Gęś szara jest przodkiem wszystkich europejskich ras domowych. Ptak nadal żyje na wolności i na szczęście nie miał czasu, aby dostać się na strony Czerwonej Księgi. Obszar ten obejmuje prawie całą półkulę północną, od Europy Północnej i Środkowej po Daleki Wschód, od Ameryki Północnej po niektóre terytoria Chin. Oswojony ponad 2000 lat temu, prawdopodobnie w Egipcie lub na Bliskim Wschodzie. Od tego czasu ptaki są po kurczakach drugim co do wielkości bytem na świecie.
Szara gęś
Dzika szara gęś
Dzikie szare gęsi to ptaki, które żyją w pobliżu zbiorników wodnych, dobrze pływają, ale głównym pokarmem są lądowe. Osobniki gniazdują w różnych regionach Europy i Azji, zimą latają na południe. W rejonach tundry oraz w północnej Europie żyje gęś zbożowa, która z wyglądu jest podobna do szarej, ale należy do innego gatunku. Dzika, szara gęś na zdjęciu i filmie przypomina gęś domową, ale jej rozmiar jest mniejszy, a ciało bardziej umięśnione.
Oto główne parametry tego typu:
- Długość ciała - 70-90 cm.
- Waga dzikich gęsi wynosi 2,1-4,5 kg, samice są mniejsze od samców.
- Rozpiętość skrzydeł wynosi 147-180 cm.
- Pióra są szare z brązowym odcieniem, na brzuszku i szyi falisty wzór, na grzbiecie czubki piór mają białą obwódkę.
- Dziób jest różowy lub pomarańczowy.
Duża, szara gęś żywi się głównie roślinami. Jego dieta obejmuje zieloną trawę, zboża, jagody, algi. Dzikie ptaki dobrze pływają i nurkują, ale większość czasu wolą spędzać na lądzie.
Gęsi przybywają do miejsc lęgowych, gdy wokół wciąż jest śnieg. Okres godowy zaczyna się nieco później, wraz z nadejściem ciepła. Gniazdo buduje tylko samica, wybiera miejsca suche, ale otoczone maksymalną ilością wody. Używa trzciny, gałązek, suchej trawy i własnego puchu jako materiału budowlanego. W lęgu znajduje się 4-12 jaj, wysiaduje je wyłącznie gęś. Pisklęta pojawiają się po 28 dniach, wysychają pod skrzydłami matki, a po 1-2 dniach potrafią samodzielnie pływać i szukać pożywienia.
Pod koniec czerwca lub na początku lipca dzikie gęsi zaczynają linić. W tym okresie ani młode zwierzęta, ani dzikie ptaki nie mogą latać, dlatego chowają się w ustronnych miejscach. W sierpniu pióra rosną, pisklęta dojrzewają, a gęsi ponownie zbierają się w stada. Mniej więcej od połowy września (w ciepłych regionach od października do listopada) rozpoczyna się migracja na południe.
Gatunek ten można oswoić, łapiąc go w okresie linienia, ale ptaki nie tracą instynktu i odlatują jesienią. W następnym roku mogą wrócić do tej osoby. Aby gęsi nie odleciały, muszą przyciąć skrzydła.
Jak długo żyją dzikie gęsi? Ich średnia długość życia na wolności wynosi 4-5 lat. Na obszarze o sprzyjających warunkach ptaki mogą żyć nawet 8-10 lat. Polowanie na ten gatunek wędrowny jest dozwolone, ale tylko w określonym sezonie, dla każdego regionu jest to inne. Potrzebujesz pozwolenia na strzelanie.
Duża szara gęś
Rasa dużych gęsi szarych zaczęła powstawać w latach 30-tych ubiegłego wieku na Ukrainie. Ostatecznie powstał dopiero po wojnie. Podczas tworzenia rasy skrzyżowano odmiany Toulouse i Romny. Czasami taki ptak jest również nazywany „szarym kardynałem”. Oto krótki opis dużej szarej gęsi i jej wyglądu:
- Głowa jest duża o masywnych konturach, dziób jest szeroki, pomarańczowy z różową plamką na końcu.
- Szyja średniej wielkości.
- Ciało jest szerokie.
- Klatka piersiowa głęboka i dobrze umięśniona.
- Na brzuchu znajdują się 2 fałdy tłuszczu.
- Pióra na plecach, szyi i głowie są ciemniejsze niż na bokach i piersi, brzuch biały.
- Samce ważą 7-9,5 kg, samice - 6-6,5 kg, pisklęta w wieku 9 tygodni - 4,5 kg.
