aromatem grzybowym.
Borowik siatkowany pojawia się w maju i rośnie do października. Owocniki znajdują się pod dębami, czasami rosną pod bukami i lipami. Gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony w górach i na pogórzu, rzadko spotykany na równinach.
Brązowy
Borowik brązowy to rzadki gatunek występujący w południowych regionach Rosji. Ma gęsty, przysadzisty owocnik i rośnie w pojedynczym egzemplarzu lub w grupie. Kapelusz jest ciemnobrązowy z brązowym odcieniem. Noga jest brązowa i siateczkowa. Miąższ jest gęsty, na nacięciu biały, ale po kilku minutach trochę ciemnieje. Smak wyrafinowany, zapach grzybowy i delikatny.
Burroughs
Kapelusz może dorastać do 25 cm
Mucha Burroughsa rośnie w Ameryce Północnej. Ma dużą, mięsistą czapkę z białawą lub żółtawo-brązową suchą skórką. U młodych okazów jest zaokrąglony, a następnie rozprzestrzenia się. Czasami osiąga ćwierć metra średnicy. Jego dolna część (hymenofor rurkowy) jest najpierw biała, a następnie żółtozielona. Noga w kształcie maczugi średniej grubości, wysoka, z białawą siateczką. Miąższ jest biały, nie zmienia się przy rozcięciu, ma silny aromat.
Dwubarwny
Boletus bicolor to kolejny amerykański gatunek, który rośnie w lasach iglastych i liściastych. Kapelusz grzyba jest ciemnoczerwony z lekkim różowawym odcieniem. U młodych osobników jest wypukła, następnie staje się płaska. Hymenofor jest żółty, podobnie jak miazga, zmienia kolor na niebieski na nacięciu. Nogawki różowo-czerwone, średniej grubości, siateczkowe.
Żółty
Borovik żółty - rzadki gatunek, występuje na zachodzie Europy oraz w regionie Ussuri w Rosji. Rośnie w lasach z dębami i bukami. Kapelusz jest żółtobrązowy, lekko wypukły, a następnie (w miarę wzrostu) płaski. Skóra jest pomarszczona, ale może być też gładka. Kanaliki są lekkie, mają długość 10-20 mm. Noga bez siateczki, pokryta ciemnymi kropkami i łuskami. Miąższ jest jasnożółty, szybko zmienia kolor na niebieski na przecięciu, bezwonny.
Złoty
Borowik złoty występował niegdyś tylko na północy Ameryki, ale teraz występuje w Europie. Kapelusz złotego borowika jest lekko zaokrąglony, z czerwono-brązowym odcieniem, suchy i aksamitny. Hymenofor jest żółtawy lub oliwkowy, z nacięciem na łodydze, po naciśnięciu zmienia kolor na żółty. Nogawki z wyraźną siateczką, wyglądem lekko prążkowane. Miąższ jest jędrny, nie zmienia się na kawałku, smak jest kwaśny, aromat słaby.
Królewski
Borowik królewski to mały, krępy grzyb z czerwono-różową czapką, która blednie, gdy rośnie. Kształt jest początkowo wypukły, z czasem staje się płaski, pośrodku pojawia się nacięcie. Kanaliki hymenoforu są wydłużone, zielonkawo-żółte. Noga jest żółtawa z siateczką na górze. Miąższ jest tego samego koloru, zmienia kolor na niebieski na kawałku, aromat grzybów jest wyraźny, smak przyjemny. Odmiana rośnie w lasach liściastych, preferuje symbiozę z bukami.
Porosporowaty
Porowaty borowik przypomina wyglądem koło zamachowe. Ma mały szaro-brązowy kapelusz z licznymi białawymi pęknięciami. Hymenofor jest cytrynowożółty, po naciśnięciu zmienia kolor na niebieski. Noga jest szaro-brązowa, poniżej ciemna. Miąższ jest białawy, zbity, na ranie nabiera niebieskiego odcienia. Grzyb jest smaczny, ma lekki owocowy aromat. Rośnie obok drzew iglastych, rzadziej liściastych.
