Burak cukrowy jest rodzajem pospolitego buraka korzeniowego, ale ma najwyższą wydajność, ponieważ każda bulwa rośliny zawiera dużą ilość sacharozy. Z tego powodu kultura ma charakter techniczny i jest uprawiana głównie do produkcji cukru, a rzadziej - do karmy dla zwierząt.
Historia wyglądu
W 1747 roku niemiecki chemik Andreas Marggraf był w stanie ustalić, że buraki zawierają również cukier, który wcześniej był ekstrahowany tylko z trzciny cukrowej. Hodowcom udało się zastosować tę wiedzę kilkadziesiąt lat później, gdy jego uczeń Franz Karl Ahard w 1801 roku wyposażył pierwszą cukrownię buraków cukrowych na Dolnym Śląsku (terytorium współczesnej Polski).
Od tego czasu grupa hodowców aktywnie pracuje nad rozwojem nowych odmian buraków o wysokiej zawartości cukru. W wyniku licznych badań w mniej niż dwa stulecia naukowcom udało się zwiększyć poziom cukru w różnych odmianach buraków z 1,3% do 20%.
Opis cech
Buraki cukrowe są reprezentowane przez różne odmiany i hybrydy, ale wszystkie one łączy wspólna charakterystyka, którą można znaleźć w poniższej tabeli:
Kryterium | Opis |
Rodzaj rośliny | Burak cukrowy to dwuletnia roślina korzeniowa. W pierwszym roku wzrostu tworzy mięsisty plon korzenia o wydłużonym kształcie z litą miazgą i rozetą podstawowych liści. |
Zawartość cukru w roślinach okopowych | Ponad 16% lub 69–72% masy ciał stałych. |
Czystość soku komórkowego | Surowa roślina stanowi 87–89%, a oczyszczona roślina - 92–93%. |
Wydajność cukru | Osiąga do 0,8 t / ha. |
Czas wysiewu | Siew należy wykonywać w ciągu 2-3 dni kwietnia. |
Czas zbiorów | Zbieraj rośliny okopowe w 1-2 dni października. |
Gęstość roślin | Wynosi 80-100 tysięcy jednostek / ha. |
Warunki uprawy | Buraki cukrowe uwielbiają ciepło, wilgoć i światło, dlatego jego najbogatsze zbiory obserwuje się na obszarach nawadnianych w strefie czarnoziemu. Tak więc jednym ze światowych liderów w jej uprawie są kraje takie jak Ukraina, Gruzja, Kirgistan, Rosja i Białoruś. Jest również uprawiany w wielu krajach Unii Europejskiej, Ameryce Środkowej i Północnej. |
Skład Buraka Cukrowego
Burak cukrowy to zdrowy produkt bogaty w witaminy i minerały. Jego zawartość kalorii na 100 g jest niewielka - około 39,9-45 kcal, z czego:
- białka - 1,5 g;
- tłuszcze - 0,1 g;
- węglowodany - 8,8 g;
- włókno - 2 g;
- błonnik pokarmowy - 2,5 g;
- woda - 86 g;
- popiół - 1 g.
Stosunek energetyczny białek, tłuszczów i węglowodanów wynosi odpowiednio 13%: 2%: 80%.
Należy zauważyć, że spośród strawnych węglowodanów burak cukrowy zawiera tylko mono- i disacharydy (8,7 g na 100 g produktu). W przypadku roślin okopowych masa suchej masy wynosi 25%, a sacharozy - 20%. Wśród innych węglowodanów buraki obejmują glukozę, fruktozę, galaktozę i arabinozę.
