Agronomów i rolników interesuje wysoka wydajność ziemniaków, dlatego odmiany są aktywnie selekcjonowane. Odmiana ziemniaka Uladar jest dość młoda. Należy do roślin wysokowydajnych, dla których zyskał zasłużoną popularność.
Historia ocen
Został wyhodowany przez białoruskich hodowców na początku XXI wieku, krzyżując odmiany „Kohl” i „Zhivitsa”, i szybko otrzymał dobre recenzje zarówno od naukowców, jak i wystaw rolniczych. Odmiana została dodana do rejestru upraw rolnych na Białorusi w 2008 r., Ale zyskała dystrybucję na obszarach o średnim klimacie daleko poza granicami państwa.
W 2011 roku kultura została dodana do rosyjskiego rejestru rolnego, po czym zaczęła się rozprzestrzeniać na terytorium krajów WNP. Obecnie odmiana jest bardziej popularna wśród rolników niż ogrodników, głównie ze względu na jej mały wiek.
Opis odmian ziemniaka Uladar
Uladar należy do wczesnych dojrzewających odmian ziemniaków o wysokiej wydajności. Charakteryzuje się dość dużymi bulwami i zwartymi krzewami. Rolnicy są szczególnie doceniani za szybkość dojrzewania: okres od sadzonek do zbioru wynosi 55-60 dni. Umożliwia to uprawę roślin w regionach o chłodnym klimacie i w umiarkowanych temperaturach - w celu zebrania 2 upraw rocznie. Jednocześnie możliwe jest uzyskanie dobrych zbiorów z małego ogrodu.
Strzela Krzewy ziemniaczane Uladar osiągają wysokość 55-60 centymetrów, rosną dość równomiernie, nie kruszy. Same liście mają jasnozielony kolor z falistym brzegiem. Charakterystyczną cechą ziemniaków są czerwono-fioletowe kwiaty, które dość trudno jest pomylić z inną odmianą.
Struktura pędów ułatwia pielęgnację upraw, podlewanie, nawożenie, spulchnianie gleby oraz zwalczanie szkodników i chorób. Aby liście otrzymały wystarczającą ilość światła, a bulwy miały wystarczająco dużo miejsca, zaleca się sadzenie ziemniaków o gęstości nie większej niż 500 bulw na sto metrów kwadratowych.
Korzenie Średnio od 8 do 12 ziemniaków o wadze 100-140 gramów na krzak. Skórka jest żółta, od prawie białej do jasnożółtej, w zależności od rodzaju gleby i nawozu. Skórka jest miękka w dotyku, nie ma charakterystycznych szorstkości. Miąższ jest również żółtawy i zachowuje swój kolor po podgrzaniu.
Ziemniaki są okrągłe, podobne do siebie, ale czasami można również znaleźć podłużne bulwy. Miłym dodatkiem dla konsumentów są małe oczy. Nawet jeśli rośliny okopowe wyrastają, leżąc w pomieszczeniu, pędy można łatwo wyciąć, a następnie zjeść produkt.
Funkcje i funkcje
Ziemniak Uladar należy do odmian wczesnego dojrzewania stołowego. Zbiory w postaci młodych ziemniaków można wykopać już 40-45 dni po posadzeniu, a okres do pełnego dojrzewania nie przekracza 75 dni. Osobliwością tej odmiany jest raczej wysoka gęstość roślin okopowych. Z tego powodu jest przechowywany przez długi czas i jest odporny na uszkodzenia mechaniczne.
Roślina dobrze znosi krótkotrwałą suszę, dlatego jest szeroko rozpowszechniona w klimacie umiarkowanym. Kultura nie jest dobrze przystosowana do suchego klimatu i wymaga regularnego podlewania.
Krzewy ziemniaka usuwają dość silne korzenie, które są nie tylko odporne na suche gleby, ale są również dobrze wyhodowane, zapewniając wysokie plony na glebach lekkich i średnich (zgodnie z rozkładem wielkości cząstek). Potężny system korzeniowy pozwala uprawiać rośliny okopowe na innych glebach. Odmiana jest dość bezpretensjonalna.
