Thuja occidentalis Żółta wstążka jest popularna ze względu na ciekawy kolor i średnią wysokość, która nie wymaga globalnego przycinania. Pochodzi z Ameryki Północnej, a zalotne imię w tłumaczeniu brzmi jak „Żółta wstążka”. Rzeczywiście, jego delikatne liście są pięknie ułożone, a całość wygląda jak elegancka, starannie zawiązana kokardka.
Żółta wstążka - tuja o złotym odcieniu
Krótka informacja o odmianie
- Kolor igły: złoty żółty.
- Wysokość: do 3 m.
- Szerokość korony: 700-900 cm.
- W jakich regionach rośnie: zalecany dla strefy zimotrwałości 4 i cieplejszej.
- Funkcje lądowania: w słonecznym miejscu; odległość między tuje w rzędzie wynosi co najmniej 0,5 metra.
- Odporność: wysoki.
- Długość życia: ponad 100 lat.
Ogólna charakterystyka
Thuja Yellow Ribbon należy do odmian niewymiarowych (w porównaniu z innymi tui). Jego wzrost nie przekracza 3 m, a szerokość korony zwykle sięga 700-900 cm Drzewo wyróżnia się regularnym i zgrabnym stożkowatym pokrojem. Gałęzie są krótkie, spocone, gęsto ułożone. Główną różnicą jest żółto-złoty kolor, który zimą zmienia kolor na pomarańczowy.
Igły są łuskowate, gęste, bardzo miękkie i błyszczące. Jesienią pojawiają się małe szyszki (do 10 mm). Są owalne, brązowawe. Korzenie drzewa są dobrze rozgałęzione: główna część znajduje się na powierzchni, ale jest też kilka głębokich.
Regiony rosnące
Tuja zachodnia jest bardzo odporna na zimę i może wytrzymać temperatury do -30-35 ° C. Zaleca się uprawę w strefie mrozoodporności 4 i cieplejszej. Tak więc uprawa jest możliwa w większości Rosji, z wyjątkiem skrajnych północnych regionów.
Sadzenie nasionami
Metoda sadzenia nasion ma zarówno zalety, jak i wady. Z jednej strony wymaga dużo czasu i pielęgnacji, ale z drugiej strony daje możliwość uzyskania dużej ilości sadzonek na raz.
Ponieważ Żółta Wstążka jest często używana do tworzenia żywopłotów, ta ostatnia okoliczność jest ważna (znacznie taniej jest je samemu siać niż kupować).
Należy pamiętać, że rośliny iglaste wyhodowane z nasion nie zawsze zachowują cechy odmianowe.
Przygotowanie nasion
Nasiona zbierane są pod koniec sierpnia lub na początku września. Zamknięte szyszki są usuwane z drzewa i układane do wyschnięcia. Wkrótce otwierają się i nasiona same wysypują się.
Ich zdolność kiełkowania utrzymuje się tylko przez kilka miesięcy, dlatego siew najlepiej wykonywać natychmiast.
W takim przypadku sadzenie odbywa się przed zimą, ale jeśli trzeba to zrobić wiosną, nasiona należy wcześniej rozwarstwić (utwardzić).
Siew
Nasiona można zbierać pod koniec sierpnia
Nasiona wysiewa się bezpośrednio w ziemię lub do specjalnego pojemnika, które następnie wyprowadza się na ulicę. Układa się je w brody, posypuje podłożem z ziemi i torfu, podlewa i prasuje deską. Umieść pojemnik pod drzewem i przykryj zasiew folią lub włókniną.
Woda w razie potrzeby, koncentrując się na pogodzie. Pierwsze pędy pojawiają się wiosną, kiedy gleba wystarczająco się nagrzeje.
Sadzonki
Początkowo młoda roślina wcale nie wygląda jak tuja i bardziej przypomina koper lub gałąź sosny. Dopiero po kilku miesiącach zaczną nabierać naturalnego wyglądu. Co dwa tygodnie należy je karmić złożonymi nawozami dla drzew iglastych i podlewać w razie potrzeby. Przed nadejściem chłodów dodają 6-10 cm wysokości i pozostają w stanie hibernacji w skrzynce (lub w tym samym miejscu na rabacie) pod przykryciem. Wiosną sadzonki można sadzić bardziej przestronnie.