Buraki cukrowe są bogate nie tylko w cukier, ale także w witaminy, makro- i mikroelementy, co widać z poniższej tabeli:
Substancja | Stężenie na 100 g produktu |
Witaminy | |
A (retinol, beta-karoten) | 0,01 mg |
B1 (tiamina) | 0,02 mg |
B2 (ryboflawina) | 0,04 mg |
B3 (kwas nikotynowy) | 0,1 mg |
B6 (pirydoksyna) | 0,06 mg |
B9 (kwas foliowy) | 13 mcg |
C (kwas askorbinowy) | 10 mg |
E (tokoferol) | 0,1 mg |
PP (kwas nikotynowy) | 0,2 mg |
Makroskładniki | |
Potas | 288 mg |
Wapń | 37 mg |
Sód | 46 mg |
Fosfor | 43 mg |
Elementy śladowe | |
Żelazo | 1,4 mg |
Jod | 7 mg |
Kobalt | 2 mcg |
Mangan | 660 mcg |
Miedź | 140 mcg |
Cynk | 450 mcg |
Korzystne cechy
Buraki cukrowe i produkty z nich wykonane mają następujące korzystne właściwości:
- obniżają poziom cholesterolu i zwiększają poziom hemoglobiny, a także wzmacniają naczynia krwionośne, ogólnie poprawiając układ sercowo-naczyniowy (z tego powodu białe buraki są zalecane do stosowania w miażdżycy naczyń i nadciśnieniu);
- zwiększyć liczbę czerwonych krwinek, a zatem wspierać stan chorób krwi, w tym niedokrwistości i białaczki;
- pomagają zapobiegać rakowi, ponieważ zawierają dużą ilość naturalnych przeciwutleniaczy;
- oczyścić organizm z toksyn i toksyn, normalizować metabolizm (dzięki temu, zatrucie pokarmowe, można leczyć świeżo przygotowanym bulionem przy użyciu wierzchołków rośliny);
- poprawić tarczycę z niedoczynnością tarczycy ze względu na zawartość jodu, co również pomaga schudnąć i zmniejszyć senność;
- wzmocnić odporność i przyspieszyć powrót do zdrowia po przeziębieniach, ponieważ odżywia organizm witaminami i innymi przydatnymi elementami;
- mają działanie odmładzające, odżywiają, nawilżają i wybielają skórę, dzięki czemu są stosowane w kosmetologii.
Szkoda i przeciwwskazania
Pomimo wszystkich korzyści buraki cukrowe mogą być szkodliwe, jeśli są spożywane w dużych ilościach w takich przypadkach, jak:
- niedociśnienie - buraki przyczyniają się do obniżenia ciśnienia krwi;
- choroba dróg moczowych i nerek, dna moczanowa, reumatoidalne zapalenie stawów - buraki zawierają kwas szczawiowy, który sprzyja tworzeniu soli, z których następnie powstają kamienie szczawianowe;
- przewlekła biegunka - buraki są produktem przeczyszczającym, dlatego mogą powodować biegunkę, która jest niezwykle szkodliwa dla osób cierpiących na tę chorobę;
- zapalenie żołądka o wysokiej kwasowości, ostre choroby przewodu pokarmowego, na przykład wrzód żołądka lub wrzód dwunastnicy - buraki zwiększają kwasowość, która podrażnia błonę śluzową i może pogarszać przebieg tych chorób.
Ponadto, ze względu na zawartość dużych ilości sacharozy, białe buraki są ściśle przeciwwskazane w każdym stopniu otyłości i cukrzycy.
Podanie
Burak cukrowy należy do kultury przemysłowej i służy do produkcji cukru i etanolu - benzyny, która może zastąpić olej napędowy. Warto zauważyć, że roślina ta jest przetwarzana bez żadnych odpadów, ponieważ jej pozostałości są nie mniej przydatne niż cukier:
- syrop - stosowany w produkcji kwasu cytrynowego, alkoholu, gliceryny, drożdży i kwasów organicznych;
- bagasse - stosowany jako pożywny i soczysty pokarm dla świń i bydła;
- oczyścić - Jest stosowany jako dobry nawóz wapniowy.
Buraki stołowe stosuje się głównie do żywności, a nie cukru i pasz. Tymczasem czasami rośliny okopowe o wysokiej zawartości sacharozy są kruszone i stosowane jako zamiennik cukru granulowanego. Nadają się również do robienia przetworów, syropów i kompotów. Z buraków cukrowych można również uzyskać doskonały likier, nalewki i bimber, ze względu na zawartość dużej ilości standardu.
Skórka buraków cukrowych ma nieprzyjemny smak, więc przed jedzeniem należy ją dokładnie oderwać, a plon okopowy należy namoczyć w zimnej wodzie przez 5-7 minut.
