Jeśli gołębie trzymane są na ściółce ze słomy i piasku, a także jedzą brudne i słabe jedzenie, często zarażają się kokcydiozą. Jest to typowa infekcja jelitowa, która jest wywoływana przez pierwotniaki wywołujące zapalenie jelit w przewodzie pokarmowym. Jak rozpoznać objawy zakażenia kokcydiozą i oddzielić chore ptaki od zdrowych, aby szybciej rozpocząć leczenie, zbadamy dalej.
Co to za choroba?
Kokcydioza jest chorobą, która pojawia się, gdy prosty pasożyt zwany kokcydią dostanie się do organizmu ptaka. Najczęściej dotyczy to młodych osób w wieku od 15 do 60 dni. Faktem jest, że z wiekiem gołębie rozwijają odporność na tę chorobę, więc pasożyty nie stanowią dla nich szczególnego zagrożenia.
Pisklęta i młody wzrost są zagrożone, ponieważ ich ciało nie zbudowało jeszcze blokady przeciwko kokcydiozie. Niebezpieczeństwo infekcji jest szczególnie duże, gdy opuszczają gniazdo.
Po przeniknięciu do ciała ptaka oocysty (jaja kokcydii) rozmnażają się w jelitach przez 6-8 dni, a następnie wychodzą na zewnątrz ze ściółką. W takim przypadku uszkodzenie przewodu żołądkowo-jelitowego występuje z powodu krwawej biegunki i stanu zapalnego ścian jelit. Należy również pamiętać, że uwolnione bakterie mogą zainfekować innych członków stada.
Kokcydioza nie jest taka sama - wszystko zależy od odporności gołębi i stadium choroby, ale w każdym razie choroba rozwija się szybciej, jeśli siedlisko jest ciepłe i wilgotne. Co ciekawe, częściej ta choroba zaczyna się rozwijać po długich deszczach.
Najczęściej dotyczy to jelita cienkiego, jego surowiczej błony. Stopniowo błona śluzowa jelit staje się bardzo cienka, białe płytki wypełnione płynną formą. W lekkiej formie w pobliżu dwunastnicy powstaje mała pętla, a w cięższej jelito pokryte jest grubą warstwą płytek. Jeśli leczenie zostanie zignorowane we wczesnych stadiach, jednostka może umrzeć.
Przyczyny infekcji
Kokcydioza u gołębi jest spowodowana pierwotniakami - kokcydiami z rodzaju Eimeria. Mogą występować w różnych szczepach lub gatunkach:
- renella;
- acervulina;
- maksymalny;
- martwica;
- motywacja;
- praecox.
Kokcydia może dostać się do organizmu zdrowego ptaka podczas karmienia. Zarodniki patogenu mogą znajdować się w trawie, wodzie lub glebie. Ponadto infekcja jest możliwa poprzez odchody chorych ptaków i zwierząt. Warto wziąć pod uwagę, że kokcydioza dotyka nie tylko gołębi, ale także kurczaków, piskląt indyczych, a także zwierząt domowych - królików, psów, krów.
Weterynarze zauważają, że z czasem ciało ptaka przystosowuje się do tej infekcji, więc po wyzdrowieniu mogą być nosicielami choroby przez kolejne 6-9 miesięcy i zarażać inne osobniki gołębia wirusem.
Charakterystyczne objawy kokcydiozy
Niebezpieczeństwo kokcydiozy polega na tym, że w ciągu tygodnia od zarodników dostających się do ciała ptaka nie ma jasnych objawów. Gołąb wygląda zdrowo, ale jest dystrybutorem tej infekcji. Przy zauważalnym rozwoju choroby głównymi objawami są następujące osobliwości w zachowaniu ptaków:
- siedzi ze zmarszczonymi brwiami;
- nie chce latać;
- Nie „komunikuje się” z innymi ptakami;
- na wpół śpi, zamykając oczy;
- często ziewa;
- stale pije wodę;
- odmawia jedzenia, z powodu którego traci na wadze.
Oprócz dziwnych zachowań kokcydiozę u gołębia można zdiagnozować za pomocą następujących objawów:
- biegunka poplamiona krwią;
- potargane pióra, które mogą wypaść;
- podkrążone oczy;
- obieranie dzioba;
- zapalenie szamba;
- zaburzona koordynacja ruchów;
- porażenie kończyn.
Ponadto warto wziąć pod uwagę, że choroba występuje u wszystkich gołębi na różne sposoby, ponieważ wiele zależy od tego, jak głęboko patogeny przeniknęły do struktury ciała:
- Po głębokim trafieniu pojawia się krwawienie z jelita, ponieważ jego błona śluzowa jest uszkodzona. Jeśli nie zostaną podjęte środki, ptak może umrzeć z powodu utraty elektrolitów z powodu odwodnienia.
