Krowy domowe są znane każdemu, są czułe, posłuszne, dają mleko itp. Ale dziki byk lub krowa to zjawisko bardziej egzotyczne, a mimo to są krewnymi udomowionego bydła. Chodzi o takie dzikie gatunki, które zostaną omówione poniżej.
Dzikie byki i krowy
Wycieczka Progenitor
Zacznijmy od najsilniejszego gatunku bydła, którego niestety już nie ma na naszej planecie. Ta trasa jest przodkiem całego współczesnego bydła. Pod względem wytrzymałości i produktywności nikt do tej pory nie może się równać z trasą.
Nazywano go „dzikim bykiem leśnym”. Trasa koncertowała w Europie, Afryce Północnej, na Kaukazie i w Azji Mniejszej. Ostatnie osoby zmarły w 1627 roku z powodu choroby.
Mieszkali na stepie leśnym i lasach, gromadzili się w małych stadach lub żyli samotnie. Ich pożywieniem była trawa, pędy itp.
Opis
Było to ogromne zwierzę, do 180 cm wzrostu i 800 kg wagi. Ciało samców tura było pokryte czarnymi włosami, a na grzbiecie znajdował się mały pasek białego koloru. Samice, podobnie jak młode zwierzęta, chodzą brązowo.
Przyczyna zniknięcia
Powodem, dla którego wycieczki nie zamieszkują już ziemi i widzimy je tylko na zdjęciach, jest osoba. Stale polowano na dzikie zwierzęta. Ponadto ich dom, leśne zarośla, były aktywnie wycinane wraz z rozwojem cywilizacji.
Naukowcy nie rezygnują z prób ożywienia utraconego wyglądu majestatycznych byków, które nawet przy braku komfortowych warunków bytowych i pożywienia mogłyby stać się legendą.
Żubr i żubr
Bawół
Żubr to kolejny dziki byk, którego siła i wielkość zaskakują nawet na zdjęciu. Jego historia sięga epoki kamienia łupanego. Na zewnątrz jest bardzo podobny do żubra, łatwo je pomylić.
Główne cechy wyglądu żubra to garb, utworzony przez wysoki i stromy kłąb oraz nisko osadzoną głowę z bardzo szerokim czołem. Końce jego krótkich rogów są wygięte do wewnątrz. Gęsta roślinność z przodu ciała (na brodzie, szyi, barkach), roztrzaskana na strzępy, nadaje mu masywności. Ogon krótki, ozdobiony chwostem.
Przy masie do 1,2 tony (samice - 700 kg), długości ciała 2,5-3 mi wysokości 1,9 m, żubr jest jednym z największych zwierząt kopytnych na naszej planecie.
Ma kolor czarny, szary lub brązowy, z jaśniejszą sierścią na łopatkach, a cielęta są zwykle bardzo jasne, w kolorze żółtym, chociaż czasami można spotkać jasne dorosłe osobniki.
Styl życia żubrów
Żubry charakteryzują się wyważonym zachowaniem, nieagresywnym poza strefą zagrożenia. Jeśli chcesz ratować życie, jeżdżą z prędkością 50 km / h. Przedstawiciele tych dzikich zwierząt pływają, mają doskonały słuch i zapach, ale ich wzrok jest bardzo słaby.
Żubry żerują głównie w nocy. Jedzą trawę.
Ich siedliskiem jest Ameryka Północna (Kanada, stany centralne).
Wyróżnia się następujące podgatunki:
- las (mieszkają na północy, w lesie);
- równinny lub stepowy (żyją na południowych preriach).
Ochrona
Dziś starają się trzymać żubry północnoamerykańskie na obszarach chronionych, w ogrodach zoologicznych, ponieważ ich liczebność gwałtownie spadła od XIX wieku. Miliony żywego inwentarza ich potężnych przodków stały się podatne na ataki europejskich kolonialistów. Zabijano ich tylko dla zabawy lub dla pozbawienia miejscowych Indian jedzenia. W 1889 roku pozostało tylko 835 egzemplarzy.
Są one wpisane do Czerwonej Księgi, ale dzięki staraniom władz Kanady i Stanów Zjednoczonych dziś na naszej planecie żyje aż 30 tysięcy osobników tego gatunku (nie licząc oswojonych pół-ras).
Bizon
Bracia żubr, żubry, żyją w Rosji, na Kaukazie, Ukrainie, Białorusi, Mołdawii, Litwie. W Europie są największymi ssakami, a także ostatnim ze wszystkich dzikich byków zamieszkujących Europę.
Głowa żubra jest wyraźniejsza niż głowa żubra i nieco mniejsza. Kształt ciała zbliżony do kwadratu, tułów masywny, ogon krótki. Maść jest brązowa, szata staje się dłuższa z tyłu głowy i na grzbiecie.
