Odmiana Impala o wczesnym okresie dojrzewania ma wielką wartość zarówno dla ogrodników-amatorów, jak i właścicieli dużych gospodarstw zajmujących się uprawą ziemniaków. O funkcjach, zaletach, rozwijającej się technologii i środkach ochrony przed wszelkiego rodzaju chorobami i szkodnikami porozmawiamy bardziej szczegółowo w dalszej części artykułu.
Historia ocen
Pochodzenie odmiany Impala zaczęło się w holenderskim centrum administracyjnym o nazwie Emmelord. Pracownicy międzynarodowej firmy Agrico, która od 1973 roku jest znana na całym świecie ze swoich innowacyjnych rozwiązań w dziedzinie uprawy ziemniaków, uzyskali tę różnorodność ziemniaków poprzez hodowlę.
W 1992 r., Zgodnie z wynikami badań odmianowych, Impala została wpisana do Krajowego Rejestru Roślin Federacji Rosyjskiej. W 2000 r. Został wprowadzony do rejestrów państwowych Ukrainy i Republiki Białorusi. W Federacji Rosyjskiej uprawa odmiany ziemniaka Impala jest ograniczona do czterech regionów, takich jak:
- Volgo-Vyatka (Regiony Kirow, Niżny Nowogród i Swierdłowsk; Republika Mari El; Perm Territory; Udmurtia i Chuvash Republic).
- Dolna Wołga (Regiony Astrachania, Saratowa i Wołgogradu; Republika Kałmucji).
- Northwestern (Regiony Wołogda, Kaliningrad, Kostroma, Leningrad, Nowogród, Psków, Twer i Jarosław).
- Centralny (Regiony Briańsk, Włodzimierz, Iwanowo, Kaługa, Moskwa, Riazań, Smoleńsk i Tula).
Mimo to odmiana Impala była szeroko rozpowszechniona w całej Federacji Rosyjskiej. W niektórych regionach Federacji Rosyjskiej i Ukrainy nadano mu prostsze i bardziej znane nazwiska - Kubanka lub Krymchanka.
Opis ziemniaka Impala
Krzewy Wysokość krzaka ziemniaka osiąga 75-80 cm, rośliny są wyprostowane, z 4-5 dobrze liściastymi łodygami na każdym krzaku. Liście są średniej wielkości, dość gęste i pomalowane na bogatą zieleń. Na krawędzi arkusza widać nieznaczne falowanie. Kwiaty stają się białe z małym środkiem w kolorze żółtym.
Korzenie Z reguły na każdym krzaku powstaje około 15 bulw. Rośliny okopowe są duże, mają owalny, a czasem okrągły owalny kształt. Większość bulw zbiera się do sierpnia. Ich waga wynosi średnio 90-160 gramów. Skórka jest żółtawa, charakteryzuje się gładkością i łatwością czyszczenia dzięki luźnej strukturze. Liczba oczu jest umiarkowana. Są bardzo małe i leżą płytko na powierzchni skórki. Miąższ jest jasnożółty, kremowy.
Charakterystyka i cechy odmiany
Rozważ cechy i główne cechy ziemniaków Impala według następujących kryteriów:
- Szybkość dojrzewania. To wczesna odmiana ziemniaków. Pierwsza uprawa będzie dostępna do zbioru 45 dni po posadzeniu. W zależności od strefy klimatycznej pełne dojrzewanie następuje w ciągu 60–70 dni.
- Odporność na czynniki atmosferyczne. Odmiana Impala toleruje zarówno suchą pogodę, jak i wysoką wilgotność. Ze względu na tę właściwość jest szeroko rozpowszechniony w różnych regionach.
- Odporność na uszkodzenia mechaniczne. Wysoka odporność roślin okopowych na uszkodzenia mechaniczne pozwala w pełni zachować ich pierwotny wygląd po zbiorach.
- Wymagający dla gleby. Ziemniaki tej odmiany charakteryzują się bezpretensjonalnością dla różnorodności gleby, jednak, jak pokazuje praktyka, najlepszy wynik można osiągnąć, hodując na glebie niechronionej.
- Utrzymanie jakości. Nadaje się zarówno do użytkowania, jak i przechowywania przez długi czas. Przy dłuższym przechowywaniu dobrze zachowuje swoje właściwości i prezentację.