Jaka jest różnica między burakiem cukrowym a paszą?
Aby dokładnie zidentyfikować cechy buraków cukrowych, należy wziąć pod uwagę ich różnice w stosunku do uprawy paszowej:
- zawiera znacznie więcej sacharozy - do 20% w stanie suchym w porównaniu z 5-6% w burakach pastewnych;
- ma wydłużony kształt, a nie cylindryczny, okrągły lub owalny jak rufa;
- ma biały kolor pulpy i skóry, podczas gdy buraki pastewne są czerwone, różowe, a nawet pomarańczowe;
- Stosuje się go głównie do produkcji cukru, a rzadziej - pasz, ale buraki pastewne stosuje się głównie do pasz dla zwierząt gospodarskich.
Należy zauważyć, że podczas dojrzewania buraków cukrowych z ziemi wystają tylko wierzchołki, ale buraki pastewne silnie wystają.
Wybór klasy
Wszystkie odmiany i hybrydy buraków cukrowych należą do tego samego gatunku, mają biały kolor pulpy i skórki, ale zgodnie z właściwościami ekonomicznymi i zawartością cukru są podzielone na 3 główne grupy:
- owocny - mają średnią i niską zawartość cukru w roślinach okopowych (17,9–18.3%);
- cukier owocowy - różnią się średnią zawartością cukru w roślinach okopowych (8,5–18,7%) i wysoką wydajnością;
- cukier - zawierają maksymalną ilość cukru w roślinach okopowych (18,7–19%), jednak ich wydajność jest nieco zaniżona w porównaniu z innymi grupami.
W gospodarstwach uprawiających buraki, których powierzchnia zaczyna się od 150 ha, zaleca się sadzenie co najmniej trzech odmian buraków cukrowych jednocześnie:
- Hybrydy typu Z / NZ do wczesnego zbioru. Ich optymalny udział w strukturze upraw wynosi około 40%.
- Uniwersalne hybrydy typu Z / NZ / N do zbioru w optymalnym czasie i układania go do przechowywania. Udział takich hybryd nie powinien być mniejszy niż 55%.
- Mieszańce typu NE do późnych zbiorów. Ich zalecany udział wynosi nie więcej niż 5% całkowitej powierzchni zasiewów.
Aby zapobiec rozwojowi tserkosporozy buraków, hybrydy, które są tolerancyjne lub odporne na tę chorobę, najlepiej sadzić na 25-35% zasiewów.
Przy wyborze odmiany należy również wziąć pod uwagę następujące zalecenia:
- Jeśli intensywna technologia uprawy buraków cukrowych jest dopiero opanowana, do siewu należy wybrać odmiany wyhodowane przez hodowlę stacji doświadczalnej. Należą do nich białoruskie rośliny jednosiewne 69 i hybryda Nieśwież 2. Ich wydajność może sięgać 40–45 t / ha.
- Jeśli technologia intensywnej uprawy została już opanowana, możliwe jest wybranie wysokowydajnych mieszańców wspólnie z firmami z Europy Zachodniej. Wśród nich popularne są Beldan, Danibel, Manege i Cavebel.
- Jeśli planujesz zebrać wczesne zbiory (3 września), powinieneś wybrać hybrydy cukrowe, takie jak Sylvanas, Vegas, Rubin, Kasandra i Beldan. Warto wziąć pod uwagę, że ich optymalny udział w strukturze upraw buraków powinien wynosić około 25–35%.
Doświadczeni ogrodnicy zauważają, że z ekonomicznego punktu widzenia hybrydy o wysokiej zawartości cukru w roślinach okopowych są najbardziej korzystne dla uprawy: współczynnik odzysku wynosi ponad 87,5%, niskie właściwe zużycie roślin okopowych wynosi 6,0-6,2 ton na 1 tonę cukru, wydajność cukier rafinowany - 10,4-12,0 t / ha.