- Liczba jąder na rok wynosi 30-40 sztuk, masa jednego to 160-180 g.
- Wylęgowość i przeżywalność piskląt wynosi 75%.
Możesz przyjrzeć się bliżej, jak na zdjęciu wygląda duża szara gęś. Ta rasa ma wiele zalet. Pisklęta bardzo szybko dochodzą do siebie, co znacznie skraca czas ich trzymania i koszty żywienia. Dobre karmienie i pielęgnacja mogą zwiększyć produkcję jaj do 60 sztuk rocznie, a przeżywalność piskląt do 80-85%. Dobrze odżywiony gąsior to prawdziwy olbrzym o wadze 10-11 kg. Duża, szara rasa gęsi dobrze odżywia się wątróbką foie gras. Można go trzymać zarówno na wybiegu, jak i na pastwiskach, nie potrzebuje zbiornika.
Hodowla dużych szarych gęsi nie jest szczególnie trudna. Samice są doskonałymi kurami, odsetek zapłodnionych jaj jest wysoki. Średnio w sezonie od jednej gęsi pozyskuje się 15 piskląt. Jeśli połączysz hodowlę w inkubatorze, możesz zwiększyć liczbę młodych zwierząt. Opłaca się karmić do 9-10 miesięcy. W tym czasie na kilogram wagi zużywa się 2-2,5 kg ziarna i 6,5-9 kg soczystej paszy. Aby firma odniosła sukces, żywy inwentarz powinien mieć około 50-100 sztuk.
Tambow szare gęsi
Na samym początku wojny ukraińskie gęsi przewieziono w rejon Tambowa do hodowli Arzhenka. Kontynuowano tam eksperymenty z krzyżowaniem się ptaków Ramens i Tuluza. Następnie rasę uprawiano wyłącznie „w sobie”, stosowano nadruk. W ten sposób powstał nowy ekotyp dużej szarej rasy gęsi. Ptaki otrzymały nazwę „Tambowskie szare gęsi”. Teraz te dwa ekotypy nazywają się Borkovsky lub ukraiński, a gęsi stepowe Tambov szare lub rosyjskie.
Na pastwiskach bez zbiorników wodnych hodowano duże szare gęsi typu stepowego. Ich dobór uwzględniał warunki zatrzymania. Duża gęś szara tambowa lepiej znosi mróz, dobrze rośnie nawet na skąpej pożywieniu. Z wyglądu odmiany tej samej rasy niewiele się różnią. Oto jak wygląda szara gęś tambowska i opis tej rasy:
- Głowa jest duża, spłaszczona, z pomarańczowym szerokim i skróconym dziobem.
- Szyja średniej wielkości.
- Ciało jest mocne, rozszerzone, klatka piersiowa głęboka.
- Skrzydła dobrze rozwinięte, nogi średnie i muskularne.
- Upierzenie o nierównomiernym odcieniu, nieco jaśniejsze po bokach i na piersi.
Cechy pokarmowe obu odmian są podobne, niektórzy uważają nawet, że jest to jeden rodzaj rasy. Pod względem wartości ekonomicznej ptaki przewyższyły swoich rodziców Romny i Toulouse. Szare gęsi tambowskie doskonale nadają się do uprawy ze względu na gęsi tłuszcz i wątrobę. Nawet przy skąpej karmie tusza jest soczysta, tłuszcz gromadzi się w dużych ilościach w fałdach na brzuchu.
Przy dobrym żywieniu wątroba osiąga 350-450 g. Odmiany węgierskie, włoskie, holenderskie i landes mają lepsze wskaźniki wydajności niż duża gęś szara, ale przeżywalność tych ras w klimacie północnym jest niższa, są bardziej podatne na różne choroby i bardziej wymagające pod względem warunków utrzymania.
Rasa Kuban
Szara gęś kubańska to stosunkowo nowa rasa, która konkuruje z dużymi szarymi gęsiami, przede wszystkim w zakresie produkcji jaj. Założycielami były gęsi gorki i chińskie. Oznacza to, że w żyłach Kubańczyków płynie nie tylko krew dzikich szarych ptaków, ale także suchych nozdrzy, czyli dzikiej gęsi guzowatej. Szara domowa gęś Kuban ma następujące cechy:
- głowa jest duża (aż do naruszenia proporcji ciała);
- dziób z małym guzkiem u podstawy;
- szyja jest krótka, pięknie zakrzywiona;
- pierś wystaje z kołem do przodu;
- nogi są krótkie, muskularne;
- od korony na grzbiecie do samego ogona znajduje się czarny pasek (charakterystyczna cecha rasy).
