Rasa owiec Tsigai jest jedną z najstarszych ze wszystkich istniejących obecnie. Pojawiła się w Azji Mniejszej, jej przodkami byli owce o delikatnych włosach. Rasa ta pojawiła się na terytorium Rosji w 1914 roku, została tu sprowadzona z Półwyspu Bałkańskiego. Owce Qigai dzielą się na 2 podgatunki: wełniane mięso i wełna mięsna.
Charakterystyka owiec rasy Tsigai
Charakterystyka opisowa
Owce rasy Tsigai są głównie białe. Są dość duże, o mocnej i mocnej budowie, jednak ogólnie zwierzę wygląda harmonijnie.
Ciało owcy jest mocne, ciało charakteryzuje się zwartymi rozmiarami, średniej długości i szeroką kością. Kości szyi i kości krzyżowej są dość szerokie, co widać na zdjęciu. Ogon jest długi i smukły, zawiera od 18 do 23 kręgów. Tylne i przednie nogi są prawidłowe, wyróżniają się wytrzymałością, kopyta cechuje siła.
Kiedy rodzą się jagnięta tej rasy, na ich skórze pojawiają się fałdy, które znikają w miarę dojrzewania osobników. Dorosły osobnik ma elastyczną, gęstą skórę, która nie ma już fałd. Wełna takich owiec wyróżnia się elastycznością, jednolitością, gęstością, wytrzymałością, praktycznie nie spada.
Charakterystyka produktywności
Dorosła macica waży od 40 do 45 kg. Waga przeciętnego barana waha się od 75 do 85 kg. Istnieją również bardzo duże tryki, ważące do 110 kg. Jeśli chodzi o płodność, 100 owiec może wyprodukować od 120 do 140 jagniąt.
Odmiana wyróżnia się wczesną dojrzałością, posiada doskonałe właściwości żywieniowe.
Nie cierpią tutaj również cechy produktywności mleka: są one bardzo wysokie. Po odsadzeniu jagniąt od macicy zawartość tłuszczu w mleku wynosi 7-8%. W okresie laktacji można uzyskać 110-120 kg tego produktu.
Produktywność rasy owiec Qigai
Z mleka owczego pozyskuje się bardzo smaczne i zdrowe produkty mleczne: ser feta, drogie sery, w tym Roquefort, pecarino, rocking.
Mięso tego gatunku wyróżnia się również wysokimi walorami smakowymi. Z wełny tych osób powstają piękne produkty.
Gdzie hodowana jest rasa
Takie owce hodowane są w takich krajach jak Rumunia, Jugosławia, Polska, Australia, Turcja, Kazachstan, Ukraina.
Jeśli mówimy o Rosji, to rasę tę można znaleźć w regionach Orenburg i Aktobe.
Zalety i wady rasy
Zalety opisywanej odmiany to:
- wybredny co do warunków zatrzymania;
- odporność na każdy klimat.
W regionie Penza zaczęto ożywić rasę owiec Tsigai
W regionie Penza zaczęto ożywić rasę owiec Tsigai
Mówiąc o wadach baranka Tsigai, możemy powiedzieć, że jest niewygodne, gdy jest trzymane w boksie. Do pełnego wypasu potrzebuje pastwiska, które nie może być wykorzystane jako nisko położona łąka lub kawałek lasu. Faktem jest, że na takich obszarach zwierzęta te zarażają się robakami, które atakują ich wątrobę i płuca.
Jeśli te owce nie będą miały wystarczającej ilości minerałów w diecie, ich kości staną się kruche. W okresie jesienno-zimowym lepiej trzymać te zwierzęta w owczarniach: silne ulewy i mrozy mogą zaszkodzić owcom Tsigai.