Region moskiewski ma żyzną glebę dla wzrostu grzybów. Miłośnicy „cichego polowania” w rejonie Moskwy rozpieszczają w czerwcu swoją różnorodnością: można tu znaleźć borowiki, osiki, białe. I jeszcze inne, nie mniej smaczne odmiany.
Czerwcowe zbiory grzybów w regionie moskiewskim
Olej
Wyróżniają się czapkami o wypukłym lub okrągłym kształcie, żółtym lub jasnobrązowym. Ma lepką lub oślizgłą powierzchnię w grzybie, którą można łatwo usunąć nożem. Jeśli w tym samym czasie zmoczysz grzyb, zacznie on wymykać się z rąk. Młode osobniki mają pod kapeluszem koc. Noga jest biała, może mieć ziarnistą powierzchnię, którą można również łatwo usunąć nożem. Miąższ jest biały.
Irina Selyutina (biolog):
Rodzaj Oiler obejmuje około 50 gatunków. Jego przedstawiciele są rozproszeni głównie w umiarkowanych regionach półkuli północnej. Owocnik jest mały do średniej wielkości; czapka jest zwykle śluzowata, lepka; noga jest solidna, z pierścieniem - pozostałą częścią prywatnego, cienkiego koca lub z brodawkami (ziarnami, gruczołami) lub z oboma, razem i rzadziej bez nich. Trama (fałszywa tkanka) kanalików jest rozbieżna. Grzyby z rodzaju Maslenok należą do gatunków mikoryzy, które wchodzą w symbiotyczny związek z drzewami iglastymi. Wiele gatunków charakteryzuje się dość wysoką wartością odżywczą i należy do kategorii 2 grzybów.
Aby zebrać olej, lepiej zabrać ze sobą rękawiczki, aby chronić dłonie przed zabrudzeniem pigmentami obecnymi w skórze czapek tych grzybów.
Wielu grzybiarzy nie lubi przedstawicieli rodzaju Oiler ze względu na ich długie przygotowywanie do gotowania i niewielkie rozmiary. Gribnikov nawet nie inspiruje się faktem, że masło ma przyjemny smak i aromat.
Masła wyróżniają się wypukłym kształtem
Krata lub koza
Pieczarka kozła lub sucha olejarka charakteryzuje się następującymi cechami:
- skóra z kapelusza albo bardzo słabo schodzi (w kawałkach), albo w ogóle nie schodzi;
- powierzchnia kapelusza, w porównaniu z innymi gatunkami kóz, jest lekko śluzowa, co wyraźnie widać w nazwie gatunkowej synonimu;
- warstwa kanalików hymenoforu gładko opada od dolnej powierzchni kapelusza do nogi;
- pory rurek są duże, mają specyficzne nieregularne kanciastości i podarte krawędzie;
- miazga na początku wzrostu jest gęsta i elastyczna, z czasem staje się gumowata. Jego bladożółty kolor w kapeluszu, jeśli naruszona jest integralność powierzchni, może zmienić się w lekko czerwony (różowy).
- noga często jest zakrzywiona bliżej podstawy, czasami jest zwężona w dół.
Kształt kapelusza młodych grzybów jest wypukły, ale dla starych jest już płaski lub ma kształt poduszki. Gładka i lekko lepka w dotyku.
Po obróbce cieplnej miazga grzyba staje się fioletowa.
Kolor żółto-brązowy lub pomarańczowo-brązowy. Grill nie ma ostrego smaku, jest lekko kwaśny.
Szary rząd
Ten typ jest bardzo często nazywany po rosyjsku streaky ryadovka. Czapka jest duża (do 10-12 cm średnicy), mięsista, ma faliste brzegi, które ponadto mogą być lekko podarte. Kształt jest płasko wypukły, później prostaty, z tępym guzkiem pośrodku. Jego powierzchnia jest słabo lepka. Kolor od jasnoszarego do ciemnoszarego, czasem oliwkowy, w środku nieco ciemniejszy, pokryty ciemnymi włoskami ułożonymi promieniście.
Płytki są szerokie, rzadkie, mogą być przyklejone do zęba (do łodygi) lub wolne. Ich kolor zmienia się wraz z wiekiem z białego na szarawy z charakterystycznym żółtawym odcieniem.