Sadzenie sadzonek
Lepiej jest kupić sadzonkę z zamkniętym systemem korzeniowym. W takim przypadku gleba w pojemniku powinna być dobrze nawilżona. Korona zdrowej rośliny jest mocna i elastyczna, bez uszkodzeń i ciemnych plam, a igły nie kruszą się.
Miejsce lądowania
Thuja western dobrze rośnie w słonecznym miejscu i cieniu, ale w tym drugim przypadku korona staje się luźna, a kolor staje się zielony.
Lepiej jest sadzić go w umiarkowanie wilgotnej glinie lub glinie piaszczystej, ale z dala od wód gruntowych. Drzewo uwielbia gleby żyzne i luźne, o odczynie lekko kwaśnym.
Technologia
Otwór do sadzenia powinien być bardziej obszerny niż pojemnik, w którym rośnie sadzonka (1,5-2 razy). Wewnątrz układa się drenażową warstwę piasku lub keramzytu (około 20 cm). Roślinę umieszcza się w dołku tak, aby szyjka korzeni znajdowała się na poziomie gruntu.
Do mieszanki gleby dodaje się torf, piasek i nawozy dla drzew iglastych (nie wypełniają całkowicie otworu, pozostawiając 60-70 mm na ułożenie ściółki). Tuika jest obficie podlewana, a od góry ściółkowana wiórkami torfu, trocinami lub suchymi liśćmi.
Opieka
Thuja western Ellow Ribbon jest uważana za bardzo bezpretensjonalną. Opieka nad nią nie jest szczególnie trudna, ale wiąże się z kilkoma obowiązkowymi zasadami. Podczas uprawy drzewa należy zwrócić szczególną uwagę na podlewanie, nawożenie i ściółkowanie.
Podlewanie
Drzewo wymaga cotygodniowego podlewania, aw okresie gorącym - częstego wieczornego zraszania. W porze suchej należy częściej podlewać tuję - 2-3 razy w tygodniu. W przypadku dorosłej rośliny stosuje się 12-20 litrów wody, dla młodej sadzonki - 5-7.
Warto wziąć pod uwagę, że nie lubi podlewania (nadmierne zawilgocenie gleby zwiększa ryzyko chorób grzybiczych).
Top dressing
Roślinę nawozimy dwa razy w roku
W sezonie drzewo jest dwukrotnie karmione minerałami. Fosfor i azot wprowadzane są wiosną, potas w sierpniu.
W obu przypadkach można zastosować złożone nawozy do drzew iglastych. Ponadto w marcu i wrześniu w obszar koła pnia wlewa się kompost lub próchnicę liściową.
Ściółkowanie i spulchnianie
W razie potrzeby drzewo musi delikatnie poluzować glebę i chwasty. Ściółkowanie kręgu pnia utrzymuje wilgoć w ziemi i ułatwia konserwację.
Jako ściółkę można użyć kory, igieł, torfu, suchych liści, trocin.
Przycinanie
Ten gatunek jest niewymiarowy, więc co roku wymaga tylko przycinania sanitarnego. Tuja doskonale zachowuje swój stożkowaty kształt i wymaga jedynie minimalnego przerzedzenia. Uszkodzone pędy i wysuszone gałązki usuwa się wczesną wiosną.
Przygotowanie do zimy
Przed nadejściem chłodów obręb pnia drzewa jest izolowany - ściółkowany torfem 10 cm.
Dorosłe rośliny nie potrzebują schronienia i lepiej owinąć korony młodych w płótno lub założyć specjalne osłony (od śniegu i wiatru). W lutym i wczesną wiosną tuję należy chronić przed ostrym słońcem, aby uniknąć poparzeń.
Reprodukcja
Tuiku rozmnaża się przez nasiona lub sadzonki. Druga metoda jest preferowana w przypadkach, w których ważne jest zachowanie cech odmianowych.
