Ptaki domowe są dość popularnym rodzajem ptaków domowych, które są trzymane na wielu prywatnych podwórkach. Sekret rosnącej popularności takiej rasy tkwi w dobrym zdrowiu, bezpretensjonalności, a także w szybkim przybieraniu na wadze. Jednocześnie nawet silny układ odpornościowy nie jest w stanie zapewnić pełnej ochrony przed dolegliwościami, dlatego dla wielu niezwykle ważne jest pytanie, na co chorują indochki. W tym artykule przeanalizujemy powszechne choroby indyjskich kobiet.
Choroby kaczek indyjskich
Do najczęstszych chorób zakaźnych należą te, które są przenoszone na różne sposoby, a wszystkie rasy są na nie jednakowo podatne. Jednocześnie istnieją choroby, na które podatne są tylko kobiety indonezyjskie, co sprawia, że ich leczenie jest specyficzne.
Awitaminoza
Kaczka indyjska należy do kategorii drobiu, dla którego obecność witamin i innych przydatnych składników w paszach jest istotnym czynnikiem. Choroby wewnętrzne związane z brakiem witamin dzielą się na kilka kategorii, w zależności od tego, którego pierwiastka brakuje. Dlatego początkujący hodowcy drobiu powinni dokładnie przestudiować informacje o tym, jak objawia się ten lub inny rodzaj niedoboru witamin i na podstawie zdobytej wiedzy zorganizować leczenie dolegliwości.
Szczególnie uważnie należy obserwować młode zwierzęta, ponieważ młode organizmy indoyat nie są w stanie samodzielnie poradzić sobie z problemem przez długi czas. W przypadku nieprawidłowego postępowania kaczka może napotkać:
- kloacyt;
- brak witamin z grupy A;
- brak witamin z grupy B i D.
Każda z wymienionych chorób ma szereg charakterystycznych cech, dlatego metody ich leczenia należy rozpatrywać indywidualnie.
Rozwój kloacytu
Kloacyt to naukowa nazwa złożonej awitaminozy, która charakteryzuje się poważnym niedoborem szeregu substancji (w tym minerałów i witamin) w organizmie odpowiedzialnych za funkcje życiowe. Przyczyną choroby mogą być problemy, które pojawiają się podczas składania jaj, a także nieprzestrzeganie norm prawidłowego odżywiania.
Objawy takiej choroby przejawiają się głównie w odbycie lub kloace, w wyniku czego otrzymała tę nazwę. Należy zauważyć, że na tę chorobę chorują nie tylko kaczki indycze, ale także inne gatunki drobiu, jednak to właśnie dla opisanych ptaków choroba jest typowa, ponieważ ptaki są bardzo wymagające dla zbilansowanej diety.
Choroba ta jest typowa zarówno dla kacząt, jak i dorosłych kaczek indyjskich, dlatego równowagę pożywienia należy monitorować przez całe życie. Przyczyną rozwoju choroby może być brak całego kompleksu witaminowego, w skład którego wchodzą grupy A, D i E, a także minerałów.
Objawy często pojawiają się w postaci procesów zapalnych na błonie śluzowej, a jeśli zostaną zaniedbane, zmiana może również rozprzestrzenić się na tkanki, które zaczynają się rozkładać. Objawem wtórnym jest senność, a także apatia, problemy z apetytem i zaparcia nietypowe dla zachowania zdrowego ptaka. Leczenie w domu może być bardzo skuteczne i powinno obejmować zastosowanie leku przeciwbakteryjnego oraz słabego roztworu jodu. Jako lekarstwo na zapalenie można stosować leki, których skuteczną podstawą jest streptomycyna. Jeśli zastosujesz się do wszystkich zaleceń, ptak szybko wyzdrowieje iw przyszłości może żyć pełnią życia.
Brak witamin z grupy A.