Adnexal
Borowik przydatkowy występuje rzadko
Rzadki grzyb, który woli rosnąć w południowych regionach strefy umiarkowanej. Podrzędny borowik ma lekko zaokrąglone lub płaskie kapelusze, są koloru od żółtawobrązowego do brązowego, skórka jest aksamitna. Miąższ na czapce jest gęsty, hymenofor jest cienki, z zaokrąglonymi kanalikami, po naciśnięciu nabiera niebiesko-zielonego odcienia. Noga ma cytrynowy odcień, jest tam siateczka, która znika u starszych okazów. Kształt nogi jest cylindryczny lub obojczykowy, wysokość do 12 cm (przy średnicy kapelusza 7-20 cm). Środek jest żółty, który przy rozcięciu zmienia się w niebieski.
Fechtner
Borowik Fechtner rośnie na glebach zasadowych wzbogaconych wapieniem, preferuje lasy szerokolistne. Kapelusz tego gatunku jest srebrzystobiały, początkowo aksamitny i pomarszczony, potem wygładza się, a przy dużej wilgotności staje się śliski. Hymenofor jest żółty, wklęsły w pobliżu łodygi. Noga od góry żółtawa, od dołu czerwona z brązową, ma wzór siateczki. Kształt łodygi jest bulwiasty o grubej podstawie. Miąższ jest mięsisty i gęsty, na nacięciu nabiera delikatnego niebieskiego odcienia, zapach słaby.
Horton
Boletus Horton to mały grzyb rosnący w gajach dębowych i bukowych. Kapelusz ma średnicę 4-10 cm, kolor czerwono-brązowy lub ochrowo-brązowy. Jego powierzchnia jest aksamitna i pomarszczona. Hymenofor ma kolor od żółtego do oliwkowego, nie zmienia koloru na niebieski po naciśnięciu. Noga w kształcie maczugi lub walca, gładka, bez siatki, czerwonawa. Miąższ jest białawy lub żółty, nie jest aromatyczny i pozbawiony smaku.
Wspólny Dubovik
Borowik, czyli dąb, to pospolity gatunek, który pojawia się w ostatnich tygodniach maja. Następnie rośnie w drugiej połowie sierpnia i do końca września. Kapelusz jest duży. Odcień jest nierówny, na powierzchni ma brązowo-żółte, szaro-brązowe plamy. Hymenofor zmienia kolor z ochry na brudną oliwkę, cienki, z małymi rurkami. Noga pogrubiona, maczugowata, u góry żółtawa, u dołu czerwono-brązowa, z wyraźną ciemną siateczką. Miąższ jest żółty, zmienia kolor na niebieski na nacięciu, a następnie zmienia kolor na czarny. Zapach i smak prawie się nie wyrażają.
Pół-biały
Borowik półbiały jest gatunkiem ciepłolubnym, dlatego rośnie na południu, w lasach iglastych i mieszanych. Kapelusz jest z jasnej gliny, czerwonawy lub jasnoszary. Rozmiary - 5-20 cm, skóra u młodych okazów jest aksamitna, u starych - gładka. Hymenofor ma kolor złoty lub zielono-żółty. Noga niska, do 10 cm, początkowo bulwiasta, potem wyciągnięta, przybierając kształt walca. Powyżej jest szorstka, odcień żółty, poniżej jest czerwony, siatka jest kropkowana. Środek jest żółty, na rozcięciu staje się jasnoróżowy, w smaku słodkawy, wyczuwalny jest lekki zapach kwasu karbolowego, szczególnie przy nodze.
Dziewica
Dziewiczy wygląd nie jest teraz przypisywany rodzajowi Borovik (Bolet), ale z wyglądu przypomina jego dalekich krewnych. Grzyb posiada płaską czapkę z zakrzywionymi brzegami, średnica od 5 cm do 20 cm Skórka jest aksamitna, żółta lub czerwono-brązowa. Hymenofor 1-2,5 cm, cytryna, następnie brązowy. Nogawka zwęża się u nasady, jej grubość to 2-6 cm, jest cytrynowa siateczka. Miąższ jest żółtawy, na przekroju zmienia kolor na niebieski, ma przyjemny grzybowy zapach. Borowik rośnie w lasach liściastych Europy Południowej.
Gatunki warunkowo jadalne
Gatunki warunkowo jadalne to te, które wymagają dodatkowej obróbki podczas gotowania. Mają gorzki lub ostry smak, nieprzyjemny zapach. Zaleca się gotować takie grzyby 2-3 razy lub moczyć je w wodzie przez kilka godzin. Pod względem wartości kulinarnej należą do kategorii 3-4.
