Jednym z najpopularniejszych rodzajów grzybów w strefie umiarkowanej jest pajęczyna. Należy do grupy grzybów warunkowo jadalnych. Rodzaj Spiderweb z rodziny o tej samej nazwie Spiderweb jest niebezpieczny, ponieważ istnieją gatunki trujące.
Opis grzyba pajęczyny
Wygląd
Grzyb zawdzięcza swoją nazwę białej „spódniczce” opadającej na nogę i przypominającej pajęczynę. Popularna nazwa „Pribolotnik” nie oddaje obszaru występowania gatunku, choć czasami jest to absolutnie bagienny mieszkaniec. Rośnie we wszystkich typach lasów na różnych glebach. Jest to rodzaj jesienny, szczyt wzrostu przypada na przełom sierpnia i września.
Typy przypadków internetowych są do siebie podobne na kilka sposobów:
- Cylindryczny trzpień z przedłużeniem w dół.
- Pozostałości prywatnej osłony pajęczyny w górnej części nogi.
- Czapka, zwykle stożkowa lub płaska, z płytkami.
- Miąższ jest gęsty, pachnie.
W pajęczynie gatunki różnią się kolorem nogi i kapelusza, zapachem miazgi. Wśród nich są zarówno jadalni, jak i trujący przedstawiciele.
Irina Selyutina (biolog):
Nazwę rodziny Spiderweb nadał francuski mikolog i fitopatolog roślin tropikalnych Jean Aime Roger (1900-1979), który wyszedł ze specyfiki budowy prywatnej narzuty, składającej się z włókien pajęczyny łączących brzeg czapki z nogą.
Większość pajęczyn to twórcy mikoryz, których procesy życiowe są związane z określonymi gatunkami drzew. Wśród pajęczyn znajdują się śmiertelnie trujące okazy. Jednak są też pożyteczne, jadalne gatunki. Jednak jest ich niewiele i mają niewielkie znaczenie praktyczne. Charakterystyczną cechą rodzaju Spiderweb jest odmienna barwa osobników młodych i dojrzałych, obecność u wielu gatunków szybko zanikającego purpurowego pigmentu.
Tak poza tym. Rodzaj Spiderweb jest podzielony na podgrupy, które mają swoje własne specyficzne cechy, na przykład:
- podrodzaj Mixcium (Myxsacium): występuje ogólna pokrywa śluzowa, która determinuje śluzówkę kapelusza i nóg.
- podrodzaj Phlegmacium (Phlegmacium): jest śluzowata czapka.
- subgenera Hydrocybe i Telamonia: czapka jest higrofanowa.
- subgenera Dermocybe (Dermocybe) i Inoloma: czapka jest sucha, łuszcząca się, włóknista.
Gatunki grzybów
Rodzaj obejmuje około 25 gatunków. Różnią się smakiem i stopniem bezpieczeństwa dla ludzi. Niektóre są wymienione w Czerwonej Księdze.
Gatunki jadalne
- Jadalna czapka internetowa, lub bbw: gatunek żyje na plantacjach iglastych. Kapelusz jest biało-szary, powierzchnia jest wodnista. Miąższ jest gęsty, ma słaby zapach grzybów. Płytki są częste, przylegają do czapki. Jadalna czapka to rodzaj grzyba, który często występuje w lasach iglastych o klimacie umiarkowanym. W Rosji występuje w części europejskiej. Możesz go znaleźć na Białorusi.
Jadalna pajęczyna charakteryzuje się gładką, gęstą, biało-brązową nogą, pośrodku (pośrodku) znajdują się pozostałości cortiny (prywatnej pajęczyny), które z czasem znikają. Długość nóżki wynosi zwykle 2-3 cm, a jej grubość 1,5-2 cm, co ostro odróżnia ten gatunek od innych przedstawicieli rodzaju.
- Webcap jest wodnoniebieski, lub Szaro-niebieski: gatunek ten jest znany w Rosji tylko w Primorye. Jednak jest szeroko rozpowszechniony w Ameryce Północnej i krajach kontynentu europejskiego.
