Zimozielona kosodrzewina Pumilio z pełzającymi pędami tworzy gęstą i bujną przysadzistą koronę w kształcie kuli. Zwarty krzew dobrze rośnie w nasłonecznionym miejscu, dobrze znosi suszę, silne mrozy i nie jest wybredny jeśli chodzi o żyzność gleby. Dlatego jest chętnie stosowany w projektowaniu krajobrazu w regionach centralnych i środkowych.
Sosna górska Pumilio - opis, zasady sadzenia i pielęgnacji
Charakterystyka odmiany
Opis parametrów zewnętrznych kosodrzewiny Pumilio (pełna nazwa pinus mugo var. Pumilio):
- maksymalna wysokość dorosłej rośliny wynosi 3 m, szerokość 2,5-3 m;
- u młodych krzewów korona jest płasko-okrągła, w kształcie poduszki, w starych krzakach staje się powszechna;
- rośnie wolno - roczny przyrost ma 5 cm długości, 12 cm szerokości;
- igły są zielone, kłujące, długość - 2-3 cm;
- pędy są jasnobrązowe, wyprostowane;
- pierwsze owocowanie następuje w 7 roku uprawy;
- owoce - szyszki stożkowate, koloru czekoladowego, ich wielkość waha się od 3,5 do 4,5 cm.
Kultura ma dobrą zimotrwalość, jest powszechna w Europie Środkowej i Wschodniej, na Bałkanach i w Karpatach.
Cena za sadzonkę o wysokości od 40 do 70 cm to 1200 rubli.
Zasady lądowania
Wyhodowanie tych igieł na miejscu nie jest trudne, najważniejsze jest, aby wybrać materiał wysokiej jakości, prawidłowo go posadzić i zapewnić niezbędną opiekę.
Wybór drzewka
Możesz kupić tę roślinę w specjalistycznej szkółce lub w sklepie ogrodniczym, najważniejsze jest to, że spełnia ona wszystkie uschnięte cechy odmiany.
Wybierając, dokładnie sprawdź część nadziemną - należy żyć, pędy i pień o równej i gładkiej korze, igły o jednolitym nasyconym zielonym kolorze.
Optymalna wysokość sadzonki do sadzenia to 50-70 cm Lepiej jest wziąć krzewy 2-3 letnie z zamkniętymi korzeniami, które nie wyschną podczas przesadzania.
Miejsce i gleba
Sosna Pumilio uwielbia rosnąć w słonecznym miejscu z głębokim przepływem wód gruntowych i ochroną przed przeciągami.
Gleba nadaje się na lekką, luźną - piaszczystą, gliniastą, krzemionkową o neutralnym poziomie kwasowości i niskim stopniu zasolenia. W zacienionym miejscu na słonym gruncie roślina zaczyna obniżać odporność na choroby i rośnie powoli.
Odmiana doskonale toleruje zanieczyszczenia gazowe i pyłowe, dzięki czemu może w pełni rozwijać się zarówno w ogrodzie, jak i na zewnątrz, wzdłuż dróg.
Aby odtlenić glebę, do ogrodu o powierzchni 1 m² należy dodać 300 g wapienia, kredy, dolomitu lub kalcytu. Piasek i torf pomogą uczynić go luźnym i lekkim - po 2 wiadra. Aby zwiększyć wartość odżywczą, dodatkowe łóżko posypuje się 100 g superfosfatu, 80 g azotanu potasu i 70 g azofoski. Następnie przeprowadza się głębokie kopanie i poziomowanie.
Technika lądowania
Tę zwartą roślinę należy sadzić zgodnie ze schematem - 1x1 m.
Najpierw wykopują otwory o głębokości 60 cm i szerokości 80 cm, a następnie na dnie układa się drenaż z kamyków, tłucznia lub łamanej cegły, a następnie wypełnia się je do połowy kompozycją składników odżywczych z piasku, torfu i gleby darniowej (1: 1: 1). Ziemna bryła jest opuszczana, wszystkie puste przestrzenie są pokryte żyzną glebą, ubitą i obficie rozlaną - jedno wiadro na sadzonkę.
Podczas sadzenia ważne jest, aby kołnierz korzeniowy krzewu znajdował się nieco powyżej powierzchni gleby, w przeciwnym razie szybko zgnije i umrze.
Aby zapobiec szybkiemu odparowaniu wilgoci, strefę przy pniu ściółkuje się ziemią torfową lub trocinami z igieł.
Podstawowa pielęgnacja
Dbanie o krzew iglasty nie jest trudne, wystarczy regularne nawilżanie, okresowe nawożenie, przycinanie i spulchnianie.
