Zimozieloną sosnę górską Vatereri wyhodował angielski botanik Anthony Vaterer. Odmiana ta została zaszczepiona na podkładzie sosny zwyczajnej i jest używana od ponad 150 lat w ogrodnictwie przemysłowym i prywatnym. Dziś jest uprawiana na całym świecie i jest chętnie wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu.
Sosna zwyczajna Vatereri: cechy odmianowe rośliny
Krótka informacja o odmianie
- Kolor: igły o niebieskawym odcieniu.
- Wysokość: 4-15 m.
- Średnica korony: 8-10 m.
- Regiony dystrybucji: odpowiednie warunki klimatyczne Azji i Europy. Ukazuje się w Hiszpanii, Anglii, zimnych regionach Laponii, wschodniej Syberii, Mongolii i Chinach.
- Funkcje lądowania: Schemat - 2x2,5 m. Lubi miejsce nasłonecznione z niewielkim zacienieniem.
- Odporność: Wysoka mrozoodporność, dobra odporność na choroby.
- Długość życia: Brak informacji.
Ogólna charakterystyka
Sosna zwyczajna Vatereri (Pinus Sylvestris Watereri) to duży i gęsty krzew o zaokrąglonej koronie, należący do rodziny sosny, o korzystnym niebieskim kolorze, ceniony za egzotyczny wygląd i dobrą mrozoodporność.
Warunki klimatyczne Azji i Europy sprzyjają pełnoprawnemu wzrostowi i rozwojowi.
Efedra zyskała dużą popularność w Hiszpanii, Anglii, w zimnych regionach Laponii, wschodniej Syberii, Mongolii i Chinach. Rośnie głównie na terenach górskich.
Opis zawiera następujące parametry:
- u młodych roślin korona jest kolumnowa, u starych roślin staje się luźniejsza i bardziej zaokrąglona;
- wysokość wynosi około 4-5 m, w wieku 30 lat może osiągnąć 15 m;
- obwód dorosłego drzewa wynosi od 8 do 12 m.
- igły o niebieskawym odcieniu, kolczaste, zebrane w pęczki po 2-3 szt.;
- różni się średnią wysokością - roczny wzrost wynosi 10-11 cm;
- szyszki są stożkowate, w zależności od rodzaju mają inny odcień: samce - od blado różowego do żółtego (wielkość 0,8-1,2 cm), samica brązowawa o długości od 3 do 5 cm;
- dojrzewanie jagód sosny następuje w ostatniej dekadzie listopada lub na początku grudnia, pod koniec zimy całkowicie się otwierają, w kwietniu rozkruszają.
Zasady lądowania
Uprawa sosny to prosty proces, ponieważ posiada wysoką mrozoodporność, mało wymagającą dla składu i żyzności gleby, ale nie toleruje zanieczyszczenia powietrza.
Roślinę należy sadzić z dala od dróg i terenów przemysłowych.
Wybór drzewka
Sukces uprawy tej rośliny na osobistej działce w dużej mierze zależy od jakości materiału sadzeniowego.
- Musisz kupić rośliny 2-3 letnie z zamkniętym systemem korzeniowym (w pojemniku lub z glinianą grudką). Takie sadzonki nie są ranne i można je łatwo przesadzić.
- Powierzchnia części podziemnej powinna być wolna od zakwaszenia i pleśni.
- Wybierz drzewa iglaste o zdrowej koronie, jednolitym kolorze bez oznak choroby, żółtych, czarnych lub czerwonych plamkach.
- Optymalna długość sadzonek do sadzenia to 50-100 cm.
Przygotowanie strony
Wybierz słoneczne miejsce do sadzenia
Sosna zwyczajna Vatereri uwielbia rosnąć w słonecznym miejscu z możliwością cieniowania w porze lunchu.
Nie toleruje stojącej wilgoci, dlatego przed sadzeniem konieczne jest wykonanie dobrego drenażu, zwłaszcza jeśli planowane jest sadzenie na czarnej glebie i glinie.