Niedostateczna ilość witamin z grupy A jest niebezpieczna zarówno dla piskląt, jak i dojrzałych kaczek indyczych. Należy zauważyć, że ptak odczuwa ten brak w każdym wieku, jednak charakterystyczne cechy manifestacji zewnętrznej w dużej mierze zależą od tego wskaźnika. U osoby dorosłej niedobór witaminy A objawia się wrażliwością i podatnością na urazy, gdy tkanka kostna staje się bardziej krucha. Ponadto u większości dorosłych ptaków z takimi problemami występują niedobory w układzie pokarmowym, a także zaburzenia widzenia.
W przypadku kaczych brak witaminy A może prowadzić do zahamowania rozwoju. W tym przypadku rozwój tej choroby zależy w dużej mierze od stanu zdrowia kur niosek. Niedobór tych substancji u matki prowadzi do słabego rozwoju zarodka, aw niektórych sytuacjach może doprowadzić do tego, że pisklę w jajku nie może się w pełni uformować. Ogólnie można z całą pewnością stwierdzić, że dla młodych kacząt największym problemem jest brak tej konkretnej witaminy. Takie problemy często prowadzą do tego, że dobrze prosperujące gospodarstwo przestaje być opłacalne, gdyż cios w rozwój hodowli jest kolosalny.
Jak już wspomniano, objawy choroby mogą objawiać się u indyjskich kobiet w każdym wieku, dlatego nie należy lekceważyć obserwacji tego problemu.
Na podstawie powyższych faktów można stwierdzić, że powodem do niepokoju mogą być:
- problemy rozwojowe piskląt;
- stan apatyczny;
- naruszenie koordynacji ruchu;
- ogólna słabość.
Obecność takich objawów powinna być dla hodowcy wyraźnym sygnałem do zwrócenia się o pomoc do lekarza weterynarii, który może postawić dokładną diagnozę i opracować skuteczny schemat leczenia. Wizyta u weterynarza jest również konieczna, ponieważ objawy choroby obejmują ogólne osłabienie układu odpornościowego, w wyniku którego każda infekcja kacząt lub dorosłych kaczek indyjskich może zakończyć się śmiercią. W takiej sytuacji profilaktyka jest nieodzownym elementem ogólnego leczenia choroby i powinna opierać się na stosowaniu specjalnych suplementów witaminowych.
Brak witaminy B.
Brak równowagi witaminy B może również mieć poważny negatywny wpływ na drób. Przede wszystkim na te problemy cierpi układ nerwowy, który jest ważnym elementem jego funkcjonowania. Podobny problem może spowodować pojawienie się następujących objawów:
- paraliż;
- drgawki;
- zaburzenia układu nerwowego.
Nasilenie wymienionych objawów w dużej mierze zależy od poziomu niedoboru witamin. W niektórych przypadkach te awarie mogą być śmiertelne, ponieważ ptaki duszą się z powodu paraliżu układu oddechowego. Leczenie takich problemów jest dość proste i polega na nasyceniu diety niezbędnymi substancjami, po czym objawy znikają.
Zagrożone są ptaki hodowane w wyspecjalizowanych przedsiębiorstwach, ponieważ ich główną dietą jest mieszana pasza. Głównymi dostawcami tej witaminy są przesiana pszenica lub warzywa, które praktycznie nie są wykorzystywane na skalę przemysłową. W domu nasycenie diety tymi składnikami pomoże szybko wyrównać sytuację. Pasza z niewielką ilością mleka może być stosowana jako dodatkowe źródło witaminy B.
Podobnie jak w przypadku innych chorób spowodowanych niedoborem witamin, rozwiązanie tego problemu jest powierzchowne. Aby nie pogarszać sytuacji, gdy pojawiają się pierwsze objawy, konieczne jest zwrócenie się o pomoc do specjalistów, a także stosowanie kompleksów witaminowych w celu utrzymania ogólnego stanu zdrowia Indokobiet.
Brak witaminy D.
