Rabarbar to roślina zielna stosowana w kuchni, tradycyjnej medycynie, a nawet w kosmetologii. Ta niedroga kultura ogrodowa służy jako podstawa przepisów na różne choroby i wady kosmetyczne.
Opis
Rabarbar wygląda nieprecyzyjnie, wygląda jak chwast, jest uważany za warzywo i jest używany w kuchni i medycynie. Jego ojczyzną są Chiny Środkowe. Opisy tej rośliny znajdują się u zielarzy, napisane na długo przed naszą erą.
Rabarbar to wieloletnia duża trawa dorastająca do 3 m wysokości, o rozgałęzionych, grubych kłączach. Łodygi są jednoroczne, grube i proste, wewnątrz są puste, czasem zmarszczone. Liście są duże, z długimi łodygami. Na końcu łodygi jest duży panikulowany kwiatostan. Kwiaty są białe, zielonkawe, czasem różowe lub czerwone.
Więcej informacji na temat uprawy rabarbaru i jego odmian można znaleźć w tym artykule.
Obszary zastosowania rabarbaru:
- Gotowanie W rabarbarie jadalne są tylko łodygi; liście i korzenie nie jedzą - zawierają truciznę. Rabarbar jest produktem wszechstronnym. Z jego łodyg robi się dżemy, lody, galaretki, budynie, kwas chlebowy, galaretki, różne desery. Rabarbar dodaje się do winegret, sałatek, barszczu, ogórków, sosów i innych potraw. Łodygi rabarbaru mają lekko kwaśny smak, więc jedzą je z cukrem. Gdy warzywo jest duszone w syropie cukrowym, daje dużo soku - prawie nie jest potrzebna woda.
- Etnologia Rabarbar był od dawna stosowany w medycynie tybetańskiej i chińskiej. Obecnie na jego podstawie przygotowywanych jest wiele skutecznych przepisów na przewód pokarmowy i środki tonizujące.
- Kosmetyka. Sok z rabarbaru jest świetną alternatywą dla podkładu. Ukrywa drobne wady i sprawia, że skóra jest nieco „opalona”. Pomaga w bielactwie, wyrównuje ogólny koloryt naskórka, wybiela skórę.
Rabarbar należy do rodziny gryki. Istnieje około 20 rodzajów rabarbaru, które łatwo krzyżują się ze sobą, więc trudno je odizolować i zidentyfikować.
Witaminy, minerały i kalorie
Rabarbar zawiera:
- cenny błonnik pokarmowy - od 3,2%;
- węglowodany - do 2,5%;
- białka - około 0,8%;
- witaminy - A, K, grupy B, PP, E, C;
- pierwiastki śladowe - żelazo, miedź, selen;
- makroskładniki - potas, wapń, magnez, sód, fosfor.
Po zjedzeniu 100 g rabarbaru osoba otrzyma codzienne spożycie składników odżywczych.
W ogonkach rabarbaru znajduje się również dużo kwasu jabłkowego, askorbinowego, nikotynowego, foliowego, bursztynowego, szczawiowego, cytrynowego i octowego, które chronią organizm przed wolnymi rodnikami. Promują tworzenie żółci i wydalanie z żółcią. Duża ilość kwasów organicznych jest przyczyną kwaśnego smaku rabarbaru.
Z powodu przedawkowania kwasu szczawiowego tworzą się kamienie nerkowe. W dorosłych roślinach tego kwasu jest dużo, dlatego zaleca się spożywanie młodych ogonków rabarbarowych płatków - nie starszych niż 35 dni.
Rabarbar zawiera dwa rodzaje błonnika pokarmowego - rozpuszczalny i nierozpuszczalny. Ma małą zawartość kalorii - tylko 13 kcal na 100 g obranych łodyg. Przydatny do utraty wagi. Ale ze względu na kwaśny smak wiele potraw i preparatów rabarbarowych przygotowuje się z cukrem, co znacznie zmniejsza ich korzyści.
Przydatne i lecznicze właściwości
Najczęściej w medycynie ludowej używają ogonki rabarbarowe - są smaczne i zawierają wiele przydatnych substancji. Łodygi rabarbaru są stosowane jako suplement diety i leków. Roślina pomaga w zaparciach, objawach menopauzy, alergiach.
Wpływ ogonków rabarbaru na ciało:
- Antytoksyczny. Wchłania trucizny i toksyny, produkty rozpadu. Roślina jest w stanie wyeliminować skutki każdego zatrucia. Pomaga w kacu, stosowany w zapaleniu wątroby i zatruciach.
- Hipoglikemię Pomaga obniżyć poziom cukru we krwi, pomaga utrzymać jego stabilny poziom w cukrzycy.