Aby zwiększyć wilgotność i oddychalność, dodaj następujące składniki:
- torf - 20 kg;
- piasek - 2 wiadra;
- posiekana kora drzewna - 10 kg;
- trociny sosnowe - 5 kg.
Ta ilość składników jest obliczona na 1 m².
Następnie gleba jest wykopywana i wyrównana. Dodatkowo na płaskim miejscu powstaje system odwadniający ze żwiru i piasku - warstwa 20 cm.
Sadzonki tej odmiany mają dobry stopień przeżycia, dlatego sadzi się je na południu o każdej porze roku, z wyjątkiem zimy.
Na północy, a także w środkowej i środkowej szerokości geograficznej zaleca się sadzenie wiosenne (pod koniec kwietnia lub na początku maja), aby miały czas na zakorzenienie się, wzrost i wzmocnienie przed nadejściem jesiennego chłodu.
Technologia lądowania
- Najpierw sadzonka jest wyjmowana z pojemnika, wstępnie podlewana wodą. Roślinę z ziemistą grudką należy uwolnić z płótna.
- Następnie musisz wykopać dziurę, która jest 2 razy większa niż część podziemna.
- Pogłębienie rozlewa się wodą - 10 litrów. Gdy tylko wilgoć zostanie wchłonięta, wprowadza się warstwę drenażową - pół wiadra gruzu, kamyków, kamieni lub wiórów ceglanych.
- Dół wypełniony jest do połowy kompozycją odżywczą złożoną z torfu, torfu, piasku w stosunku 2: 2: 1. Dodatkowo do mieszanki gleby dodaje się 300 g nitroammofoski.
- Ziemną bryłę opuszcza się tak, aby kołnierz korzeniowy pozostawał nad powierzchnią ziemi. Są pokryte żyzną glebą, zdeptane, podlewane - 10 litrów na roślinę.
- Aby uchronić się przed wysychaniem, drzewa iglaste ściółkuje się grubą warstwą torfu lub wiórów sosnowych.
Biorąc pod uwagę przyzwoitą wysokość drzewa w uprawie grupowej, postępują zgodnie ze schematem - 2x2,5 m.
Wymagania dotyczące opieki
Cała pielęgnacja sosny jest prosta i może ją wykonać każdy ogrodnik, nawet początkujący.
Podlewanie
W pierwszych miesiącach młode rośliny należy często nawilżać, co zapewni intensywny wzrost korzeni i zielonej masy.
Częstotliwość - raz na 3-4 dni, pod warunkiem, że lato było gorące i suche. 10-15 litrów wlewa się pod jedną kopię.
Dorosłe sosny od 3 lat można podlewać rzadziej - wystarczy 4 razy w sezonie w ilości 50 litrów na drzewo.
Zraszanie korony korzystnie wpływa na wzrost i rozwój młodego wzrostu, a także chroni drzewa iglaste przed szkodnikami. Spryskiwać wieczorem, gdy zachodzi słońce - co 3-4 dni.
Spulchnianie i mulczowanie
Procedura rozluźniania pomaga zapewnić wysokiej jakości dostęp wilgoci i tlenu do korzeni. Przeprowadza się następnego dnia po podlaniu. Ta manipulacja jest połączona z usuwaniem chwastów między rzędami.
Ściółkowanie jest również niezbędne, aby zapobiec rozwojowi zbędnej roślinności i chronić drzewa iglaste przed wysychaniem - wnoszą torf, trociny sosnowe lub zrębki.
Top dressing
Sosna wymaga zapłodnienia
Nawozy zwiększają odporność na choroby, odporność na zimno oraz pomagają uzyskać wysoki efekt dekoracyjny.
Pierwsze karmienie nitrofosem lub amofosem (30-40 g na 10 l wody) przeprowadza się w następnym roku po posadzeniu. Optymalny czas aplikacji to wczesna wiosna przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego.
Za drugim razem igły można nawozić złożoną kompozycją mineralną superfosfatu i siarczanu potasu - po 15 g na wiadro wody.