- Oporność na choroby. Impala jest odporna na większość wirusów i chorób, często atakując inne odmiany ziemniaków. Ta właściwość wynika z faktu, że wczesne dojrzewanie pozwala uniknąć wielu dolegliwości ziemniaczanych, które aktywnie rozwijają się wraz z nadejściem jesieni. Tabela pokazuje główne choroby i stopień odporności na te odmiany:
Wysoka stabilność | Średnia stabilność | Niska stabilność |
Nicienie Golden Potato | Parch zwyczajny | Rhizoctonia |
Rak ziemniaka | Gruźlica bulw i wierzchołków | Parszywy proszek |
Wirusy A i Yn |
Wydajność i smak
Impala ziemniaczana ma nie tylko wysoką, ale także stabilną wydajność. Z hektara ziemi na sezon rolnicy zbierają od 180 do 360 centów roślin okopowych. Amatorscy ogrodnicy z jednego krzaka otrzymują plon co najmniej 0,5 kg przy wczesnym dojrzewaniu i od 1 do 2 kg już dojrzałych ziemniaków.
W regionach południowych dwie rośliny mogą dojrzewać w ciągu jednego roku. W tym celu krzaki są ostrożnie usuwane z gleby, bulwy są usuwane, dziura jest obficie podlewana, a krzak z małymi pozostałymi bulwami jest sadzony z powrotem. Głównym warunkiem jest realizacja tych działań przy pochmurnej pogodzie.
Odmiana stołowa ma raczej niską zawartość skrobi (10-14%). Po obróbce cieplnej ziemniak staje się umiarkowanie miękki, ale nie gotuje się i nie ciemnieje. Pod tym względem doskonale nadaje się do stosowania w dowolnej formie (gotowanej, pieczonej, smażonej). Ze względu na doskonałe właściwości smakowe ziemniaki Impala mogą być stosowane do gotowania zarówno pierwszego, jak i drugiego dania oraz do sałatek.
Zalety i wady odmiany
Główne niezaprzeczalne zalety ziemniaków Impala obejmują:
- wczesny rozwój
- niezmiennie wysoka wydajność;
- odporność na suszę i wilgoć;
- wysoka przenośność i utrzymanie jakości;
- odporność na uszkodzenia mechaniczne;
- doskonały smak warzyw korzeniowych;
- bezpretensjonalność lądowania;
- uniwersalność w metodach przygotowania i obróbki cieplnej;
- atrakcyjna prezentacja;
- kompaktowy układ bulw na krzakach, który pozwala szybko i przy najmniejszym wysiłku zbierać rośliny okopowe;
- wysoka odporność na poważne choroby.
Pośród niedogodności odmiany zwracają uwagę na:
- podatne na uszkodzenie przez stonka ziemniaczanego, dlatego wymaga dodatkowego leczenia od szkodników;
- nasiona nie są dostępne we wszystkich regionach;
- należy podjąć środki zapobiegawcze w celu ochrony przed chorobami grzybiczymi.
Funkcje sadzenia i uprawy ziemniaków Impala
Aby uzyskać jak najwyższy wynik z uprawy tej odmiany, należy zapoznać się z niezbędnymi środkami rolnymi.
Optymalny czas i wybór lokalizacji
Eksperci zalecają sadzenie ziemniaków na przełomie kwietnia i maja. W tym okresie gleba ma już czas na ogrzanie się do wymaganej temperatury, a wilgotność jest nadal utrzymywana na wystarczającym poziomie. Sadzenie powinno odbywać się po zakończeniu przymrozków. Aby uzyskać dwie uprawy na sezon, w południowych regionach Federacji Rosyjskiej odmiana Impala jest sadzona pod koniec lutego - na początku marca pod spanbond.
Kluczową zasadą w uprawie ziemniaka jest płodozmian.
Za korzystne do sadzenia uważa się miejsca, w których wcześniej rosła zima, rośliny strączkowe i wieloletnie trawy. Sadzenie po uprawach należących do rodziny psiankowatych (na przykład pomidory, papryka, bakłażan) jest niedopuszczalne. Surowo zabrania się również uprawy ziemniaków w jednym miejscu przez kilka lat z rzędu. Zaleca się uprawę na glebach lekkich i średnich, niezbyt podmokłych.
Przygotowanie do lądowania
Jednak do sadzenia odmiany Impala, jak w przypadku każdej innej, bardzo ważne jest, aby gleba była żyzna i luźna. Aby uzyskać najlepszą wydajność, wzbogacaj ziemię w składniki odżywcze.
Impala dobrze reaguje na nawozy mineralne. Wprowadzenie umiarkowanej ilości azotu do gleby jesienią nie jest zbyteczne, a wiosną podczas sadzenia bulw należy dodać popiół drzewny jako dobry środek antyseptyczny dla bulw i nawozu potasowego.