Niedobór tej witaminy w organizmie ma medyczną nazwę - krzywica. W wyniku rozwoju choroby chrzęstne tkanki ptaka stają się cieńsze, a zatem bardziej kruche. Wszystkie te procesy zachodzą, ponieważ witamina D wspomaga wchłanianie wszystkich składników odżywczych przez organizm. Ten problem jest również typowy dla ptaków hodowanych w fabrykach, z tych samych powodów, dla których mają one niedobór witaminy B.Ptaki chorują nie tylko ze względu na specyfikę zaopatrzenia w pokarm, ale także z powodu braku światła słonecznego, które jest również dostawcą witamin D.
Leczenie w takiej sytuacji powinno polegać na znaczących zmianach diety, do których należy dodać olej rybny, obojętną mąkę i zmielone muszle organizmów morskich. Ponadto chory ptak musi mieć dostęp do spacerów na świeżym powietrzu. Należy zaznaczyć, że kaczątka i dorosłe kaczki indyjskie muszą być trzymane w przestronnych i nasłonecznionych pomieszczeniach.
Jednocześnie przesycenie organizmu indu witaminami jest obarczone rozwojem różnego rodzaju problemów, które również negatywnie wpływają na kluczowe wskaźniki aktywności życiowej. Przejawem choroby może być nadmiernie gruba skorupa na jajach. Dlatego znalezienie właściwej równowagi jest krytycznym wyzwaniem zarówno dla początkujących, jak i dla doświadczonych hodowców drobiu.
Rodzaje chorób zakaźnych Indo
Pomimo dość silnego układu odpornościowego, choroby zakaźne nie są rzadkością u kobiet indyjskich. Przede wszystkim wynika to z dość szybkiego rozprzestrzeniania się tego rodzaju chorób, z którymi odporność większości ptaków nie poradzi sobie sama. Niepokojące objawy, wskazujące na postępującą infekcję w organizmie, muszą koniecznie stać się powodem do poszukiwania wykwalifikowanej pomocy weterynaryjnej. Takie choroby postępują szybko, więc każde opóźnienie może doprowadzić do całkowitej lub częściowej utraty żywego inwentarza. Najczęściej hodowcy kaczek indyjskich borykają się z gorączką paratyfusową i kokcydiozą i można je skutecznie leczyć tylko pod ścisłym nadzorem lekarza weterynarii.
Kokcydioza należy do kategorii chorób dotykających absolutnie wszystkie rodzaje ptactwa wodnego. Głównym problemem związanym z tą chorobą jest duża zmienność jej rozmieszczenia. Kokcydia (czynnik wywołujący chorobę) może być przenoszona przez kontakt zwierząt domowych z dzikim ptactwem, zakażonymi zwierzętami i ich odchodami poprzez ściółkę. Innym potencjalnym źródłem infekcji jest wilgoć, której obecność w oborze lub klatce na świeżym powietrzu dla psów w domu należy wykluczyć.
Ta infekcja jest bardzo uporczywa i może występować na ścianie lub podłodze w pomieszczeniu, w którym ptaki są trzymane przez długi czas. Na tej podstawie, nawet po poddaniu się kuracji indokobiety, pokój może być najeżony zagrożeniem i musi zostać zdezynfekowany.
Choroby piżmowych kaczątek, profilaktyka
Jak leczyć kanibalizm u kaczek piżmowych?
Choroby drobiu - lepiej zapobiegać niż leczyć!
Najczęściej objawy choroby pojawiają się u ptaków między 2 tygodniem a 2 miesiącem życia. Głównym z nich jest pojawienie się krwawej biegunki, która jest charakterystyczna dla wszystkich ptaków, które znalazły się pod wpływem infekcji. Ponadto chore ptaki odmawiają jedzenia, a także szybko tracą na wadze. Brak terminowego leczenia prowadzi do tego, że większość ptaków umiera, ponieważ na tym tle dochodzi do zniszczenia ścian jelit - procesu, którego nie można odwrócić w późnym stadium choroby.