- Przy płytkiej penetracji jelit choroba przebiega prawie niezauważalnie.
Jeśli zauważy się ptaka z charakterystycznymi objawami, nie zaleca się czyszczenia gołąbka wodą, aby nie przyczyniać się do rozprzestrzeniania się patogenów. Lepiej jest wykonywać czyszczenie na sucho za pomocą skrobaka i wiechy.
Jeśli występują charakterystyczne objawy, zaleca się skorzystanie z pomocy weterynarza. Bardzo ważne jest potwierdzenie założeń hodowcy drobiu, a co najważniejsze, rozpoczęcie leczenia na czas.
Formy choroby
Istnieją dwie formy kokcydiozy:
- Bezobjawowe (subkliniczne). Najczęstsza forma. Po tym, jak gołąb po raz pierwszy połknął niewielką liczbę oocyst, jego endogenne mechanizmy obronne są stymulowane. Na tym tle ptak rozwija odporność na infekcje, więc choroba przebiega bezobjawowo. Regularne spożywanie niewielkiej ilości oocyst wzmacnia właściwości immunologiczne. Ciało gołębia „współistnieje” z bakteriami, nie rozwija się ciężka choroba jelit.
- Ostry. Oczywiście w tym przypadku choroba jest ostra, często rozprzestrzenia się na młode zwierzęta i ptaki o słabym układzie odpornościowym. Z reguły u starych ptaków w sytuacjach stresowych osłona jest osłabiona. Ostry etap występuje również, gdy duża liczba pasożytów dostanie się do gołębia.
U niektórych osób odporność na chorobę rozwija się po wielokrotnym zakażeniu, ale tylko wtedy, gdy niewielka ilość kokcydii dostanie się do organizmu.
Diagnostyka
Lekarz weterynarii może określić kokcydiozę za pomocą charakterystycznych objawów, ale w celu dokładnej diagnozy konieczne będzie również przekazanie odchodów gołębia do analizy. Należy go odebrać rano, ale tylko część powierzchniową. Ponadto, zgodnie z zaleceniami lekarza, czasami wykonuje się badanie ultrafioletowe jelit ptaka.
Hodowcy muszą monitorować taboret swoich zwierząt. Jak tylko zauważy się, że ściółka stała się płynna, należy ją przekazać do analizy do laboratorium.
Jak leczyć kokcydiozę u gołębi?
Kokcydiozę można leczyć tylko na wczesnym etapie, dlatego po diagnozie konieczne jest natychmiastowe rozpoczęcie leczenia.
Przede wszystkim należy odizolować chore ptaki, aby zapobiec zakażeniu całego stada. Ważne jest przestrzeganie higieny ich miejsca zamieszkania - codzienne sprzątanie, zeskrobywanie śmieci, a następnie dezynfekowanie pomieszczenia specjalnymi środkami. Tylko wtedy będzie można chronić zwierzęta przed ponowną infekcją.
Do szybkiego leczenia istnieją leki, które są szkodliwe dla kokcydii. Do terapii dodaje się je do wody pitnej lub jedzenia. Takie fundusze obejmują:
- Furagin;
- Baykoks;
- Zalain;
- Kokcydyna
Tymczasem najbardziej popularnym i skutecznym lekarstwem jest Toltrazuril (Toltrazuril Coccidioides Solution). Wnika do jelit i działa terapeutycznie. To narzędzie jest uważane za bezpieczne, dlatego podaje się je ptakom nawet podczas linienia i hodowli. W leczeniu kokcydiozy lek rozcieńcza się wodą w ilości 0,5 ml na 1 litr wody. Roztwór wlewa się do osób pijących. Leczenie przeprowadza się przez 3 dni lub dłużej.
Ważne jest, aby zrozumieć, że nie można podać leku ptakom bez konsultacji z weterynarzem, ponieważ tylko specjalista może poprawnie wybrać lek. Trudność polega na tym, że każdy użyty produkt chemiczny ma inny wpływ na pasożyty:
- leki sulfanilamidowe zaczynają działać od blokowania wchłaniania kwasu p-aminobenzoesowego, a także przyczyniają się do zakłócenia metabolizmu kwasu foliowego;
- przyjmowanie Amprolu zapobiega wchłanianiu tiaminy przez kokcydię;
- Terapia klopiksolem hamuje metabolizm energetyczny pasożytów;
- jonofory hamują przepuszczalność błon komórkowych, dlatego kationy metali alkalicznych nie mogą przenikać do organizmu kokcydii.
Niektóre leki działają destrukcyjnie, ale są też leki, które zakłócają rozwój pasożytów. Nazywa się je kokcydiostatycznymi. Po leczeniu tymi środkami możliwy jest nawrót choroby.