- Kapelusz jest jednolicie w kolorze niebiesko-szarym, o średnicy do 10 cm.
- Zapach jest nieprzyjemny, stęchły.
- Smak jest mdły.
- Na łodydze nie ma zgrubienia w kształcie bulwy.
Rośnie pod różnymi drzewami liściastymi, ale częściej pod bukami i dębami. Wzrost jest bardziej grupowy lub kolonialny. Również dorośli nie mają resztek narzuty.
Triumfująca pajęczyna jest również uważana za jadalną. Ale ze względu na zmniejszony smak należy go klasyfikować jako warunkowo jadalny.
Warunkowo jadalne
Różnica między tą grupą a produktami spożywczymi polega na tym, że warunkowo jadalne wymagają wstępnej obróbki. Nie należy ich jeść na surowo, nie zaleca się spożywania ich smażonych bez uprzedniego namoczenia.
- Triumphal webcap lub żółty ma następujące cechy:
- Kapelusz osiąga średnicę 7-12 cm, jest brązowawy w środku i pomarańczowożółty na brzegach. Kształt jest płaski lub podobny do poduszki. Zwykle powierzchnia jest lepka.
- Miąższ ma przyjemny zapach.
- U młodych grzybów „sieć” całkowicie pokrywa talerze. Z wiekiem płytki ciemnieją do brązowawego koloru.
- Średnica nóżki wynosi 1 cm.Duże owocniki mają nóżkę o średnicy do 3 cm. Wysokość do 15 cm.
Gatunek ten żyje w lasach liściastych. Znajdują go pod brzozami i dębami. Często towarzyszą mu grzyby mleczne.
- Slime webcap: główną różnicą w stosunku do innych gatunków jest obecność śluzu, obficie pokrywającego kapelusz. Osobniki rosną duże - do 12 cm średnicy kapelusza, odpowiednia noga - do 20 cm długości.
Podgatunki jadalne należy namoczyć przed przetworzeniem
Miąższ tego gatunku jest bezwonny i bez smaku. Kolor od białego do kremowego. Grzyb występuje w lasach iglastych i mieszanych.
Uwaga! Nie myl widoku śluzowatej pajęczyny z widokiem śluzowatej pajęczyny.
- Slimy webcap: czapka jest przykryta śluzowatym kocem z pajęczyny. Śluz jest gęsty, a czasem nawet zwisa z nierównych krawędzi kapelusza. Czapka jest cieńsza na brzegach niż pośrodku i ma kolor od pomarańczowego do ciemnobrązowego. Miąższ jest biały, luźny. Różni się również mniejszym rozmiarem owocników. Gatunek charakteryzuje się powstawaniem mikoryzy na plantacjach sosny.
- Webcap jest doskonały: jego cechą szczególną jest wygląd czapki i nogi. U dorosłych czapka wygląda jak dzwonek, intensywnie brązowa lub brązowa. Średnica kapelusza do 20 cm, noga długa, w dół wyraźnie rozszerza się od cylindra do stożka. Powierzchnia owocnika jest miękka i aksamitna. U dorosłych grzybów staje się pomarszczony. Na krawędziach nasadki zachowany jest cienki fioletowo-szary pasek. Miąższ jest biały lub zmieszany z niebieskim. Ma przyjemny zapach i smak. Gatunek owocuje w dużych grupach, częściej spotykany obok brzóz lub buków. Preferuje lasy liściaste. Tak poza tym. Jest to gatunek słabo zbadany.
- Bransoletka pajęczyna lub czerwona: różni się czerwonym lub czerwono-brązowym kolorem kapelusza. Nie ma na nim śluzu. Miąższ ma charakterystyczny zapach stęchlizny. Preferuje miejsca wilgotne i omszałe. Występują w mikoryzie z sosną lub brzozą. Pajęczyna bransoletki jest identyfikowana za pomocą jasnych "bransoletek" na nodze, pozostałych po narzucie pajęczyny (cortina) oraz po ciemnych włosach na czapce.
