Kurczak jest tradycyjnie uważany za jeden z najpopularniejszych gatunków drobiu na całym świecie. Jego udomowienie miało miejsce około 2000 lat temu. mi. Przypuszczalnie pierwsze osobniki dzikiej dżungli zostały udomowione na azjatyckich szerokościach geograficznych. Obecnie ptak jest aktywnie hodowany ze względu na mięso i jajka, doceniane są również kurze pióra i puch. Hodowcy wyhodowali wiele gatunków produktywnych, z których jeden zostanie omówiony w artykule. Zapoznaj się więc z: leningradzką rasą kurczaków i jej odmianami.
Leningradskie rasy kurczaków
Pochodzenie rasy
W latach 70. i 80. ubiegłego wieku hodowcy z Leningradzkiego Ogólnounijnego Instytutu Badawczego Drobiu pilnie zajmowali się hodowlą rasy, która wniosłaby znaczący wkład do przemysłu rolnego dzięki produkcji jaj i wysokiej jakości mięsa, a także cieszyłaby oko swoim wyglądem.
Rezultatem tej pracy były 3 odmiany, z których każda miała swoje własne cechy. Tak więc pierwsze uzyskano z włoskich leghornów złocistoszarych kurczaków Leningradu. Kontynuując eksperyment, naukowcy skrzyżowali jeden z najlepszych gatunków Leghorn z płodnymi przedstawicielami Australii. Tak więc wyhodowano białą Leningradską - osobę o doskonałej produktywności i wszystkich danych dotyczących opłacalnego trzymania na fermie drobiu. Najmłodszą z 3 odmian (zarejestrowaną w 1985 roku) jest perkal, w którym nacisk położono na wygląd. Ten ptak został wyhodowany nie tylko dla celów ekonomicznych, ale także ozdobny. Jej przodkami byli przedstawiciele australijskich kurczaków, gliny połtawskiej i New Hampshire - najbardziej dochodowych dostawców mięsa.
Rozważ cechy gatunkowe każdej podgrupy kurczaków leningradzkich, aby stwierdzić, która z nich jest odpowiednia dla danego gospodarstwa. Można zauważyć, że wszyscy przedstawiciele rasy leningradzkiej mają wysoki wskaźnik przeżywalności: odpowiednio 95% i 80% u młodych zwierząt i dorosłych.
Złoty szary
Ta specjalna leningradzka rasa kurczaków hodowlanych, której hybrydyzacja trwała dość długo, ma imponującą wysoką sylwetkę, muskularną klatkę piersiową i dużą głowę. Korpus jest popielaty, a głowa i szyja pomalowane są na złote odcienie. Przegrzebek ptaka jest jasnoróżowy, podobnie jak kolczyki na uszach. U dorosłych samic na grzbiecie są wyraźnie zaznaczone 2 czarne podłużne linie. Maksymalna waga dla samców to 3,2 kg, dla samic około 2,5 kg. Z czego słyną złocistoszare Leningrady?
- Wysoka produktywność jaj: kurczak znosi do 200 sztuk w ciągu roku. Jajko o masywnej białej skorupce waży co najmniej 60 g. To złocistoszara kura jest właścicielem rekordowego osobnika ważącego 96 g.
- Szybki przyrost masy ciała.
- Atrakcyjny wygląd.
- Względna bezpretensjonalność w życiu codziennym i przyjazne usposobienie.
Wszystko w tym ptaku jest piękne. Harmonia danych zewnętrznych i cech produkcyjnych sprawia, że ptaki są dobrze rozmieszczonym gatunkiem w fermach drobiu.
Biały Leningrad
Monochromatyczny kolor dał nazwę kolejnym podgatunkom. Tylko grzebień i bazie tych osobników są czerwone, a cały kurczak jest śnieżnobiały. Takie skrzydlate mają imponujący wygląd i potężne mięśnie, długie skrzydła. Ich szyja pokryta jest grubym upierzeniem. W zależności od płci waga przedstawicieli sięga 3-4 kg. Ptak daje około 170 dużych brązowych jaj rocznie, kurczaki wykazują do 80% przeżycia. Opis i zwycięskie właściwości, o których mówią recenzje, sprowadzają się do tego, co daje ta rasa:
- duża ilość mięsa wysokiej jakości dzięki dobremu przybieraniu na wadze - kury w wieku 2 miesięcy ważą ok. 1,8-2 kg;
- szybki wzrost;
- wczesne dojrzewanie: już w wieku 6 miesięcy można nosić;
- kurczaki zapewniają wysoki wskaźnik przeżywalności.