Niektóre gatunki wymagają namoczenia
Najczęstsze gatunki warunkowo jadalne:
- wilczy;
- pięknie zabarwiony;
- Dąb Kelle;
- nakrapiany dąb;
- koło zamachowe jest czerwone;
- zając.
Wilk
Borowik rośnie na Morzu Śródziemnym i północnym Izraelu, tworzy symbiozę z dębami, pojawia się w listopadzie - styczniu. Jego kapelusz jest mały, o średnicy 5-10 cm, ze spiczastym brzegiem, zawsze ma różowy lub czerwony odcień na brązowym tle. Skóra jest sucha, u młodych osobników pokryta filcowym nalotem. Kanaliki hymenoforu są najpierw żółte, a następnie zmieniają kolor na czerwony.
Noga jest jasnożółta, w ciemniejsze kropki, gładka, bez siatki. Wysokość - 4-8 cm, średnica - 2-6 cm Miąższ jest gęsty, żółty, następnie zmienia kolor na niebieski, nie ma specjalnego aromatu i smaku. Przed użyciem grzyb gotuje się 2 razy przez 15-20 minut, wodę należy spuścić.
Pięknie ubarwiona
Przepiękny borowik zawdzięcza swoją nazwę delikatnej różowej skórce na brzegach czapki. Skórka jasnoszara, szorstka, pokryta filcem, z czasem staje się gładka. Kanaliki są oliwkowożółte, łatwo oddzielają się od mięsistej części. Noga jest jasnożółta, zwęża się poniżej. Miąższ jest zwarty. Po cięciu przybiera bladoniebieski lub jasnoniebieski odcień.
Młode osobniki mają aromat owocowy, następnie ulegają pogorszeniu. Smak nie jest dobry. Surowy, pięknie ubarwiony borowik jest trujący. Moczony i gotowany 2-3 razy nadaje się do jedzenia, ale nie jest smaczny. Dlatego jest rzadko zbierany, klasyfikowany jako niejadalny.
Dubovik Kelle
Dąb Kelle preferuje gleby kwaśne, rośnie w gajach dębowych, rzadziej w lasach iglastych. Występuje na polanach w wysokiej trawie i mchu. Kapelusz jest brązowy, czasami ma żółtawy odcień. Przy suchej pogodzie miękki i aksamitny, po deszczu lepki i śliski jak olejarka. Noga żółta, grubości 2-5 cm i wysokości do 10 cm, pokryta czerwonymi łuskami. Nitki grzybni są dobrze widoczne u podstawy.
Miąższ natychmiast staje się niebieski na przekroju, kwaskowaty w smaku, słaby aromat, nigdy robaczy. Gatunek ten zawiera substancje podrażniające żołądek. Przed użyciem moczy się przez 5-10 godzin, następnie gotuje przez 30-40 minut, bulion jest odsączany. Po usmażeniu lub duszeniu grzyby są gotowe do spożycia.
Cętkowany dąb
Cętkowany dąb jest czasami nazywany również ziarnistą stopą. W lasach pojawia się od końca sierpnia i owocuje do października, na południu występuje już w maju. Kapelusz jest mięsisty, w kształcie brązowej poduszki z różnymi odcieniami czerwieni. Hymenofor u młodych osobników jest żółto-oliwkowy, z wiekiem zmienia kolor na czerwony. Łodyga ma postać bulwy lub beczki, czerwono-żółta, z licznymi czerwonymi łuskami i plamkami. Środek jest jasnożółty, noże są czerwonawe u podstawy. Kolor niebieski po nacięciu. Grzyb jest spożywany po ugotowaniu dwa razy dziennie.
Koło zamachowe czerwone
Czerwone koło zamachowe to fałszywy borowik należący do innego rodzaju. Wcześniej był objęty bólami. Występuje rzadko, przedstawiciele tego gatunku rosną w lasach liściastych, w pobliżu starych dróg, polan. Ma mięsistą i włóknistą głowę przypominającą poduszkę. Odcień skóry jest wiśniowy, fioletowy, różowoczerwony.Hymenofor ma barwę od złotożółtej u młodych osobników do oliwkowo-brązowej u starszych osobników. Noga jest żółto-brązowa, na górze jaśniejsza, z czerwonawymi łuskami. Miąższ jest żółty, lekko niebieski w miejscu cięcia.