- Crimson webcap: ma swoją nazwę od osobliwości miazgi. Po cięciu przybiera kolor purpurowy, ale w stanie stałym jest zwykle niebieskawy lub szary. Powierzchnia czapki jest lepka. Cechy nieletnich i dorosłych znacznie się różnią:
- U dorosłych czapka jest płaska, lekko wklęsła na brzegach. Talerze są częste, z fioletowym odcieniem. Średnica kapelusza do 15 cm Noga długa, z bulwą na samym dole. Nogi mają kolor fioletowy, a czapka oliwkowa, brązowa lub brązowawa z zanieczyszczeniami.
- Młode osobniki mają kulistą czapkę, która praktycznie łączy się z łodygą. Ta sama noga ma kształt beczki.
- Peleryna pajęczyna: różni się od reszty braci białawym ubarwieniem nóg z niebieskawym lub różowawym odcieniem. Kapelusz jest jasnobrązowy, preferuje lasy liściaste. Stęchły zapach miazgi jest słaby.
- Czapkę internetową można zmieniać: otrzymała nazwę ze względu na zmianę koloru podczas wzrostu. U dorosłych i osób dojrzałych kolory nóg i czapek są różne. Bardziej popularna nazwa to „kolorowy grzyb”. Owocniki są zwykle małe, z wydłużoną łodygą. Wzdłuż krawędzi opuszcza się brązowy lub złoty kapelusz. Płytki są jasnofioletowe. Na łodydze jest brązowoczerwony pasek. W starych grzybach talerze bledną i brązowieją. Łodyga jest zwykle biała lub kremowa. Gatunek owocuje głównie na południu i wschodzie na plantacjach liściastych.
Gatunki trujące
- Trujący webcap: Gatunek ten występuje równie często jak jadalna pajęczyna. To właśnie z powodu obfitości niebezpiecznych bliźniaków jadalne gatunki grzybów nie przyciągają nawet znającego się na rzeczy grzybiarza.
- Webcap ma niebieskawe paski: jest niebezpieczny, ponieważ zewnętrznie praktycznie nie różni się od jadalnego owocu. Kapelusz z guzem pośrodku, szary z brązowym. Jego dolna wklęsła krawędź ma fioletowy lub niebieski pasek. Miąższ jest bezwonny i bez smaku. Tworzy również mikoryzę z drzewami iglastymi. Niejadalny.
- Wspólny webcap: charakteryzuje się brązowym lub złotym kolorem kapelusza. Ma stożkowaty kształt, nierówną krawędź i śluzową powierzchnię. Płyty mogą być nierówne. Zwykłe pajęczyny mają często spiralne paski na nodze, które odróżniają trujący owoc od jadalnego.
- Webcap jest piękny: jest śmiertelnie trującym gatunkiem o jednolitym brązowawym do czerwonawo pomarańczowego kolorze. Nogi są długie, a czapki są w kształcie stożka z nierównymi poszarpanymi krawędziami. Na środku czapki znajduje się wystający guzek. Piękny webcap zwykle rośnie w grupach.
- Koza webcap, lub Koza, lub śmierdzący: jasny niebieski lub szary, czasem raczej niebieski. Osobliwością tego gatunku jest obecność chemicznego zapachu acetonu lub zapachu „koziego”. Czapka i nogawka są tego samego koloru. Zapach nasila się tylko podczas obróbki cieplnej. Webcap kozi rośnie w tych samych lasach iglastych i omszałych.
- Leniwy webcap: ma charakterystyczny kolor kapelusza - czerwonawy z malinowymi plamami. Rośnie w grupach w symbiozie z brzozą i sosną. Często kapelusz i łodyga są krzywe, skręcone lub złamane, z pęknięciami. To nieregularności i kolor odróżniają leniwe gatunki pajęczyny od grzybów jadalnych.
Niektóre rodzaje pajęczyny są śmiertelne
- Webcap jest genialny: czapka jest jasnożółta lub w kolorze ochry. Kolor miąższu na nacięciu jest cytrynowy, nie ciemnieje. Talerze u dorosłych są zielonkawe. Kapelusz pokryty śluzem. Toksyna w miazdze działa powoli, więc zatrucie nie będzie od razu zauważalne.