Rozlane jesienią, na miesiąc przed nadejściem stabilnej jesiennej chłodnej pogody. Wszystkie nawozy są połączone z nawadnianiem w celu poprawy wchłaniania składników odżywczych.
Dodatkowo koronę trzy razy w sezonie nawadnia się preparatami w formie chelatowej. Użyj Quadris, Epin lub Heteroauxin zgodnie z zaleceniami.
Przycinanie
Roślina ta nie wymaga przycinania kształtującego, ale jeśli chcesz nadać jej oryginalny kształt bonsai, parasolki czy kostki, strzyżenie należy wykonać w maju - w okresie aktywnego wzrostu pąków złożonych w zeszłym roku.
Odcina się je ostrym i sterylnym przedmiotem, a po zabiegu odcięte miejsca traktuje się siarczanem miedzi, a następnie pokrywa lakierem ogrodowym.
Należy pamiętać, że kardynalne strzyżenie może doprowadzić do śmierci drzewa, dlatego podczas kształtowania można skrócić gałęzie o 3-4 cm.
Dodatkowo każdej wiosny usuwamy wszystkie uszkodzone, wysuszone i pożółkłe pędy, a także fragmenty rosnące wewnątrz korony i pod złym kątem.
Schronienie na zimę
Sosny od 3-4 lat doskonale znoszą zimowanie i nagłe zmiany temperatury. Na miesiąc przed nadejściem pierwszych przymrozków należy je ułożyć w stos z wiórkami sosnowymi lub ziemią ogrodową.
Młode okazy będą wymagały izolacji:
- ściółkowanie trocinami lub torfem;
- wiązanie gałęzi z centralną prowadnicą sznurkiem lub liną;
- schronienie z płótna, świerkowe gałęzie.
Izolację usuwają wiosną, gdy tylko ustabilizuje się upał ulicy i minie groźba mrozów powrotnych.
Reprodukcja
Sosna zwyczajna Vatereri rozmnaża się na dwa sposoby - za pomocą nasion i sadzonek.
Pierwsza metoda jest rzadko stosowana przez ogrodników, ponieważ jest pracochłonna, nieskuteczna i wymaga długiego czasu i cierpliwości.
Nie zawsze jest możliwe wyhodowanie sosny odmianowej z nasion. Większość woli sadzonki.
Zakup materiałów
Pędy wycina się ze szczytu dorosłego i zdrowego drzewa w wieku 4-5 lat.
Aby lepiej się zakorzeniły, odcina się je kawałkiem zdrewniałej kory. Następnie w dolnej części uwalnia się je od igieł, usuwa wszystkie narośla, spryskuje Epinem lub Kornevinem.
Sadzenie i odejście
Sadzi się je na głębokość 3-4 cm pod kątem 45 ° na pożywnym i wilgotnym podłożu z torfu i piasku zmieszanych w równych ilościach.
Zwilżyć ciepłą, osiadłą wodą, przykryć przezroczystą folią lub połówkami plastikowych butelek, umieścić w ciepłym miejscu z rozproszonym światłem dziennym.
Przy dobrej opiece drzewo rzadko choruje.
Dalsza pielęgnacja polega na:
- utrzymywanie ciepła na poziomie 20-23 ° С;
- codzienna wentylacja;
- delikatne rozluźnienie z usuwaniem chwastów;
- podlewanie, gdy ziemia wysycha.
Przy takiej pielęgnacji i pielęgnacji nowe pąki powinny pojawić się na pędach w ciągu 2-3 miesięcy. Następnie schronienie jest usuwane, temperatura jest obniżana do 17-18 ° C i nadal rosną w domu.
Przeszczepiony na otwarty teren po półtora roku uprawy w domu. Zwykle ta procedura jest przeprowadzana wczesną jesienią według tego samego schematu, co sadzenie zakupionych sadzonek.
Choroby i szkodniki
Z natury sosna rzadko jest uszkadzana przez choroby i szkodniki.