Oporność na choroby
Dodatkiem do bezpretensjonalności ziemniaków Uladar jest wysoki poziom odporności na choroby. Wśród zalet tej odmiany stwierdzono, że są one całkowicie odporne na raka ziemniaka i nicienie, a także na wysoką odporność na parcha, zarazy bulwiaste, rizoktoniozę i inne wirusy. Liście są jednak nadal w dużym stopniu podatne na zarazę, odmiana pozbawiona jest naturalnej ochrony przed stonką ziemniaczaną z Kolorado.
Wydajność i smak
Odmiana należy do wczesnych ziemniaków o wysokiej wydajności. Maksymalny rozmiar ziemniaka to 180 gramów. Z jednego krzaka można uzyskać do dwóch kilogramów ziemniaków. Średnia wydajność odmiany wynosi 60 ton na hektar, maksymalna - 71,6 ton. Wczesne kopanie z reguły daje mniejszy wynik, podczas gdy wydajność wynosi około 25-30 ton na hektar.
Cechami bulw są niska zawartość skrobi (11,5-17,8%) i cukrów (0,4-0,45%). Dlatego nie zaleca się produkcji skrobi z ziemniaków skrobi Uladar. Ziemniak ma doskonały smak i należy do odmian stołowych. Ze względu na skład i strukturę owocu jest słabo trawiony, ale zachowuje smak podczas długotrwałej obróbki cieplnej. Eksperci zauważają wysoki poziom trwałości ziemniaków (94%) i przyjemną prezentację plonów okopowych (91-99%) ze względu na odporność na uszkodzenia mechaniczne.
Zalety i wady
Odmiana ziemniaka Uladar otrzymała dobre recenzje od ekspertów i rolników ze względu na dużą liczbę zalet i niewielką liczbę wad. DO korzyści może obejmować:
- wysoka wydajność;
- szybkie dojrzewanie, umożliwiające sadzenie i zbieranie 2 razy w sezonie;
- dobra odporność na choroby;
- sztywność płodu zapewnia długotrwałe przechowywanie;
- bezpretensjonalny dla warunków uprawy, kompatybilność z większością gleb, odporność na suszę;
- przyjemny smak;
- odporność na uszkodzenia mechaniczne;
- jednorodność ziemniaków, ładny wygląd.
Jednak różnorodność nie jest pozbawiona kilku niedociągnięć. Główne wady obejmują niską odporność na niektóre choroby i szkodniki, w szczególności na stonki ziemniaczanej. Aby wyeliminować niedociągnięcia, zaleca się przetwarzanie ziemniaków przed sadzeniem, a także dbanie o krzaki po kiełkowaniu, przetwarzanie ich przed szkodnikami.
Funkcje sadzenia i uprawy ziemniaków Uladar
Aby uzyskać dużą uprawę ziemniaka, musisz przestrzegać wszystkich zasad. W przypadku wczesnego sadzenia pierwsze rośliny okopowe można zebrać już na początku czerwca, po czym przeprowadza się drugie sadzenie i jesienią uzyskuje się inną uprawę.
Uprawa odmian ziemniaka Uladar nie wymaga specjalnej działalności rolniczej. Jednocześnie nie należy zapominać, że jakość plonu zależy od wilgotności, składu gleby (nawozów) i skuteczności zwalczania szkodników.
Przygotowanie do lądowania
Przed uprawą ziemniaków wymagane jest dokładne przygotowanie gleby. Do wzrostu bulw i dostarczania roślinom korzeniowym składników odżywczych uzyskanych w procesie fotosyntezy potrzebny jest azot. Do napełniania i dojrzewania bulw wymagane są nawozy potasowe i fosforowe.