Podlewanie
Podlewaj sosnę w razie potrzeby
Pierwsze nawilżanie przeprowadza się tydzień po posadzeniu, a następnie co 2 dni przez 10 dni. Wilgoć przyczynia się do szybkiego powstania i wzrostu zielonej masy. Częstotliwość kolejnego podlewania zależy od warunków pogodowych i opadów.
Spulchnianie i mulczowanie
Procedura spulchniania jest konieczna, aby utrzymać wilgotność i oddychalność gleby. Poluzowują glebę powierzchownie i dzień po każdym podlewaniu. Dodatkowo nawy boczne są odchwaszczane i usuwana jest zbędna roślinność.
Ściółkowanie trocinami torfowymi i iglastymi pomaga w utrzymaniu kwasowości gleby niezbędnej dla efedryny, chroni korzenie przed wysychaniem i zapobiega rozwojowi chwastów.
Top dressing
Główną troską o tę uprawę jest regularne nawożenie. W pierwszym roku sadzenia rośliny nie wymagają odżywiania, ponieważ składniki odżywcze rozłożone na miejscu wystarczą do wiosny.
Pod koniec kwietnia lub na początku maja można je karmić preparatami zawierającymi azot - nitrofosforanem, amofosem lub mocznikiem. Przygotuj roztwór 30 g na 10 l wody. Zużycie na sadzonkę - 5 litrów.
Za drugim razem młode krzewy są karmione złożonym składem mineralnym superfosfatu (15 g) i azotanu potasu (10 g) na wiadro wody. Ilość pożywki na roślinę wynosi 5 litrów.
Przycinanie
W przypadku tego miniaturowego krzewu fryzura modelująca nie jest potrzebna, ponieważ początkowo tworzy grubą, piękną kulistą koronę.
Nie będzie zbędnego przycinania sanitarnego, które przeprowadza się wczesną wiosną - usuwane są wszystkie gałęzie uszkodzone przez mróz, wiatr, choroby i pasożyty. Do tej operacji używa się sterylnego sekatora, a miejsca cięcia są nawadniane roztworem siarczanu miedzi, aby uniknąć infekcji.
Schronienie na zimę
Dorosłe rośliny z łatwością tolerują zimowanie bez dodatkowego schronienia - jedyne, czego potrzebują, to pokrywanie torfem strefy przytynkowej.
Młode sadzonki mają słabą odporność, więc najpierw są ściółkowane, a następnie gałęzie są mocno przywiązane do centralnego przewodnika za pomocą liny lub sznurka. Część nadziemną pokrywają gałęzie świerkowe lub konopie. Schronisko jest usuwane wiosną - w kwietniu, kiedy słońce nie jest tak aktywne.
Metody hodowli
Istnieją trzy sposoby rozmnażania tej kultury - przez nasiona, sadzonki i szczepienia. Najskuteczniejszym i najszybszym sposobem są sadzonki.
Aby to zrobić, użyj dorosłej rośliny w wieku 5 lat, pociąć wierzchołkowe pędy o długości do 20 cm kawałkiem zeszłorocznej kory (pięty). Dolna część jest czyszczona, zanurzana na godzinę w roztworze stymulującym wzrost i natychmiast sadzona na pożywnym, wilgotnym podłożu z darni, torfu i piasku (1: 1: 1).
Możesz trzymać sadzonki w szklarni lub w domu, zapewniając kilka ważnych warunków:
- reżim temperaturowy w granicach 20-23 ° С;
- wilgotność 60%;
- codzienne wietrzenie;
- nawadnianie, gdy ziemia wysycha;
- usuwanie i spulchnianie chwastów.
Gdy tylko pierwsze pędy pojawią się na pędach (po około 2-3 miesiącach), można zdjąć schronienie i przenieść rośliny w chłodne miejsce o temperaturze 18-19 ° C.
Przesadzanie na otwarty teren odbywa się nie wcześniej niż rok po wykiełkowaniu w warunkach pokojowych. W tym okresie drzewa iglaste wyrosłe z sadzonek zbudują dobry system korzeniowy, wzmocnią się i łatwiej przetrwają wynikający z tego stres.
Taka rozmnażanie umożliwia uzyskanie wielu młodych osobników o wszystkich cechach odmianowych i cechach krzewu macierzystego.
Choroby i szkodniki
Infekcje mogą zarazić roślinę jesienią.
Szczyt rozwoju owrzodzeń w kosodrzewinie Pumilio przypada na okres jesienią, kiedy pogoda jest stabilna, a na zewnątrz wilgotno i zimno. Te warunki są idealne dla pojawienia się rdzy.
Oznaki uszkodzenia: powstawanie licznych żółtych lub czerwonych plam na pniu, pędach.
Infekcja szybko rozprzestrzenia się na inne drzewa i krzewy rosnące w pobliżu. Dlatego pilną potrzebą działania jest usunięcie uszkodzonych obszarów na słabych krzewach i potraktowanie korony roztworem siarczanu miedzi lub Ridomil Gold. Usunąć i spalić mocno zakażone okazy.