Te zwierzęta dobrze pływają, skaczą wysoko, żyją do 40 lat.
Rozróżnij żubry kaukaskie i białowieskie. Pierwsze wymarły na początku XX wieku, a drugie objęte są patronatem Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody.
Ze względu na wybitne walory genetyczne żubrów i żubrów starają się oswajać i wykorzystywać w hodowli nowych ras.
Bawół
Innymi godnymi przedstawicielami dzikich byków i krów są bawoły, krewni żubrów, jaków itp.
Istnieją dwa rodzaje bawołów:
- Azjatyckie (Tamarau, Mountain Anoa, Anoa, Asiatic Buffalo);
- Afrykanin.
Rodzaj azjatycki
Okaz z rodzaju azjatyckiego to dziki byk o ogromnych rogach poniżej 2 m długości. Jego rogi spoglądają wstecz i przypominają półksiężyc. Wysokość bawoła ok. 2 m, długość ciała - 3 m, waga - do 900 kg.
Są wśród nich również małe okazy. To jest tamarau. Ich wysokość wynosi 106 cm, masa nie przekracza 300 kg, długość ciała 220 cm, są też anoa o wysokości 80 cm i wadze 300 kg, nie mają wełny, są brązowe lub czarne, skubią trawę w nocy, chowają się przed palącym słońcem w ciągu dnia. zanurzył się w błocie.
Z woli człowieka gatunek ten jest na skraju wyginięcia, chociaż znajduje się na obszarach chronionych. Na przykład tamarau nie daje potomstwa w niewoli. Większość bawołów azjatyckich jest udomowiona. Dają mleko. Mieszkają w Europie Południowej, Afryce, Azji Południowej.
Łowienie dzikich byków jeepami i helikopterem
W Hiszpanii wściekłe byki raniły 23 osoby
Wszystkie rasy krów. Ponad 300 ras
Rodzaj afrykański
Bawół afrykański dzieli się na podgatunki: Cape, Sudańczyk, karzeł (czerwony), góra, Nil. Jak sama nazwa wskazuje, mieszka w Afryce (góry, sawanny, las). Lubi żyć w pobliżu dużych źródeł wody i na polach o gęstej roślinności, ale potrafi żerować na wysuszonych krzewach.
Waga Afrykanów sięga czasem 1200 kg, a ich wzrost 1,6 m. Budowa krępa, nogi krótkie. Głowę zdobią potężne rogi wygięte do góry. Długość między dwoma końcami rogów wynosi około 1 m. Na czole samców rosną razem, zamieniając się w kuloodporny hełm.
Kolor jest czarny lub ciemnobrązowy, włos gruby, rzadki.
Słabe widzenie jest kompensowane przez doskonały słuch i węch. To zbiorowe zwierzęta, gotowe przyjść na ratunek swojemu bratu i wyrwać go ze szponów drapieżnej bestii.
Zebu, jaka i gaur
Zebu
Zebu to mieszkaniec gorących regionów (Afryka, Ameryka Południowa, Azja), ale za jego ojczyznę uważa się Indie. Jego wizytówką jest tłusty garb.
Inną cechą jest to, że ten dziki byk nie boi się krwiopijców, ponieważ ze skóry wydziela się tłuszcz o specyficznym aromacie, a także nie boi się wysokich temperatur.
W Indiach ten przedstawiciel został oswojony i wykorzystany w rolnictwie do transportu itp.
Yaks
Nie jest łatwo studiować jaka, unika ludzi, chociaż niektóre zwierzęta są udomowione, przynoszą mleko, mięso, wełnę. Na wolności jest wygodny. Mocny i zaciekły, wytrzymuje najtrudniejsze warunki. Aktualnie mieszka w Tybecie.
Wysokość ok. 2 m, długość ciała 4 m (samice mniejsze: poniżej 1,6 m). Ogromne rogi 95 cm zdobią jego głowę, odchylają się na boki, a następnie pochylają. Z tyłu garb. Sierść jest kudłata i bardzo długa, całkowicie zakrywająca kończyny. Zabarwienie szaro-czarne, brązowe, białe plamy na twarzy.
Gaur
Indyjski gaur jest przykładem kochającego pokój giganta. Przy tak imponujących rozmiarach (wysokość 2,2 mi więcej, waga 1000-1500 kg) wcale nie jest zaciekły. Chociaż dzikie krowy gaur są znacznie mniejsze, są całkowicie nieustraszone. Giaury mają silne, długie kończyny i duże rogi, które rosną prostopadle do ziemi.
Zwierzęta te nazywane są również żubrami indyjskimi, a oswojone osobniki nazywane są gejami. Ich kolory są ciemnobrązowe, ale nogi są jasne.
Najwięcej byków zachowało się w gęstych zaroślach dżungli Indonezji i Indii.