Gołębie wystawowe w Niemczech regularnie uczestniczą w międzynarodowych wystawach gołębi. Ten typ ptaka został stworzony nie do celów praktycznych, ale do pokazów na wystawach.
Gołębie niemieckie
rasa niemieckich gołębi wystawowych zyskała popularność na skalę europejską
te niesamowite niemieckie gołębie wystawowe wyróżniają się eleganckimi kształtami i proporcjami
Wygląd ptaka
Z wyglądu jest szlachetną, krępą gołębicą o grubym i gładkim upierzeniu.
Cechy:
- Małe silne ciało.
- Masywna głowa. Zwężający się w kształcie klina do dzioba.
- Wypukłe, wyraziste oczy od czerwono-brązowego do ciemnego koloru (w zależności od koloru).
- Zamknięty dziób. Średniej długości, głupi.
- Biały wydłużony wosk. Ściśle przylegające do dzioba.
- Długi wąski dekolt (wysokość 1/3 długości ciała).
- Krótka zaokrąglona klatka piersiowa.
- Silne wydatne skrzydła.
- Wąski ogon. Rozciąga się poza skrzydła do szerokości kciuka.
- Łapy są mocne, bez piór. Śródstopia jest czerwony.
Kolory są różne: niebieskawe, z czarno-białymi paskami, biały, czarny, niebieski bez pasów, czerwony (z plamkami i bez), żółty (z plamkami i bez), cętkowany, pręgowany itp.
Szczególnie doceniane są pinto kolory Homera. Jeśli w ptaku jest kilka kolorowych i białych piór, nie nazwiemy go srokatą.
Historia pochodzenia
Wyhodowany w XIX wieku. Belgijskie (Antwerpia) i angielskie gołębie pocztowe skłoniły hodowców z Niemiec do stworzenia swojej rasy. Tak więc na początku XX wieku. Pojawiły się niemieckie gołębie wystawowe (inna nazwa to German Homer).
W Lipsku przed pierwszą wojną światową powstał klub koneserów gołębi wystawowych. Popularne były nowe ptaki, ponieważ dla innych osobników hodowanych w tym czasie charakterystyczny był typ niestałości. Na pierwszych niemieckich wystawach pokazano około 500 gołębi.
Przodkiem gołębia domowego jest gołąb szary. Oswoił dzikie ptaki około pięć tysięcy lat temu. Najpierw hodowane do jedzenia. Potem ludzie zauważyli, że gołębie mogły wrócić do domu. Zaczęli używać ich do wiadomości e-mail. Później pojawiły się rasy dekoracyjne, które służyły celom estetycznym.
Niemieccy zootechnicy stworzyli styl, który różni się od innych linii i form ekspozycyjnych, piękna i siły. Aby wyeliminować wady, skrzyżowano tylko gołębie czystej krwi.
W 1921 roku kluby połączyły się w jeden związek. Scifert i Aschersleben namalowali idealny wygląd niemieckiego gołębia wystawowego, który stał się standardem krajowym.
Poprawa rasy od pół wieku w warunkach zamkniętych doprowadziła do pozytywnych rezultatów: wysokiej jakości i odpowiednich proporcji głowy i ciała.
Od czasu do czasu hodowcy drobiu sugerowali zmianę i wyjaśnienie standardów. Często zdarzały się spory. W 1948 r. Członkowie związku na wspólnym posiedzeniu postanowili pozostawić wczesne normy bez zmian.
Po wojnie niemieckie gołębie stały się jedną z najpopularniejszych ras w ZSRR. Z czasem zainteresowanie niemieckimi domownikami w naszym kraju zaczęło słabnąć. Uwaga radzieckich hodowców gołębi była skierowana na tworzenie i utrzymywanie ras domowych. Doprowadziło to do utraty ważnych cech, krzyżowania się z innymi gatunkami gołębi.
Właściwości lotu
Wydajność lotu jest słabo rozwinięta, ponieważ jest to ozdobny ptak. Tworząc rasę, niemieccy specjaliści zwracali uwagę na dane zewnętrzne i proporcjonalność formularzy. Ponadto gołębie trzymano w wolierze.
Pasja do dekoracyjności w XX wieku. Najlepiej wpłynęło to na hodowlę gołębi: wiele ras gołębi straciło dobrą zdolność latania.
Dekoracyjne gołębie zdobią dziedzińce, parki kultury i rekreacji, ogrody zimowe. Struktura zewnętrzna tych ptaków różni się od pospolitych gatunków. Gołębie różnią się wzorem, kolorem, kształtem ciała, postawą. Niektóre rasy są podobne do mew, jaskółek, bocianów.
Gatunki
Jednym z głównych znaków rasy jest jej uroczysty wygląd. Ptak powinien wyglądać jak silna ulotka.
Wystawy odbywają się zwykle zimą lub na początku marca, po okresie lęgowym, aby nie zaszkodzić przyszłemu potomstwu. Organizowanie wystawy w okresie lęgowym może prowadzić do składania jaj bezpośrednio w klatkach. Weź pod uwagę okres linienia. W tym czasie ptaki są karmione dodatkami, które zwiększają intensywność kolorów piór i połysk. Na przykład gołębie o żółtym kolorze, dodaj kukurydzę. Aby wyglądać pięknie, ptak musi całkowicie stopić.
Główne cechy rodowodu:
- stojak poziomy;
- cienki prosty profil;
- duża odległość między oczami;
- proporcjonalna, wyrażona budowa ciała;
- gładkie upierzenie, ściśle przylegające do ciała.
Niebiesko-czarne gołębie mają dziób w ciemnym kolorze, a kolorowe i jasne gołębie mają róg.
Kolor powinien być wyraźny i jednolity, pasy są wąskie, intensywnie zabarwione. Główny kolor powinien obejmować całe ciało gołębia.
Niedopuszczalne wady
Szał hodowli gołębi, zarówno wśród ekspertów, jak i niespecjalistów, doprowadził do podważenia puli genowej osobników czystej krwi.
Koneserzy dokładnie oceniają gołębie rasowe. Niedopuszczalne wady niemieckiej wystawy to:
- szorstka, szorstka głowa;
- niezamknięty lub spiczasty dziób;
- kręcone upierzenie;
- wystające jabłko Adama;
- biały tył;
- zgięta klatka piersiowa;
- nietypowy (biały, żółty) kolor oczu;
- nieproporcjonalnie rozwinięty tułów;
- ogromny wosk;
- pierścienie wokół oka w kolorze czerwonym;
- wysoki lub zbyt niski wzrost.
Znane są przypadki krzyżowania niemieckich gołębi wystawowych z innymi rasami w celu produkcji mięsa.
Pierwsi niemieccy homerowie latali dobrze. Teraz są słabymi lotnikami, ale przystojnymi sportowcami wśród ras gołębi zaprojektowanych do ozdobienia wystawy.