Grape Descendant of Rizamata otrzymał tę nazwę nie bez powodu: jej opis jest prawie w 100% identyczny z cechami rodzica. Ta kultura winogronowa zawiera wszystkie pozytywne cechy swojej poprzedniczki, dlatego jest tak popularna wśród ogrodników.
Uprawa winorośli Potomek Rizamaty
Opis odmiany
Potomek Rizamaty należy do grupy winogron stołowych. Charakteryzuje się wczesnym dojrzewaniem. Do końca lipca owoce nabierają koloru i smaku.
Nie spieszą się ze zbiorami. Pęczki zostawia się na krzakach, aby osłodzić owoce. Roślina owocuje przez 3 lata po posadzeniu.
Opis buszu
Odmiana winogron Descendant of Rizamata charakteryzuje się wysokim krzewem, jego wysokość sięga 4 m.
Inne cechy odmiany:
- winorośl jest potężna, a krzewy się rozprzestrzeniają;
- powierzchnia kory jest zielona;
- średnica liścia - do 7 cm;
- zewnętrzna część blachy, podobnie jak wewnętrzna, jest matowa i szorstka;
- kwiatostany są biseksualne, dzięki czemu krzew sam się zapyla.
Opis owoców
Zgodnie z opisem jagody są duże. Każda waży 20 g. Skórka jest gęsta, jasnoróżowa.
Pęczki są duże, ciężkie, do 2 kg, w kształcie stożka.
Odmiana winogron Descendant of Rizamata charakteryzuje się odpornością na pękanie i gnicie owoców, dlatego można ją zbierać z opóźnieniem 1,5 miesiąca. Miąższ owocu jest smaczny, gęsty, soczysty.
Rosnące zasady
Zasada sadzenia tej odmiany jest taka sama, jak w przypadku większości innych upraw winogron. Potomek Rizamaty celebruje zamiłowanie do aktywnego światła słonecznego, dlatego sadzenie odbywa się od południowej strony ogrodu w odległości 2 m od barier. Pobliskie konstrukcje budowlane i ogrodzenia chronią młode krzewy przed wietrzną pogodą.
Sadzenie przeprowadza się na początku kwietnia, na żyznych glebach. Najlepszą opcją jest czarna ziemia, gliniasta lub piaszczysta gleba. Dozwolone jest sadzenie na ciężkich glebach, ale w tym celu rozcieńcza się je piaskiem w stosunku 2: 1.
Wybór sadzonki i przygotowanie dołka
Fotel jest przygotowany wcześniej
Sadzonki lepiej kupować w szkółkach ogrodniczych: tam materiał sadzeniowy został już zaszczepiony, co zwiększa jego odporność na choroby i pasożyty.
Pod koniec jesieni zaczynają przygotowywać siedzenie. Aby to zrobić, wykopują cały obszar, usuwają z niego korzenie chwastów i dodają 2 wiadra próchnicy na każdy metr kwadratowy. Następnie wykopuje się otwór o wymiarach 60x80 cm, w którym koniecznie jest zainstalowany system odwadniający.
Lądowanie
Wiosną do otworu wlewa się 20 cm górnej warstwy gleby i sadzi się w nim sadzonkę. Po rozłożeniu korzeni na całej powierzchni dołu, posypuje się je ziemią i podlewa 15 litrami ciepłej wody. Roślina jest wysoka, więc obok niej wbija się metalowy wspornik, który zmienia się wraz ze wzrostem rośliny. Odległość między krzakami powinna wynosić 2 m, a między rzędami - 3 m.
Zasady opieki
Odejście wiąże się z wprowadzeniem opatrunków. Zabieg przeprowadza się trzykrotnie w ciągu całego sezonu wegetacyjnego:
- Wiosną następnego roku po posadzeniu pod korzeń wlewa się 20 litrów roztworu azotanu potasu (30 g na 7 litrów wody). Pomaga to krzewom tworzyć pąki i szybciej je rozpuszczać.
- Latem na kilka tygodni przed rozpoczęciem owocowania pod każdy krzak wlewa się 10 litrów roztworu superfosfatu (20 g na 5 wody). Ma to na celu wzmocnienie smaku jagód.
- Jesienią, aby zabezpieczyć młodą roślinę przed mrozem, system korzeniowy jest mulczowany humusem i słomą w stosunku 1: 1.
Przed podlaniem usuń wszystkie chwasty i poluzuj glebę, aby woda szybciej spływała do korzeni. Odstępy między podlewaniem powinny wynosić 2-3 tygodnie, w zależności od warunków klimatycznych regionu. Wlej 20 litrów ciepłej wody pod każdy krzak. Wskazane jest podlewanie rano, aby promienie słoneczne nie odparowały wilgoci.
Cięcie odbywa się wiosną. W tym czasie usuń wszystkie uszkodzone obszary buszu, skróć pędy: każdy powinien mieć nie więcej niż 8 oczu. Przyczynia się to do wyższych plonów.
Kontrola szkodników i chorób
Zgodnie z opisem ptaki są uważane za najczęstsze szkodniki winogron. Aby z nimi walczyć, wokół sadzonki instaluje się żywopłot wykonany z gęstej siatki. Specjalne osłony z siatki, które przylegają do każdej wiązki, zapobiegają uszkodzeniom powodowanym przez osy.
Aby pozbyć się mączniaka rzekomego i zwykłego mączniaka prawdziwego, pomaga regularne opryskiwanie roztworem ditanu (20 g na 6 l wody) lub ridomilu (30 g na 5 l wody). Leczenie topazem (10 g na 3 l wody) lub karbofosem (50 g na 3 l wody) pomaga pozbyć się szarej zgnilizny. Kiedy pojawia się filoksera, opryskiwanie przeprowadza się za pomocą dwusiarczku węgla (300 g na 10 l wody). Odstęp między częstotliwościami zabiegów przeciwko chorobom i szkodnikom powinien wynosić 20 dni.
Winogronowy potomek Rizamaty
Winogronowy potomek Rizamaty
Wniosek
Potomek szczepu Rizamata jest szczególnie popularny, pomimo niskiej odporności na pasożyty i choroby. Powodem tego są wysokie plony (20 kg z 1 krzewu).