Rolnicy zalecają stosowanie do gleby nawozów organicznych (humus, obornik) i mineralnych. Zgodnie z zasadami nawozy organiczne stosuje się z góry (jesienią lub wczesną wiosną) podczas orki gleby. Nawozy mineralne stosuje się podczas sadzenia i podczas okresu wegetacyjnego. W przeciwnym razie niektóre niezbędne elementy zostaną zmyte wodą. Bezpośrednio przed nałożeniem bulw na glebę należy ją podlać do stanu wilgotnego.
Przygotowanie bulw
Przed sadzeniem ziemniaki kiełkują, tworząc kiełki. W tym celu bulwy przenosi się do pomieszczenia o temperaturze 10-15 ° C. Po 2-3 tygodniach ziemniaki są sprawdzane pod kątem obecności kiełków.
Następnie podejmowane są niezbędne środki w celu zwalczania chorób korzeni. Aby to zrobić, podczas przygotowania do sadzenia w glebie ziemniaki są sprawdzane, chore bulwy są odrzucane, a następnie są przechowywane przez 20-30 minut w słabym roztworze nadtlenku wodoru lub nadmanganianu potasu.
Osobliwością odmiany ziemniaka Uladar jest to, że dobrze znosi cięcie. W obecności dużej liczby kiełków owoc jest cięty na 2-3 części.
Każda część nie powinna być mniejsza niż 30-35 gramów, w przeciwnym razie kiełek nie będzie miał wystarczających zasobów do kiełkowania.
Lądowanie, plan lądowania
Głębokość sadzenia bulw zależy od wilgotności klimatu i gleby. Sadzenie odbywa się w wilgotnej glebie, gdy jej temperatura nie spada poniżej + 10 ° C. W wilgotnym klimacie wystarczy głębokość 5-6 centymetrów. W tym przypadku kulturę sadzi się metodą grzebieniową.
W suchym klimacie kultura wylądowała na dużej głębokości - 10-12 centymetrów. Odległość między bulwami, ze względu na mały rozmiar krzewów, wynosi 25-30 centymetrów, między rzędami - około 60 centymetrów dla wygody dbania o plon.
Aplikacja nawozu
Po posadzeniu ziemniaki należy karmić nawozami. Jeśli azot zostanie wprowadzony z humusem wcześniej, potas i fosfor są konieczne po pojawieniu się roślin okopowych. Dlatego należy nawozić glebę kilka razy w sezonie. Azot należy wprowadzić tylko wtedy, gdy krzaki nie są wystarczająco duże, różnią się żółtawym odcieniem. W takim przypadku w przypadku tej substancji musisz zachować możliwie największą ostrożność.
Nadmiar azotu negatywnie wpływa na plon.
Opieka
Dbałość o plony jest kluczem do dobrych zbiorów. Aby uprawiać ziemniaki, konieczne jest:
- do wody;
- chwast;
- rydel.
Ziemniaki są nawadniane co najmniej 3 razy w sezonie. Jednak ten wskaźnik został skorygowany. W wilgotnym klimacie kultura może w ogóle obejść się bez podlewania, aw szczególnie suchych regionach konieczne jest przeprowadzenie tej procedury co najmniej 6-8 razy w sezonie. Podczas nawadniania można dodawać fosfor lub złożone nawozy. Ziemniaki tolerują niewielką suszę, dlatego należy uważać, aby nie przesadzić z podlewaniem.
Pielenie odbywa się 2-3 razy. Chwasty mogą wchodzić w skład składników odżywczych, dlatego należy je usunąć na czas. Pierwsze pielenie przeprowadza się, gdy łodygi osiągną wysokość 5-10 centymetrów i będą znacznie różnić się od chwastów.
Uprawa plonu odbywa się, gdy krzaki osiągną wysokość 10 centymetrów. Gleba musi być stale utrzymywana w stanie luźnym przez hilling, aby zapewnić bulwom tlen. Korzystnie wpływa na zbiór i ściółkowanie łóżek.
Przeczytaj także, jak samemu zbudować sklejarkę ze starego roweru.