- Antybakteryjny i leczniczy. Służy do usuwania trądziku, trądziku, bielactwa, czyraków, wysypek różnego rodzaju.
- Witaminizowanie i wzmacnianie. Zwiększa odporność. Stosowany w walce z łysieniem - wypadaniem włosów. Wzmacnia paznokcie i mieszki włosowe.
- Przeciwzapalny. Łagodzi stany zapalne w zapaleniu stawów, dnie moczanowej, chorobach wyrostka robaczkowego.
Krótko o samej roślinie, korzyściach i szkodach rabarbaru, a także o tym, jak go przechowywać, opisano w programie „Żyj zdrowo”:
Rabarbar jest tak różnorodny, że od dawna stosowany jest w leczeniu wielu różnych chorób. Ta roślina jest zawarta w wielu kolekcjach leczniczych - pozytywnie wpływa na prawie wszystkie układy organizmu:
- Trawienie. Wpływa na apetyt i normalizuje kwasowość żołądka. Przydatny w przypadku zapalenia błony śluzowej żołądka i wrzodów błony śluzowej, normalizuje mikroflorę jelitową. Ze względu na właściwości przeciwzapalne rabarbar stosuje się w leczeniu hemoroidów, zapalenia jelita grubego, zapalenia odbytu.
- Skórzany. Roślina ma działanie wybielające. Służy do eliminacji pigmentacji, usuwania blizn. Lecznicze właściwości rabarbaru pozwalają za jego pomocą leczyć egzemę, łuszczycę i owrzodzenia troficzne.
- Układ odpornościowy. Pomaga zdobyć siłę po zapaleniu płuc, gruźlicy, utracie krwi na dużą skalę. Ożywia i dodaje siły, poprawia metabolizm - dlatego roślina jest wliczona w opłaty za odchudzanie.
- Układ sercowo-naczyniowy. Zmniejsza ryzyko zawałów serca i udarów mózgu.
- Oczy. Ze względu na bogatą zawartość karotenu ma pozytywny wpływ na widzenie.
Rabarbar jest szczególnie ceniony za działanie przeczyszczające, antyseptyczne i żółciopędne. Preparaty o takich właściwościach wytwarza się z kłączy roślinnych.
Jak przyjmować przepisy
Aby maksymalnie wykorzystać właściwości lecznicze rabarbaru, stosuje się go nie tylko w postaci surowej, ale także w postaci skoncentrowanej. Z ogonków i kłączy przygotuj:
- Nalewki Do leczenia chorób układu pokarmowego, pęcherzyka żółciowego, anemii.
- Napary Mają właściwości antyseptyczne i przeciwzapalne. Z ich pomocą leczą przeziębienia, przeziębienia, zapalenie zatok, zaparcia.
- Wywary. Stosowany pod wysokim ciśnieniem u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Dobrze sobie radzą w walce z zapaleniem wątroby.
- Proszek. Ma działanie moczopędne i przeczyszczające (w zależności od dawki), reguluje cykl menstruacyjny.
Przepis numer 1. Infuzja zaparć. Rabarbar jest często uzależniający, przez co nie ugrzęźnie; napar jest na przemian z preparatami farmaceutycznymi. Jak gotować i brać:
- Suszone kłącza (2 łyżki. L.) Zmiażdż w moździerzu.
- Wlać powstały proszek wrzącą wodą (250 ml).
- Nalegaj 10-15 minut. Odcedzić.
- Przed pójściem spać wypij 1/3 otrzymanej objętości.
Przepis numer 2. Proszek na biegunkę. Przydatny w wzdęciach, skurczach jelit i dysbiozie. Przygotowanie i stosowanie:
- Zmiel wysuszone korzenie w młynku do kawy do drobnej konsystencji proszku.
- Weź doustnie 2 razy dziennie. Dawkowanie - 1-2 g. Dzieci otrzymują 0,1 g (na końcu noża). Do mycia wodą. Aby poprawić smak proszku, możesz go wymieszać z miodem.
Przepis numer 3. Odwar z nadciśnienia tętniczego. Wykonane z suchych ogonków. Ma ogólny efekt wzmacniający. Przygotowanie i stosowanie:
- Suszone ogonki (2 łyżki. L) zalać wrzącą wodą (300 ml).
- Nalegaj, aż ostygnie. Odcedzić.
- Pij w ciągu dnia, dzieląc całą objętość na trzy dawki - dostajesz 1/2 szklanki.
Przepis numer 4. Nalewka na biegunkę. Jak gotować i brać:
- Zmiażdżone korzenie (2 łyżki. L.) wlewa się wódką (500 ml).
- Nalegaj dwa tygodnie w ciemności.
- Odcedź, przechowuj na zimno.
