Mieszkaniec terytorium euroazjatyckiego, fretka leśna, ze względu na swój ciemny kolor, jest również znana jako czarna lub ciemna. Fretka zwyczajna w naturalny sposób krzyżuje się swobodnie, dając zróżnicowaną paletę kolorów.
Fretka leśna
Ogólny opis
Dzika fretka, szeroko rozpowszechniona na wolności, ma udomowione gatunki:
- domowa fretka lub furo, - zwierzę w kolorze czarnym, brązowym, białym lub mieszanym,
- Fretka albinos to zwierzę o czystym białym futrze.
Dzika fretka czarnogórska jest znana jako zwierzę futerkowe z cennym futrem, ale jej niewielka liczba zabrania na nią polowania. Mieszkańcy wsi nie lubią leśnych drapieżników ze względu na instynkty łowieckie, które często prowadzą dzikie zwierzęta do kurników. Jednak niewielkich rozmiarów działa jak eksterminator gryzoni, co przynosi niezastąpione korzyści.
Tchórz czarny las jest chroniony w wielu krajach świata i jest wymieniony w Czerwonej Księdze.
Opis zewnętrzny dzikiej fretki leśnej praktycznie nie różni się od opisu większości krewnych z rzędu kuny, których ślady są podobne. Z reguły są to krępe zwierzęta o krótkich nogach z ostrymi i długimi pazurami. Ich ciało jest wydłużone o 0,36-0,48 m, kończy się długim, do 17 cm ogonem. Waga przeciętnej fretki leśnej waha się od 0,4 do 038 kg, podczas gdy waga samic jest około 1,5 razy mniejsza niż samców, ich ogon jest również zauważalnie krótszy: do 15 cm długości.
Dorosłą fretkę leśną na zdjęciu rozpoznać można po charakterystycznym umaszczeniu: czarny brzuch, łapy, odcinek piersiowy, szyja i ogon, bez ostrego kontrastu, co odróżnia ją od gatunku stepowego. W niektórych odmianach występują osobniki czerwone lub czysto białe.
Charakterystyczną cechą zewnętrzną nie tylko lasu, ale i innych troche jest ich maseczka na twarz: specyficzny kontrastowy ornament.
Przewody gruczołów odbytu znajdujące się pod ogonem wytwarzają tajemnicę o ostrym zapachu, która służy do odstraszania nieżyczliwych tchórzy.
Siedlisko
Zasięg fretki obejmuje całe terytorium kontynentu euroazjatyckiego. Fretkę zwyczajną można spotkać we wszystkich regionach Europy Zachodniej, niezależnie od tego, że obszar geograficzny jej siedliska znacznie się zmniejsza. Duża populacja fretek występuje w Anglii i praktycznie na całym europejskim obszarze Rosji, z wyjątkiem regionów Dolnej Wołgi i Kaukazu, a także z pominięciem Północnej Karelii.
W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat zasięg fretki przesunął się w kierunku granicy z Finlandią. W lasach północno-zachodniego kontynentu afrykańskiego jest kilku przedstawicieli czarnych fretek.
Jakiś czas temu leśną fretkę przetransportowano, aby rozprowadzić ją do Nowej Zelandii. Głównym celem hodowli tych zwierząt w nowym środowisku była walka z gryzoniami: myszami i szczurami. Jednak leśne fretki, łatwo przystosowujące się i zakorzeniające się w nowych warunkach, zaczęły stanowić zagrożenie dla rodzimej fauny Nowej Zelandii.
Zwyczaje
Z natury leśne fretki są raczej agresywnymi zwierzętami, które mogą wytrzymać duże zwierzęta. Zwierzę wyrusza na polowanie o zmroku, natomiast w ciągu dnia śpi w schroniskach, z których w ciągu dnia rzadko wychodzi. Łapie ofiarę w biegu lub czuwa w pobliżu norek.
Ze względu na chęć polowania na skraju lasu, leśna fretka otrzymała przydomek leśnego drapieżnika.
Fretka jest klasyfikowana jako osiadłe dzikie zwierzę przywiązane do określonego miejsca zamieszkania. Jako siedlisko zwierzę preferuje niewielkie schronienia w postaci martwych lasów, zgniłych pni, stogów siana. W niektórych przypadkach leśna fretka zasiedla nory innych ludzi - dawne domy borsuków i lisów. W warunkach wsi i wsi zwierzęta osiedlają się w szopach i piwnicach, czasem budują sobie schrony pod dachami wanien.
Fretka prawie nigdy nie wyciąga własnych norek.
Na swoje miejsce zamieszkania fretki wybierają niewielkie lasy i gaje wymieszane z łąkami. Fretki unikają osiedlania się w tajdze. Łasice są często widywane w pobliżu rzek i innych zbiorników wodnych. To zwierzę potrafi pływać, nie różni się jednak pod względem zwiększonych umiejętności, w przeciwieństwie do pokrewnych mu norek europejskich.
Fretka w domu w klatce
Odżywianie i rozmnażanie
Fretka osiąga dojrzałość płciową w wieku 1 roku. Wraz z nadejściem wiosny, od kwietnia do maja, zwierzę zaczyna rykowisko. W niektórych przypadkach przeciąga się do drugiej połowy czerwca. Czas trwania ciąży samicy fretki wynosi 1,5 miesiąca. Jeden miot rodzi od 4 do 6 szczeniąt. Naturalny instynkt sprawia, że trochee chroni potomstwo, które pojawiło się przed jakimkolwiek niebezpieczeństwem.
Pod koniec okresu laktacji małe świnki zaczynają jeść główny pokarm mięsny dla dorosłych. Wiele z nich ma na karku tak zwaną młodocianą grzywę: włosy, które są wydłużone w porównaniu z resztą futra. Nowe potomstwo żyje blisko matki do jesieni, w niektórych przypadkach nawet do wiosny.
W naturze często pojawiają się hybrydy fretki leśnej z norką, zwane honorami.
Chóry z czarnego lasu zjadają myszy. Główną część ich diety stanowią małe gryzonie, takie jak norniki. W miesiącach letnich zwierzę może łapać żaby i małe szczury wodne, czasem poluje na węże, a nawet małe ptaki. Również duże owady typu szarańczy często pełnią funkcję pożywienia.
Mieszkając blisko ludzi, tchórz często poluje na drób i króliki.