Ochrona przed chorobami i szkodnikami
Po pierwszych pędach, podczas odchwaszczania lub hillingowania, rośliny są badane pod kątem chorób. W przypadku skręcania liści krzewy są traktowane roztworem nadmanganianu potasu lub nadtlenku, jednak ze względu na charakter odmiany takie problemy są dość rzadkie.
Walka z stonką ziemniaczaną podczas uprawy odmiany Uladar powinna przebiegać systematycznie. Kilka dni po zabiciu konieczne jest zebranie szkodników, aby chrząszcze nie składały jaj. Ponadto, w obecności dużej akumulacji stonki ziemniaczanej, ziemniaki są przetwarzane za pomocą specjalnych środków. Procedura jest wykonywana zgodnie z instrukcjami na opakowaniu. Zazwyczaj to narzędzie jest ważne przez 20-30 dni, po czym krzaki, z powodu niskiej odporności na pasożyty, są ponownie przetwarzane.
Krzewy należy traktować różnymi środkami, w oparciu o różne substancje czynne, ze względu na odporność na leki występujące u chrząszczy Colorado.
Zbiór i przechowywanie
Zbiór odbywa się 60-65 dni po posadzeniu. Kiedy bulwy dojrzeją, liście na krzakach opadną, ale wierzchołki pozostaną zielone. Ten czas jest uważany za optymalny do kopania. 40-45 dni wystarczy, aby uzyskać młode ziemniaki, po czym możesz przygotować glebę i ponownie zasadzić plony.
Uzyskane plony należy oczyścić z gleby, osuszyć i przewietrzyć na wolnym powietrzu. Następnie przeprowadza się sortowanie, wybiera uszkodzone i wadliwe ziemniaki. Następnie roślinę okopową umieszcza się w chłodnym, suchym miejscu bez dostępu do światła słonecznego w celu przechowywania.
Opinie
Jurij Maksimowicz, rolnik. Sadzę ziemniaki Uladar od kilku lat. W naszym gorącym klimacie krzaki radziły sobie dobrze. Mogę bezpiecznie opuścić farmę na kilka dni bez obawy, że zbiory wyschną. Zostawiam około pół tony ziemniaków dla siebie i mojej rodziny. Byłem bardzo zaskoczony, gdy na wiosnę znalazłem kilkanaście bulw na worku ziemniaków. Przechowywana kultura jest doskonała.
Dmitrij Aleksandrowicz, ogrodnik. Ta odmiana jest prawdziwym odkryciem. Mieszkam na północnym pasie, zima zaczyna się wcześnie i nie można sadzić ziemniaków przed końcem maja. Ta odmiana jest doskonała, udaje się dojrzewać i cieszy się ze zbiorów. Teraz mamy dość ziemniaków i jemy własne, uprawiane w ogrodzie, przyjazne dla środowiska owoce przez cały rok.
Irina Anatolijewna, gospodyni domowa. Moi rodzice kupili nową odmianę ziemniaków do ogrodu. Nie wiem, czy to taka odmiana, czy zaczęli ją uprawiać inaczej, ale ziemniaków jest więcej. W tym roku często minęli nam kilka kilogramów, aż do maja. Gotowanie ziemniaków to jedna rzecz do jedzenia. Mój mąż szczególnie lubi to w formie upieczonej. Jest doskonale przechowywany nawet w spiżarni (chociaż temperatura nie jest dla niego najbardziej komfortowa), a cała nasza rodzina naprawdę lubi to ze względu na doskonały smak.
Ukryć
Dodaj swoją recenzję
Ziemniak Uladar zebrał pozytywny profil ekspertów, rolników i zwykłych ogrodników. Jest słusznie uważany za jedną z najbardziej produktywnych odmian na Białorusi i w krajach WNP. Odmiana zapewnia szybki zbiór, bezpretensjonalny dla warunków uprawy i przechowywania, więc szybko rozprzestrzenia się wśród rolników i ogrodników.
Wysłane przez
0
Rosja. Miasto: Syktywkar
Publikacje: 18 Komentarze: 0