Miąższ jest biały, gęsty, ma słodkawy smak i zapach świeżej mąki. Ze względu na swój kolor miazga jest biała lub szarawa, przy zerwaniu może uzyskać żółtawy odcień. Noga jest pogrubiona u nasady, ma kształt cylindryczny, w górnej części pokryta jest pudrowym nalotem. Można go scharakteryzować jako głęboko zakorzeniony, tj. zanurzone w ściółce leśnej liściastej lub ściółce z mchu.
Szary rząd tworzy mikoryzę z sosnami.
Gatunek ma bliźnięta:
- Spiczasty rząd: gatunek trujący, właściciel cienkiej popielatoszarej czapki ze stożkowatym guzkiem pośrodku, szarawymi talerzami i palącym smakiem miazgi.
- Rząd mydła: niejadalny gatunek z wyraźnie wyczuwalnym zapachem taniego mydła, miazgą czerwoną po rozbiciu i gorzkim smakiem. Noga zwężająca się ku dołowi pokryta jest małymi czarniawymi łuskami.
- Rząd jest inny: warunkowo jadalne, z zieloną lub brązową czapką, białą łodygą i nieprzyjemnym zapachem.
- Ziemski rząd: jadalne, zewnętrznie różne od rzeki. szara, znacznie mniejsza, powierzchnia kapelusza (obecne są włókna i łuski), szare płytki hymenoforu, zlokalizowane rzadziej.
Grzyby letnie
Najczęściej rosną na pniach, butwiejącym drewnie i posuszu brzozowym. Występuje niezwykle rzadko na drzewach iglastych.
Podczas gdy muchomor jest mały, jego kapelusz przypomina dzwonek, z czasem kapelusz zaczyna się otwierać i przybiera płaski kształt. Krawędzie są podarte. Kolor jasnobrązowy. Noga jest cienka i mała. Grzyb ten nie rośnie sam, zawsze jest w pobliżu towarzystwo ludzi.
Eksperci mówią o silnej zmienności grzyba letniego, co zostało potwierdzone w synonimie gatunku - "mutabilis", dlatego bardzo trudno go odróżnić od trującego bliźniaka - galeriny granicznej. Dlatego lepiej nie zbierać grzybów miododajnych w lasach iglastych na pniach pozostałych po drzewach iglastych.
Grzyby łąkowe
Grzyby łąkowe należą do rodziny Negniychnikovye i rosną na łące lub innym otwartym terenie. Kapelusz jest zaokrąglony, podczas wzrostu zmienia swój kształt do prawie rozszerzonego, ale zachowuje guzek w środku. Lekko zauważalny podział na strefy może pojawić się w kolorze żółtawobrązowym.
Noga jest cienka, długa, lekko falista. Miąższ jest bladożółty, cienki. Płytki hymenoforu są dość rzadkie. Grzyby miodowe wyróżniają się wyraźnym aromatem goździków i słodkim smakiem.
Wspólny Dubovik
Kształt czapki jest wypukły, półkulisty, czasem w kształcie poduszki. W obwodzie osiąga 7-25 cm Skórka jest miękka, lekko śluzowata, koloru oliwkowo-musztardowego, kasztanowego. Charakterystyczną cechą jest dąb pospolity: po dotknięciu czapki palcami pozostają na niej ciemne ślady. Miąższ jest żółty, miękki, mięsisty. Nie ma określonego zapachu i smaku. Specyficzną reakcją jest sinienie miazgi na ranie.
Noga jest gęsta, maczugowata, ma charakterystyczną „wysepkową” grubość u podstawy.
Irina Selyutina (biolog):
Dąb pospolity, zwany również dębem oliwkowo-brązowym lub siniakiem, odnosi się do bolesnych grzybów. We wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku w literaturze specjalnej, zwłaszcza w Europie Zachodniej, bardzo często odnotowywano obecność wśród borowików trujących, a nawet bardzo trujących gatunków grzybów. Rekord został ustanowiony przez satanistycznego grzyba (Boletus satanas). Ale oprócz niego często pojawiały się raporty o toksyczności świeżych grzybów w odniesieniu do innych gatunków. Dostał się tam również dąb pospolity (Boletus luridus), który w języku niemieckim stał się znany jako „Hexenpiiz” (grzyb czarownicy).
Do tej pory jasno ustalono, że chociaż toksyny znajdują się w owocach dębu pospolitego, są niszczone podczas gotowania, to znaczy są termolabilne. Ale surowy lub źle ugotowany grzyb powoduje rozstrój jelit. Nie zaleca się również używania go jako przekąski do napojów alkoholowych.