- Mountain webcap, pluszowy lub pomarańczowo-czerwony: rzadki gatunek charakteryzujący się następującymi cechami:
- Na zewnątrz wygląda jak piękna pajęczyna, ale zwodzi przyjemnym zapachem rzodkiewki i dobrym smakiem.
- Niebezpieczeństwo gatunku - zatrucie pojawia się 3 dni po jedzeniu.
- Ma jednolity, równomierny kolor pomarańczowy lub jasnobrązowy. Powierzchnia jest miękka i aksamitna.
Identyfikacja niejadalnego gatunku nie jest łatwa, więc nie ryzykuj, że weźmiesz do koszyka ładnie pachnące owocniki.
- Scaly webcap: wygląda jak gatunek jadalny. Wyróżnia się brązowawo-brązowym kolorem i ciemnobrązowymi łuskami na czapce. Na środku nasadki znajduje się ciemna plama. Łodyga ma również ciemnobrązowe łuski, często na dole. Zapach jest słaby, ale przyjemny.
Za niejadalne uważa się również następujące rodzaje pajęczyn:
- pozycja kasztan (szafran);
- n. zabrudzenie;
- n. najbardziej elegancki;
- n. błoniaste;
- n. bardzo wyjątkowy.
Niejadalne gatunki niszczą nerki swoimi toksynami, powodując zatrucie organizmu.
Korzystne cechy
Ograniczają się do standardowych wskaźników dla grzybów. To obecność w owocach białka, witamin i minerałów. Zawierają więcej witamin A i grupy B niż owoce i warzywa.
Przeciwwskazania
Nawet grzyby jadalne są przeciwwskazane:
- Kobiety w ciąży, osoby starsze i dzieci poniżej 7-8 lat.
- Osoby ze słabym żołądkiem, jelitami, cierpiące na różne nieprawidłowości w przewodzie pokarmowym.
- Osoby z indywidualną nietolerancją.
Nie można jeść jadalnych grzybów zebranych w mieście i pobliskich ruchliwych autostradach, fabrykach i sektorze prywatnym.
Podanie
Gotowanie
Pieczarki pajęczynowe uważane są za przysmak, mają wspaniały orzechowy smak. Gruba kobieta jest pysznie smażona lub duszona ze śmietaną lub śmietaną. Z wywarów z grubej bawełny robi się bulion. Jadalne owocniki również są marynowane i suszone, ale może to prowadzić do utraty większości smaku.
Doskonały webcap jest suszony lub marynowany dopiero po długim moczeniu i gotowaniu. Młode okazy nadają się do marynowania i solenia. Dla Twojej informacji. Błyszczący kwiat na szkarłatnej czapce z pajęczyny znika po wysuszeniu.
Medycyna
Służą do pozyskiwania probiotyków i ekstrakcji cennych pierwiastków śladowych. W przemyśle barwniki są ekstrahowane z barwionych ciał owocowych. Gatunek nie może być stosowany w medycynie domowej.
Najlepsze z pajęczyn. Triumphal webcap - Cortinarius triumphans
Śmiertelnie trujące grzyby pajęczyny.
Zabójczy grzyb pajęczyny
Metody uprawy
Podbolotnik jest uprawiany na miejscu lub w zamkniętych grzybniach. Do takich celów lepiej jest wybrać jadalną tłustą czapkę internetową. Gatunek nie jest uprawiany na skalę przemysłową. Możliwe jest usunięcie niepożądanych gatunków trujących z terytorium osobistej działki poprzez kopanie i chemiczną obróbkę gleby.
Wniosek
Webcap to rodzaj grzybów z wieloma gatunkami. Większość z nich jest warunkowo jadalna. Trujące pajęczyny zawierają wolno działającą truciznę. Oznaki zatrucia pojawiają się dopiero po 3-14 dniach, co powoduje, że leczenie jest nieskuteczne. Prawidłowo ugotowany podolotnik ma przyjemny orzechowy smak, a do solenia nadają się warunkowo jadalne gatunki.