Odpowiednie warunki uprawy
Aby uzyskać dobry plon dużych roślin okopowych, początkowo konieczne jest wybranie miejsca z glebą dopuszczalną dla buraków cukrowych. Najbardziej odpowiednimi opcjami są średnie i dobrze uprawiane gleby darniowe, darniowo-węglanowe lub darniowo-bielicowe, które mogą być gliniaste lub piaszczyste. Pożądane jest, aby posiadały one następujące cechy:
- pokryte gliną morenową z głębokości 0,5 m;
- mają wysoką zdolność zatrzymywania wody;
- mieć neutralną reakcję (pH - 6,0-6,5);
- luźny i dobrze napowietrzony;
- zawierają fosfor i wymieniają potas - nie mniej niż 150 mg na 1 kg gleby, bor - nie mniej niż 0,7 mg na 1 kg gleby, humus - nie mniej niż 1,8%.
Nie będzie możliwe uzyskanie dobrej uprawy roślin okopowych na zbyt lekkich, ciężkich, torfowych lub podmokłych glebach.
Aby buraki cukrowe mogły rozwijać się z pełną siłą, niezwykle ważne jest sadzenie ich po odpowiednich poprzednikach. Tak więc nie można uprawiać buraków po takich uprawach, jak:
- rośliny wieloletnie;
- trawy zbożowe;
- kukurydza;
- bielizna;
- rzepak;
- zboża, jeśli do ich uprawy wykorzystano herbicydy na bazie chlorosulfuronu lub metsulfuronu metylowego.
Oto kilka odpowiednich schematów płodozmianu:
- ruchliwa para - zboża ozime - buraki;
- groszek na ziarno - zboża ozime - buraki;
- koniczyna pierwszego roku - zboża ozime - buraki.
Doświadczeni ogrodnicy uważają, że buraki cukrowe najlepiej uprawiać po zbiorze ozimym, przed którym rosły rośliny strączkowe lub koniczyna pierwszego roku. Jednak po wiosennych zbożach, roślinach strączkowych i ziemniakach można również uprawiać rośliny.
Buraki można przywrócić do pierwotnego miejsca uprawy dopiero po 3-4 latach, w przeciwnym razie ryzyko uszkodzenia przez choroby, chrząszcze korzeniowe i inne szkodniki znacznie wzrosną. Ponadto o wiele trudniej będzie walczyć zatykaniem się roślin przy pomocy praktycznie wyeliminowanych chwastów, takich jak shiritsa i proso drobiowe.
Uprawa
Glebę na buraki uprawia się w dwóch okresach - jesienią, gdy wykonywana jest główna praca, i wiosną, gdy przeprowadza się przedsiewne. Każdy etap jest niezwykle ważny, aby uzyskać dobre zbiory, dlatego należy na nie zwrócić szczególną uwagę.
Przetwarzanie jesienne
Jesienią istnieją dwie technologie uprawy roli:
- Tradycyjny. Nie później niż 3-5 dni po zbiorach glebę traktuje się specjalnymi narzędziami - czerpakami - na płytką głębokość (8-10 cm). Po uprawie ścierniska, na początku września, przeprowadza się orkę na wysypisko na głębokość 20–25 cm, zwiększenie jej do 30 cm jest niepraktyczne: w tym przypadku wydajność buraków nie wzrośnie, a koszty energii dla uprawy gleby wzrosną. Sama orka jest zalecana do orki odwracalnej po zastosowaniu nawozów potasowych i fosforowych. Jesienią musisz również wyrównać pole za pomocą zwałów i rowków rozpadających się.
- Odporny na zabrudzenia. Przeprowadzane jest spulchnianie osadu do głębokości 20-22 cm, przy czym obornik był wcześniej uszczelniany ciężką broną talerzową. Podczas spulchniania na powierzchni gleby pozostaje warstwa ściółki. Podobną technologię stosuje się głównie na glebach piaszczysto-gliniastych podatnych na erozję wiatrową lub wodną. W innych przypadkach lepiej jest przeprowadzać tradycyjne przetwarzanie, ponieważ po nim zapychanie roślin nie wzrasta i znika potrzeba stosowania herbicydów.
