Srebrne króliki zasłynęły z niezwykłego koloru futra i stały się popularne w prywatnych hodowlach ze względu na bardzo cenną skórę.
Królik Srebrny
O rasie srebrnej
Króliki rasy srebrnej były hodowane przez hodowców zwierząt domowych królików hodowlanych w czasach radzieckich w latach 50. ubiegłego wieku w regionie Połtawy.
Pojawiły się srebrne króliki z udziałem francuskiego szampana.
Rasa srebrna jest czasami spotykana pod nazwami srebra Połtawa lub srebra radzieckiego. Wszyscy mają tych samych przedstawicieli ze srebrnym futrem. Dziś często można je usłyszeć pod nazwą Europejskie srebro.
Grube i miękkie w dotyku futro do produkcji przemysłowej ze srebrnym odcieniem jest szeroko stosowane do szycia wyrobów futrzarskich. Biorąc pod uwagę duży rozmiar rosyjskich srebrnych królików, skóry zwierząt są dość duże.
Dziś duże srebro jest ekonomicznie hodowane przez hodowców królików w centralnej Rosji, mimo że rasa ta jest szeroko rozpowszechniona na całym terytorium Rosji.
Krzyżowanie z zanieczyszczeniami innych podgatunków przedstawicieli rasy pozwala na wyświetlenie linii ciemniejszego pokolenia srebrnych odcieni, na przykład według typu szynszyli. Jednocześnie profesjonalni hodowcy królików, którzy hodują zwierzęta w celu późniejszego wykorzystania skór w przemyśle futrzarskim, nie krzyżują osobników o tych samych odcieniach, aby nie móc utrwalić czystego światła lub przeciwnie, zmodyfikowanego ciemnego genu.
Standard zewnętrzny
Na zdjęciu i filmie srebrne króliki mogą różnić się od siebie różnymi odcieniami kolorystycznymi, ale jedyną wspólną cechą ich wszystkich w charakterystyce standardu kolorystycznego jest srebrzysty odcień futra. W tym samym czasie czubki uszu królików są radzieckim srebrem, koniec ogona i łapy są często znacznie ciemniejsze niż główny kolor. Włosy u podstawy są zabarwione jaśniejszym odcieniem, stopniowo ciemniejącym pod koniec stosu. Szkielet osłony jest śnieżnobiały, a puszyste włókno jest obsadzone niebiesko-niebieską paletą.
Opis srebrnego królika rasy zawiera w opisie zestaw indywidualnych cech rasy:
- harmonijnie zbudowana budowa ciała o prawidłowych proporcjach i rozwiniętych mięśniach, prosty odcinek grzbietowy i duża kość krzyżowa,
- ciało wydłużone do 0,55-0,58 metra,
- rozwinięta szeroka klatka piersiowa o średnim obwodzie 35 centymetrów,
- środkowa głowa z uszami prostymi pionowo od 9 do 13 centymetrów,
- mocne łapy.
Przeciętny dorosły srebrny królik waży od 4,5 do 5 kilogramów. Charakterystyka rasy wskazuje, że pojedyncza osoba dorosła może mieć masę do 6,5 kg.
Króliki po urodzeniu mają jednolity kolor i mogą być czarno-szare lub dymne. Pełny odcień zapewniony przez standard rasy powstaje u srebrnych królików nie wcześniej niż 2-3 miesiące. W tym okresie zaleca się pozyskiwanie zwierząt do hodowli, ponieważ paleta kolorów jest już wyraźnie widoczna.
Podejścia do uprawy i wartość produkcyjna
Produktywność srebrnych królików waha się nawet o 60 procent w przypadku młodych zwierząt, które osiągnęły wiek od trzech do czterech miesięcy. Pomimo faktu, że skóry zwierzęce są szeroko stosowane w produkcji, nie mniej pożądane jest mięso dietetyczne dla królików z szeroką warstwą tłuszczu.