Przygotowanie bulw
Kiełkowanie zaleca się rozpocząć w drugiej dekadzie marca. Jako materiał siewny stosuje się bulwy średniej wielkości (do 5 cm) i ważące 50–80 g, na których obecnych jest wiele oczu. Bulwy o większej średnicy należy podzielić, tak aby w każdej połowie pozostał kawałek miazgi i krępa kiełek.
Warunkiem jest wybór tylko zdrowych bulw, bez gnicia, deformacji i oznak jakiejkolwiek choroby. Aby zwiększyć liczbę oczu, zaleca się wykonanie pasmowania - nacięcie poprzeczne wykonuje się w górnej części bulwy w okręgu.
Następnie sadzeniaki są umieszczane w jasnym miejscu w pudełku w celu dalszego kiełkowania. Przez pierwsze kilka dni w pomieszczeniu należy wytrzymać temperaturę + 18 ... + 25 ° C, następnie obniża się go do poziomu + 12 ... + 15 ° C i utrzymuje na bieżąco przez kolejne 30 dni. Dodatkowo zwiększają poziom oświetlenia. Raz na kilka dni bulwy ziemniaka należy spryskać wodą, aby utrzymać wysoką wilgotność.
Materiał do sadzenia nie musi być wstępnie podgrzewany i kiełkowany, jednak w tym przypadku okres dojrzewania wydłuża się.
Sadzeniaki, które nie wykiełkowały ani nie zgniły, powinny być kontrolowane i przesiewane.
Aby zapobiec występowaniu ewentualnych chorób, aw rezultacie zapewnić wyższą wydajność, nasiona należy traktować dostępnymi środkami, takimi jak nadmanganian potasu, kwas borowy lub popiół drzewny. Gdy bulwy całkowicie kiełkują, umieszcza się je w specjalnym roztworze na 30-40 minut. Następnie bulwy nasienne muszą być wentylowane.
Opcje przygotowania roztworu na 10 litrów wody mogą być następujące:
- 1 g nadmanganianu potasu;
- 10 g siarczanu miedzi i siarczanu cynku;
- 50 g kwasu borowego.
Roztwór nie może gotować w metalowej misce.
Powszechnie stosuje się obróbkę chemiczną, ale należy pamiętać, że ma ona raczej szkodliwy wpływ na uprawy.
Inną prostą i niedrogą metodą dezynfekcji i wzbogacania bulw w składniki odżywcze jest posypanie ich popiołem drzewnym. Aby to zrobić, przed sadzeniem, w każdym wykopanym otworze należy umieścić 2 łyżki popiołu drzewnego.
Lądowanie, schemat i głębokość lądowania
Podczas sadzenia bulw należy przestrzegać podstawowych zasad:
- Głębokość otworu wynosi nie więcej niż 6-8 cm.
- Do każdej studzienki dodaje się 200 g popiołu drzewnego.
- Bulwy są wykiełkowane.
- Wysokość kalenicy zakopanej nad bulwami powinna wynosić 8-10 cm.
- Bruzdy najlepiej jest umieszczać z północy na południe, aby dostateczna ilość światła słonecznego dostała się do łóżka. Przyczynia się to do wzrostu ogólnej wydajności, a także wzrostu zawartości masowej frakcji skrobi w ziemniakach.
Przykładowy plan sadzenia sadzeniaków ziemniaka pokazano poniżej:
W glebie ogrzanej do + 22 ... + 25 ° С pierwsze kiełki pojawią się za dwa tygodnie. Przy wyższych temperaturach gleby wzrost roślin spowalnia.
Po pojawieniu się pierwszych sadzonek należy przeprowadzić uziemienie sadzonych ziemniaków i ułożyć wierzch.
Aplikacja nawozu
Aby uzyskać maksymalną wydajność, bardzo ważne jest karmienie gleby. Biorąc pod uwagę wieloletnie doświadczenie, dobrze sprawdza się mieszanka 700 g próchnicy z 5 łyżkami popiołu drzewnego. Jest on umieszczony w każdej studzience. Wśród nawozów mineralnych należy wymienić takie jak kemira ziemniaczana (20 g) i nitrofoska (1 łyżka stołowa L.). Aby uniknąć uszkodzenia bulw ziemniaka, nawóz należy stosować dopiero po podlaniu.
Opieka
Główne wymagania to podlewanie, pielenie, uprawa i hilling.