Bez względu na zastosowaną technologię zielony nawóz może zostać osadzony w glebie. W takim przypadku jego przygotowanie będzie wyglądać następująco:
- Poluzuj glebę w 2-3 śladach i zmielić zieloną masę zielonego nawozu. Aby to zrobić, zaleca się użycie narzędzia dyskowego, to znaczy, aby przeprowadzić dyskietkę ścierniska na 2-3 ścieżkach.
- Do produkcji nawozów mineralnych, z wyjątkiem azotu, i do wąchania gleby.
- Wykonaj zabieg przedsiewny i siew bezpośredni za pomocą siewników kombinowanych.
Lądowanie w glebie zielonego nawozu krzyżowego odbywa się w okresie pączkowania.
Przetwarzanie wiosenne
Wiosną ziemia jest uprawiana w celu stworzenia zbitej luźnej struktury i osiągnięcia następujących wskaźników:
- zawartość w poluzowanej warstwie brył o wielkości do 10 mm jest nie mniejsza niż 85%;
- czesanie - do 20 mm;
- gęstość gleby - od 1 do 1,3 g na metr sześcienny cm.
Aby osiągnąć te cele, konieczne jest przeprowadzenie przedsiewu na głębokość 2-4 cm za pomocą zespołu zespolonego (CABG), ale nie za pomocą brony wirnikowej, kultywatora i innych agregatów uprawowych.
Podczas stosowania nawozów stałych i borowych, a także herbicydów glebowych, optymalna głębokość przetwarzania na glebach spoistych wynosi 2-3 cm, a na płucach 2-4 cm.
Prezentowane wideo szczegółowo wyjaśnia, jakich herbicydów użyć do uprawy buraków cukrowych:
Wiosną nie można orać buraków cukrowych, ponieważ opóźni to czas siewu i zmniejszy kiełkowanie nasion z powodu ich głębokiego siewu w luźnej warstwie gleby.
Aplikacja nawozu
Aby uzyskać pełnowartościową roślinę okopową, konieczne jest odpowiednie karmienie rośliny, zarówno nawozami organicznymi, jak i mineralnymi.
Nawóz organiczny
Materia organiczna musi być dodawana pod poprzednią kulturą lub bezpośrednio pod burakami cukrowymi jesienią przy orce w tempie 40-80 t / ha. Faktem jest, że wiosną zabrania się wprowadzania świeżego, nieskomponowanego nawozu do gleby, ponieważ może to wywoływać różne choroby, w tym zjadacz korzeni, zgniliznę korzeni i strup.
W razie potrzeby obornik można zastąpić rozdrobnioną słomą różnych prekursorów zbóż lub zielonymi plonami obornika, takimi jak rzodkiewka, łubin lub gorczyca biała. Tak przetworzona gleba gwarantuje równomierne sadzonki.
W jakiej objętości zaorać zieloną masę do gleby zależy od plonu nasion:
Wydajność | Siderata Plowing Volume |
350 c / ha | 30 t / ha |
300 c / ha | 25 t / ha |
250 c / ha | 20 t / ha |
200 c / ha | 17 t / ha |
150 c / ha | 13 t / ha |
100 c / ha | 9 t / ha |
Aby zwiększyć plon zielonej masy, do roślin krzyżowych należy zastosować do 90 kg / ha nawozów azotowych, ale nie jest konieczne wprowadzanie ich pod łubin.
Jeśli słomę stosuje się jako substancje organiczne, należy ją pokruszyć na kawałki do 5 cm, równomiernie rozłożyć na poletce i pachnąć zieloną masą. Jeżeli jako jedyny nawóz organiczny stosuje się słomę, w celu przyspieszenia jej rozkładu przez mikroorganizmy, azot należy dodatkowo wprowadzić do gleby w ilości 8-10 kg / ha na 1 tonę słomy.
Nawozy mineralne
Buraki cukrowe są zasilane różnymi nawozami mineralnymi:
- fosforowy - amoniak granulowany superfosforan, amofos, płynne nawozy złożone (HCF);
- potaż - sól potasowa, chlorek potasu, sylwinit;
- azot - siarczan amonu, mocznik, mieszanina mocznikowo-amoniowa (UAN).