W przypadku uprawy na osobistej działce ogrodnicy odnotowują przypadki infekcji kilkoma infekcjami i owadami.
- Rdza. Grzybica pojawia się jako podniesione czerwone lub pomarańczowe plamy na środkowym przewodzie i gałęziach szkieletu. Do leczenia stosuje się fungicydy - lek Skor, Hom lub roztwór siarczanu miedzi. Najpierw usuwa się uszkodzone narządy, a następnie przeprowadza się leczenie. Te same środki przeznaczane są na profilaktykę wczesną wiosną i jesienią.
- Brązowy wątek. Szczyt rozwoju choroby grzybiczej następuje na początku lata, kiedy igły, młody wzrost masowo żółkną i kruszą się. W sierpniu na igłach pojawiają się liczne czarne kropki. Są traktowane płynem Bordeaux, siarczanem miedzi, Skor lub Hom. Najpierw wycina się uszkodzone części, zbiera wszystkie opadłe igły, a następnie nawadnia koronę i ziemię wokół pnia. Zapobiegawcze stosowanie tych samych pestycydów jest konieczne wczesną wiosną i wczesną jesienią.
- Pająk. Mały owad otacza części węzłowe, igły, pędy pajęczyną, wysysając z nich soki. W rezultacie roślina żółknie i wysycha. W walce pomogą akarycydy - Actellik lub Aktara.
- Mszyca. Lubi jeść sok z nerek, młody wzrost. Uszkodzone części szybko żółkną i wysychają. W walce z tym pasożytem stosuje się środki ludowe - napary z tytoniu, czosnku, ostrej papryki, popiołu i roztworu mydła. Na zaawansowanym etapie stosuje się lek Engio, Aktaru lub Fundazol.
- Tarcza. Małe czerwone blaszki są oznaką pojawienia się owada. Zarówno dorośli, jak i młode osobniki przylegają do powierzchni gałęzi, centralnych przewodników i igieł, wysysając z nich wszystkie soki. Jeśli nie zostaną podjęte niezbędne środki, pasożyty mogą zniszczyć drzewo w sezonie. Skuteczne narzędzie - Decis pomoże sobie z nimi poradzić. Służy również profilaktyce wiosną i jesienią.
Aby uniknąć infekcji chorobami i szkodnikami, konieczne jest pobranie zdrowego materiału do sadzenia, przestrzeganie schematu sadzenia, podlewanie, nawożenie i utrzymywanie miejsca w czystości na czas.
Zastosowanie w ogrodzie
Igły zimozielone o zwartej i gęstej koronie są szeroko stosowane w projektowaniu krajobrazu.
- Sadzona pojedynczo lub w grupach wzdłuż alejek, wykorzystywana do kształtowania terenów parkowych i tworzenia pasów ochronnych;
- Połącz z innymi drzewami iglastymi - jałowcami niewymiarowymi i okrywowymi, tujami kolumnowymi, jodłami kulistymi;
- Kompozycja w stylu bonsai jest zainstalowana obok altan, w pobliżu tarasów, ławek.
Sosna zwyczajna Vatereri. Przegląd, opis cech pinus sylvestris Watereri
Sosna zwyczajna Vatereri (Pinus sylvestris watereri) 🌿 Przegląd: jak sadzić, Sadzonki sosny Vatereri
Sosna zwyczajna Vatereri / Sadzenie i pielęgnacja sosny / iglaki
Opinie
Ogrodnicy mają sosnę Vatereri w dobrej kondycji:
- niektórzy cenią tę odmianę za jej niewymagającą skład i żyzność gleby, zdolność do bujnego i jasnego wzrostu bez kształtowania;
- inni honorują efedrę za dobrą mrozoodporność;
- uniwersalne zastosowanie w projektowaniu krajobrazu, wysoka zdolność rozmnażania się przez sadzonki i tworzenia niezwykłych kształtów koron to najważniejsze cechy, za które wielu pokochało tę odmianę.