Jeśli celem hodowli jest hodowla kurczaków na mięso, białe kurczaki z Leningradu są bardziej odpowiednie niż inne. Rasa nie jest tak liczna jak poprzednia, jej przedstawicieli można spotkać raczej w prywatnych gospodarstwach. Białe kurczaki nie są kapryśne, ale jednocześnie są najbardziej opłacalne.
Chintz Leningradskaya
Prawdziwe piękno, leningradzka perkalowa rasa kurczaków cieszy oko swoich właścicieli niezwykłym upierzeniem. Ciało, wdzięczne i smukłe, pokryte jest różnobarwnym piórkiem łączącym brąz, czerń i biel. Elastyczna szyja łączy się z zaokrągloną klatką piersiową. Głowa jest jasna, często biała, brzeg dzioba jest różowy. Grzebień i kolczyki są w kolorze jasno szkarłatnym. Skórka ma żółtawy, złotokremowy odcień. Ten ptak ma wygląd arystokraty, wyrafinowany i elegancki. Płaski grzbiet nadaje chodowi perkalowego kurczaka dostojny wygląd.
Osobniki Calico są małe: limit ich masy wynosi około 2,5 kg. Co ciekawe, kurczaki tego gatunku rosną szybciej niż koguty. Samice produkują rocznie 180 jasnobrązowych jaj. Rolnicy uwielbiają tę odmianę z wielu powodów, w tym:
- atrakcyjny wygląd;
- nasycenie jaj użytecznymi substancjami;
- wyśmienity smak jajek, duże żółtko;
- delikatne mięso, choć w małych ilościach;
- wartość inkubacji;
- zdolność adaptacji, wytrzymałość;
- potulny charakter.
Ptaki Calico mogą stać się ozdobą każdego kurnika. Często tylko ze względu na tę cechę właściciele rodzą te ptaki.
Utrzymanie kurczaków Leningradu
Rasa jest uważana za dość bezpretensjonalną, o czym świadczą recenzje hodowców drobiu, dlatego właściciele nie będą mieli specjalnych problemów z zapewnieniem niezbędnych warunków życia. Jednak minimalne wymagania powinny być nadal spełnione, aby zapewnić ptakowi komfortową egzystencję.
Przede wszystkim pomieszczenie przeznaczone na kurnik musi mieć temperaturę co najmniej 10 ° C. Odporne na mróz, obdarzone silną odpornością ptaki leningradzkie będą wykorzystywać kurnik jako mieszkanie tylko zimą. Jednocześnie ważne jest regularne czyszczenie na mokro i wietrzenie pomieszczenia, a także należy uważać na przeciągi. Pościel powinna być wykonana z materiału wchłaniającego wilgoć. Najlepszą opcją byłby torf. Konieczne jest wyposażenie obszaru spacerowego na podwórku: tam kury i kurczaki spędzą większość czasu.
W żywieniu przedstawiciele rasy również nie są wybredni. Odpowiednia jest dla nich mieszanka paszowa i zbożowa. W ciepłym sezonie skrzydlate ptaki uwielbiają skubać trawę i rośliny. Ważna kwestia: musisz upewnić się, że kurczaki otrzymują wystarczającą ilość wapnia, prawdopodobnie w postaci suplementów. Ponieważ brojler leningradzki jest hodowany do produkcji mięsa, jego dieta nie powinna być uboga w wapń, w przeciwnym razie przyrost masy ciała deklarowany w opisie może znacznie różnić się od rzeczywistego.
Leningrad złotoszary.
Kurczaki rasy złotoszarej Leningradu
Pstrokata rasa kurczaków w paski Puszkina (linia Leningradskaya)
Wybierając zwierzęta rasy Leningrad do swojego fermy, musisz wziąć pod uwagę indywidualne cechy każdego z 3 podgatunków. Wszystkie są niezwykłe na swój sposób. Jaja lub młode zwierzęta można kupić w dużych fermach drobiu lub od prywatnego producenta. Jeśli nie ma problemów z nabyciem złotoszarego, będziesz musiał poszukać przedstawicieli 2 innych ras. Miej dobry wybór!