Dawka nawożenia zależy od wielu czynników - dawki nawozu, zawartości dostępnych składników pokarmowych w glebie i planowanej wydajności:
Nawozy, kg / ha | Zawartość tlenków potasu i fosforu w glebie, mg / kg | Planowana wydajność, kg / ha | ||
401-500 | 501-600 | 601-700 | ||
Azot | – | 140-150 | 150 | 150 |
Fosforowy | 151-200 | 120-130 | 130-140 | 140-150 |
201-300 | 110-120 | 120-130 | 130-140 | |
301-400 | 90-100 | 100-110 | 110-120 | |
Potaż | 151-200 | 180-270 | 270-300 | 300-340 |
201-300 | 160-250 | 250-290 | 290-320 | |
301-400 | 140-180 | 230-270 | 270-300 |
Gleby na obszarach uprawy buraków nie są w stanie w pełni zrekompensować zapotrzebowania na buraki cukrowe w boru, dlatego należy je stosować przy użyciu kwasu borowego lub superfosfatu, boraksu, złożonych nawozów. Dlatego przy niskiej zawartości boru (mniej niż 1 mg / kg gleby) zaleca się:
- Jesienią podczas orki wraz z herbicydami zawierającymi glifosat dodaj kwas borowy (3 kg / ha) lub boraks (4 kg / ha).
- Wiosną dodaj kwas borowy (2 kg / ha) wraz z CAS lub herbicydami glebowymi do uprawy przedsiewnej.
W sezonie wegetacyjnym zaleca się również dolistny sos z boru:
- Pierwszy jest przed zamknięciem odstępów między wierszami.
- Drugi - 25-30 dni po pierwszym.
- Trzeci - miesiąc przed zbiorem w przypadku suchej pogody lub ponownego zgłoszenia gleb.
Przy każdym karmieniu wymagane jest 1-2 kg / ha kwasu borowego. W przypadku dolistnego opatrunku górnego można również użyć kompozycji pierwiastków śladowych „Beet-1” i „Beet-2”. Zawierają:
- kwas borowy;
- sole siarczanu manganu;
- miedź;
- cynk;
- kobalt;
- kwas amonowo-molibdenowy.
Pod burakami cukrowymi warto robić duże dawki nawozów potasowych:
- Sól potasowa, sylwinit lub chlorek sodu (sól techniczna) kompensuje zapotrzebowanie na sód. Dodać w ilości 100-150 kg / ha.
- Siarczan amonu nasyci glebę siarką, jeśli dodasz 0,3-0,4 kg / ha. Do tych samych celów można stosować fosfogips w ilości 1-2 t / ha.
- Złożone nawozy zapewnią optymalny stosunek mineralnego odżywiania buraków. Aby dodać do uprawy przedsiewnej w ilości 3-4 kg / ha lub w przypadku siewu w ilości 4-8 kg / ha (przynosi 6-7 cm na bok i 6-7 cm głębiej niż nasiona).
Jeśli nie było możliwe nasycenie gleby pełną dawką azotu przed siewem, konieczne będzie karmienie rośliny nawozami azotowymi. Ich dawka w stosunku do 60-80 t / ha nawozów organicznych na żyznych glebach powinna wynosić do 120 kg / ha.
Należy jednak zauważyć, że CAS nie można wprowadzić do leczenia przedsiewnego. Jeśli dawka azotu jest wyższa niż 100 kg / ha, CAS należy wprowadzić 7-10 dni przed siewem razem z kwasem borowym. Jeśli nawóz stosuje się do radykalnego opatrunku górnego, należy go zastosować na głębokość 2-3 cm za pomocą kultywatora KMS-5.4-01 wyposażonego w OD-650. Optymalny czas do pracy to pojawienie się 1-4 par prawdziwych liści.
Nawozów azotowych nie należy przesadzać, ponieważ rośliny okopowe mają tendencję do gromadzenia azotu w postaci azotanów.
Jeśli buraki cukrowe są uprawiane na glebach o poziomie kwasowości (pH) poniżej 6,0, wapnowanie należy przeprowadzić dla poprzedniej uprawy lub bezpośrednio dla buraków. W tym celu można zastosować mąkę dolomitową (5 t / ha) lub defekat (8 t / ha).