Gałązki o długości 10-12 cm odłamuje się „piętą”, zanurza w wodzie i stymulatorze wzrostu, a następnie umieszcza w pożywnym podłożu (gleba z torfem i kompleksem nawozów).
Sadzonki można ukorzenić w pojemniku lub bezpośrednio na otwartym polu. Aby utrzymać wymaganą temperaturę, robią „szklarnie”, przykrywając je foliowymi lub plastikowymi butelkami. Podlewanie odbywa się kilka razy w tygodniu, koncentrując się na stanie gleby. Sadzonki sadzone w kwietniu są „rozpakowywane” po około dwóch miesiącach.
Choroby i szkodniki
- Może chrząszcz staje się niebezpiecznym szkodnikiem dla tui, dlatego lepiej jest wcześniej uciec się do zapobiegania i zaopatrzyć się w środki walki. Ptaki staną się naturalnymi pomocnikami - możesz powiesić ptaszarnię lub karmnik na drzewie lub w pobliżu. Aby uniknąć larw, zaleca się sadzenie łubinu, rozsypywanie ziemi manganem i napar z łupin cebuli. W poważnych przypadkach używaj specjalnych leków, takich jak Aktara, Antichrushch lub Bazudin.
- Czasami roślina jest uszkodzona przez mszycę tui, fałszywą tarczę, przędziorkę. Przy pierwszym znaku liście należy umyć roztworem mydła do prania, aw przypadku inwazji spryskać je środkiem owadobójczym lub roztoczobójczym.
- Gdy gleba jest podmokła, drzewo może być dotknięte chorobami grzybiczymi, najczęściej - Schütte lub Fusarium. Profilaktycznie tuika jest spryskiwana płynem Bordeaux, aw przypadku uszkodzenia uciekają się do preparatów leczniczych.
Użyj w projektowaniu krajobrazu
Ze względu na niewielkie rozmiary, złocisty kolor i piękną koronę drzewo jest bardzo popularne w projektowaniu krajobrazu. Najczęściej służy do uprawy żywopłotów.
Roślina dobrze zachowuje stożkowaty kształt, ale jednocześnie wygodnie jest tworzyć gęsto rozmieszczone gałęzie. Tuika służy do tworzenia różnorodnych kompozycji (geometrycznych, kolorowych, fantazyjnych itp.), Sadzonych pojedynczo lub z innymi drzewami iglastymi.
Thuja western Yellow Ribbon. Krótki przegląd, opis cech tuja occidentalis Yellow Ribbon
Thuja Western Yellow Ribon (żółta wstążka) 🌿 recenzja: jak sadzić, sadzonki tui Yellow Ribon
Thuja western "Yellow Ribbon" (Thuja occidentalis)
W ciągu pierwszych 10 lat życia zwarte drzewo można uprawiać w pojemniku, zagospodarowując nie tylko ogród, ale także balkony, dachy i wejścia od frontu. Służy jako jasny, słoneczny akcent wśród zieleni i harmonijnie łączy się z kwitnącymi roślinami. Ta elegancka tuja jest często umieszczana w alejkach, ogrodach publicznych, w pobliżu pomników, szkół, bibliotek i budynków administracyjnych.
Opinie
Zgodnie z opisem ogrodników, tuja praktycznie nie sprawia kłopotów w pielęgnacji, szczególnie na wilgotnych żyznych glebach.
Wyjątkiem są suche lata, kiedy roślina wymaga częstego podlewania i spryskiwania. Tuika dobrze reaguje na karmienie, ale nie można jej przekarmić azotem.
Drzewo doskonale zachowuje swój kształt, jeśli rośnie na słońcu, ale w cieniu okazuje się nieco luźne. Potrafi wytrzymać mróz bez deformacji pod bryłami śniegu i nie ulegając wiatrom. Zgodnie z opisem wielu, nawet zimą, tuja wygląda elegancko i elegancko, zdobiąc miejsce i tworząc słoneczny nastrój.