Irina Selyutina (biolog):
Czerwone koło zamachowe lub czerwony borowik jest określany w 4 kategoriach jadalności. Pierwsze owocniki pojawiają się w sierpniu - wrześniu. Rośnie w lasach liściastych. Preferuje gaje dębowe.
Ze względu na to, że nie jest często spotykany, zbiera się go razem z innymi grzybami - „po drodze”. Ciało nogi w jej dolnej części ma ciekawą i charakterystyczną cechę: czerwone kropki.
Gatunek ten jest zbierany mało, nie tylko dlatego, że jest rzadki o dużym rozproszeniu (zasięgu), ale także dlatego, że bardzo często owocniki są atakowane przez robaki, co sprawia, że zbiór jest nierealny.
Zając
Zając należy do rodziny Boletaceae, ale nie jest borowikiem, chociaż ich opis jest podobny. Jest czasami nazywany kasztanowym lub fałszywie białym. Kapelusz jest czerwono-brązowy lub czerwony, ma aksamitny lub jakby pudrowany wierzch. Hymenofor jest biały, z wiekiem żółknie. Noga ma kształt walca lub maczugi, u młodych grzybów jest gęsta, w okresie dojrzewania luźna, z komorami i pustkami. Środek (miazga) jest biały, nie zmienia koloru. Po ugotowaniu staje się gorzki, jeśli jest suszony, ta właściwość znika. Zająca grzyba będzie można znaleźć do połowy listopada.
Gatunki niejadalne
Trujące grzyby mogą powodować poważne zatrucie
Rodzaj Borovik obejmuje szereg gatunków, które nie nadają się do spożycia przez ludzi. Wśród nich są toksyczne, a nawet śmiertelnie trujące. Wszystkie te odmiany mają specyficzne cechy. Zdecydowanie powinieneś się z nimi zapoznać, aby zrozumieć, jaka jest różnica między gatunkami, a nie wkładać do koszyka trującego grzyba.
Powszechne gatunki trujące i niejadalne:
- piękne nogi;
- wywodzący się;
- Le Gal;
- piękny;
- Różowy fiolet;
- różowoskóry;
- Szatański.
Piękne nogi
Piękne lub piękne nogi to gatunek niejadalny, ale też nie trujący. Jego czapka jest oliwkowa lub jasnobrązowa, sucha, włóknista u młodych okazów, brzeg jest zawinięty z wiekiem. Gdy grzyb dojrzewa, hymenofor zmienia kolor z cytrynożółtego na oliwkowy. Jest cienki, rurki są różowe i po naciśnięciu zmieniają kolor na niebieski. Noga najpierw przypomina beczkę, potem buławę lub cylinder. Żółta powyżej, karminowoczerwona w środku, czerwono-brązowa poniżej, prawie bezbarwna w dojrzewających owocach. Środek (miąższ) jest zwarty, kremowy, o gorzkim smaku. Rośnie pod jodłami, rzadziej pod drzewami liściastymi.
Wywodzący się
Ukorzeniony borowik, czyli krępy, uwielbia ciepło i preferuje system korzeniowy drzew liściastych do tworzenia mikoryzy. Ten borowik jest niejadalny, ale też nietoksyczny. Czapka dorasta czasem do 30 cm Kształt poduszki lub półkuli, brzegi wygięte, u starych grzybów faliste. Kolor jest jasnoszary z płowym lub zielonkawym odcieniem, powierzchnia jest sucha. Hymenofor jest żółto-oliwkowy, po ściśnięciu zmienia kolor na niebieski. Noga cytrynowa na górze i oliwkowa na dole, z drobną delikatną siateczką, krótka. Środek jest gęsty, ma przyjemny aromat, ale gorzki smak.
Le Gal
Borovik le Gal został odkryty przez francuskiego naukowca Marcela le Gal, od którego pochodzi jego imię. W literaturze można znaleźć również nazwę „legalny”. Rośnie w lasach liściastych, pod dębami, grabami i bukami, jest trujący. Kapelusz jest różowo-pomarańczowy, początkowo kulisty, następnie wypukły i wyciągnięty. Hymenofor jest rurkowaty, jego składniki (kanaliki) są czerwone i rosną zębami do łodygi. Środek pachnie grzybem, białawy lub żółty, po przecięciu zmienia kolor na niebieski. Noga w tym samym odcieniu co czapka pokryta jest czerwoną siateczką w kształcie beczki.
