Indyki są uważane za niekwestionowanych faworytów pod względem ilości mięsa wśród drobiu. Jednak pomimo swoich parametrów fizycznych indyki są również liderami w różnych chorobach i infekcjach. Drobne naruszenia norm sanitarnych prowadzą do poważnych chorób ptaków, przez co mięso staje się bezużyteczne. Wśród takich chorób można wyróżnić histomonadozę. Ta dolegliwość objawia się złym utrzymaniem ptaków i ma charakter epidemiczny. Histomonoza jest szczególnie niebezpieczna u piskląt indyczych, ponieważ infekcja może zniszczyć cały lęg z jednego lęgu.
Objawy i leczenie histomonozy u piskląt indyczych
Czynniki sprawcze choroby i przyczyny występowania
Histomonoza drobiu to choroby, których główną przyczyną jest naruszenie norm sanitarnych i brak profilaktyki.
Patogeny bakteryjne nazywane są Heterakis gallinarum. Są to mikroskopijne nicienie, które aktywnie rozprzestrzeniają się w ciele osoby dorosłej lub jajach.
W postaci ameby bakterie mają rozmiar trzydziestu mikromilimetrów, a wiciowce - do 100 mikromilimetrów. W organizmie indyka bakterie infekują wątrobę i błonę śluzową przewodu pokarmowego.
Histomonoza ma dwie formy, które wpływają na okres inkubacji infekcji:
- Ostra forma. Okres dojrzewania trwa tydzień, po którym śmierć następuje w ciągu dwóch do trzech dni. Mięso indyków, które miały ostrą postać, należy usunąć.
- Przewlekła forma. Okres inkubacji wynosi jeden miesiąc. W przypadku podobnej postaci choroby ptak jest uleczalny, jeśli osobnik ma dobrą odporność. Właściwe przetworzenie tuszy pozwala na spożywanie mięsa od chorych osób, ale nadal należy utylizować wątrobę i nerki.
Histomonoza u indyków jest szczególnie niebezpieczna u młodych zwierząt, ponieważ pisklęta indycze nie mają silnego układu odpornościowego, a choroba jest często ostra.
Istnieje wiele źródeł tej choroby. Najczęstsze to:
- Zainfekowana pasza.
- Utrzymanie kilku gatunków ptaków w jednym pomieszczeniu. Pamiętaj, że u kurczaków również może rozwinąć się histomonadoza, ale tolerują ją łatwiej niż indyki.
- Brudne karmniki i poidła.
- Nieprzestrzeganie przepisów dotyczących transportu drobiu.
- Przetrzymywanie osobników w różnym wieku w jednym kurniku.
- Duża liczba ptaków w ciasnej zagrodzie.
Oprócz niewłaściwego transportu lub warunków mieszkaniowych istnieją również żywe wektory chorób. Wśród nich można szczególnie wyróżnić:
- Dorośli po histomonozie.
- Szkodliwe owady.
- Dżdżownice lub zwykłe chrząszcze, które indyk może zjeść podczas chodzenia.
Ponadto histomonady mogą zasiedlać inwentarz używany do czyszczenia zakażonego kurnika. Po takim czyszczeniu wszystkie instrumenty należy dokładnie zdezynfekować.
Kurczaki, kaczki i gęsi mogą stać się nosicielami choroby, dlatego indyki należy chronić przed tymi ptakami podczas chodzenia. Pamiętaj, że histomonadoza u kurczaków i kacząt jest łatwiejsza dzięki silnej odporności, podczas gdy młode indyki mogą umrzeć.
Objawy choroby
Problem z infekcją polega na tym, że histomonadoza ma objawy wspólne dla wielu chorób. Dlatego w wielu przypadkach chorobę ustala się za pomocą analizy laboratoryjnej. Jednak choroba nadal ma pewne objawy.
W przypadku choroby z taką infekcją pogarsza się przede wszystkim ogólne samopoczucie ptaka.
Indyki przestają jeść i aktywnie się poruszają, pióra przybierają rozczochrany wygląd, zwierzę często dużo pije. Pisklęta indycze mogą dawać głos, próbując zwrócić na siebie uwagę.
Indyki głośno krzyczą
Kolejną charakterystyczną cechą histomonozy u indyków są luźne stolce. Miot jest zielonkawy lub brązowy, upierzenie pod ogonem zlepia się z wydzieliny. Temperatura ciała spada o kilka stopni.
Objawy te trwają dwa tygodnie, po których stan indyka może się poprawić.
Jeśli na farmie są indyki z podobnymi problemami, należy natychmiast skontaktować się ze specjalistyczną kliniką. We wczesnym stadium histomonoza u ptaków jest łatwa do wyleczenia, ale w stanie zaniedbanym indyka można tylko ubić. Ponadto infekcja ta rozprzestrzenia się bardzo szybko w całym gospodarstwie - w ciągu jednego tygodnia histomonoza może dotknąć każdy drób.