W tym filmie specjalista powie ci, jakie nawozy zastosowano do uprawy buraków cukrowych:
Przygotowanie nasion do siewu
Do siewu należy wybrać wyłącznie granulowane nasiona o frakcjach 3,75-4,75 mm, które obejmują akwaforty o działaniu owadobójczym i grzybobójczym. Ich przygotowanie do siewu jest następujące:
- Przeprowadzić zgrubne czyszczenie nasion z kurzu, małych i dużych zanieczyszczeń, aby zachowały właściwości siewne przez długi czas.
- Przeprowadź główne czyszczenie nasion, usuwając różne zanieczyszczenia, w tym łodygi.
- Ziarna należy przeszlifować i połączyć zgodnie z ich średnicą - 3,5–4,5 i 4,5–5,5 mm.
- Bezpośrednio przed siewem granuluj nasiona za pomocą składników odżywczych, takich jak mieszanka próchnicy i melasy. Na 1 kg nasion musisz wziąć 2 kg próchnicy, 300 g melasy i 0,7 litra wody.
- Po nasionach drazhirovanie przez jeden dzień moczyć w ciepłej wodzie (18-25 ° C), a następnie użyć do siewu w ziemi.
Takie przetwarzanie odbywa się w środowisku przemysłowym przy użyciu specjalnego sprzętu. Jeśli nie jest to możliwe, to w wyspecjalizowanych sklepach warto kupić przygotowane w ten sposób nasiona buraków cukrowych.
Siew nasion
Lądowanie odbywa się w ciepły słoneczny dzień, gdy gleba ogrzewa się do + 5-6 ° C, a temperatura powietrza osiąga + 8 ° C. Pomiędzy przygotowaniem gleby przed siewem a samym siewem nie powinno być dużo czasu. Siew nasion odbywa się w optymalnie krótkim czasie, biorąc pod uwagę następujące parametry:
- Szybkość wysiewu. W zależności od warunków glebowych i klimatycznych wymagane będzie 1,2-1,3 jednostki siewne na hektar gruntu.
- Głębokość siewu. Zależy od rodzaju gleby: na glebach piaszczystych i lekkich glebach gliniastych nasiona należy sadzić na głębokości 30–35 mm, na średnich glebach gliniastych - 25–30 mm, a na glebach ciężkich o wysokiej wilgotności - 20–25 mm.
- Szerokość między rzędami. Dla wygodnej organizacji zmechanizowanej pielęgnacji roślin między głównymi rzędami warto pozostawić 45 cm, a między rzędami kolby - nie więcej niż 50 cm.
Siew nasion odbywa się za pomocą mechanicznych lub pneumatycznych siewników precyzyjnych, agregowanych z ciągnikami typu MTZ-80/82, MTZ-1221. Ich prędkość robocza nie powinna przekraczać 5 km / h. Na skrajach pola warto opuścić nawroty o szerokości 24, 36 lub 48 rzędów buraków.
Siewnik należy przesuwać wzdłuż toru znacznika za pomocą przyłbicy, którą można zamontować na pokrywie ciągnika 100 mm po prawej stronie linii środkowej. Odejście prawego markera powinno wynosić 2875 mm, a lewej - 3075 mm. Optymalna szerokość rozstawu ciągnika wynosi 1800 mm. Aby ułatwić wykonywanie prac związanych z pielęgnacją upraw buraków, lepiej jest skorzystać z linii tramwajowej.
Pielęgnacja sadzonek
Po zasianiu proces uprawy buraków cukrowych przebiega następująco:
- Przez 4-5 dni po zasianiu bronowanie przedwschodowe gleby, to znaczy spulchnianie jej powierzchni bronami lub motykami rotacyjnymi. Taki środek agrotechniczny pozwala na łamanie skorupy na powierzchni gleby po deszczu, niszczenie chwastów i zwiększanie rezerw wilgoci w ziemi.
- Kilka dni po pojawieniu się pierwszych prawdziwych liści przeprowadź bronowanie powschodowe. Nie zaleca się uprawy gleby natychmiast po wschodzie, ponieważ w tym przypadku kiełki mogą zostać uszkodzone.