Gęsi szarej rasy Kuban są gorsze pod względem masy od swoich dużych krewnych. Waga gęsi kubańskiej w wieku 2 miesięcy wynosi zaledwie 3,55 kg. Dorosły samiec ma 5,5 kg, a samica 5 kg, ale liczba jaj jest znacznie większa, do 80 sztuk rocznie. Jedno jajko waży średnio 140-160 g. Popularność rasy wynika z tego, że znosi mróz, wilgoć i rzadko choruje. Według tego wskaźnika Kubany znacznie przewyższają zarówno Tambowa, jak i ukraińskie duże gęsi szare. Są hodowane na Syberii, na Dalekim Wschodzie i importowane na Ural.
Gęsi mirgorodskie
Gęsi mirgorodskie biało-szare to kolejna rasa hodowana na Ukrainie. Nie ma wartości przemysłowej, częściej uprawiany jest w gospodarstwach indywidualnych. Używany do krzyżowania z innymi rasami. Oto charakterystyka i opis ptaków Mirgorod:
- Głowa jest przeciętna, pod gardłem znajduje się torebka.
- Dziób jest krótki, koloru pomarańczowego z szarym lub czarnym znaczeniem na końcu.
- Szyja pulchna, średniej długości.
- Skrzynia jest szeroka.
- Kompaktowy korpus.
- Nogi są krótkie, co sprawia, że gęsi wyglądają na przysadziste.
- Samiec waży 5,4 kg, samica 4,5 kg, młody w wieku 5 miesięcy 4,5 kg.
- Roczna liczba jaj wynosi 14-16 sztuk.
- Wylęgowość i przeżywalność piskląt wynosi 80%.
Zarówno karmienie dużych, szarych gęsi, jak i odpowiednia dieta gęsi mirgorodskich mogą znacząco poprawić wskaźniki masy ciała. Gęsi czasami osiągają 7 kg, a gęsi - 8 kg. Główną zaletą tej ukraińskiej rasy jest jej bezpretensjonalna pielęgnacja, dobra tolerancja na trudne warunki klimatyczne. Kurnik nie wymaga nawet izolacji na zimę. Mimo to liczba gęsi mirgorodskich spada. Zastępują je bardziej produktywne odmiany.
Dwie Wesołe Gęsi Mieszkały Z Babcią - Kreskówki - Piosenki dla dzieci .tv
Rasy gęsi. Duża szara linia Borkovskaya. Ile gęsi waży.
Węgierskie gęsi
Rasa węgierska jest często wykorzystywana do poprawy wagi dużych, szarych gęsi. Ona się rozwodzi. Do Rosji przyjechała już w latach 80. ubiegłego wieku. W tej chwili najczęściej występuje w Baszkirii. Niektóre farmy Baszkirów są szczególnie zaangażowane w zachowanie puli genów rasy.
Gęsi węgierskie pozyskiwano ze skrzyżowania gęsi pomorskich i emden. Dziś rasa wygląda tak:
- Głowa jest średnia, z pomarańczowym dziobem.
- Szyja jest skrócona.
- Etui jest kompaktowe i rozbudowane.
- Klatka piersiowa jest szeroka i głęboka.
- Nogi to krótkie, masywne, pomarańczowe łapy.
- Upierzenie jest białe.
- Samce waży 7 kg, samice 5,6-6 kg, dwumiesięczne pisklęta pisklęce 4,2 kg, trzymiesięczne 4,8 kg.
- Produkcja jaj sięga 40-42 jaj rocznie.
- Wylęgowość piskląt wynosi 65-70%.
Z rasy węgierskiej często pozyskuje się wątrobę, która przy dobrym żywieniu waży 450 g. Na bazie tych gęsi powstają również hybrydy. Są skrzyżowane z Landami, dużymi szarymi i innymi rasami. Te hybrydy, gdziekolwiek się znajdują, otrzymują bardzo dobre recenzje od hodowców drobiu. Uprawa rasy jest opłacalna, ponieważ ma znaczenie przemysłowe. W warunkach prywatnych ferm ptaki te również są hodowane.
Jak widać, wiele ras zostało wyhodowanych w oparciu o dziką odmianę. Niektóre z nich tracą teraz na znaczeniu, zamiast nich pojawiają się nowe. Bardzo obiecujące są duże szare gęsi, kubańskie, landy, węgierskie. W tym samym czasie zmniejsza się hodowla ich „rodziców”: Toulouse, Pomeranian, Emden, Romny. Po zapoznaniu się z głównymi cechami ptaków możesz wybrać, która rasa jest dla Ciebie najlepsza.