Aby zapobiec powstawaniu igieł, lepiej sadzić je z dala od brzóz, unikać zgrubiania nasadzeń, z czasem rozrzedzić część nadziemną i usunąć narządy zranione przez grzyby.
Spośród pasożytów roślinę tę denerwuje robak brzozowy, który wysysa soki z łodyg i prowadzi do ich wysuszenia i śmierci. Do kontroli i zapobiegania stosuje się środki owadobójcze - Actellik, Aktaru, Engio. Opryskiwanie przeprowadza się wczesną wiosną i jesienią.
Aby poradzić sobie z mszycami, przędziorkami, owadami łuskowymi i błonkami, konieczne będzie trzykrotne przetworzenie korony i gleby wokół pnia za pomocą Aktara, Skor lub Fundazol.
Regularne usuwanie chwastów, spulchnianie gleby, przestrzeganie schematu sadzenia i okresowa kontrola pod kątem oznak uszkodzeń pomoże w inwazji pasożytów.
Zastosowanie w krajobrazie
Mała roślina nie wymaga szczególnej opieki i dobrze zakorzenia się na wszystkich typach gleby - dzięki tym cechom zaczęła chętnie ją wykorzystywać w projektowaniu krajobrazu.
- Bujne, wiecznie zielone krzewy są świetną ozdobą każdej kompozycji w ogrodzie skalnym, mixborder, skalniak, rabatce czy w kwietniku.
- Sadzenie drzewa iglastego karłowatego z kolumnowymi lub rozłożystymi odmianami jałowca z niebieskimi i szarymi igłami będzie spektakularne. Ten kontrast i połączenie różnych form to oryginalne rozwiązanie projektowe dla działki ogrodowej.
- Sosna górska Pumilio pięknie prezentuje się wzdłuż alejek, krawężników, służy do kształtowania miejskich parków krajobrazowych.
- Niektórzy uprawiają niewymiarowe krzewy jako kulturę doniczkową i umieszczają je obok altany, w pobliżu tarasów lub łuków.
- Rewelacyjnie prezentuje się wielopoziomowa kompozycja, na szczycie której posadzone są sosny, a na niższych stopniach mech, wrzos.
Różnice Pumilio od innych sosen górskich
Ten typ kosodrzewiny można odróżnić od innych podgatunków, dlatego warto zapoznać się z ich opisem.
- Brevifolia. Korona jest beczkowata, około 50 cm wysokości, igły są zielone.
- Winter Gold. Krzew karłowy wolno rosnący o wymiarach 50x90 cm Część nadziemna zwarty, kulisty ze złotymi igłami zimą i jasnozielonym latem.
- Krasnolud. Roślina ma taką samą wysokość i szerokość - około 2 m. Korona jest zgrabna, kulista, igły zielono-szare.
- Kobold. Krzew o długości 1 mz szeroką, kulistą częścią nadziemną, igły zielone z niebieskawym odcieniem.
- Mops. Wysokość 1,4-1,5 m, powierzchnia kulista, zaokrąglona. Ta odmiana kosodrzewiny rośnie wolno - osiąga ok. 10 cm przyrostu rocznie.
- Columnaris. Wysoki krzew - osiąga 2,5 m, obwód - 1 m.
- Ophir. Odmiana karłowa, kształt korony płaski, szpilkowaty, wysokość 35 cm, średnica 55 cm, igły koloru złocistego.
- Fryzja. Roślina o dużych rozmiarach 2x1,5 m. Igły szmaragdowe, bliżej zimy, nabierają ciemnozielonego odcienia.
- Garbaty. Karłowata sosna kulista 1 m długości i 1,4 m średnicy.
Sadzenie kosodrzewiny. Pielęgnacja kosodrzewiny
Sosny górskie w ogrodzie / Pumilio / Mugus / Mops
Sosna górska. Top 10 najlepszych odmian !!!
Recenzje ogrodników
Wielu z tych, którzy uprawiają tę roślinę od kilku lat, pozostawia pozytywne recenzje. Zwracają uwagę, że krzew praktycznie nie choruje, cieszy się zielenią i pięknem przez cały rok, a może rosnąć na każdym rodzaju gleby.
Każdemu podoba się to, że efedryna ma zwarty kształt i dobrze komponuje się ze wszystkimi typami roślinności domowej, dlatego tak chętnie wykorzystywana jest w projektowaniu krajobrazu;
Ze względu na dobry wzrost i możliwość samodzielnego formowania pięknej korony sosna Pumilio znajduje zastosowanie nie tylko w ogrodnictwie prywatnym, ale także w ogrodnictwie przemysłowym - do dekoracji parków, alejek i innych przestrzeni publicznych.