W suchych warunkach podlewanie odbywa się trzy razy w sezonie (miesiąc po posadzeniu, podczas kwitnienia i 14 dni po nim). Zużycie wody powinno wynosić średnio 40 litrów na 1 km kw. m
Rozluźnienie gleby i pielenie rzędów wykonuje się jednocześnie po każdym nawadnianiu lub opadach.
Hilling odbywa się, gdy krzaki osiągają wysokość 20 cm, co pomaga wzmocnić system korzeniowy.
Prawidłowe wdrożenie tych środków agrotechnicznych pozwala zwiększyć wydajność o jedną czwartą.
Ochrona przed chorobami i szkodnikami
Aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia ziemniaka przez charakterystyczne choroby i inwazję szkodników do minimum, konieczne jest zastosowanie szeregu środków zapobiegawczych. Na przykład w celu zwalczania zarazy zalecane jest leczenie Fitosporyną.
W celu ochrony rośliny przed stonki ziemniaczanej i owsikiem stosuje się Actellik, Corado i Aktara. Skórka cebuli jest również skutecznym lekarstwem ludowym. Dziadka do orzechów możesz pozbyć się za pomocą leku Bazudin i Medvetox od niedźwiedzia.
Więcej informacji na temat szkodników ziemniaczanych i metod ich zwalczania można znaleźć tutaj.
Zbiór i przechowywanie
40-60 dni po wykiełkowaniu pierwszych kiełków można zbierać plony. Nie zaleca się tego robić przed terminem, ponieważ ziemniaki będą miały szczególny, niezbyt przyjemny smak.
Aby ustalić, czy bulwy są w pełni dojrzałe, możesz użyć następujących metod:
- Policz trzy tygodnie od okresu kwitnienia. Ta metoda nie jest do końca dokładna z powodu możliwych różnic w warunkach klimatycznych.
- Wykop jeden krzak i oceń stan bulw.
- Zwróć uwagę na ogólny stan krzaka. Jeśli dolne liście zaczną żółknąć, a gałęzie opadną na ziemię, możesz bezpiecznie przejść do zbioru.
Po zebraniu ziemniaków należy je wysuszyć w dobrze wentylowanym, suchym miejscu. Konieczna jest ochrona uprawy przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, co może prowadzić do jej nieprzydatności, ponieważ rośliny okopowe zmienią kolor na zielony.
Zaleca się przechowywać ziemniaki w jednej warstwie w wentylowanym pomieszczeniu. Od czasu do czasu sprawdzany jest stan bulw. W przypadku, gdy owoce planuje się przygotować jako nasiona do sadzenia, wręcz przeciwnie, należy je umieścić na słońcu i pozwolić, aby zmieniły kolor na zielony. Wdrożenie tych środków pomaga zmniejszyć skrobię i zwiększyć zawartość cukru i kwasu.
Jaką uprawę uzyskuje się sadząc ziemniaki Impala, można wyraźnie zobaczyć w następującym filmie:
Opinie
Neonila Pietrowna, 52 lata. Regularnie sadzę tę odmianę na własnej działce. Podoba mi się, że bulwy stają się równe i piękne. Dobrze nadaje się zarówno do gotowania, jak i smażenia. Nie zamienia się w owsiankę. Bardzo zadowolony. Teraz doradzam wszystkim moim znajomym.
Dmitry, 35 lat. Przekupuje wczesną dojrzałość Impali i łatwość opieki. Dzięki prostemu i niedrogiemu leczeniu bulw roztworem nadmanganianu potasu zbieram obfite, nie dotknięte chorobą. Ziemniak dobrze znosi transport i nie traci swojej prezentacji po długim przechowywaniu. Ponieważ uprawiam go na sprzedaż, dla mnie te cechy są fundamentalne przy wyborze odmiany.
Iwan Nikołajewicz, 63 lata. Posadził różne Impala w kraju na zalecenie swoich sąsiadów. I nie przegrał. Ziemniak rośnie, jeden do jednego. Okazuje się, że jest bardzo smaczny podczas gotowania i nie przegrzewa się. I, co jest dla mnie bardzo ważne, nie wymaga szczególnej opieki i szybko dojrzewa.
Ukryć
Dodaj swoją recenzję
Odmiana ziemniaka Impala stała się popularna ze względu na doskonały smak, wysoką wydajność i niskie wymagania konserwacyjne. Wykonując proste zalecenia, możesz uzyskać nie tylko obfite zbiory, ale także zapewnić sobie materiał do sadzenia na następny sezon.