Gatunek ten tworzy mikoryzę z dębem, bukiem, czasem z brzozą, świerkiem lub innymi gatunkami drzewiastymi. Dąb pospolity to warunkowo grzyb jadalny. Najczęściej marynowany, z dodatkiem kwasu cytrynowego, który sprawia, że niebieski miąższ jest jasny.
Różowe włosy
Czapka grzyba jest okrągła, u młodych wyróżnia się wypukłością, ale z czasem spłaszcza się, w wyniku czego w centrum tworzy się wgłębienie zwane „pępowinowym”. Na powierzchni jest niewielka ilość śluzu. Skórka pokrywająca kapelusz jest zaopatrzona w grube kosmki o dość szorstkiej strukturze, które układając się w okręgi, tworzą wrażenie koncentrycznego wzoru. Ma specyficzny szaro-różowy kolor, który blaknie przy suchej pogodzie, stając się prawie biały, co może prowadzić do zamieszania, a grzybiarze będą wyglądać jak biała fala.
Miąższ jest biały, mocny, gęsty, ma ostry smak. Dla fali różowej, jako przedstawiciela rodzaju Mlechnik, charakterystyczna jest obecność obfitego białego mlecznego soku o ostrym smaku, który nie zmienia koloru nawet w kontakcie z powietrzem.
Noga jest duża, solidna, gruba i bardzo gęsta. U młodych grzybów jest w całości, u dorosłych pojawiają się w nim ubytki. Jest pomalowany na jasnoróżowy kolor. Noga zwęża się w kierunku podstawy. Jego powierzchnia jest aksamitna w dotyku dzięki pokrywającej ją armacie.
Biały wilk lub biały
Powierzchnia kapelusza jest biała, środek powierzchni ciemny, brzegi u młodego grzyba mocno podkręcone. Kapelusz jest początkowo wypukły, następnie przybiera kształt lejka z powierzchnią śluzową. Powierzchnia ma również specyficzną, filcową powłokę z masy włosów. Jest szczególnie dobrze rozwinięty u młodych grzybów i na brzegach kapelusza. Stare grzyby mogą żółknąć na powierzchni. Strefy koncentrycznie widoczne na różowej czapce fali przy V. biały jest praktycznie niewidoczny.
Tak poza tym. Długość nóg zależy od siedliska. Tak więc u okazów rosnących na otwartych przestrzeniach noga jest bardzo krótka i osiąga 2-4 cm, ale jeśli grzyb rośnie w gęstej i wysokiej trawie, jej wysokość może osiągnąć 8 cm.
Miąższ jest kruchy, koloru białego, smak nadaje mu cierpki, biały mleczny sok. Aromat jest słodkawy, przyjemny.
Opis białego grzyba
Gdzie iść na grzyby
W czerwcu w regionie moskiewskim zbierze się dobry kosz masła jadalnego, najważniejsze jest, aby wybrać właściwy kierunek:
- Leningradskoe;
- Yaroslavskoe;
- Ryazanskoe;
- Kazanskoe;
- Zbiornik Pyalovskoe;
- Droga Savelovskaya.
Kiedy zbierać
Grzyby zbiera się o dowolnej porze dnia, we wskazanych kierunkach lub zalecanych miejscach. Ale lepiej jest zbierać grzyby wcześnie rano, nie później niż 5-6 godzin. W takim przypadku musisz najpierw:
przestudiować mapę obszaru;
obejrzyj (uważnie) atlas grzybów;
zrób listę wszystkiego, czego potrzebujesz;
ostrzegaj bliskich o tym, dokąd, dlaczego i jak długo się wybierasz;
w pełni naładuj telefon i doładuj saldo;
wybrać „odpowiednią” odzież i buty;
weź pojemnik z naturalnych materiałów itp.
Należy też pamiętać, że po deszczu grzyby rosną aktywniej. I najważniejsze, żeby nie zapomnieć o głównej zasadzie grzybiarza: „Nie jestem pewien, czy grzyb, który lubisz, jest jadalny - nie dotykaj go, przejdź obok”.
Wniosek
Grzyby w czerwcu to początek sezonu grzybowego w regionie moskiewskim. Region ten jest bogaty w różne rodzaje tego smacznego i zdrowego produktu.
Podczas zbierania grzybów musisz być skoncentrowany i uważny. Muchomory i muchomory przeszły więcej niż jedną mutację i są podobne do gatunków jadalnych.