- Akceptowane tylko przez osoby dorosłe - jeśli nie ma przeciwwskazań, jedna łyżeczka. Recepcja - dwa razy dziennie, przed posiłkami.
Przepis numer 5. Odwar z WZW. Stosowany w leczeniu różnych chorób wątroby. Przygotowanie i stosowanie:
- Proszek z korzeni rabarbaru (2 łyżki. L.) wlewa się wrzącą wodą (500 ml).
- Gotować przez 15 minut na małym ogniu.
- Domagaj się 6 godzin.
- Weź łyżkę stołową 2-3 razy dziennie - przed posiłkami. Przebieg leczenia wynosi 30 dni.
Przepis numer 6. Napar do cholery z glistnikiem i mniszkiem lekarskim. Przygotowanie i stosowanie:
- W równych częściach korzenie rabarbaru, mniszka lekarskiego i glistnika są mieszane. Łyżkę mieszanki wlewa się wrzącą wodą (250 ml).
- Domagaj się ochłodzić. Filtr.
- Weź przed posiłkami - 1/3 szklanki 3 razy dziennie, jako środek żółciopędny.
Przepis numer 7. Lek na niedobór witamin. Doskonała profilaktyka w zimie. Przygotowanie i stosowanie:
- Ogonki rabarbaru są obrane i umyte.
- Po wysuszeniu umytych ogonków wyciśnij z nich sok.
- Dodaj miód lub cukier.
- Pij półtorej szklanki soku dziennie.
Przepis numer 8. Z włosów przetłuszczających się. Przygotowanie i stosowanie:
- Zmielone suche korzenie rabarbaru (250 g) wlewa się do naturalnego białego wina (500 ml).
- Gotować na wolnym ogniu, aż zmniejszy się o 50%. Ochłonąć.
- Masę nakłada się na mokre włosy, rozprowadzając na całej długości, przez pół godziny.
Przepis numer 9. Z piegów. Przygotowanie i stosowanie:
- Ogonki mielą i wyciskają sok.
- Do świeżego soku (2 łyżki. L.) Dodaj zmieloną mąkę owsianą (1 łyżka. L) i krem domowej roboty (1 łyżka. L).
- Maskę nakłada się na twarz - po oczyszczeniu i parowaniu skóry przez 20 minut.
- Mieszaninę zmywa się zimną wodą.
Przepis numer 10. Od trądziku. Przygotowanie i stosowanie:
- Świeże ogonki są kruszone.
- Zmiażdżony rabarbar (2 łyżki. L.) miesza się z gliceryną (1 łyżka. L.) i białkiem jaja (1 szt.).
- Nakładaj na odparowaną skórę przez 15-20 minut.
- Zmyć zimną wodą, wytrzeć kostką lodu. Wykonuj procedurę co drugi dzień.
Szkoda i przeciwwskazania
Rabarbar, mający cały szereg korzystnych efektów, działa jak lek, co oznacza, że nie można go spożywać w sposób niekontrolowany. Liście (ogonki) rabarbaru nie są zalecane dla osób z kamieniami nerkowymi - ze względu na odkładanie się soli soli.
Rabarbar jest również przeciwwskazany w:
- indywidualna nietolerancja;
- kamienie żółciowe;
- zapalenie otrzewnej;
- reumatyzm;
- zapalenie pęcherzyka żółciowego;
- zapalenie trzustki;
- zapalenie układu moczowo-płciowego;
- cukrzyca;
- krwawienie z żołądka i hemoroidów.
Rabarbar należy stosować ostrożnie, gdy:
- wysoka kwasowość;
- wrzód żołądka;
- marskość wątroby.
Nie zaleca się stosowania ogonków i przygotowanych z nich potraw / preparatów na biegunkę. W tym stanie rabarbar może działać stymulująco - istnieje ryzyko odwodnienia.
Skutki uboczne
Jako produkt spożywczy rabarbar jest uważany za bezpieczny, bez powodowania skutków ubocznych. Ale przy znacznych dawkach terapeutycznych może powodować problemy.
Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych wzrasta, jeśli preparaty rabarbarowe - napary, wywary itp. Są przyjmowane przez ponad 8 dni. Długotrwałe leczenie rabarbarem grozi:
- zaburzenia rytmu serca;
- tworzenie się kamieni nerkowych;
- bóle pleców lub żołądka;
- zawroty głowy
- podrażnienie skóry i błon śluzowych;
- tenesmus (nieudana potrzeba oddania moczu / wypróżnienia, któremu towarzyszy ból);
- wymioty
- biegunka
- przypływ krwi do narządów miednicy.