Jak się zachować
Leczenie i profilaktykę takich schorzeń należy łączyć dodając do paszy specjalne preparaty (np. Sulfadimezin) w dawce uzgodnionej z weterynarzem, inaczej nie da się uniknąć rozwoju choroby.
Choroby wewnętrzne o charakterze zakaźnym mogą objawiać się gorączką paratyfusów. Ta choroba to nic innego jak salmonelloza, najgroźniejsza dolegliwość nie tylko dla ptaków, ale i zwierząt. Niebezpieczeństwo polega na tym, że ptaki w każdym wieku są na nią jednakowo podatne, ale najczęściej objawia się to u piskląt do 1 miesiąca życia.
Objawy, które są ważne w leczeniu, mogą się rozwijać na różne sposoby. Młode kaczki cierpią na ostre formy, które sugerują szybki postęp choroby i prawdopodobną śmierć. Objawy tej postaci choroby objawiają się ciągłym pragnieniem i całkowitym brakiem apetytu, problemami w pracy układu nerwowego, a także rozwojem zapalenia spojówek i pojawieniem się biegunki.
W przypadku dorosłych ptaków charakterystyczne są inne objawy, a dokładniej ich prawie całkowity brak. Niebezpieczeństwo polega na tym, że ptak, który praktycznie nie wykazuje bólu, przenosi skażone jaja, które w przypadku spożycia mogą doprowadzić do zakażenia człowieka. Aby uniknąć takiego scenariusza, należy ściśle przestrzegać wszystkich zaleceń ekspertów.
Aby pozbyć się tej choroby, same witaminy nie wystarczą, ponieważ jedynym skutecznym sposobem leczenia jest stosowanie antybiotyków. Aby je wybrać, musisz skontaktować się z klinikami weterynaryjnymi, ponieważ brak wiedzy nie pozwoli Ci wybrać tych, które będą najbardziej skuteczne. Aby zapobiec wystąpieniu choroby, bardzo ważne jest regularne czyszczenie i dezynfekcja miejsca, w którym trzymane są kaczki.
Pojawienie się pasożytów
Powodem, dla którego kaczka wygląda chorowicie, może być pojawienie się pasożytów: robaków lub zjadaczy puszystych. Ogólnie rzecz biorąc, w takich sytuacjach środki zapobiegawcze są bardziej skuteczne niż leczenie. Wynika to z faktu, że walka z robakami wiąże się z dość długim przyjmowaniem specjalistycznych leków, a także z późniejszym spalaniem odchodów w celu zapobieżenia nawrotom. Jednocześnie bardzo ważna jest dezynfekcja pomieszczeń, a także monitorowanie czystości wody używanej do picia.
Zwalczanie pasożyta skóry polega na użyciu popiołu, który może działać jak naturalna kąpiel dla owadów. W takich przypadkach skuteczna jest również maść i puder do pudru przepisane przez lekarza weterynarii. Podobnie jak w przypadku pasożytów jelit, skuteczna walka z zjadaczem puchowym jest możliwa tylko wtedy, gdy pomieszczenie jest regularnie czyszczone i dezynfekowane.
Ogólnie rzecz biorąc, kaczka indyjska należy do kategorii ptaków wyróżniających się dobrym zdrowiem, jednak jest również podatna na niektóre choroby, które, jeśli nie zostaną szybko leczone, mogą mieć poważne konsekwencje. Aby opanować mądrość efektywnej hodowli tej rasy kaczek, można skorzystać z usług doświadczonych hodowców, zapoznać się z licznymi informacjami w Internecie, a także obejrzeć film na interesujący temat. Najważniejsze, aby pamiętać, że odpowiednie podejście może przynieść nawet niedoświadczonemu hodowcy spory zysk i uchronić przed wieloma problemami.