Piękny
Borowik występuje na zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych latem i jesienią. Jest toksyczny, powoduje niestrawność i biegunkę, ale nie został śmiertelnie zatruty. Kapelusz ma specyficzny czerwonawy odcień, czasem oliwkowy. Kanaliki warstwy zarodnikowej są żółto-zielone, pory krwistoczerwone. Noga jest opuchnięta, czerwonawa z brązową i charakterystyczną fioletową lub szkarłatną siateczką.
Irina Selyutina (biolog):
Należący do kategorii grzybów trujących, doskonały borowik może powodować rozstrój żołądka. Po pewnym czasie objawy (biegunka, nudności, wymioty, skurcze brzucha) znikają bez śladu. Nie odnotowano śmiertelnych przypadków zatrucia borowikami na obszarach ich naturalnego wzrostu (lasy mieszane zachodniego wybrzeża Ameryki i stanu Nowy Meksyk).
Pory hymenoforu są pomalowane na dość jasny kolor - krwistoczerwony, a po naciśnięciu uzyskują niebieski odcień.
Ten grzyb jest mikoryzowy. Tworzy korzeń grzyba tylko z przedstawicielami gatunków drzew iglastych.
Okres owocowania rozpoczyna się późnym latem i trwa do końca jesieni.
Różowy fiolet
Boletus fioletowy lub różowo-fioletowy ma charakterystyczny kolor kapelusza. Na szarym tle pojawiają się plamy winne, fioletowe, brązowo-czerwone lub różowe. Jeśli owoc jest odwrócony, widoczne są krwistoczerwone pory, podczas gdy sam hymenofor jest oliwkowo-żółty. Noga obojczykowa z pogrubieniem u dołu, pokryta czerwonawą siateczką. Środek (miąższ) jest zwarty, o zapachu kwaśno-owocowym. Na nacięciu najpierw zmienia kolor na niebieski, następnie czernieje, a ostatecznie staje się winnoczerwony. Gatunek rośnie na glebach wapiennych, w lasach liściastych.
Borowik 2018. Grzyby jak z bajki
GRZYBY KARELIA 2018 BOMBA GRZYBOWA!
Boletus go! Grzyby Wrzesień 2017 Grzyby Grzyby
Różowoskóry
Borowik różowoskóry jest gatunkiem rzadkim. Powoduje rozstrój żołądka, biegunkę, przy dużych dawkach zjadanego grzyba - drgawki i utratę przytomności. Kapelusz przybiera najpierw kształt piłki, a następnie poduszki. Kolor jest brązowo-szary z czerwonawym nalotem na brzegach, powierzchnia jest gładka lub aksamitna. Pory początkowo są żółte, ostatecznie przybierają szkarłatny odcień lub karminowy kolor, rurki są oliwkowo-żółte. Noga jest cytrynowa na górze, jasnoczerwona poniżej, pokryta czerwonawą siateczką. Środek jest cytrynowożółty, po przecięciu zmienia kolor na niebieski.
Szatański
Grzyb satanistyczny lub grzyb satanistyczny wygląda specyficznie, trudno go pomylić ze zwykłą bielą. Kapelusz jest jasnoszary, może być w kolorze oliwkowym lub ochry, często widoczne są na nim różowe plamy. Przy bliższym zbadaniu hymenoforu można zauważyć, że rurki są żółto-zielone lub żółto-oliwkowe. Pory zmieniają kolor z żółtawego na czerwonawy, karminowy i krwistoczerwony. Po naciśnięciu zmieniają kolor na niebieski.
Noga na rozcięciu jest żółtawa, karminowa lub pomarańczowa. Góra pokryta czerwoną siateczką z zaokrąglonymi komórkami, o kształcie bulwiastym, zwężająca się u góry. Jeśli grzyb zostanie pokrojony, najpierw zmienia kolor na czerwony, a następnie zmienia kolor na niebieski, stare okazy nieprzyjemnie pachną. Grzyb powoduje uszkodzenie wątroby, układu nerwowego, śledziony.
Wniosek
Najpopularniejszym gatunkiem jest borowik lub borowik. Reprezentuje rozległą rodzinę Boletaceae, która obejmuje nie tylko odmiany jadalne. Przed wyjazdem do lasu ważne jest, aby dokładnie przeczytać i co najważniejsze zapamiętać opis przydatnych i niebezpiecznych grzybów lub fałszywych borowików. Uprawa w domu jest trudna.