W przypadku srebrnych królików charakterystyczna jest wczesna dojrzałość. Tak więc intensywność wzrostu i rozwoju młodych zwierząt w zależności od kategorii wiekowej wynosi:
- po 1 miesiącu - żywa waga do 1 kilograma,
- w 2-2,5 miesiąca - do 2 kilogramów,
- w wieku 3-3,5 miesiąca - do 3 kilogramów,
- w wieku 4-4,5 miesiąca - do 4 kilogramów.
Zające są płodne, wychowując do 9 królików na rundę. Dobra wydajność mleka umożliwia samodzielne karmienie królików bez interwencji człowieka. Naturalny instynkt macierzyński pozwala na zachowanie i wychowanie potomstwa w jak największym stopniu, w tym czyjejś. Zapewniając prawidłowe karmienie, królik srebrny wykazuje stabilne właściwości rozrodcze i witalność młodych zwierząt.
Aby utrzymać produktywność osoby dorosłej na odpowiednim poziomie, hodowcy królików skłaniają się do rzucić system hodowli i utrzymywać kolor jasnosrebrnego królika. Wynika to z faktu, że rasa ta wykazuje doskonałe wyniki w warunkach zbliżonych do naturalnych. W ograniczonej przestrzeni w klatkach zwierzęta zaczynają tracić na wartości produkcyjnej.
Aby utrzymać rasę lekką, preferowany jest reżim temperaturowy do 20-23 stopni, ponieważ króliki rasy srebrnej o grubym futrze lepiej znoszą zimne warunki życia niż ciepło. W gorącym sezonie szukają cienia. Dlatego nie będzie zbyteczne, aby były one odpowiednimi schronieniami, w których królik mógł się ukryć przed promieniami słonecznymi.
Recenzje hodowców królików przez wiele lat hodowli i utrzymywania rasy jasnosrebrzystego królika nie znalazły w niej żadnych wad. Wśród zalet rasy i zalet hodowlanych wiele osób zauważa:
- doskonałe dostosowanie zwierząt do warunków mieszkaniowych,
- wybredny co do racji paszy,
- wysoka wartość produkcyjna,
- instynkt matczyny dotyczący hodowli królików, ustalony na poziomie genetycznym królików,
- witalność młodych zwierząt,
- intensywne tempo wzrostu,
- przedwczesność i wczesna dojrzałość.
Nawyki i odżywianie
Wśród zalet królików rasa ma bardziej srebrny - spokojny charakter i życzliwość zwierząt, które potrafią dogadać się z innymi przedstawicielami. Dość zaciekawione i zabawne, szybko oswajają się z właścicielem i swobodnie dostosowują się do nowych warunków. Wyjątkiem są króliki podczas odchowu potomstwa, które mogą być niepotrzebnie agresywne w ochronie gniazda.
Odpowiedzi właścicieli twierdzą, że przedstawiciele srebra wolą stabilny tryb.
Mięso i skóry duże srebro można przechowywać zarówno na skalę przemysłową, jak iw prywatnych gospodarstwach domowych. Często ta rasa może być postrzegana jako zwierzę domowe, gdy jest trzymana w mieszkaniu w klatce, ale ten rodzaj trzymania zwierząt nie jest preferowany, ponieważ duży rozmiar zwierzęcia wymaga dużo miejsca.
Srebrny królik, srebro Połtawa
Króliki Poltava Silver moja recenzja
Porzucenie Kalifornii na rzecz srebra z Połtawy
Hodowla królików Króliki czystej krwi Połtawa srebrna.
Racja żywieniowa królików srebrnych może składać się z dowolnej mieszanki pokarmowej lub naturalnej żywności. Latem świeże warzywa to najlepszy sposób na uzupełnienie niedoborów żywieniowych królika. W okresie zimowym hodowcy królików wolą wybierać suche siano jako pokarm. W przypadku jasnego srebra do diety często dodaje się drzewa iglaste i gałęzie liściaste, a także pędy drzew owocowych. Wśród soczystych pasz króliki preferują uprawy ziemniaków, rośliny strączkowe, marchew. W dawce pokarmowej należy uwzględnić otręby i kiszonkę.