- W przypadku nadmiernego zagęszczenia gleby w odstępach między rzędami należy wykonać kulkowe - płytkie spulchnienie gleby między rzędami uprawami na głębokość 6-7 cm. W tym celu stosuje się kultywator z jednostronnymi maszynkami do golenia, ale należy zachować ostrożność, aby nie uszkodzić sadzonek.
- Wraz z pojawieniem się pierwszych kiełków, aby zrobić bukiet lub przerzedzenie rzędów buraków cukrowych, pozostawiając w każdym z nich bukiety 3-4 mocnych roślin. Pierwsze wiązanie odbywa się mechanicznie, a następne - ręcznie.
- Zapewnij roślinie terminowe obfite podlewanie - do 25 metrów sześciennych. m na 1 ha na początku sezonu wegetacyjnego i do 40 metrów sześciennych. mw okresie zwiększonego rozwoju blatów. Od lipca podlewaj buraki do 3-4 razy w miesiącu niewielką ilością opadów, a we wrześniu wystarczy podlać raz przed zbiorem. Tak więc od drugiej dekady września podlewanie nie jest konieczne.
Szczególną uwagę w pielęgnacji sadzonek należy zwrócić na ich ochronę przed potencjalnymi zagrożeniami:
- Chwast. W walce z nimi używaj specjalnych herbicydów zawierających glifosat. Takie leki powinny zostać zatwierdzone do stosowania i wymienione w rejestrze środków ochrony roślin. Warto jednak wziąć pod uwagę, że herbicydy nie są zalecane do stosowania podczas długiej pory suchej.
- Zgnilizna roślin okopowych i szkodników glebowych (drutowce, nicienie buraków). Ochrona przed takimi zagrożeniami oznacza właściwy wybór terenu, poprzedników, różnorodność, metodę i jakość uprawy. Dodatkowo rośliny okopowe można leczyć produktami biologicznymi przeciw gniciu (Beta Protect).
- Szkodniki glebowe i liściowe (pchły, matowa padlina, muchy buraczane, mszyce). Aby uchronić przed nimi plon, należy przed siewem zaprawić nasiona środkami owadobójczymi.
Przy odpowiedniej pielęgnacji siewu zbiory buraków cukrowych można rozpocząć w połowie lub pod koniec września.
Zbiór i przechowywanie
Przed zbiorami należy obficie podlać glebę. Jeśli buraki są uprawiane na dużych obszarach, kombajny będą musiały używać kombajnów do zbioru roślin okopowych, ale jeśli w małych gospodarstwach lub domkach letniskowych wszystkie prace można wykonać ręcznie. Należy to zrobić bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić roślin okopowych, w przeciwnym razie ich okres przechowywania zostanie znacznie skrócony.
Wykopane rośliny okopowe należy wysuszyć na wolnym powietrzu i oczyścić z resztek ziemi. Przechowywać w suchym miejscu w niskiej temperaturze - 0 ° C ... + 2ºС. Jeśli jest wyższa, zawartość cukru w roślinach okopowych zostanie zmniejszona. Jeśli w pomieszczeniu jest wysoka wilgotność, buraki powinny być owinięte pergaminem lub przesunięte trocinami. W tej formie można go przechowywać do następnego sezonu.
W małych ilościach owoce można przechowywać w zamrażarce, ale przed zamrożeniem należy je umyć, wysuszyć, zetrzeć lub pokroić w cienkie kostki, a następnie zapakować w plastikową torbę lub pojemnik.
Buraki można wykorzystać jako nawóz organiczny do następnej uprawy po burakach. Przy plonach roślin ok. 400-500 kg / ha ilość rozproszonych wierzchołków będzie proporcjonalna do 25-30 ton / ha obornika.
Buraki cukrowe są najczęściej uprawiane i uprawiane na skalę przemysłową, ale dobre plony roślin okopowych można również uzyskać w domkach letniskowych i małych gospodarstwach. Najważniejsze jest, aby zwracać należytą uwagę na uprawę gleby i nasion, dbałość o siew. Zdrowa uprawa, jeśli zostanie właściwie zebrana, może być przechowywana do następnego sezonu.