Zaleca się regularną wymianę leków, ponieważ przy długotrwałym stosowaniu rozwija się zdolność adaptacji pasożyta, to znaczy zmniejsza się jego wrażliwość na lek.
Kokcydiom trudno jest przystosować się do jonoforów, ponieważ mają one bardziej złożony charakter. Przenoszą więc jony kationów metali alkalicznych przez błony komórkowe, więc pierwotniaki potrzebują kilku lat na rozwinięcie odporności na nie. Na chinolony i odporność na klopidol rozwija się w krótkim czasie.
Wraz z eksterminatorami pasożytów lekarze weterynarii zwykle przepisują również witaminy w celu normalizacji jelit w jelitach gołębi, ponieważ są one zaburzone z powodu leków i aktywności pasożytniczej. Trywitamina, która zawiera olej rybny w swoim składzie, jest uważana za taką witaminę.
Wszystkie leki przepisane przez lekarza weterynarii muszą być podawane ściśle według jego zaleceń. Nie możesz sam dostosować przebiegu leczenia.
Związek z innymi chorobami
Rozwój kokcydiozy może prowadzić do zakażenia innymi bakteriami, ponieważ u chorego pisklęcia błona śluzowa przewodu pokarmowego jest zniszczona, a jej funkcjonalność również się zmienia.
Bakterie, które powodują zapalenie jelit o charakterze nekrotycznym, a także salmonella, mogą przenikać do osłabionego organizmu gołębia. Działając wspólnie, komplikują przebieg choroby.
Wiadomo, że choroba Marka najczęściej zakłóca rozwój odporności na kokcydiozę, a rozwój zakaźnego zapalenia kaletki łącznie z kokcydiozą zakłóca leczenie farmakologiczne.
O tym, jakie choroby mają gołębie, dowiesz się tutaj.
Środki zapobiegawcze
Kokcydioza ma podstępne konsekwencje, a nawet prowadzi do śmierci ptaka, dlatego niezwykle ważne jest przestrzeganie środków zapobiegawczych:
- Aby chronić istniejące gołębie przed infekcją, nowe ptaki należy poddać kwarantannie, to znaczy trzymać je w izolacji, obserwując ich zachowanie i wydalane odchody. Powinno to trwać około 2 tygodni.
- Tak rzadko, jak to możliwe, stwórz stresujące sytuacje dla ptaków. Nie oddzielaj ich od siebie, przeszczepiając do różnych komórek. Należy pamiętać, że gołębie ledwo tolerują zmiany w życiu.
- Aby zapewnić gołębiom karmę doskonałej jakości, zakupioną od zaufanych sprzedawców. W szczególności należy upewnić się, że ziarno nie jest wilgotne i nie zawiera pleśni.
- Przed podaniem gołębiom pokarmu należy go oczyścić z kurzu i zanieczyszczeń.
- Opracuj zróżnicowane menu, aby ptaki nie przyzwyczaiły się do jednolitej diety. Zimą menu musi zawierać maksymalnie witaminy i suplementy mineralne.
- Wlewaj tylko przegotowaną wodę do poideł i upewnij się, że nie dostaną się do niej żadne odchody. Nie pozwól też gołębiom pić wody z kałuż po deszczu.
- Sprzęt przeznaczony do karmienia i podlewania ptaków powinien być regularnie leczony środkami dezynfekującymi.
- Upewnij się, że gryzonie nie mogą dostać się do wody i karmić gołębi.
- Jeśli podłoga komórek jest posypana trocinami lub glebą, często trzeba ją zmienić na nową, ponieważ kokcydia mogą być tam przechowywane przez długi czas. Jeśli jest podłoga cementowa, należy ją również zdezynfekować, ponieważ najczęściej gołębie zarażają się, gdy nie przestrzega się higieny sprzętu i siedliska. Ogólne czyszczenie komórek odbywa się co tydzień.
- Po czyszczeniu w wolierze należy również czyścić i przetwarzać ubrania, buty, skrobaki i wiechy.
- Dobrze jest osuszyć ściany za pomocą urządzeń elektrycznych, a następnie zainstalować tylko urządzenia wentylacyjne. Ponadto ważne jest przestrzeganie reżimu temperatury, ponieważ pasożyty preferują wilgotne środowisko. Bardzo niebezpieczne pomieszczenia, w których jest wilgotno, a na ścianach jest pleśń.
- Pokaż swoje ptaki weterynarzowi 2 razy w roku, nawet jeśli wyglądają zdrowo.
Ci, którzy planują trzymać i hodować gołębie, powinni najpierw zapoznać się z zasadami i cechami opieki nad nimi. W przeciwnym razie zakażenie ptaków kokcydiozą może być łatwo tolerowane. Ponadto niezwykle ważne jest uważne monitorowanie zwierząt w celu rozpoznania choroby na czas, skonsultowania się z weterynarzem i rozpoczęcia leczenia.