Po otwarciu tusz można wykryć powiększenie jelita ślepego z zajętą błoną śluzową. Choroba atakuje również wątrobę - narząd wygląda na powiększony i ma szare ogniska martwicy. Ciało martwego indyka jest zwykle wychudzone, a skóra głowy ma ciemny kolor. Z powodu tej cechy zwykli ludzie nazywają tę chorobę „czarną głową”. Upierzenie ptaka traci jasność i często pęka.
Metody leczenia histomonozy
Histomonoza u indyków wymaga leczenia chirurgicznego, ponieważ szybko wychwytuje cały drób na fermie. Jeśli ogniska choroby nie zostaną zniszczone na czas, większość młodych zwierząt może umrzeć. Przede wszystkim zakażone osobniki należy umieścić w oddzielnej wolierze, a wszystkie zdrowe ptaki powinny być objęte leczeniem profilaktycznym.
Przy pierwszych objawach choroby należy zastosować leki. Specjaliści weterynarii wyróżniają furazolidon i metronidazol wśród skutecznych leków na histomonozę. Leki te mają na celu usunięcie zakaźnych bakterii z organizmu indyka. Metronidazol wydziela histomonady przez kilka dni, po czym ptakowi poddaje się specjalną opiekę, aby wyleczyć się ze skutków infekcji. Zazwyczaj indyki otrzymują specjalne preparaty, aby przywrócić żołądek i wątrobę.
Niektórzy lekarze przepisują leki, takie jak osarsol. Środek ten dodaje się do paszy dla indyków w ciągu tygodnia. Jest również stosowany w zapobieganiu histomonadozie.
Jest jeszcze kilka leków, które pomogą w walce z tą chorobą:
- Trichopolum - mieszamy z paszą w proporcji pięćset gramów na jedną tonę.
- Dimetridazol - sto gramów na tonę paszy.
- Emtril - sto dwadzieścia pięć gramów na tonę paszy.
- Nitazol - jeden procent objętości paszy. Zabieg trwa pięć dni.
- Emgal - jeden gram na jednego indyka.
- Histolgon - dwie dziesiąte procenta objętości paszy.
Przed zastosowaniem leków należy skonsultować się z lekarzem weterynarii. Histomonoza u ptaków zaburza pracę przewodu pokarmowego. Dlatego w okresie choroby indyki powinny otrzymywać następujące pokarmy uzupełniające:
- zsiadłe mleko;
- lucerna;
- pokrzywa;
- serum;
- zielone cebule.
Pomoże to usunąć większość bakterii i przywrócić wątrobę, wyściółkę żołądka i jelita. Pamiętaj, że leki wpływają tylko na czynnik wywołujący chorobę i nie pomogą przywrócić narządów wewnętrznych.
Bakterie histomonozy można znaleźć w jajach robaków, dlatego przed leczeniem głównej infekcji należy wyeliminować pasożyty wewnętrzne u ptaka. W walce z robakami pomoże lek fenotiazyna, którą dodaje się do mokrej karmy w proporcjach jednego grama na jeden kilogram żywej wagi. Lek podaje się indykom przez 1-3 dni.
Równolegle z leczeniem histomonadozy u ptaków należy przeprowadzić zestaw środków dezynfekujących, w przeciwnym razie infekcja będzie nadal infekować indyki:
- Indyk, inwentarz i wybieg dla chodzenia należy dokładnie oczyścić roztworem sody kalcynowanej lub specjalnymi środkami dezynfekującymi.
- Odchody zakażonych indyków są spalane. Nie może być używany jako nawóz.
- Chodzenie dla indyków należy wykopać, a następnie przykryć wapnem i potraktować roztworem węglanu.
Jeśli nie wykonasz kilku z tych kroków, leczenie ptaków będzie bezużyteczne - indyki ponownie zostaną zarażone bakteriami we własnym kurniku. Aby uniknąć histomonadozy u indyków i kosztownego leczenia, należy zapobiegać chorobom.
Działania zapobiegawcze
Aby uniknąć tej nieprzyjemnej infekcji, należy przestrzegać podstawowych zasad trzymania drobiu i podejmować złożone środki. Zapobieganie histomonozie obejmuje:
- Zgodność z reżimem żywienia drobiu i normami sanitarnymi dotyczącymi utrzymania.
- Siew piskląt od dorosłych i oddzielne trzymanie młodych.
- Indyk powinien być zbudowany na podstawie obliczeń trzech metrów kwadratowych na osobę.
- Kurnik dla indyków musi mieć stabilną temperaturę i wilgotność;
- Nie pozwolą indykom komunikować się z innym drobiem, ponieważ kurczaki i kaczki mogą przenosić histomonozę.
- Zimą dom powinien być wyposażony w dodatkowe źródła światła.
- Dieta indyków powinna zawierać suplementy witaminowo-mineralne, a także wszelkiego rodzaju pasze.
- Raz na trzy miesiące całemu inwentarzowi podaje się osarsol i histolgon wraz z paszą.