Przypadki specjalne
Istnieją przypadki, w których rabarbar nie jest zalecany do stosowania w jakiejkolwiek formie lub jest dozwolony z zastrzeżeniami i ograniczeniami. Rabarbar i jego preparaty wymagają starannego stosowania w dzieciństwie i starości, w czasie ciąży i laktacji.
W ciąży i karmiących piersią
Kobiety w ciąży mogą jeść rabarbar tylko poddany obróbce cieplnej - jako część galaretki, deserów i innych potraw.
Łodygi są nasycone witaminą K, dlatego jest niezwykle przydatne dla kobiet cierpiących na nadciśnienie. Wysoka zawartość wapnia jest przydatna do skutecznego tworzenia układu mięśniowo-szkieletowego nienarodzonego dziecka.
Używając rabarbaru jako pokarmu, kobiety w ciąży będą mogły:
- zachowaj wytrzymałość kości i zębów;
- mniej chorych na przeziębienia i SARS;
- leczyć biegunkę i zaparcia (w małych ilościach rabarbar ma działanie utrwalające, w dużych ilościach - środek przeczyszczający).
Podczas karmienia rabarbaru nie należy spożywać w żadnej formie - istnieje ryzyko zaburzenia metabolizmu białek.
Dzieciństwo
Po raz pierwszy dziecko może spróbować rabarbaru od pierwszego roku życia. Warzywo jest szczególnie przydatne dla dzieci z tendencją do zaparć. Ale dają rabarbar tylko w formie gotowanej - na przykład w postaci kompotu. Zacznij od kilku kropli, stopniowo zwiększając dawkę i monitorując reakcję. Starszym dzieciom można zaoferować syrop lub galaretkę.
W dzieciństwie - do 12 lat rabarbar podaje się ostrożnie i w małych ilościach.
Zbiór surowców
Podczas zbierania łodyg nie używają noża - łatwo mogą uszkodzić punkt wzrostu. Łodygi pękają ręcznie, wykonując dokładne ruchy obrotowe w różnych kierunkach.
Aby zbierać liście, lepiej jest użyć młodej rośliny. Podczas zbierania starych liści ogonki są usuwane z górnej warstwy. Rabarbar jest suszony, mrożony i konserwowany. Oprócz ogonków kłącza rabarbaru podlegają również zbiorom.
Suszenie korzeni i ogonków
Korzenie rabarbaru są suszone natychmiast po zbiorach. Są zbierane z roślin nie młodszych niż 4 lata - w tym okresie wiele przydatnych substancji będzie się gromadzić w korzeniach. Zamówienie publiczne:
- Kłącza wykopywane są od września do października.
- Po odcięciu części ziemi korzenie są myte i krojone na kawałki o długości 10 cm.
- Suszone w cieniu, w powietrzu - korzenie wydzielają wilgoć i wysychają.
- Suszone na słońcu korzenie są suszone w suszarkach w 60 ° C
Gotowy produkt ma ciemnobrązową powierzchnię i żółto-różowy rdzeń. Suszone korzenie mają specyficzny zapach i gorzko-ściągający smak.
Ogonki, suszone i mielone, stosuje się w medycynie i kuchni. Są dodawane do sałatek, sosów, ciastek. Zamówienie publiczne:
- Po odłamaniu liści i zebraniu ich w pęczek płytki liściowe są usuwane - tak, że pozostają tylko ogonki, które są myte i krojone na kawałki.
- Utwardzone ogonki w powietrzu - pod słońcem, przez 2 dni, suszone w piekarniku. Suszyć przez 2 godziny w 90 ° C.
- Suszone surowce umieszcza się w szklanych słoikach w całości lub w formie rozdrobnionej.
Zamrażanie
Zamrażanie pozwala zachować maksymalnie przydatne substancje w rabarbarie, które są nieuchronnie tracone podczas obróbki cieplnej.
Niektóre gospodynie domowe zbladły ogonki, aby zachować czerwony kolor. Ale ta procedura zmniejsza przydatność produktu.
Zamrożenie:
- Ogonki umyć w zimnej wodzie.
- Suszone na ręcznikach papierowych.
- Pokrój w kostkę i rozłóż na blasze do pieczenia, włóż do zamrażarki na 1 godzinę.
- Po wlaniu kostek do plastikowej torby i usunięciu z niej powietrza przez wytłaczanie, są one ściśle związane. Przechowywać w zamrażarce.
Rabarbar to nie tylko smaczny produkt, ale także surowiec do receptur tradycyjnej medycyny. Po wyhodowaniu i zebraniu rabarbaru możesz przygotować środki lecznicze i profilaktyczne, które nie są gorsze od drogich leków farmaceutycznych.
Wysłane przez
12
Rosja. Miasto Nowosybirsk
Publikacje: 276 Komentarze: 1